Robert Vuijsje over schoolkeuze zoon
Gisteren in Het Parool een actueel stuk over het leidende schooladvies en de score op de objectieve Cito toets met een terugblik op zijn eigen schooltijd. De verwachting van de meester heeft een belangrijk effect op de leerling. Dat de zoon van Vuijsje ondanks de te lage verwachtingen toch goed scoort, maakt hem misschien juist bij uitstek een gymnasiumkind. https://www.parool.nl/amsterdam/robert-vuijsje-over-schoolkeuze-zoon-hij-twijfelt-of-ik-een-vwo-kind-ben~a4598996/?hash=26e226fe2bb26d3defaba6f6e1bf25e0bbcdbeb6
(Omdat het een plus artikel is, heb ik hieronder de integrale text gekopieerd)
Ondanks zijn hoge Cito-score kan de zoon van schrijver Robert Vuijsje na de zomer niet naar zijn voorkeursschool, het Barlaeus Gymnasium. Reden: de meester durfde het niet aan.
Vorige week zat ik met meester Tim na schooltijd in een klaslokaal. Het was een lokaal in dezelfde school als die waarop ik zelf heb gezeten, in een zijstraat van de Beethovenstraat, tot ik precies vijfendertig jaar geleden naar de middelbare school ging. We zaten hier voor topoverleg over de middelbare school van Sonny, mijn oudste zoon.
Maar eerst: wat is er veranderd in die vijfendertig jaar? Toen ik acht jaar geleden voor het eerst weer het schoolplein op liep van mijn lagere school, nu basisschool geheten, dacht ik: er is bijna niets veranderd.
Ik herkende zeker vijf leraren die hier al werkten toen ik de school verliet na de zesde klas, nu groep 8 geheten. Eerst dacht ik: hoe kan dat? In mijn beleving zaten die vijf leraren destijds tegen hun pensioen aan, ze moesten dik in de vijftig zijn geweest.
Rekenen
Ik begon te rekenen: als zij bijna dertig jaar later nog steeds op deze school werkten, hoe oud waren ze dan toen ik ze voor het laatst zag? Ze moeten eind twintig zijn geweest - bijna twintig jaar jonger dan ik nu ben, zeg maar. In mijn hoofd rekende ik verder: wanneer ik als twaalfjarige dacht dat iemand van 28 bijna met pensioen ging, hoe oud zullen kinderen nu dan denken dat ik ben?
Rekenen, dat was een dingetje in de tijd dat ik zelf op deze Montessorischool zat. Ik hield niet van rekenen, dus ik deed het niet. In mijn tijd heette de leraar niet Tim, we noemden hem Meneer Smit.
Ik kan me herinneren dat hij me één keer een rekenopdracht gaf, in de zesde klas. Een uur later gaf meneer Smit me de rekentoets terug en zei: "Mavootje." Aan Cito-toetsen deden ze in die tijd niet op deze school. Nadat je drie jaar bij een leraar in de klas had gezeten, besliste die zelf wel welk schooladvies een leerling kreeg.
Een vwo-kind
Ik kreeg een vwo-advies en meldde me aan op het Barlaeus Gymnasium. En daarna was ik automatisch een leerling van die school. Ik geloof niet dat er wachtlijsten bestonden. Zonder te kunnen rekenen kwam ik de eerste drie jaar door, waarna ik alle exacte vakken kon laten vallen en koos voor Gymnasium-A.
De laatste vijf jaar, waarvan de zesde klas twee keer, was ik op het Barlaeus onder vrijwel permanente invloed van softdrugs, net als al mijn vrienden.
Vandaar dat ik altijd heb gedacht: zo moeilijk kan het niet zijn geweest, als wij het allemaal hebben volbracht in halfcomateuze toestand. En dat was waarom ik hier nu na schooltijd met meester Tim in een klaslokaal zat.
In vijfendertig jaar is er toch iets veranderd. Over een vwo-advies wordt nu gesproken in bijna religieuze termen, alsof het alleen is weggelegd voor elfjarige studiebollen die nooit buitenspelen en alleen maar boeken lezen. Van die ouderwetse papieren boeken.
