Van school veranderen of niet?

dat zal niet meevallen

'Onze zoon heeft een school nodig die structuur en voldoende aandacht biedt in een groep die niet groter zal zijn dan ongeveer 20 a 25 kinderen.'

Dat geldt niet alleen voor jouw zoon hoor. De meeste kinderen gedijen beter in kleinere groepen met meer aandacht en structuur. Maar het zal niet meevallen om een school te vinden die dat structureel toepast. Ja, in het bijzonder onderwijs, maar dan moet er heel wat meer aan de hand zijn dan alleen maar wat kenmerken van ADHD.

Medicijnen en verder kijken

Je zoon heeft geen diagnose maar men denkt er wel over medicijnen te geven. Zijn dat dan de adhd-medicijnen of andere medicijnen?

Heb je het idee dat zijn rapport een goede weerspiegeling is van wat je zoon kan? Als hij zo doorgaat, blijft hij dan zitten of gaat hij over en krijgt hij uiteindelijk een lager schooladvies?

Als ik je verhaal lees, kan ik me voorstellen dat je twee sporen uitzet. De eerste inzake medicijnen: geef dat een kans, kijk wat dat doet en wat hij verder nog nodig heeft. De tweede is op papier zetten wat je zoon nodig heeft om naar zijn kunnen te presteren op school en kijken welke scholen dat in huis hebben (kleinere klassen, beter ondersteuning). Deze twee kan gelijktijdig mee beginnen.

Met de beste wil van de wereld, en zelfs als medicijnen aanslaan (wat niet altijd het geval is), is een drukke klas met 33 drukke kinderen verre van ideaal. Tel daarbij op een teruglopend leerlingaantal en inkrimping personeel, en het is duidelijk dat je niet veel van ze hoeft te verwachten. Deze school zit vooral in overlevingsmodus en dat verhoudt zich niet zo goed met 'wat is het beste voor onze leerling(en)'.

resultaten?

Behaalt hij nu resultaten die liggen in de lijn der verwachting? Of vindt je dat hij echt achter blijft met wat hij kan? En dan een realistische kijk en niet met de blik van een moeder.

Overstappen kan, informeer bij de scholen in de buurt. Soms zijn er wel scholen met kleinere klassen, maar dat kan ook een reden hebben. Bijv. gelegen in een slechtere wijk, school met minder goede resultaten, etc. Weet natuurlijk niet in welke regio je woont, misschien heb je wel helemaal niet zoveel opties.

Hij zit nu in groep 6. Als je volgend jaar zou overstappen, zit hij al in groep 7. Dat is niet ideaal, maar als het echt beter voor hem is... Garanties heb je niet en hij heeft het nu wel erg naar z'n zin schrijf je. Moeilijke keuze..

Waren de klassen op deze school altijd zo groot? Waarom is het iets wat nu pas speelt en niet eerder een issue was?

RT regelen

En dat dan zelf betalen? Of zit dat er echt in?
Zo te horen draait ie sociaal emotioneel wel goed. Dan zou ik niet zo snel een schoolwissel overwegen. In ieder geval niet in groep 6 nog. Ik zou proberen om zelf wat energie in de schoolresultaten te steken.

overweeg eens een school met meer achterstandsleerlingen

Ik heb niet het hele draadje gelezen, maar wil even ingaan op dit stukje van Krullevaar "Soms zijn er wel scholen met kleinere klassen, maar dat kan ook een reden hebben. Bijv. gelegen in een slechtere wijk, school met minder goede resultaten, etc. "

Het kan zijn dat een school kleinere klassen heeft omdat er meer leerlingen opzitten die zwaarder tellen. Kort door de bocht: achterstandsleerlingen. Het kan toch het overwegen waard zijn om voor zo'n school te kiezen. Je kind hoeft er geen nadeel van te ondervinden, en mijn indruk is dat er bij dergelijke scholen, waar de leerlingenpopulatie niet per se 'ons soort mensen' is, meer structuur en duidelijker regels zijn. En dat kan heel prettig uitpakken.

