schrijfvaardigheid holt achteruit

mijn handschrift

is vreselijk! Ik ben oorspronkelijk linkshandig, maar moest rechts leren schrijven (bij de nonnen op school geweest!) en dat gaat niet goed.
Heel veel schrijfkilomters gemaakt, computers bestonden destijds nog niet, maar het heeft niet veel geholpen. Ik type nu sneller dan ik leesbaar schrijf. Ik had voor schrijven op mijn rapport altijd een onvoldoende.
Ik kan zowel links als rechts schrijven, maar inmiddels is de voorkeurshand rechts, en beide slecht leesbaar. Alleen als ik er echt de tijd voor neem, is het goed leesbaar, maar mooi is het nooit.

Ik denk dat je met het bovenstaande artikel helemaal gelijk hebt; fijne motoriek ontwikkelen. Maar dan wel graag met de goede hand!
Mijn dochter is ook linkshandig en schrijft prima, haar kleuterjuf was ook linkshandig en die heeft haar toen al goed begeleid; goede grip aanleren en ervoor zorgen dat niet je hele hand vies wordt tijdens het kleuren. Gelukkig een basisschool gehad waar schrijfonderwijs als belangrijk werd gezien.

Nooit bij stilgestaan bij kinderen die versneld doorgaan, dat zij mogelijk schrijfonderwijs missen! Je hebt wel een punt.

jemig

Jemig dat artikel! Is er iets wat toch echt duidelijk aan school ligt: leren schrijven deden wij vroeger volledig op school, daar werd thuis geen enkele aandacht aan besteed. En in het eerste deel van het artikel wordt ook wel de vinger op de zere plek gelegd: te weinig aandacht op de pabo, te weinig aandacht in de les. Maar uiteindelijk ligt het natuurlijk volgens de Algemene Vereniging Schoolleiders toch weer aan de ouders die hun peuters te weinig laten knutselen...

Zo onlogisch ook om "ouders die meer werken" als factor te zien. Kinderen van ouders die beiden werken gaan vaak naar kinderopvang waar juist veel meer geknutseld wordt dan thuis. Ik ging vroeger gewoon met mijn moeder mee boodschappen doen, op bezoek bij oma, "helpen" in huis, en verder vermaakte ik me grotendeels zelf. Mijn moeder zat echt niet met mij te knutselen overdag.

Braam

Je hebt helemaal gelijk dat er op het gemiddelde kdv (en bso) meer wordt geknutseld dan thuis. Behalve misschien in huizen waar de ouders van knutselen houden. Ik denk wel dat er nu iha thuis minder geknutseld wordt dan vroeger, maar dat ligt niet aan werkende ouders maar aan schermpjes. En de tv. In onze tijd was de kindertv nogal magertjes, als het dan regende moest je toch maar knutselen en kleuren (als al je biebboeken uit waren). Nu is er ook altijd nog wel wat op de tv te zien.

Groeten,

Temet

klopt

Klopt mede om die reden is ons kind al in maart al van groep 2 naar groep 3 gegaan.
Rond sinterklaas was de beslissing genomen en vanaf die dag elke dag op school extra geoefend; en thuis extra geoefend tijdens de kerst voorjaarsvakantie en weekenden. Toen hij in maart naar groep 3 ging liep hij nog maar een paar bladzijden achter. Overigens schrijft hij wel nog altijd beroerd, maar ik vraag mij af of dat eraan ligt dat hij een groep heeft overgeslagen; hij is niet handig. Ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat als een kind groep drie overslaat het leren schrijven helemaal niet wordt besproken.

bij mij

"Ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat als een kind groep drie overslaat het leren schrijven helemaal niet wordt besproken."

Ik heb groep 3 overgeslagen. In de ene klas mocht ik niet aan elkaar schrijven (ik had thuis een boekje om dat te oefenen), en toen ik na een weekje was overgezet naar de 2e klas (groep 4), mocht ik niet los schrijven. Bij die opmerking hield het trouwens op: ik kreeg geen uitleg over hoe ik dan wel moest schrijven.

Maar mijn linkshandige latezomerkind zou nooit zelf geoefend hebben als ze hem op basis van taal en rekenen groep 3 hadden laten overslaan. Hij gaat naar groep 5 en kan nog steeds niet klein schrijven. Zonder groep 3 zou het waarschijnlijk helemaal onleesbaar zijn geweest als ze het aan hemzelf overgelaten zouden hebben.

Nooit mooi geweest

Ik zeg niet dat ik een vreselijk handschrift had en heb, maar echt sierlijk mwah nee. In tegenstelling tot mijn ouders. Mijn ouders hebben of hadden zo'n fraai schoonschrift ietswat schuinstaand en mijn moeder heeft er een net zo fraai blokletterschrift naast ontwikkeld.

Ik heb 'ouderwets' leren schrijven, tussen smalle lijntjes, met kroontjespen en inktbakje in de tafel.