Zoals mijn zoon Sonny zei: "Tim weet niet zeker of ik een vwo-kind ben." Alle leerlingen op Sonny's school weten: als je geen vwo-kind bent, is er toch iets mis met je.
Zoals meester Tim zei: "Vwo durf ik niet aan voor Sonny."
Zoals ik zei: "Nou, ik durf het wel aan."
Een van die ouders?
Natuurlijk dacht ik terwijl we in het klaslokaal zaten: ben ik nu een van die ouders geworden? Een van de vaders die langs het voetbalveld staat uit te leggen dat zijn zoon de nieuwe spits van Ajax wordt? 'Alléén Jayden, níet overspelen, die anderen kunnen er allemaal geen klote van!'
Een van de ouders die hemel en aarde bewegen om te voorkomen dat hun kind de vernedering moet ondergaan van een lyceum delen met havisten in plaats van een categoriaal gymnasium bezoeken?
Een van de ouders die vindt dat hij voor zijn kinderen een plek mag opeisen op het Barlaeus Gymnasium omdat hij daar zelf op heeft gezeten?
Een van die ouders was ik dus geworden. In maart kreeg Sonny zijn schooladvies: havo-vwo. Meester Tim dacht dat Sonny wel de potentie had voor vwo, maar zijn resultaten lieten het niet zien. Sonny moest twaalf scholen opgeven.
Barlaeus
Zijn eerste keuze was het Barlaeus geweest, alleen kon hij zich zonder vwo-advies niet aanmelden voor een gymnasium. Begin april kregen we de uitslag van de loting: Sonny was geplaatst op een prima school in Zuid, niet ver van zijn huis, waar hij na de brugklas havo of vwo gaat doen.
En toen volgde eind april een evenement waarvan ik de planning nog steeds onbegrijpelijk vind: de Cito-toets. Dit is dus de volgorde: eerst schooladvies, dan plaatsing op een middelbare school en ten slotte, wanneer aan die middelbare school niets meer valt te veranderen, half mei de uitslag van de Cito-toets.
In het klaslokaal zat ik vorige week tegenover meester Tim met een triomf waar ik in feite niets meer aan had: de Cito-toets wees uit dat Sonny een vwo-score had gehaald.
En bij het lotingsysteem van de gemeente Amsterdam had hij een gunstig lotnummer waarmee hij op het Barlaeus zou zijn geplaatst.
Ik vertelde meester Tim: welke talen ik spreek, hoe ik schrijf, hoe ik naar de wereld kijk, wie vijfendertig jaar later nog steeds mijn beste vrienden zijn - het is allemaal gevormd op het Barlaeus. Het is een cruciaal schakelpunt in het leven van een kind. Met de school waar Sonny heen gaat na de zomer is niets mis. Alleen is het geen Barlaeus.
Te weinig gymnasia
Ik zie twee problemen in de huidige situatie. Ten eerste: Amsterdam heeft te weinig gymnasia. Of te veel vraag naar gymnasiumplekken, dat kan ook.
Van de zevenenhalfduizend achtstegroepers in Amsterdam zijn er zo'n zestig niet geplaatst binnen hun top 5 van scholen. De ouders van ongeveer twintig kinderen maken actief bezwaar.
Het gaat vooral om kinderen die zich hadden aangemeld voor gymnasia. De ouders van deze kinderen, een hoogopgeleid gezelschap met de nodige juridische kennis, hebben een praatgroep slash actiecomité opgericht om hun kind alsnog op een gymnasium te krijgen.
Op het Calandlyceum in Osdorp is in de vwo-klas nog genoeg plaats, maar op het Barlaeus hebben ze een wachtlijst van honderdvijftig kinderen. Te veel mensen willen dezelfde begeerde gymnasiumplekken.
Ten tweede: drie jaar geleden is de Cito-toets verplaatst van februari naar april, mede omdat de Cito-obsessie uit de hand liep. Rijke ouders konden zich bijlessen veroorloven om hun kinderen te drillen voor de Cito-toets.
Niet eerlijk
Dat is inderdaad niet eerlijk. Het oordeel van de leraar moest weer centraal staan. Alleen heb ik de laatste jaren te veel verhalen gehoord - vaak betrof het kinderen van wie de ouders of grootouders niet in Nederland waren geboren - over leerlingen die door hun leraren te laag werden ingeschaald.