Mijn kinderen zitten op een school met kleine klassen en ik denk dat dat komt door de gewichtenregeling, en door een bewuste keus van het bestuur. De grootste klas waar een kind van mij ooit in gezeten heeft had 26 leerlingen. Zoon zit nu in een klas van 17. het gros van de leerlingen heeft een niet-Nederlandse achtergrond. De prestaties van mijn kinderen leiden er niet onder en ze hebben het op school goed naar hun zin.
Ik kan me voorstellen dat mensen hun bedenkingen hebben bij een dergelijke school en ik zal ook niet zeggen dat het per definitie een geweldig idee is, maar ik wil even wat voordelen opnoemen die ik bij onze school zie en die volgens mij met het soort leerlingen samenhangen: kleinere klassen, zoals gezegd, duidelijke regels en structuur (het blijft evengoed speels en gezellig, laat ik dat erbij zeggen), stevig anti-pestbeleid, zeer duidelijke communicatie jegens de ouders en een strak vasthouden aan de jaarplanning (het werkt namelijk voor geen meter als je op maandag aankondigt dat er op vrijdag een uitje of studiedag is), een behapbaar beroep op ouderparticipatie, nette ouderbijdrage en geen ouders die tegen elkaar opbieden met supercreaties bij het trakteren

Dat een school minder populair is hoeft niet per se met slechte prestaties samen te hangen. Kijk rond, en als je een school met kleinere klassen ziet die verder een goede indruk maakt, laat je dan niet per definitie afschrikken doordat het een school met veel achterstandsleerlingen is. Overigens: als je wilt weten hoe de prestaties van scholen op de citotoets zijn moet je de inspectierapporten erbij pakken en niet kijken naar de gemiddelde score, maar naar de score afgezet tegen de verwachting voor die leerlingenpopulatie.

Groeten,

Temet

aanvulling

Even een aanvulling want ik zie nu dat mijn posting niet duidelijk is. De meeste leerlingen op de school van mijn kinderen hebben een niet-Nederlandse achtergrond, maar niet alleen dat, bij de meeste families houdt ook de soc.ec.positie en het opleidingsniveau van de ouders niet over. Daadwerkelijk achterstandsleerlingen dus, niet 'alleen maar' met niet-Nederlandse ouders, die indruk zou ik hebben kunnen wekken.

Groeten,

Temet

kleine klassen

Mijn kinderen zitten op een school waar bewust wordt gekozen om de misken zo in te zetten dat de klassen klein zijn. Dwz rond de 25.

Het kent ook een keerzijde nl dat er weinig extra personeel is. Niet erg als je kind met de meute me kan maar als dat niet zo is is er dus maar beperkt individuele aandacht mogelijk. Eigenlijk gebeurt als in de klad door de eigen docent.

Wat mij opvalt in jouw verhaal is dat de school én grote klassen heeft én weinig extra begeleiding. Dat vind ik raar. Mijn vraag zou dan ook zo'n waar ze het geld dan wel aan uitgeven. En school krijgt nl een nag obv het aantal leerlingen en kan zelf ( beperkt) bepalen hoe ze dat verdelen. Meer kinderen in de klas en extra ondersteunend personeel of kleine klassen en minder ondersteuning. Bij ons is er bv ook geen aparte vakdocent gym meer.

Temet

Helemaal eens met Temet: schrijf die scholen niet bijvoorbaat af. Soms hebben die scholen een extra taalprogramma voor de hele klas. Zoiets kan van pas komen als je kind daar wat minder goed in is.

Temet, wat jij zegt over de cito ga ik eens bekijken! Dank je.

vraag eens rond

bij kennissen met kinderen op andere scholen in de buurt, en ga eens bij scholen langs, liefst onder schooltijd en niet op een open dag. Zo kun je de sfeer proeven en gelijk zien hoe rustig/chaotisch het is op de school. Ik geloof direct dat Temets strategie goed kan uitpakken, maar wij hadden die ervaring niet. Als ik haar omschrijving lees, over duidelijke structuur, stevig antipestbeleid e.d. is dat heel erg vergelijkbaar met de eerste basisschool van onze kinderen. Ook met veel achterstandsleerlingen en ook kleine klassen én extra personeel: een gymleraar, én een RT'er en een IB'er, en vrijwilligers voor verschillende klasjes.