Tegenwoordig heb ik echt moeite met het schrijven van langere teksten. Niet alleen omdat ik vaker typ, maar ook omdat schrijven domweg pijnlijk is als ik iets meer moet schrijven. Ik beperk dat dus tot een minimum en dat komt de 'mooiheid' niet ten goede.

Uiteraard moeten kinderen correct leren schrijven met de hand, maar ik vraag me wel af hoe vaak ze het in de praktijk nog hoeven te gebruiken. Wij moesten handgeschreven werkstukken inleveren, dat hoeft allang niet meer.

de aantekeningen die een kind kan maken in de les. Als je die later niet meer kan lezen schiet het niet op natuurlijk.

oefening

"Uiteraard moeten kinderen correct leren schrijven met de hand, maar ik vraag me wel af hoe vaak ze het in de praktijk nog hoeven te gebruiken. Wij moesten handgeschreven werkstukken inleveren, dat hoeft allang niet meer."

Volgens mij vrijwel nooit meer. Als ik naar mijn kinderen kijk. In groep 3 werd er nog veel met de hand geschreven, maar in groep 4 werd dat al minder en in groep 7 vrijwel niet meer.

Waar ik iedere week een handgeschreven dictee (volzinnen) moest maken, de aardrijkskunde les van het bord moest overschrijven en bij een toets antwoorden de antwoorden (in zinnen) op papier moest schrijven bestaan het dictee en de toetsen tegenwoordig uit multiple choice opdrachten of losse woorden invullen en bestaat de aardrijskunde les uit een print van het digitale boek.

Blijkbaar is 'schrijven' als vaardigheid iets wat niet meer in het curiculum zit.

Helaas merk ik dat het op de middelbare school in eens wel van je verwacht wordt. Zowel qua formuleren als qua leesbaarheid. En waar de basisschool docent nog wel kan ontcijferen of je van de 4 opties het woord 'gladiatoren' of 'brood en spelen' hebt overgeschreven. In de brugklas moet je een open antwoord geven en dan lukt dat ontcijferen ineens niet meer zo goed.

Omgekeerd kunnen mijn kinderen alleen nog maar getypte teksten ontcijferen. Handgeschreven post vinden ze lastig. Ook daar lijken ze te weinig in geoefend te hebben.

Plus, als handmatig schrijven niet meer belangrijk is (dat kan), dan moet er m.i. wel op het alternatief worden ingezet. Typeles verplicht dus.

Belangrijk

Schrijfvaardigheid is heel belangrijk gedurende de schoolcarrière. Typen is prima voor verslagen etc. Echter er zijn duidelijke wetenschappelijke aanwijzingen dat je door te schrijven andere verbindingen legt naar je hersenen die het makkelijker maken om de informatie in je op te nemen.

Aantekeningen maken met de hand lijkt prestaties en leren te bevorderen.

Bij typen lijkt je brein minder geëngageerd te zijn dan bij schrijven met de hand.

Kortom, in het onderwijs zal schrijven met de hand belangrijk blijven en daarom is het ook belangrijk dat scholen hier aandacht aan besteden.

Ouders kunnen inderdaad ook veel doen door bijvoorbeeld veel te knutselen en te tekenen en de kinderen aan te moedigen kaartjes te sturen naar familie, een dagboek bij houden (reisdagboek, natuurboek etc) en genoeg materiaal te geven. En de tijd van passieve activiteiten zoals tv kijken te beperken.

kladjes

Schrijven en tekenen is beide van belang om je later te kunnen uitdrukken. Hoe vaak teken je niet een paar dingen met wat pijltjes en wat woorden op een kladblaadje om je uitleg naar een collega te ondersteunen, of op een whiteboard.
Mijn zoon ziet schrijven als nutteloos, en school als noodzakelijk kwaad, maar hij wil later programmeur worden en dan moet hij met collega's kunnen overleggen en iets op een whiteboard kunnen tekenen wil hij zijn ideeën over kunnen brengen. Dat plus het feit dat proefwerken handgeschreven zijn en een leraar iets wat hij niet kan lezen gewoon fout rekent.

Theorie id praktijk

"Schrijfvaardigheid is heel belangrijk gedurende de schoolcarrière. Typen is prima voor verslagen etc......Kortom, in het onderwijs zal schrijven met de hand belangrijk blijven en daarom is het ook belangrijk dat scholen hier aandacht aan besteden"

Beschrijf je hier de theorie of de praktijk? In theorie ben ik her nl met je eens. In de praktijk zie ik niet dat schrijven op school heel belangrijk is. Althans niet als ik het afmeet aan de tijd die ze er aan besteden.

Je moet het ook willen...

Slimme kinderen die een klas overslaan, hebben naast lezen vaak ook een grote interesse voor het opschrijven van woorden of het maken van sommetjes. Die wachten niet tot een leerkracht hen een pen aanreikt. Ze willen vaak buiten schooltijden woordjes bewaren die indruk op hen maakten.
Ik geloof niet dat een jaar minder schrijfkilometers, van invloed is op hun schrijfvaardigheden omdat ze zowel in de klas als thuis veelvuldig een pen nodig hebben.