De moeder van Sonny werd geboren in Brazilië, maar dat speelde hier geen rol, denk ik. Meester Tim maakte een eerlijke inschatting over de potentie van zijn leerling.
Zijn moeder en ik schatten die potentie hoger in. En vorige week konden we dat doen met de uitslag van zijn Cito-toets in handen. Heel graag had ik de uitslag van die objectieve toets in maart al willen hebben.
Alkes
Don’t blame the messenger Alkes, dit is precies wat bij de keuze voor dit lotingssysteem is gezegd door gemeente en osvo. Je moet dus voor je échte voorkeuren kiezen, strategisch kiezen voor een iets minder populaire school wordt aks onwenselijk beschouwd en loont niet in dit lotingssysteem.
Lees het rapport eens, ik ben benieuwd of de niet Amsterdammers een vergelijkbaar keuzeproces doorlopen.
inderdaad
dat woord 'passie' gaat mij ook te ver. Ze moeten met 'passie' kiezen omdat er zoveel keuze is en er IS zoveel keuze omdat die scholen exclusief moeten zijn en blijven en niet fuseren zodat ze gebruik kunnen maken van alle leegstaande klassen. Ik geloof niet in 'passie'. Zouden de leerlingen, die nu vol 'passie' voor het Barleaus kiezen vanwege het gebouw en de sfeer dat niet meer doen als volgende week het gebouw afbrand en ze een heel nieuw gebouw gaan neerzetten in Nieuw-West of IJburg? Dan gaan ze alsnog voor de naam en als ze de naam veranderen kiezen ze wat anders.
Verder, Bermbrand, zei ik niet dát de vmbo'ers meer voor een school dichtbij gaan maar áls. Ik geloof wel dat meer VMBO' ers dat doen tov de VWO'ers (dat zeg je zelf ook al) en dat is natuurlijk wel een groot deel van de oplossing. Daar waar het nog wringt op VMBOniveau is vast wel een oorzaak aan te wijzen (zwarte/witte scholen, populaire school die voor veel wijken goed bereikbaar is).
Lokale ambachtsschool
“dat onderzoek over oa hoe belangtijk vinden kinderen afstand, ging over Amsterdam. Het was onderdeel van de evaluatie van de matching 2017.”
Grappig.
Afstand is ondertussen geen criterium voor toelating.
In tegendeel zelfs. Een van de Matchingsdoelen is het vermengen van leerlingen.
Triva”Als alle vmbogroepachters gewoon hun dichtstbijzijnde vmbo opgeven is er geen probleem.dat doen potentiele gymnasiumleerlingen dus niet. Dat is het punt.”
Dat is ook grappig.
Als dat waar zou zijn dan zou toelating op basis van postcode, of eigenlijk ‘Amsterdammers eerst’, een uitstekende oplossing zijn.
De georganiseerde boze Amsterdammers hebben daar jaren voor gepleit, maar dat is het niet geworden.
Vooral niet omdat de Amsterdamse scholen ook een regionale bedieningsfunctie hebben. Precies daar zit het probleem. Er is hier en daar in de polder nog wel een restant van een lokale ambachtsschool te vinden (nu vmbo), maar voor een beetje meer moest je ook 100 jaar geleden al naar de grote stad.
Dat is in grote lijnen nog steeds zo.
miriam
Wat bedoel je met 'als dat waar zou zijn'? VWO'ers doen dat niet dus een postcodesysteem willen die ouders niet (of je moet net naast het beoogd gymnasium wonen natuurlijk).
Doelstelling
Inderdaad, belangrijke (niet uitgesproken) doelstelling van de centrale loting is vermenging van leerlingen. Het tegendeel is echter bereikt, ws omdat het keuzeproces van de verschillende groepen niet hetzelfde verloopt.