Hier sloeg duidelijke structuur door in een repressief beleid met erg strenge regels, en de heldere toon naar ouders toe was ervoeren wij eerder als betuttelend. De hele bovenbouw was zo nu en dan een losgeslagen bende met uitval van leerkrachten, schorsingen van leerlingen en tussenkomst van politie(op de basisschool!) etc. Naar mijn idee zat daar ook een hoop protest tegen die strenge regels bij de kinderen. Op zich ging het niet slecht met de kinderen, maar mijn oudste had wel last van onrust in zijn klas; bovendien ging alle aandacht uit naar de leerlingen die aan de onderkant zaten en zoon had juist last van verveling. Een ander groot nadeel was de aansluiting. Wij hadden uit idealistische overwegingen voor deze school gekozen (een van de weinige niet 100% witte scholen), maar de kinderen hadden erg weinig (te weinig) speelafspraakjes dus niet echt vriendjes. Op zich leuke, aardige kinderen, maar met totaal andere interesses. Verder hielden ouders veelal afstand vanwege, tja ik weet niet; ik denk wantrouwen, schaamte, cultuurverschil, e.d. Niet alleen mijn kinderen spraken weinig af, er werd sowieso weinig afgesproken na schooltijd. Op zich was het onderwijs nog redelijk op deze school.

Let daar dus ook op. Staat een school goed of slecht bekend, hoe groot is het verloop (een kleine school kan te maken hebben met sterke daling van het aantal leerlingen). Weet je waarom het aantal leerlingen op jullie school terugloopt, bijvoorbeeld? Hoe groot zijn de kleuterklassen van een potentiële nieuwe school - ook een graadmeter hoe populair de school is. Als er weinig nieuwe kleuters komen kun je over een paar jaar een bezuiniging op personeel o.i.d. verwachten). En toch ook - niet heel politiek correct om te zeggen - de samenstelling van de gezinnen maakt wel degelijk uit: een groot aandeel achterstandsgezinnen brengt wel degelijk problemen met zich mee.

En nog een paar: hoe is de samenstelling van de leerkrachten en hoe groot is daar het verloop? De vorige school had overwegend juffen van <35 jaar en geen enkele meester; oftewel allemaal erg jong of om de beurt zwanger (wat weer onrust gaf door komst van invallers e.d, want sommige kinderen kunnen daar heel slecht tegen). En een onderwijsassistent in de klas klinkt bijvoorbeeld leuk, maar veel verschillende gezichten in de klas (of constant opdeling van de groep) geeft ook veel onrust. Momenteel zitten mijn kinderen voor het 2e jaar op een school met ook tamelijk grote groepen (net onder of op de 30 kinderen) maar wat een verschil. Aan de ene kant chaotischer (minder regels) maar tegelijk zoveel rustiger en gezelliger. Beide kinderen hebben les van ervaren leerkrachten en altijd dezelfde gezichten. En ze hebben eindelijk leuke vriendjes

creabea

" maar de kinderen hadden erg weinig (te weinig) speelafspraakjes dus niet echt vriendjes"

Dat weinig speelafspraakjes herken ik. Ik vind niet dat je daarmee kan zeggen dat een kind *dus* weinig vriendjes heeft. Als mijn zoon meermalen en met grote nadruk over klasgenoten P en C spreekt als zijn vrienden vind ik niet dat ik kan zeggen dat P zijn vriend niet is omdat hij met die jongen geen speelafspraken maakt (en met C wel). Dat heeft hij wel geprobeerd trouwens, maar die jongen mag nooit als we dat vragen. Hoe dan ook, vrienden zijn het toch.

De praktijk doet me ook wel een beetje denken aan hoe het vroeger bij ons ging. Je ging de straat op en dan zat je bij die, dan bij die, en soms op straat. Echte speelafspraken waren uitzonderlijk. Dat wil niet zeggen dat we geen vrienden hadden, en dat is op zwarte scholen nu niet anders.

Dat je het ondertussen minder wenselijk kan vinden dat er op een school amper speelafspraken worden gemaakt kan ik trouwens heel goed snappen, begrijp me niet verkeerd. Ik had er van tevoren niet heel diep over nagedacht, oudste kind op deze school ingeschreven terwijl we de school en de buurt niet kenden (kiezen uit 5 scholen die elkaar zo op het oog weinig ontliepen, toen de dichtstbijzijnde maar genomen, die ook het mooiste gebouw en plein had) en aangezien hij - en later ook zusje - het altijd prima naar hun zin hebben gehad blijven ze hier nu maar zitten ook, want je weet wel wat je hebt maar niet wat je krijgt.

Groeten,

Temet

resultaten

Dank voor jullie reacties. Ik zal proberen zo veel mogelijk vragen te beantwoorden.

