School geeft het toe
Ik heb vandaag toch iets wonderlijks meegemaakt!
Eerst even de voorgeschiedenis:
Enkele jaren terug ben ik er bij toeval achter gekomen dat ik als moeder uit de systemen van de school van mijn kinderen was verwijderd. Mijn kinderen hadden daar nog maar 1 ouder; mijn ex. Toen ik opbelde naar school om te vragen hoe dat kon en waarom ik me niet in kon inschrijven voor het oudergesprek, zei de afdelingsleider ' Dat komt omdat u uit de ouderlijke macht bent gezet'.
Je snapt wel dat ik toen van mijn stoel voel. Het was klinklare onzin en toen ik vroeg wie dat gezegd had en waar dat dan stond, kon ze geen antwoord op geven. In een persoonlijk gesprek wat ik daarna inplande met school is er destijds aangegeven dat het een systeemfout was....en ik geloofde er niks van. Het is wel gerectificeerd gelukkig, maar de betrokken personen meden me als de pest.
En nu vandaag! In de zoveelste poging om iets te kunnen betekenen voor mijn kinderen had ik een gesprek op school en toen ik refereerde aan bovenstaande zei de rector: 'In het verleden hebben we nog wel eens zonder officiele stukken te zien, dit soort beslissingen genomen op basis van de druk die sommige ouders opvoeren. Maar dat doen we nu niet meer'.
Mijn mond viel open....flabbergasted....het was dus geen systeemfout, maar een bewuste actie van mijn ex en zijn companen. Toch....
Maar wat fijn dat ik een heel goed gesprek met de rector heb gehad, en dat ik vanaf nu het gevoel heb dat hij en de school in t algemeen aan mijn kant staan. Op naar een nieuwe toekomst!
En nou achter je laten
Geen woorden meer aan vuil maken richting school. Ze hebben het eea rechtgezet en ze gaan er niet weer in tuinen. Lesje geleerd, inwrijven niet nodig!
Ik interpreteer de woorden van de rector overigens niet als dat hij aan jouw kant staat maar dat hij zich niet nog eens wil laten gebruiken in een vechtscheiding.
En ondertussen kun jij weer gewoon als moeder op school komen en ze helpen waar mogelijk 
ik bedoelde t anders
Ik heb niet het hele gesprek hier neergeschreven want er is veel meer aan de hand en veel meer gezegd. Dat de rector en school aan mijn kant staat heb ik nu uit andere hoek mogen ervaren. Kortom, ze gaan dingen doen die ik heb aangegeven, ipv dingen weigeren juist omdat ik ze aangegeven heb. Dus dat jij dat hier niet leest Fransien komt omdat ik die dingen net niet opgeschreven heb.
Het besef wat er dus gezegd is, kwam pas toen ik naar huis ging, we hebben t er juist maar heel kort over gehad. Maar ik ben blij. En nee ik ga niet helpen op school, daar gaat t ook niet om. We hebben t hier over het voortgezet onderwijs. Er was geen sprake van niet meer mogen helpen. En natuurlijk kon ik weer op school komen, dat was t ook niet. Het gaat om goede begeleiding voor mijn jongste vooral. En daar helpen en denken ze in mee. En ze hebben me een riant aanbod gedaan, en aangegeven nu heel goed te begrijpen in wat voor situatie ik me bevind.
Dat is 100% anders dan het idee wat er eerst heerste dat ik de kwaaie piet was in de kwestie. En ze hebben nu uitgesproken dat ze beseffen dat het juist andersom is en dat ze er wat aan gaan doen.
Volgens mij
Moet je op wolkjes lopen vandaag.
Eindelijk een stukje erkenning.
Geniet ervan en neem het mee richting de toekomst voor als het toch weer eens wat bewolkter is.
sinbad!
Echt ik ben zo opgelucht, geschokt en toch ook opgelucht. Gevoel van rechtvaardigheid.
En t besef dat ik echt moet en mag vertrouwen op mijn gevoel. Ik had t altijd al bij t rechte eind. Joepie. Dat geeft de burger moed.
Fijn!
Sorry Doenja, ik heb het plaatje voor mezelf ingekleurd op basis van onvoldoende informatie en onvoldoende doorvragen.
Fijn dat het nu een stuk beter gaat en dat ze je kind gaan helpen. Ik wist dat je middelbare scholieren had en ik bedoelde dat jij je eigen kind wat beter kon gaan helpen.
Wat fijn dat het nu goed loopt en dat ze snappen uit wat voor situatie jij en je kinderen komen. Dat zal voor hen echt wel wat puzzelstukjes op hun plek hebben laten vallen. Je ex staat er gekleurd op!
Fijn dat het nu duidelijk is dat het inderdaad je ex was die je dit heeft geflikt via school.
En uiteindelijk heb je bereikt wat je wilde bereiken: hulp voor je jongste!
Erkenning voor jezelf is een mooie bijvangst
Flabbergasted
Ik kan me heel goed voorstellen hoe dit voor je geweest moet zijn. Niet omdat ik dezelfde ervaring heb en het dus ken, maar wel het gevoel van erkenning. Het lag nooit aan jou! Een klein stukje wat kan bijdragen aan je herstel en oh zo fijn dat ze nu snappen hoe de vork in de steel zit. Nu kun je er de rest van de tijd dat je dochter nog op deze school zit, vanuit gaan dat men je betrekt bij alles wat haar betreft.
Doenja
Wat goed joh! Daar gaat het uiteindelijk toch om, dat het goed gaat met de kinderen. Daar doe je het voor.
Doenja,
Wat heerlijk voor jou.
Mijn gedachte gaan ook uit naar je kinderen. Het zal voor hun een hele moeilijke tijd worden nu ze beseffen dat het beeld wat hen door hun vader werd voorgeschoteld, één grote leugen is. Hoe kan je dan nog je vader en je oma vertrouwen en hoe moet je je tegen hem opstellen terwijl hij een belangrijke periode met hun moeder ontnomen heeft.
Voor Doenja gaat nu weer de zon schijnen maar de kinderen zitten er nog midden in.
en die hulp zoek ik dus Flanagan
" Hoe kan je dan nog je vader en je oma vertrouwen en hoe moet je je tegen hem opstellen terwijl hij een belangrijke periode met hun moeder ontnomen heeft."
Mijn kinderen zitten hier nog midden in en ik zoek hierbij dus hulp. Maar school heeft aangegeven extra begeleiding en steun te geven aan mijn kinderen die het heel moeilijk vinden om hun eigen toekomst te kiezen en beslissingen te nemen. Mijn kinderen weten niet beter dan dat vader de 'goede' was en ik de slechte. School ziet het nu in, bijna 6 jaar na dato. Mijn doel is ook niet om het de kinderen te laten inzien, mijn doel is om de school t vragen om mijn kinderen te helpen. En ze hebben nu gezegd dat te doen en dat voelt fijn. Een klein stapje vooruit.
Precies
Als je dochters al overzien wat er gaande is, is dat voor op dit moment al ingewikkeld genoeg. Ik begin er wel steeds meer vertrouwen in te krijgen dat je dochters als ze volwassen zijn en het onderscheid zelf als volwassene kunnen zien en maken, ook zullen begrijpen dat jij altijd het goede met ze voor hebt gehad. Hun vader op zijn manier hopelijk ook, maar door zijn negatieve invloed op hun denken wat hun moeder betreft, heeft hij veel schade aangericht en dat kun je dus onmogelijk scharen onder 'het goede met ze voor hebben'. Wat blijft is dat de school nu alles op een rijtje heeft en dat jij nu weet hoe het in het verleden is gegaan. Beter laat dan nooit!