Er is in Amsterdam nooit gepleit voor ‘eigen kind eerst’, wel is gestreden voor tenminste gelijke kansen voor Amsterdammers en leerlingen van buiten, die immers na uitloting in de eigen gemeente altijd voorrang krijgen op een school in de eigen gemeente. En lang geleden is een kort geding aangespannen omdat er en nominaal tekort was aan vwo plaatsen met een voldoende beoordeling van de inspectie. Inzet was toen dat de school estuurders iig voor voldoende plek voor Amsterdamse kinderen moest zorgen omdat de buitenleeerlingen sowieso voorrang kregen op de scholen in de eigen gemeente. Resultaat was toen dat de rechter ging tellen, constateerde dat dit klopte en vervolgens stemden osvo en de gemeente direcr in met extra klassen op het Cygnus gymnasium dat net gestart wad (voorheen gymnasium afdeling Pieter Nieuwland college).
Wat een beweringen
Triva “Wat bedoel je met 'als dat waar zou zijn'?”
Als waar zou zijn dat gewoon de school in de buurt kiezen de oplossing zou bieden.
Maar dat het is niet waar en bovendien kan het niet. (Afstand is geen criterium in het matchingsysteem)
Triva “VWO'ers doen dat niet dus een postcodesysteem willen die ouders niet (of je moet net naast het beoogd gymnasium wonen natuurlijk).”
Nogmaals: de Amsterdamse scholen willen dat niet. Het kan ook niet juist omdat die scholen een groot bedieningsgebied hebben. Aalsmeerse vwo klantjes willen ook naar Amsterdam. Er is geen vwo in Aalsmeer.
Wel een vmbo
Niet uitgesproken?
Bermbrandt “belangrijke (niet uitgesproken) doelstelling van de centrale loting is vermenging van leerlingen. ”
Echt waar? Niet uitgesproken?
Ik had toch de indruk dat het verwijt van osm en elitair gedrag al sinds jaar en dag ook door OSVO en zelfs de Gemeente wordt gemaakt.
Ook de wetenschappers die bij introductie van de matching zo braaf op dat forum aan het discussiëren sloegen, noemde de vermenging als belangrijke factor.
En ik maar denken dat dát dan inderdaad toch misschien wel zou werken.
Maar het werk niet? Hoe dan? Hoezo verloopt het keuze proces verschillend?
Mysterieus
waarom kan het niet?
"Maar dat het is niet waar en bovendien kan het niet. (Afstand is geen criterium in het matchingsysteem)"
Het is geen criterium, maar dat zegt Triva toch ook niet? Als ik het goed lees zegt ze dat als gymnasiasten-in-spe voor de dichtstbijzijnde gymnasiumopleiding (niet per se categoraal) zouden kiezen, in plaats van zich en masse op een handvol scholen te storten, de zaak zich vanzelf gelijkmatiger zou verdelen, alleen kiest men zo niet.
Omdat men niet zo kiest, is volgens mij haar betoog, krijgen we vervolgens het hele lotings- en matchingsgedoe. Waarbinnen afstand inderdaad geen criterium is.
Ik heb wel eens een betoog voor een soort postcodebeleid gelezen trouwens. Van een vader in Oud Zuid, wiens kind een VWO-advies had. De flauwerd. Als er éen stadsdeel is overbedeeld op dit gebied is het Oud Zuid wel, in zijn ideale scenario hadden hij en zijn buren eerste keus gehad en had een groot deel van de rest van de stad het met de kruimeltjes mogen doen. Er is geen serieuze aanhang voor een postcodebeleid, en terecht, de scholen zijn nogal onregelmatig over de stad verdeeld
Groeten,
Temet
Onderzoek
‘Wanneer het kind VWO-advies heeft gekregen, kiezen veel ouders een scholengemeenschap waar geen VMBO aanwezig is. De algemeen heersende opvatting bestaat dat VMBO het niveau van de gehele school omlaag haalt. Men verwacht hierbij niet alleen dat de leerprestaties van alle leerlingen slechter zijn, maar ook dat de sfeer op school minder sociaal is. Als oorzaak hiervoor noemt men meestal het percentage allochtonen: op het VMBO zitten meer allochtone kinderen dan op de HAVO en het VWO. Een VMBO-afdeling wordt eerder geaccepteerd indien het in een dependance is ondergebracht.’
https://www.ois.amsterdam.nl/pdf/2004_schoolkeuzemotieven.pdf
Is een onderzoek uit 2004, maar ik kan me goed voorstellen dat de motieven hetzelfde blijven. Het hele onderzoek is interessant. Ook over de verschillen in motieven tussen allochtone en autochtone ouders, hun keuzeproces.
