Schoolkeuzestress

Ik hoop dat je je eigen gevoel niet te veel op je kind projecteert. Gun hem de ruimte om zijn eigen mening te vormen.
Dat het niet de bedoeling is dat ouders door de school lopen/in school zijn vind ik op zich wel vrij logisch. Het lijkt me niet bepaald overzichtelijk en misschien zelfs onveilig als een schoolgebouw vrij toegankelijk is voor iedereen en er niet alleen leerlingen maar ook allemaal andere mensen rondlopen en verblijven. 

Ik vind het heel fijn om te weten dat ouders alleen op afspraak de school in mogen. Dat betekent nl dat mijn kind niet door een binnenvallende ouder kan worden aangesproken maar alleen door mensen die op school werken en daar verantwoordelijkheid voor dragen, zoals conciërges, docenten en (afdelings-)directeuren. Door ouders af te schermen verhogen ze de veiligheid en dat vind ik een goed iets. 
Ouderparticipatie op een middelbare school bestaat vooral uit helpen in de bieb en misschien de ouderraad. Tenzij je voor docent geleerd hebt, dan ben je van hárte welkom.
Over automaten en energydrink; als je echt zo’n goede relatie met je kind hebt krijg je hem heus wel uitgelegd dat hij daar geen gebruik van moet maken of dat het onverstandig is.  
Maar sta niet raar te kijken als je kind ervoor kiest om wél die appelflap in de pauze of die Red Bull bij de Jumbo te halen. Dat is nl voor kinderen onderdeel van loslaten en ja, al je posts ademen dat je daar te veel moeite mee hebt. Een van mijn kinderen zou je toefluisteren; zoek een hobby!

lees je eigen bericht aan het eind van het volgende schooljaar nog eens terug en dan vraag je je af waar je druk om gemaakt hebt. 

Je zegt dat je je kind wel kunt loslaten maar dat blijkt totaal niet uit je schrijven.
Uit de stukken die je schrijft kom je over als een enorme controle freak.
Mijn kinderen willen helemaal niet dat ik zomaar de middelbare school binnen loop, ze schamen zich dood daarvoor. ( en ik geloof niet dat ik er nou zo idioot uit zie  )

Weet je ik snap bepaalde dingen wel. Een van mijn kinderen heeft het heel erg moeilijk gehad ( lees van een basisschool af gepest) en ik zou zomaar een vlieg op de muur willen zijn, ik wil ook supergraag weten hoe hij het nu echt doet. 
Maar ik merk dat ik niet veel kan vragen.. want hij geeft alleen maar sociaal wenselijke antwoorden. Hij heeft al zoveel gepraat op de 1e basisschool waar het niet lukte. Hij wil gewoon geen gezeur aan zijn hoofd. Dus zegt ie dingen waarvan hij denkt dat ik ze wil horen! Soms weet ik wel dat het niet klopt.. nu ben ik maar gestopt met teveel door te vragen. En meestal voel ik wel aan of hij een goede dag heeft gehad, so far so good. Maar of het goed blijft gaan..? ik hoop het en ik wil ook vertrouwen in hem hebben. Maar het is lastig na de 'schoolcarriere' die hij tot nu toe heeft gehad.
Jij zegt ze kennen mijn kind niet goed en ik wel.  Jaha.. dat is waar maar weet jij wel zeker dat je kind zich niet groot houdt naar jou toe. Als je teveel drukt dan gaan pubers juist niets meer zeggen. 

Weet je...ik ben erachter gekomen door schade en schande dat het heel belangrijk is dat kinderen zich sociaal goed kunnen ontwikkelen en zich veilig kunnen voelen op school. Dat is echt het grootste en belangrijkste. Verder heb jij je kind op een bepaalde manier opgevoed, en je moet sowieso maar afwachten of hij dat overneemt. Maar alles wat je met liefde hebt gedaan is goed.. wees niet zo krampachtig.. wat dondert het of hij een keer iets uit de snoepautomaat pakt?? of dat hij in een tussenuur naar macdonald gaat. Doet dochter ook, vind ik niet altijd zo geweldig en zeg ik ook wel eens wat van( heeeel af en toe)  maar ze doet haar huiswerk, heeft vriendinnen. Frans van haar en de klas is een ramp, want al anderhalf jaar geen goede docent frans. Nu wel en hebben ze extra lessen. Wij waren als ouders niet zo blij met het feit dat ze zo beroerd Frans hadden maar ja de school kon er ook niets aan doen. Ze doen hun best om het probleem op te lossen.. Zo lang ze op een school zitten waar ze oog hebben voor de leerling,  een school die een beetje redelijk staat aangeschreven en een school die zo en goed en kwaad als dat kan bij hen past is het oké.
Je kind gaat niet 'verloren' als het  op een school zit die  niet aan AL jouw wensen voel doet. Je leeft in een vrij land, ze kunnen onderwijs volgen, dat is al heel wat. 
Als hij zich sociaal staande houdt is het toch prima. Als hij het naar zijn zin heeft.. laat gaan... laat die controle en kramp los

Waarom moet je een kind brengen of ophalen in de 'vrije werk ruimte'? Je kind is 12, die kan echt prima zelf de school in en uit lopen. Nog los van veiligheid, allerlei ouders in school (en dat zijn op die leeftijd vooral de ouders die moeite hebben met loslaten), is gewoon niet wenselijk en storend. Het is ook echt voer om uitgelachen te worden als mama je nog naar binnen brengt of je binnen komt ophalen. 

Wat was de eerste keuze dan? Die school waar je 350 euro per maand betaald en alleen een diploma kan halen als je dat zelf aanvraagt etc.?

Begrijp ik nu goed dat jullie voor deze school verhuisd zijn? Waarom?

En hoezo 'beiden op onze plek zitten'? Jouw kind zit er, niet jij. Waarom moet jij op school op je plek zitten?
Je kind is net begonnen, geef het wat tijd. En jezelf ook. 

Je zoon heeft dagelijks persoonlijk contact met leerlingen, leraren, mentor etc. Jij natuurlijk niet. Logisch.
Ik denk dat het hoog tijd is dat je je realiseert dat je kind een middelbare scholier is die enige afstand en privacy nodig heeft om zich tot een stabiel individu binnen zijn eigen gemeenschap te kunnen ontwikkelen. Jullie zijn geen twee-eenheid meer, allang niet meer, als het goed is. Hij is zichzelf. Ik snap best dat dat loslaten moeilijk is, alle ouders moeten hier doorheen en het valt niet altijd mee. Maar het is wel nodig. En ik kan je vertellen, het is ook heel mooi om te zien, hoe ze steeds groter, zelfstandiger en verstandiger worden. Je hebt er de afgelopen jaren heel veel in gestopt en hoewel hij over een tijdje zal gaan puberen, zul je uiteindelijk zien dat alles wat je erin gestopt hebt zijn sporen heeft nagelaten en dus niet voor niets is geweest.

Geef je kind gewoon even de tijd om zijn plek te vinden. Je was van te voren al heel  negatief over de keuze van je kind, en het schooljaar is nog geen maand oud.