@Fruittella:
De medicijnen waar over gesproken wordt, zijn ADHD-medicijnen. De resultaten laten zien dat onze zoon snel afgeleid is, gehaast werkt, en leerstof niet begrijpt omdat hij (waarschijnlijk) de uitleg gemist heeft. Wij zien een rapport met veel "matig" op sociaal-emotioneel vlak en matig/onvoldoende bij begrijpend lezen en rekenen. Wij vermoeden dat hij rekenen niet leuk vindt, en daarom met zijn pet ernaar gooit. Het is o.i. een resultaat van de slechte begeleiding. Wij zijn vanaf groep 4 al in gesprek met de school, vooral om onze zoon op het netvlies te krijgen zodat hij de juiste begeleiding krijgt. Sinds begin groep 6 mag hij nu aan een aparte instructietafel plaats nemen met nog een paar leerlingen en een klassenassistent of juf. Na de herfstvakantie hebben wij weer een gesprek met de juf om te kijken hoe dit gaat.

@creabea: Het aantal leerlingen op school loopt terug omdat de nu ongeveer 15 jaar oude wijk vol met pubers zit en er weinig kinderen geboren worden.

@Hanne: De MR heeft inzicht in de financiën van het overkoepelende orgaan, het bevoegd gezag van vijf basisscholen in de uitgestrekte gemeente, waar deze school onder valt. Wij hebben bij hen geïnformeerd over het beleid en de (financiële) keuzes en afwegingen die gemaakt worden.
Hun antwoord is o.a. als volgt:
"Dat de grote groepen meer in het algemeen voor problemen zorgen, is op school en bij de MR bekend. Dat komt o.a. uit de oudertevredenheidspeilingen vaker naar voren. In de MR is juist ook het punt van de extra begeleiding in de grote groepen al eerder ter sprake geweest. Wij delen jullie zorgen daarover. Bij het bespreken van de begroting is ter sprake gekomen of hiervoor wellicht tijdelijk wat extra middelen kunnen worden ingezet (het gaat om een situatie die zich waarschijnlijk nog maar enkele jaren zal voordoen). Of dat kan, weten we op dit moment helaas nog niet. We houden de problematiek van de grote groepen en de extra begeleiding de komende tijd dan ook zeker op de agenda".
De MR heeft informatie over het financiële beleid, maar weet niet of zij die informatie mogen delen. Wij worden verwezen naar de directeur. Ook voor de meer individuele punten over de begeleiding van zoon en het groepsproces, wordt aangeraden naar de directeur te stappen. Zij geven het advies onze zorgen over deze groep te blijven uiten naar de (nieuwe) leerkrachten en naar de directeur, liefst ook samen met andere ouders.
Wij vermoeden dat wij aan het lijntje worden gehouden, en uit ervaring blijkt dat wij ook met de directeur niet veel verder zullen komen, helaas…

@Ginny: Wij kunnen idd zelf natuurlijk RT (bijles) regelen na school, kost ons de komende jaren behoorlijk veel geld, en betekent voor onze zoon dat hij na school nogmaals les krijgt...
Hij is helaas niet het type jongen die thuis met een kop thee nog een keer met zijn ouders graag rekenlessen wil maken

tja

'Hij is helaas niet het type jongen die thuis met een kop thee nog een keer met zijn ouders graag rekenlessen wil maken '

De kinderen die wél dat type zijn hebben dat niet nodig. Met andere woorden: als je kind bijv dyslexie hebt dan moet je wel. Je kunt je kind ook 'omkopen' of 'belonen' ipv denken dat je kind het 'type' niet is.

Aan 't lijntje

Als je denkt dat je aan het lijntje wordt gehouden, word je dat waarschijnlijk ook. Dat is ook mijn eerste indruk. Volgens mij zegt deze school dat ze niet kunnen geven (zeker niet structureel) wat je vraagt, maar willen ze dat niet hardop zeggen.

Je moet dus een eigen afweging maken en goed kijken naar je zoon. Ik denk dat je daar een plan voor nodig hebt. Bij een goede school, zou je die deels samen met school kunnen maken maar in dit geval zou het kunnen zijn dat je ze eigenlijk vraagt waar zij het hebben laten liggen. Dat kan een hele pijnlijke vraag zijn waar je geen duidelijk antwoord op krijgt.