Voor een recenter ondezoek hou ik me aanbevolen.
Miriam
Klopt hoor, hetotingssysteem wordt aan de politiek verkocht als zijnde de manier om vermenging te krijgen. Aan de ouders wordt het verkocht dat de échte voorkeuren voorop staan. Daardoor worden de verschillen tussen scholen voor de centrale loting uitvergroot, na de centrale loting zijn alle scholen ineens evengoed.
Daarom niet
“Als ik het goed lees zegt ze dat als gymnasiasten-in-spe voor de dichtstbijzijnde gymnasiumopleiding (niet per se categoraal) zouden kiezen, in plaats van zich en masse op een handvol scholen te storten, de zaak zich vanzelf gelijkmatiger zou verdelen, alleen kiest men zo niet”
`en
“Als er éen stadsdeel is overbedeeld op dit gebied is het Oud Zuid wel, in zijn ideale scenario hadden hij en zijn buren eerste keus gehad en had een groot deel van de rest van de stad het met de kruimeltjes mogen doen”
Dat is het punt dus.
Als je het gehele bedieningsgebied bekijkt (vergeet Mijdrecht niet, wel een vmbo, geen vwo) dan zitten de vwo-opleidingen op een kluitje en hebben de Amsterdammers een onevenredig voordeel.
Amsterdammers hebben niet meer recht op een vwo plek dan leerlingen uit de Ronde Hoep, om maar een buitenplaats te noemen.
Overigens vind ik het flauw om te doen alsof er helemaal geen verschil is tussen gymnasium en vwo (zeur niet, het is allemaal vwo, kies gewoon de dichtstbijzijnde). Ten eerste waren de problemen er al toen dat verschil er nog wel was (gymnasium was vwo + Latijn en Grieks, tegenwoordig komt Latijn of Grieks in de plaats van... Er is geen + meer bij)
Maar ten tweede: OSVO zelf zou dat verschil ook kunnen opheffen door de titel gymnasium te schrappen.
Ten derde en ten overvloede: het probleem bestaat en bestond niet alleen bij gymnasia.
De Kernprocedure en later het matchingsysteem zijn er NIET primair om elitaire ouders ter wille te zijn, maar om te zorgen dat er geen leerlingen meer overblijven.
Amsterdamse
Dat recente onderzoek is er, begin dit jaar gepubliceerd kwalitatief en kwantitatief onderzoek naar schoolkeuze , zie de link in mijn bijdrage vanmorgen!
Bermbrand
Dank, had ik over t hoofd gezien!
Ze doen het al
Onderzoek even diagonaal doorgenomen:
Triva, wees gerust. Afstand is voor alle leerlingen van belang. Kunnen opstormen is van belang (havisten willen samen met vwo maar niet met vmbo, vmbo-gt met havo.
Sociaal Economische Status is ook van belang maar voor alle groepen (niet alleen voor gymnasiastes).
Ik citeer “Een hoog aandeel van leerlingen met een lage SES op een school wordt positief ge- waardeerd door leerlingen tot en met vmbo-t/havo advies en negatief door leerlingen met een havo of vwo advies.”
Kortom: ze willen niet bij elkaar.
hier zit een deel van de pijn
"Kunnen opstormen is van belang (havisten willen samen met vwo maar niet met vmbo, vmbo-gt met havo."
Hier zit natuurlijk een deel van de pijn. Kinderen met de mogelijkheid tot opstromen willen een kans op opstromen in de eigen school. Kinderen met enig risico op afstromen (dan wel hun ouders) willen dit risico zoveel mogelijk uitsluiten.
Dit kan niet samen. De opstromers-in-spe hebben belang bij scholengemeenschappen. De mensen die bang zijn voor afstromen neigen naar een categorale school. Statusoverwegingen en vooroordelen spelen ongetwijfeld ook mee, maar als dat niet zo was zouden deze twee tegengestelde voorkeuren lijkt me ook al voor problemen zorgen.
Groeten,
Temet
Schoolbeleid
Merk op dat leerlingen (en hun ouders) reageren op schoolbeleid.