Maar zelfs als hun nauwgeetheid eronder lijdt, zijn er genoeg schrijfvaardigheidboekjes in de winkel te koop waarmee hun kunsten verbeterd kunnen worden.

Belangrijke voorwaarde voor een mooi handschrift is niet het maken van kilometers maar het plezier hebben in je resultaat. En er trots op zijn.

Letter Z

Nauwgeetheid = nauwgezetheid

Kortom

ze hebben de vaardigheid om met de hand te schrijven zeker nog wel nodig. Op zich staat niets in de weg om daar thuis al mee te beginnen, of naast school mee bezig te gaan. Ik herinner me dat ik dat ook heb gedaan.

Maar onleesbaar handschrift is bepaald niet nieuw, dat weet ik wel. Het is sowieso belangrijk dat ze goed met taal om kunnen gaan. De woorden correct schrijven en in het juiste verband kunnen plaatsen.

Ik heb ook geleerd dat fijne motoriek en inzicht in wiskunde aan elkaar gelinkt is. Of je dat kunt bijstellen door kleuters al vroeg aan klein gefrummel te sturen, dat weet ik niet. Het ene kind is nu eenmaal minder behept met een goede fijne motoriek dan het andere.

Ik ben niet overtuigd

Triva ik vind dat artikel niet heel erg overtuigend. Het is zomaar een mening die doet alsof de cognitieve ontwikkeling een lineair verband houdt met het beheersen van het schoonschrift.
Lijkt me lariekoek.
Ook het klagen over knutselen, alsof kinderen dat 'vroeger' vaker thuis zouden doen, lijkt me volkomen uit de lucht gegrepen en zelfs onwaarschijnlijk. Over welk "vroeger" hebben we het dan? Toe moeder nog thuis was?
In mijn vroeger waren potloden en papier onbetaalbaar.
Mijn kinderen hebben het beter getroffen wat de bevoorrading betreft, maar die hadden dan weer een werkende moeder. Heb je dat weer. Altijd leed ook. Moet je nog op de crèche met je leeftijdgenoten knutselen. Wat een narigheid niet?
Het percentage narigheid stelt me definitief gerust.
30% vindt leesbaar leren schrijven moeilijk.
Ik hoorde 50 jaar geleden beslist tot die groep en met mij volgens de halve klas. In de klas van mijn kinderen was het niet anders.
70% gaat het tegenwoordig ondanks alle didactische verwaarlozing dus kennelijk prima af.
Wat nou, didactische verwaarlozing?

https://www.opvoeden.nl/basisschoolkind/groei-en-ontwikkeling/motoriek/fijne-motoriek/

De fijne motoriek stimuleren

Spelletjes doen zoals puzzels, kralen rijgen en hamertje tik.
Knutselen, kleuren, prikken en plakken.
Materialen in huis halen om te schrijven en te stempelen.
Spelletjes doen op de computer en gamen.

medisch specialisten

Schrijven (schreven) onleesbaar en dan heb ik het over specialisten die al voor de tweede wereldoorlog de lagere school hebben bezocht. En ook de latere generatie specialisten schreven onleesbaar. Ik denk dat dankzij de invoering van het electronisch patientendossier heel wat fouten voorkomen zijn.
Dit zijn wel mensen die de beste scholing hebben genoten en met name de snijdende specialisten zullen ondanks het belabberde handschrift een goede fijne motoriek moeten hebben.
Ik heb mij nooit zorgen gemaakt om het slechte handschrift van mijn kinderen.

Toch belangrijk

Een leesbaar handschrift is wel belangrijk want de toetsen op school worden nog geschreven. Verslagen en werkstukken niet.
Ik waarschuw mijn kinderen dat ik hun antwoorden moet kunnen lezen en anders fout reken. Als ik van drie klassen een toets moet nakijken en meer aan het nadenken ben of het kind dit of dat bedoelde op te schrijven, ben ik veel te veel tijd kwijt.

Miekemieke

Ik heb het weleens n.a.v. een onleesbaar recept met een medisch specialist over het handschrijft van artsen gehad. Hij zei dat hij voordat hij naar de universiteit ging een veel leesbaarder handschrift had. Door het tempo van de college's en de snelheid waarmee aantekeningen gemaakt moesten worden, is hij steeds sneller schrijven. Nog prima leesbaar voor hemzelf, maar voor de buitenwacht soms bijna niet te ontcijferen. Geen idee of het een algemeen iets is, maar het klinkt best logisch, want inderdaad: de artsen die leesbaar schrijven moet je met een lantaarntje zoeken volgens mij.

Verder heb ik een zoon die geen al te net handschrift heeft. Dat was op de basis- en middelbare school een veel groter probleem dan nu op het hbo. Dat ze moeten leren schrijven is wat mij betreft heel belangrijk, maar dat het niet zo netjes is vind ik dan weer veel minder belangrijk.