sfeer klas groep 7-8
Mijn dochter zit in een gemengde groep 7/8. Zij is een vrij gesloten en introvert kind, heel lief en meegaand.
In haar klas zitten twee kinderen die "iets" hebben, wat vervelend gedrag vertonen (een met asperger die regelmatig opmerkingen door de klas heen slingert op luide toon, en het hardop zegt als het hem niet bevalt, en een kind wat besloten heeft het hele jaar gewoon niet te werken, maar wel de hele tijd lopen kletsen en doen).
Er zitten ook andere kinderen die gewoon af en toe lopen te klieren en kletsen.
Zij heeft daar niet zo'n last van maar waar ze wel last van heeft is de juf.
Laatst heeft ze bijgehouden hoe vaak de juf uit haar slof schoot op een dag (op mijn vraag) , en dat was zo ongeveer om de tien minuten. En dan is het schreeuwen: "ja, en nu is het klaar" en meer van dat soort kreten. Mijn dochter lijdt er echt onder. Komt met een wit snoetje uit school en kruipt steeds meer in haar schulp. Wat kan ik daar nou mee als ouder? Ik moet zeggend dat ik zelf ook best snap dat ze bang is van juf: juf is heel fors, en heeft een hele luide stem. Ik krijg een beetje het Miss Trunchbull idee voor degenen die de film Mathilda kennen. Van alle kinderen vindt bijna geen enkel kind de juf leuk, weet mijn dochter.
Dit jaar maar gewoon uitzitten ? Een gesprek met de juf aangaan ? De directeur van die school is al overspannen en een van de andere juffen van een andere klas ook. Dat zegt toch ook wel een en ander over de sfeer ?
Graag tips. Zijn er leerkrachten hier op dit forum, hoe gaan andere leerkrachten om met "lastige kinderen" of drukke kinderen, met rumoer in de klas?
Misschien dat de juf daar haar voordeel mee kan doen als ik in gesprek ga met haar.
Eline
Ik heb hier gelukkig geen ervaring mee, maar ik vrees met grote vreze dat goedbedoelde tips van jou aan de juf over hoe om te gaan met een lastige klas zullen werken als een rode lap op een stier.
Dat zou ik dus maar niet doen.
De koninklijke weg is denk ik om een gesprek met de juf aan te gaan. Uitleggen dat je van dochter begrijpt dat er een paar vervelende kinderen in de klas zitten (nee, dat klinkt niet aardig, maar zo schuif je de aandacht weg van juf zelf) en dat je snapt dat ze daar nijdig om wordt, maar dat als ze iedere keer zo luidruchtig uit haar slof schiet, je dochter daarvan schrikt en dat je merkt dat ze angstiger en teruggetrokken wordt.
Dat massa's kinderen het niet zien zitten met juf zou ik tegenover juf onbesproken laten.
Als juf inziet dat er iets veranderen moet en toezegt dat te proberen geef je het nog een kans. Als er niks verandert, of als juf meteen de schuld probeert af te schuiven (hetzij op die andere kinderen, hetzij op je dochter die niet zo gevoelig moet zijn oid) dan zou ik een gesprek met de directeur a.i. of de adjunct aanvragen. Ook dan weer een en al vriendelijkheid en begrip voor de moeilijke positie van betrokkene, maar wel duidelijk maken dat jouw dochter onder de situatie lijdt en dat je toch voor haar belangen moet opkomen. Op dat moment kan je dan wel aangeven dat je hebt vernomen dat ook andere kinderen moeite hebben met juf.
Zit ze in groep 8 of in groep 7? Als er geen oplossing komt en het is groep 8, dan zou ik toch pleiten voor uitzitten en af en toe strategisch een dagje ziekmelden om de druk van de ketel te halen. Zit ze in 7, dan zou ik er iets meer bovenop zitten en als er niet snel verbetering optreedt snel omzien naar een andere school.
Reuze rot dat deze school op dit moment kennelijk in een slechte periode zit, maar daar hoeft jouw dochter niet door in de knel te komen.
Sterkte ermee
Temet
herkenbaar
Hier destijds ook gehad op het basisonderwijs. Ik heb het aangekaart op school, met name omdat de aandacht zo uitging naar de aandacht-vragende kinderen dat de rest vergeten werd. Haar vragen werden niet beantwoord, kreeg weinig tot geen complimenten, cijfers gingen langzaam naar beneden, maar waren nog niet laag genoeg blijkbaar. Gesprek aangevraagd, gevraagd waarom de makkelijke kinderen, lees: mijn kind, onvoldoende aandacht kregen terwijl zij die aandacht ook nodig hadden. Was blijkbaar een wake-up call, leerkracht had dit te weinig in de gaten. Ook aangegeven dat de sfeer in de klas hierdoor minder werd en dat mijn kind daar last van heeft en mogelijk straks ook richting lastige kinderen opschuift. Daar was de leerkracht wel gevoelig voor. En als laatste aangekaart waarom een paar lastige kinderen die een dagje rustig waren geweest, een beloning kregen. Mijn kind was elke dag rustig, maar blijkbaar is dat normaal en hoeft dat niet beloond te worden. Ook zo'n eye-opener. Ik snap best dat kinderen beloond moeten worden voor gewenst gedrag, maar geef dan alle kinderen die dit gewenst gedrag vertonen, een beloning. Daarna is het echt veranderd. Mijn ervaring: het is lastig om uit de vicieuze cirkel te komen, soms heb je daar een ander voor nodig. En een leerkracht die er voor open staat. Overigens heb ik het niet op de leerkracht betrokken, maar ben uitgegaan van mijn kind, leek me een wat handiger en verstandiger.