Als opstormen makkelijker zou zijn (ook richting een andere school) en afstromen moeilijker, dan zou die factor in het keuzeproces niet tellen.
Maar in plaats van het aanpassen van het schoolbeleid, zijn er juist steeds meer variaties gekomen van categorale scholen. Eerst waren dat alleen de gymnasia, later zijn er categorale vwo - havo en mavo scholen bij gekomen.
Het is in feite een door de scholen zelf gecreëerde markt.
Scholen hebben belang bij die markt. Ze hebben bovendien belang bij schaarste.
Nieuw aanbod
Brede scholengemeenschap Reigersbos in Amsterdam Zuid-Oost verandert de naam (terug) naar ir Lely lyceum en wijzigt tegelijk het aanbod.
De Vmbo afdeling wordt afgebouwd, is eerder dit jaar al besloten, agv de afname van vmbo leerlingen en overcapaciteit vmbo in Zuid-Oost. Nieuw is dat de scholengemeenschap die nu (weer) lyceum wordt een gymnasium afdeling krijgt. Er was nog geen gymnasium afdeling in stadsdeel Zuid-Oost. Volgens de school doet dit recht aan de eisen die kinderen, ouders, vervolgopleidingen en latere werkgevers tegenwoordig stellen aan scholen.
Het Fons Vitea (havo en vwo) heeft recent overigens ook een wijziging doorgevoerd. Zij breken met de traditie van brede tweejarige brugklassen. Vanaf dit schooljaar zullen 3 categorale vwo klassen starten en 3 havo/vwo brugklassen.
Kenfan
Ik schreef: "Mijn kinderen namen de klassieke talen op de koop toe"
Je schreef: "Het is volkomen begrijpelijk dat ouders en kinderen kiezen voor een school vanwege de randvoorwaarden. Bij de schoolkeuze voor mijn kinderen stonden sfeer, kleinschaligheid, en degelijkheid / structuur ook de centraal. Maar dat wil niet zeggen dat de overheid de keuzes voor een categoraal gymnasium op oneigenlijke gronden moet faciliteren of financieren."
Wat zijn dat dan, die oneigenlijke gronden?
Veel leerlingen kiezen een school omdat ze die 'gewoon leuk vinden'. Of omdat hun klasgenoten er naar toe gaan. Of omdat er zulke leuke projectweken zijn. Omdat er veel op laptops wordt gewerkt.
Zijn dat ook oneigenlijke gronden?
Ik begrijp niet waarom de keuze voor een school die het beste aansluit bij wat mijn kind nodig heeft, oneigenlijk zou zijn. En al helemaal niet waarom de overheid dat niet zou moeten faciliteren.
Miriam
Nee in Aalsmeer is vwo noch havo maar in Hoofddorp, Amstelveen én Uithoorn wel. Wat is je punt?
Dat meen je niet
Ach triva. Je bent niet serieus, wel?
Bloedserieus
Waarom zo'n raar voorbeeld?
bicyclette
Oneigenlijke gronden: niet naar een school willen gaan waar ook havo-ers of vmbo-ers op schoolplein rondlopen. Waar ouders niet hoogopgeleid en wit zijn. Graag een school willen die erg osm is. Dat soort redenen.
Waterbed
Triva, ik weet niet precies waarom je Aalsmeer een raar voorbeeld vindt.
Er is geen vwo. Niet eens een havo.
Aalsmeerse leerlingen zijn dus aangewezen op onderwijs elders.
Zoals alle poldergemeenschappen rond Amsterdam.
Vooruit: ze zijn aangewezen op elkaar en op Amsterdam. Maar de golf gedraagt zich als een waterbed: hou ze hier weg, dan komen er daar te veel.
Een van de redenen voor mij om destijds voor Amsterdam te kiezen (18 jaar geleden) was omdat in Amstelveen plaatsing op vwo niveau ook onzeker was.
Hoe dan ook: Een Aalsmeerse vwo-er (en al die polderaars ertussen en ernaast) heeft net zo veel recht op een vwo plaats in Amsterdam als een Amsterdammer.