Som eens op wat je zoon nodig heeft: wat heeft hij absoluut nodig, wat heeft hij hard nodig en wat zou bijkomend prettig zijn. Wat kan je thuis geven en doen en wat verwacht je van een school. Heeft hij achterstanden en hoe groot zijn die en in welke vakken? Zou hij daarmee op deze school overgaan en hoe zit dat op een van die andere scholen.

Onze kinderen zaten op een school waar de lesstof langzaam ging (en dus weinig herhalingen) en achterstanden werden vaak niet gesignaleerd en ze werden al helemaal niet weggewerkt. Mijn kinderen hebben baat bij snelle leerstof met wat herhalingen. Ze raakte dus niet betrokken bij de lesstof, concentratie ging achteruit en er ontstonden flinke achterstanden. Bijna geen enkele leerling bleef zitten (itt andere scholen) maar eea resulteerde wel in een laag/lager VO advies.

Gaat hij goed over of is het een hakken over de sloot-verhaal? Zittenblijven is niet prettig en liever laat je een kind (goed) overgaan en werk je aan alle achterstanden, maar dat kan je op deze school eigenlijk wel vergeten. Zittenblijven heeft als voordeel dat je hard aan het werk kan om aan achterstanden te werken en dat kan op deze of een andere school.

Is er iemand met kennis van zaken waar je zo'n plan mee kan maken? Wij hebben dat gedaan, zelf, en dat was met hulp vast heel wat sneller gegaan. Het heeft ons een jaar gekost. Maar ik weet nu ook weer niet met wie wij dat hadden kunnen doen.

Medicjinen

Even nieuwsgierig, geen diagnose ADHD, wel ADHD-medicijnen; hoe kan dat nou?

Huisarts

Geen ADHD, wel ADHD-medicijnen is aan de huisarts en zal heus wel goed gevolgd worden. Het zijn geen snoepjes.

Temet

"De praktijk doet me ook wel een beetje denken aan hoe het vroeger bij ons ging. Je ging de straat op en dan zat je bij die, dan bij die, en soms op straat. Echte speelafspraken waren uitzonderlijk. Dat wil niet zeggen dat we geen vrienden hadden, en dat is op zwarte scholen nu niet anders."
Dat was ook de ervaring van mijn man (die er dus minder een probleem in zag). Ook kinderfeestjes waren in zijn tijd nog niet helemaal gangbaar; ik ben een stuk jonger en ik heb vroeger wel speelafspraakjes en feestjes gehad.

Dat je het ondertussen minder wenselijk kan vinden dat er op een school amper speelafspraken worden gemaakt kan ik trouwens heel goed snappen, begrijp me niet verkeerd. Ik had er van tevoren niet heel diep over nagedacht, oudste kind op deze school ingeschreven terwijl we de school en de buurt niet kenden (kiezen uit 5 scholen die elkaar zo op het oog weinig ontliepen, toen de dichtstbijzijnde maar genomen, die ook het mooiste gebouw en plein had) en aangezien hij - en later ook zusje - het altijd prima naar hun zin hebben gehad blijven ze hier nu maar zitten ook, want je weet wel wat je hebt maar niet wat je krijgt."
Wij ook niet echt, tenminste: we gingen wel bewust niet voor een (elitaire) 100% witte school waar je hier nogal veel van hebt, maar we hadden niet stil gestaan bij een evt. slecht imago van de school. We gingen vooral af op het enthousiaste verhaal van de directeur en het mooie gebouw inderdaad Onze kinderen hadden het op zich ook prima naar hun zin, helpt wel dat de oudste een kind is dat ook wel graag alleen is (en de jongste zat nog maar in groep 1). Aanvankelijk vonden we het wel prima, maar gaandeweg kregen we de geruchten mee van wat er in de bovenbouw gebeurde en in groep 5 was het echt klaar. Oudste kind zat in een groep waar een 22-jarige invalster voor de klas stond, die er elke dag zo'n 4 kinderen eruit stuurde en in de loop van het jaar steeds bozer ging kijken. Voor de rest speelden er nog wat dingen waar we niet blij mee waren en had ik bij de MR niet de indruk dat men ook maar enige noodzaak zag om wat te doen aan de onrust. Al met al niet echt één reden om van school te veranderen, maar alles bij elkaar opgeteld was ik niet meer blij met deze school. Al met al ben zijn we toch best heel bij dat de kinderen op een andere school zitten (die ook in de buurt is). Maar ik geloof dat jij wel best tevreden bent met jullie school?