Update dochter, afstromen of niet?
Het gaat helaas nog niet zo goed. Voor biologie zijn er weer 2 onvoldoendes bijgekomen, ze staat nu een 3,5. Vandaag heeft ze aardrijkskunde, toen ik haar gisteren overhoorde kende ze vrijwel niets. Daarna de hele avond samen bezig geweest en nu voor school ook weer. Hopelijk komt het goed. Zelfs voor gym staat ze maar een 5,5, maar dat had dan weer met ziekte te maken. Ondertussen is school er op gedoken om te kijken wat er nu aan de hand is. Bij biologie was te zien dat ze de open vragen niet slecht gemaakt had, maar dat ze van de 20 meerkeuzevragen er 12 fout had. Mogelijk gaat ze huiswerkbegeleiding krijgen. Ze kan ook nog een herkansing doen, dus wie weet. De overige vakken hangen nu op een 6je, Nederlands een 7, dat gaat nog wel. Zelf maak ik dagelijks een planning met haar, maar omdat ze dan zoals nu weer met 1 vak niet uitkomt lopen andere vakken ook weer achter. Donderdag heeft ze 2 SE`s Nederlands en wiskunde. Daar heeft ze nog 2 dagen voor. En dan volgende week weer een SE aardrijkskunde. Dat is dan gelijk weer van 2 hoofdstukken, dus het gaat maar door. Er is geen tijd om even rustig orde op zaken te stellen. Ze zegt nu zelf ook al, mijn hersenen zijn in de zomervakantie aangetast, dat kan niet anders. We snappen er in elk geval niets van, 2 jaar lang zulke mooie cijfers en nu is het aanmodderen.
Herkenning
Ik herken het van mijzelf. T/m 3 VWO (atheneum) ging het prima, vanaf begin 4 VWO lukte het niet meer, hoe hard ik ook werkte, mijn best deed, etc. Op eigen initiatief ben ik toen half november van 4 VWO naar 4 HAVO gegaan, en ben toen alsnog bijna blijven zitten. 5 HAVO lukte weer wel. Heb tenminste zonder herkansingen m'n diploma gehaald met redelijke cijfers.
Wel/ niet afstromen van je dochter kan ik geen antwoord op geven. Ik heb er voor mijzelf geen spijt van dat ik dat heb gedaan.
Niet doen
Juist omdat ze altijd prima cijfers had, zou ik echt niet halsoverkop gaan afstromen. Geef het gewoon even de tijd. Kijk of je haar op een andere manier kan helpen. Voor de meeste vakken staat ze een 6 of een 7 schrijf je. Prima dus. Ja, heel vervelend, als ze een paar flinke onvoldoendes heeft gehaald, maar dat is niet het einde van de wereld hoor. Ik heb ook een kind dat geregeld een slecht cijfer haalt. Aan het begin had ik daar moeite mee (ik haalde vroeger echt nooit onvoldoendes), maar ik moet zeggen: het went. En het mag. Het kan. Ook met zo nu en dan slechte cijfers kun je gewoon over gaan. Een beetje acceptatie helpt dus ook.
"We snappen er in elk geval niets van"
Misschien moet je ook niet proberen dit precies te snappen. Ze heeft even een dip, het gaat even wat minder dan verwacht en gehoopt. Dat overkomt heel veel kinderen. Accepteren dus. Ik hoop dat je dochter er niet te veel last van heeft "dat ze echt niet snapt hoe het komt". Ik zou haar dus zeker ook gerust stellen. Meid, je doet je best, meer kun je niet doen, en ik help je waar mogelijk.
Je schrijft dat ze mogelijk huiswerkbegeleiding gaat krijgen. Bedoel je vanuit school? Wie gaat dat geven dan? Meestal hebben scholen in dat opzicht niet zo veel te bieden, en heb je voor serieuze begeleiding een huiswerkinstituut nodig (flink duur). Hebben jullie dat al overwogen?
Hier ook
Hier een kind in de derde (zelfde school als die van ijsvogeltje). Tot begin dit jaar nooit een onvoldoende gehaald, nu ineens gaat het matig. Ze zou met dit rapport wel gewoon overgaan, maar de eerste 1 (en 2 en 3) zijn binnen. Ik werd zelfs gebeld door de mentor/natuurkundeleraar, die zijn natuurkundegenietje na een rij achten en negens ineens een 2 moest geven. Ik zie haar leren (ze heeft beneden een eigen hoek met bureau en computer) en toch gaat het even niet lekker. Hoe het komt, geen idee. En het rare is dat met name het stampwerk (woordjes, werkwoordsvormen) beroerd gaat, terwijl inzichtvragen op repetities wel goed beantwoord worden. Sommige vakken kosten veel te veel tijd (maar waarom?), zodat de andere in de knel komen (zo kwam ze ook aan die 2). Ik merk bij mijn dochter wel dat ze nu echt in de puberteit zit, met het bijbehorende lamzakkige gedrag en dat ze veel meer aansporing nodig heeft dan de eerste twee jaar. En dat sommige dingen wat minder snel doordringen, of niet zo "boeiuh". En ik krijg haar moeilijk naar bed 's avonds, maar 's ochtends is ze er niet uit te timmeren. Ze gaat er ook steeds beroerder uitzien daardoor. Wij 'tobben' nog maar even door hier. Als ze haar best blijft doen (niet noodzakelijkerwijs met goede cijfers tot gevolg) gaan we in de kerstvakantie iets extra leuks doen (tripje of een dure balletvoorstelling die ze graag wil zien). Zo hoop ik haar een beetje te motiveren om het in ieder geval te blijven volhouden. En anders zien we wel weer verder. Afstromen kan altijd nog, maar is waarschijnlijk niet nodig.