Maar je hebt gelijk: Ook net zoveel recht op een plaats in Hoofddorp, of Amstelveen, of Uithoorn. Dat maakt planning ook zo ingewikkeld.
Voortgezet onderwijs is een regionale voorziening.
Niets oneigenlijks aan
Alkes, aan dat hele rijtje wat je noemt is in het Nederlandse schoolsysteem niks oneigenlijks. Sterker nog: het is ervoor bedoeld.
Je kunt het ouders en leerlingen wel verwijten dat ze niet naar een school willen waar ook havo of vmbo leerlingen zitten, maar die scholen zijn er toch gewoon? Ik snap niet waarom het onbetamelijk is om te kiezen uit wat er beschikbaar is.
Zeker niet omdat van dat kiezen een jaarlijks circus gemaakt wordt met markten en folders en spektakel avonden.
Osm zit al helemaal vastgeroest in het bestel dat er juist voor bedoeld is om op identiteit te onderscheiden. Wie dat niet wil, wie niet wil tekenen, wordt niet toegelaten.
Ik ben er niet blij mee dat dit model van staatswege wordt gefinancierd, doe dat maar op particulier niveau, maar het is er en ouders en leerlingen worden aangemoedigd er een keuze in te maken.
Mocht je met OSM op SES duiden, dan is het goed om te weten dat het verschijnsel naar twee kanten toe voorkomt. Zie het citaat in #195.
Er is dus niet alleen sprake van elitaire afzondering van mensen met een hoge SES, maar ook van mensen met een lage SES. Ze mengen als olie en water.
Miriam
Ok. Laat ik dan zeggen oneigenlijk omdat ouders dat doorgaans niet als expliciete reden opgeven.
Maar je hebt gelijk het is natuurlijk gewoon toegestaan. Ik ben ook niet blij dat dit van staatswege wordt gefinancierd. Het is lastig om het te veranderen, juist omdat ouders niet expliciet toegeven dat ze voor een school kiezen die past bij hun eigen SES. Er komen altijd redenen dat hun kind het niet goed doet op een grootschalige school, of afzakt naar laagste niveau in een gemeleerde brugklas, of te weinig aandacht krijgt etc
Alkes
Dat geldt voor beide kanten, de ‘lage’ SES kinderen willen niet op school bij de ‘hoge’ SES, zo blijkt uit dat recente onderzoek naar schoolkeuze.
Mengen moet van beide kanten komen en beide kanten willen niet bij elkaar. Kinderen willen zichzelf ‘herkennen’ op de school waar ze naartoe gaan.
Dit is van alle tijden. Doet mij denken aan onze jeugd dat ons gezin naar een compleet andere streek verhuisden en mijn oudste zussen naar de steng christelijke dorpsschool gingen. Mijn zussen gingen miet naar de kerk, spraken anders en mijn ouders waren heel anders dan de andere ouders. Zij vonden geen aansluiting en meisjes werden sowieso ondergewaardeerd omdat ze op z’n best zouden meewerken op het bedrijf van de toekomstige echtgenoten. Mijn broer en ik gingen daarom naar een andere school in een naburige stad.
Artikel 23 Gr heeft zijn oorsprong in de verschillende zuilen en heeft als ratio dat ouders hun kinderen kunnen laten opgroeien binnen hun eigen opvattingen, of dat nou montessori is of reformatie. Het anglisisme is tegenwoordig je eigen ‘bubble’.
Je zoekt en vindt het verkeerde
Alkes: “Er komen altijd redenen dat hun kind het niet goed doet op een grootschalige school, of afzakt naar laagste niveau in een gemeleerde brugklas, of te weinig aandacht krijgt etc”
Waarmee je zoekt naar discriminatie van de armen/zwarten/sociaal achterstanden door de rijken/witten/hoogopgeleiden alsof discriminatie of afzijdig willen zijn alleen bij hen thuis hoort.
Maar dat is niet het geval.
Wat wèl het geval is, is dat bij ouders de schuld in de schoenen geschoven is van de segregatie. Nota beide benen zelfs door de schoolbesturen die elk afzonderlijk zich toch echt heel actief op een bepaalde doelgroep richt.
