Praten over problemen op middelbare school levert niets op
Graag wil ik een probleem voorleggen waar ik tegenaan loop als ouder. Mijn zoon van 14 is hoogsensitief en heeft "last" van de harde aanpak van leerkrachten.
Hij zit nu op t VMBO-t 2e jaar, welke hij voor de 2e keer doorloopt. We zijn al 2,5 jaar aan het praten op school hierover, met gemeente (sociaal breed loket) en diverse andere hulpdiensten erbij. Onze zoon is voor ons de perfecte zoon,altijd lief en behulpzaam met een groot gevoel voor goedheid en is zwaar tegen onrecht. Hij weet wat hij wil en hij haalt nu redelijke cijfers.
Het enorme gevoel tegen onrecht levert problemen op op school. De school legt het probleem bij mijn zoon. Hij legt het bij de leerkrachten. Hij vraagt zich af waarom leerkrachten altijd zo boos moeten zijn, waarom hij eruit gestuurd wordt omdat hij zijn boek uitleend aan iemand anders, iemand anders helpt als die persoon erom vraagt of gewoon omdat het regent, hij hoest, niets mag zeggen, verkeerd zit enz...
De 2,5 jaar praten, heeft ons nergens gebracht. De leerkrachten begrijpen mijn zoon niet. Hij kan heel dwars reageren als hij onterecht behandeld wordt. Mijn zoon heeft op verzoek van school, allerlei hulplijnen aangepakt, de school doet vrijwel niets, maar wil wel praten.
Nu heeft mijn zoon besloten dat hij niet meer wil praten en met rust gelaten wil worden. Hij wil echt niet meer in gesprek.
Door de vele verhalen, begrijp ik hem volledig en sta ook achter hem. Afspraken die wij met de school gemaakt hebben, worden niet nagekomen of voor het gemak vergeten. Nu mijn zoon wil stoppen met de gesprekken, vrees ik dat de school hem dit aan gaat rekenen. Die willen maar in gesprek blijven. Het heeft ons al zoveel energie en tijd gekost, wat nu gewoon op is bij mijn zoon. Ik weet dus nu niet of ik hem moet overhalen om te blijven praten, of dat ik hem moet steunen in zijn besluit. Hij is zelf zover dat hij door al het gezeur op school niet meer naar school wil.
maria
Tot op zekere hoogte ben ik het met je eens. Maar waar staat dat de zoon van TS een zorgenkind is? Daarbij, 't is een puber. Dan lijkt de hele wereld soms onrechtvaardig te zijn. Ik probeer mijn (erkende) zorgenkind ook te leren hoe de wereld in elkaar steekt en wat zijn rol is bij allerlei zaken. Als je daar openingen voor ziet bij een kind, doen!! Zijn daar geen openingen voor en is het géén "erkend" zorgenkind, dan zou ik eens voor nader onderzoek gaan.
Zoon is goed bezig
Je zoon is goed bezig door bewust onjuiste situaties te slikken en waarom. Dat inzien moet groeien en gaat niet van de ene op de andere dag. Geef hem een compliment voor deze verandering. Juist omdat zijn resultaten ook verbeteren. Geef hem de tijd.
Stap 2 voor zoon: wees niet haantje de voorste indien een klasgenoot iets vergeten is. De ll moet zelf ook leren, voelen en begrijpen dat de ll goed moet nadenken bij tas inpakken etc. En ja, daar hebben docenten weinig begrip voor. Als een klasgenoot zo'n ll dan helpt, leert de ll niets.
Daarnaast heeft je zoon een klas vol medeleerlingen die ook kunnen opstaan. Vertel hem dat, zo blijft hij uit de spotlights.
Punt 3 voor Helma: ook jij kunt hem uit de spotlight halen door minder voortgangsgesprekken te houden.
Zelf ben ik verbaasd hoe sommige ' lastige ' ll overal door heen glibberen. Maar ook weer niet, hun ouders zie je ook niet op de ouderavonden. Ergens is het wel logisch: wie 'geregeld' in gesprek is en wiens kind dan ook geregeld het gespreksonderwerp van een team wordt, zet zijn kind zelf in de spotlight.
Ga pas een gesprek aan als school er vraagt en geef je zoon tijd om zelf een balans te vinden in het slikken en zijn normen en waarden.
Flanagan
Flanagan, jouw reactie bevestigd mijn gevoel hierin, dank je wel.
Ik heb blijkbaar wat teweeg gebracht, gezien de hoeveelheid reacties, waarvoor dank.
Ik vind zeker dat mijn zoon goed op weg is, hij heeft al een enorme stap gemaakt in zijn ontwikkeling op school. Ik gun hem alle tijd en heb al gesprekken met hem gehad over het minder helpen van anderen in de klas (ook al is het een super mooie karakter kwaliteit voor in de toekomst).
En...hij wil zo graag aardig gevonden worden, ook een dingetje waar ik over gesproken heb; er zijn en er blijven altijd kinderen die je niet aardig vinden, dus advies gegeven minder zijn best te doen.
Emotioneel sta ik voor 100% achter mijn zoon. Rationeel vertel ik hem heel goed hoe hij bepaalde situaties kan voorkomen om hem krachtiger en weerbaarder te maken.
Ik heb de school ondertussen medegedeeld dat mijn zoon de gesprekken niet meer aan wil gaan. De school wil wel met mij praten, dus dat ga ik binnenkort doen. Ik ben nu voornemens om de gesprekken daarmee te laten eindigen.
Ik wil graag dat ze mijn zoon met rust laten, waardoor ik vermoed dat het beter zal gaan.
De gesprekken die we afgelopen 2,5 jaar hebben gevoerd, zijn op 1 na, allemaal op verzoek van school gegaan. Van ons hoeft t niet, van mijn zoon jelemaal niet. Maar omdat een gedeelte van de leerkrachten hem niet begrijpt, hebben wij met de gesprekken en hulpdiensten ingestemd, om te laten zien dat wij er juist heel veel aan doen.
Psychologische hulp hebben we ook gehad. Daar werd ons verteld dat hij een fijne behulpzame knul is, waar niets mis mee is, maar alleen erg gevoelig is. Zij noemdem hem een "nieuwe tijds kind".
Ook diverse sofa-traningen en weerbaarheidstrainingen doorlopen.
Ik heb geen vrees voor de toekomst van mijn zoon, hij weet heel goed wat hij wil, hij heeft zijn verdere opleiding al uitgestippeld. Het enige lastige voor hem is deze school door te komen en om niet onder de vooroordelen van leerkrachten te bezwijken. Dat is een enorme uitdaging....
argh
een hulpverlener die de term 'nieuwe tijds kind' in de mond neemt, zou ik mijden als de pest. Dat is geen reguliere hulpverlener maar een zwever.
Hulp
Hulp die niet helpt, moet je idd zo snel mogelijk afschaffen. Mijn zoon wilde dat, ik was bang het te doen, omdat ik bang was dat school voortaan zou zeggen "dan moet je het zelf verder maar weten". Maar het was een prima beslissing. We hebben zelf hulp ingehuurd en die doet tenminste wat hij nodig heeft, en niet wat een dame van school graag wil. Ook in cijfers is hij sinds die tijd alleen maar omhoog gegaan.