Nou ijsvogeltje.
Dit topic is een vervolg op de vorige, er is dus al het een het ander gebeurd. Het probleem is gewoon dat ze de hoeveelheid niet goed kan behappen. Ze heeft nu minder vakken, maar de stof is echt veel meer en ook moeilijker. het gaat ook niet `even`minder, maar al vanaf de eerste dag van dit schooljaar. Een keer een onvoldoende zit ik ook niet meer zo mee, maar nu lukt het haar maar niet om goede cijfers te halen. School snapt het ook niet, want ze is een voorbeeldige leerling, heeft altijd dr huiswerk af en doet goed mee. Ze pubert niet meer dan voorgaande jaren, ze raakt wel gefrustreerd van school. Na kerst kan ze nog afstromen, doen we dat niet en het gaat alsnog niet, moet ze blijven zitten. Ze wil perse over 1,5 jaar naar het MBO, als dat niet via Mavo gaat, dan graag via Kader geeft ze zelf aan. Liefst haalt ze gewoon de mavo, maar ze wil niet blijven zitten. Dat lijkt me ook geen oplossing, want de hoeveelheid werk blijft hetzelfde, komt ze gewoon die moeilijke toetsen wéér tegen.
Huiswerkbegeleiding kan ze via school krijgen. Daar hebben wij zelf geen geld voor. Degene die dat doet is er elke dag en kan haar helpen met plannen en meekijken hoe ze leert. Uitleg over de stof hoeft ze niet, want ze begrijpt het wel. Het is echt het plannen en de hoeveelheid zo indelen dat er genoeg tijd is om het in dr op te nemen. Daarbij mist ze ook tekstbegrip en dat geeft ook problemen. Waarom ze nu wel vastloopt en afgelopen jaren niet, dat is niet duidelijk.
Melleke
Ja, ik kan mij jou vorige draadje nog wel herinneren. Er speelde toch ook iets dat er een meisje in de kader-klas zit waar ze absoluut niet bij in de klas wil zitten?
"Liefst haalt ze gewoon de mavo, maar ze wil niet blijven zitten."
Dat snap ik, niemand wil graag blijven zitten. Maar voorlopig is zitten blijven toch nog helemaal niet aan de orde? Het jaar is pas drie maanden onderweg, er kan nog van alles gebeuren. Met 1 of 2 onvoldoendes zal ze trouwens gewoon overgaan. Weet je, ik snap op basis van wat je nu schrijft, gewoon niet zo goed waarom ze nu al naar Kader zou moeten. Ja, sinds een paar maanden gaat het minder goed. Maar van 'ramkoers' is nog geen sprake. Ze kan nog ruimschoots overgaan. Door af te stromen, geef je nu op. Nou ja, voor mijn gevoel dan he. Je zegt daarmee eigenlijk "we hebben er nul vertrouwen meer in dat ze de mavo tot een goed einde kan brengen". Terwijl ze zelf het liefst de mavo wil afmaken, schrijf je. Afstromen lijkt mij nogal ingrijpend (nieuwe klas, nieuwe groepsdynamiek, met minder bagage aan MBO beginnen). En dat terwijl ze altijd keurige cijfers heeft gehaald, en ze er ook nu niet heel slecht voor staat.
Sorry voor de typefouten
En sorry voor de typefouten.
Blijven zitten
Ik snap ook wel dat blijven zitten geen leuk vooruitzicht is hoor, en pretendeer ook absoluut niet te weten wat wijsheid is bij je dochter. Maar wil toch even opmerken dat man en ik allebei zijn blijven zitten op het VWO en nu allebei een afgeronde academische opleiding hebben. Zitten blijven kan soms goed doen. Al is het maar om een lastige puber duidelijk te maken dat het uit is met de pret. Bij mij werkte het. Maar jouw dochter lijkt me anders.
Sterkte!
Ik weet het zelf ook niet.