Zij richten zich op die doelgroep, profileren zich in een bepaald aanbod en een bepaalde vorm, en piepen vervolgens alsof zij er niks aan kunnen doen dat daar vooral blanke hoogopgeleiden op afkomen.
Ze piepen zo hard dat het ze zelfs lukt om de keuzevrijheid van ouders en leerlingen nog verder in te perken.
Het resultaat: NIKS.
Geen vermenging.
Maar het idee is gevestigd. Niet de scholen, niet de overheid, niet de rechten van zuilen of het verzuim van plichten van de staat, maar een heel klein groepje kiezende ouders - namelijk die elitaire van het gymnasium - zijn de schuld van alle segregatie.
Dat is natuurlijk niet waar.
Maar ondertussen zijn de mogelijkheden om over dat probleem een meer diepgaande discussie aan te gaan voorlopig wel afgesneden.
Bermbrand
Omdat iets altijd zo is geweest wil niet zeggen dat het niet kan veranderen. Maar ik begrijp van Miriam dat ouders in deze discussie een soort van machteloos zijn want die kunnen niet anders kiezen dan wat hun wordt aangeboden.
Ok. Dan is deze discussie afgelopen
Dat zei ik niet
Geen gekke dingen zeggen Alkes.
Van kiezen in Amsterdam is niet echt sprake. Het is een soort van loten.
Ouders en leerlingen worden wel aangemoedigd, door elke school apart, om precies die school te kiezen. Scholen steken er veel tijd en geld in om ouders en leerlingen over te halen om hun school bovenaan te zetten.
De onuitgesproken maar toch evidente - onderscheidende elementen - zitten daar altijd in.
Natuurlijk kunnen ouders en leerlingen een andere school bovenaan hun voorkeurslijst zetten. Een school die hen overduidelijk niet aanspreekt bijvoorbeeld.
Als de helft dat doet dan zou dat een betere mix opleveren inderdaad.
Maar je kunt niet volhouden dat zij dader zijn. Ze zijn volger. Ze worden uitgenodigd en aangemoedigd zich te gedragen zoals ze zich gedragen.
Door de scholen. Het zijn ook de scholen die de baas zijn van die loterij en die de regels bepalen. Het zijn ook de scholen die willen dat ouders en leerlingen precies en alleen maar dat te kiezen hebben wat de scholen gunstig uitkomt.
Ja, dat kan natuurlijk veranderen. Maar dan moet er niet steeds gedaan worden alsof het de ouders zijn die dat allemaal op hun geweten of zelfs maar invloedssfeer hebben. Dat is gewoon niet zo.
Art.23 grondwet waar bermbrand naar verwijst is ook al niet bedoeld voor ouders. Ze komen er niet eens in voor. Het is bedoeld voor onderwijsgevers (het geven van onderwijs is vrij) niet voor ontvangers,
Die onderwijsgevers vinden het fijn om OSM te zijn.
Maastricht
Ook in een krimpgebied lopen scholen leeg als die niet voldoen aan de wensen van kinderen en hun ouders. Ook hier kiezen kinderen liever een school waar ze verder reizen voor moeten reizen dan het aanbod in de stad Maastricht, waar nog voldoende plek is. In Maastricht hebben schoolbesturen een monopolie, zij wilden de krimpende aantallen leerlingen verdelen over een door hen verordonneerd beperkt aanbod en nu lekt 20% van de Maastrichter leerlingen weg naar scholen buiten de stad.
https://www.nrc.nl/nieuws/2018/06/07/te-veel-leraren-te-weinig-scholieren-a1605755
In september 2015 noemde Paul Rosenmöller (in zijn hoedanigheid als voorzitter VO raad) Maastricht nog als voorbeeld: “...waar vanwege de krimp de brede scholengemeenschappen worden geschrapt en vervangen door één school voor het vmbo, één voor de havo en één voor het vwo. Rosenmöller: “In Maastricht is de situatie relatief eenvoudig, omdat daar maar één schoolbestuur is. In andere regio’s is dat vaak anders.”
http://www.youngcrowds.nl/scholen-kabinet-moet-nu-snel-regels-opruimen
De door Rosenmöller gewenste monopolie voor één schoolbestuur voor de hele regio blijkt dus heel slecht uit te pakken in Maastricht.