Het zijn van mij ook allemaal maar hersenspinsels. Ik zie dat het niet goed gaat en heb verschillende senario`s in mijn hoofd waar dit naar toe kan gaan. Vanmorgen bedacht ik me dat we nog helemaal niets hoeven te beslissen. Ze werkt nu hard en ze moet de kans krijgen te zien wat het dit schooljaar op gaat leveren. Mocht aan het einde van het jaar blijken dat het harde werken toch niet genoeg opgeleverd heeft, kunnen we altijd nog een beslissing nemen. Mocht ze een jaar over moeten doen dan zij dat zo. Dat zien we dan wel weer. Over 1,5 week moeten alle cijfers binnen zijn en is de eerste periode voorbij. Het is gewoon te vroeg om dan al te beslissen of ze op Mavo of op Kader verder gaat. Afstromen is ook wel zo ingrijpend (andere school enzo), dat dat eigenlijk nu ook nog geen optie is. Dat afwachten vind ik echt heel moeilijk. Ik maak me best wel druk over haar. Ik zou dat wat meer naast me neer moeten leggen. Ze doet haar best en mijn gestress doet haar ook geen goed lijkt mij. Ik denk dat ik het teveel in de hand wil houden, terwijl zij haar eigen leventje leidt en haar eigen pad volgt en er heus wel komt. Ik ben vroeger zelf in de 1e blijven zitten, maar heb daar echt geen trauma van opgelopen. Dus ja, ik zal het toch los moeten laten en er wat meer op moeten vertrouwen dat de dingen gaan zoals ze gaan en dat ik dat niet in de hand heb. Haar helpen is genoeg, de rest zal ze zelf moeten doen.
Zelf doen
In jouw laatste posting leg je volgens mij zelf de vinger op de zere plek: jij moet het meer loslaten, zeg je. En dat is wel het gevoel dat ik had toen ik het draadje las. Je dochter helpen is natuurlijk prima, maar als je dochter bij haar schoolprestaties zo afhankelijk is van jouw begeleiding (sorry als ik dat chargeer) en inzet, dan is er iets mis.
Ik vraag me af of je haar wel zo intensief moet begeleiden. Haar planning maken, alle SE's met haar doornemen... Zo leert ze niet hoe ze het zelfstandig moet doen, terwijl dat haar meer zou helpen, denk ik. Hoe moeilijk ook, ik denk idd dat het goed is als je het meer loslaat. Maak haar zelf verantwoordelijk, leer haar om hulp te vragen als het echt moet, en om zoveel mogelijk zelfstandig te doen. Dan geeft een 6 meer voldoening dan een 7 met hulp van je moeder.
Ondertussen kun je er natuurlijk wel gewoon voor haar zijn. Moed inspreken, kopje thee brengen als ze zit te leren, iets overhoren als ze daar om vraagt, klein cadeautje in de proefwerkweek.... Dat scheelt in jouw gestress en dat helpt vast ook, voor jullie allebei.
Klinkt misschien nogal kritisch, maar ik schrijf het omdat je het zelf eigenlijk ook aangeeft in je laatste reactie. Hoop dat t goed overkomt. En ik wens je succes, want het lijkt me heel moeilijk.
Toke
Het komt prima over hoor
.
Het leren hoe ze het zelfstandig moet doen...dat doe ik al ruim 2 jaar. Het punt is dat ze best wel kan leren, maar dat ze niet kan plannen, ook na 2 jaar nog niet. Volgens school zijn er veel meer leerlingen die dat nog niet kunnen en heeft zij gewoon hulp nodig daarbij. Wat ik nu doe, is elke dag met haar haar agenda doornemen. Samen met haar haar 2e agenda invullen (ze heeft 1 gewone agenda en 1 agenda waar ze inzet wat ze die dag moet doen). We bekijken dan samen hoeveel stof het is en hoe lang ze ongeveer met elk vak bezig zal zijn. Daarna pakt ze een thee en gaat ze volgens planning aan de slag. Als er een proefwerk staat bladeren we even samen door het hoofdstuk en we bespreken waar ze meer of minder aandacht aan besteedt. Hierdoor wordt de brei in haar hoofd overzichtelijk en loopt ze niet vast. S`avonds overhoor ik een paar dingen van wat ze geleerd heeft. Niet alles. Dit is meer voor haarzelf om te zien of ze het echt wel zo goed kent als ze zelf denkt. Maakwerk bekijk ik niet, daar redt ze zich wel mee.
Dat is dus wat ik doe. Op school heeft ze bijles wiskunde. Hier staat ze inmiddels een voldoende voor, maar ze begrijpot de bijlesleerkracht beter dan haar eigen leerkracht, dus ze gaat vrijwillig door met de bijles. Haar biologiedocent (daar staat ze nog een 3,5 voor) gaat dinsdag met haar en de huiswerkbegeleidster bekijken hoe ze het beste voor dat vak kan leren.
Voor nu help ik haar dus in samenspraak met school op deze manier en laat het verder los. Het uiteindelijke leren doet ze zelf natuurlijk. Voor Nederlands had ze zowaar een 8 gisteren, ze gloeide van trots en op school kreeg ze ook nog een compliment van de lerares, tevens mentor. We komen er wel samen. Nog even doorbikkelen en dan 2 weken vrij, we kijken er al naar uit
.
