Pesten of gewoon wat plagen?
Mijn dochter (14, ASS) vindt het moeilijk om op een goede manier te reageren op klierig gedrag van klasgenoten. Er zitten vervolgens wat types in de klas die het leuk vinden om daar misbruik van te maken. Dat gaat dan bijvoorbeeld als 'Hé Marietje wat kijk je boos. Lach eens even'. Vervolgens reageert ze eerst met haha, maar dat is niet voldoende om ze te laten ophouden. Als ze dan zegt dat ze moeten ophouden en doorgaan met hun leven, reageren ze quasi verongelijkt met dat ze toch wel een vraag mogen stellen. En dan gaat dochter huilen, krijgen de pestkoppen op hun kop en dat vinden ze natuurlijk vreselijk oneerlijk.
De beste manier, lijkt mij, is om het compleet te negeren, maar dat lukt haar niet.
Is dit pesten of gewoon normaal kliergedrag dat jongens van 15 altijd vertonen? Ik heb dochter naar haar mentor doorverwezen, maar je krijgt dat natuurlijk nooit helemaal opgelost. Het zijn gelukkig maar incidenten, maar die blijven bij haar doorsudderen.
Huilen
Hoe vervelend ook, die opmerkingen zijn voor "lolbroeken" niet meer dan een flauwe opmerking. Dan is het tevens "leuk" om te kijken hoe iemand reageert. Het gevolg is dat je dochter gaat huilen en blijkbaar is dan het "doel" bereikt. Vooral als je al 14 bent is dat "not done". Weet je dochter zelf een oplossing om te voorkomen dat ze laat zien zo geraakt te zijn door de opmerkingen? Na haar "haha" weglopen, een gesprek aanknopen met een ander, iets uit haar tas pakken, een snoepje nemen. Inderdaad negeren met als ondersteuning afleiding zodat ze kan voorkomen dat ze gaat huilen.
Pesten of plagen
Eens met wil40. Maar ik wil ook erop wijzen dat de effecten van pesten/plagen worden bepaald door hoe de gepeste/geplaagde het ervaart. Als jouw dochter het als pesten ervaart, kan ze hier problemen aan overhouden. Daarom denk ik dat als dochter het door de autisme bijv. niet zelf kan oplossen op redelijke termijn, volwassenen om haar heen moeten ingrijpen om schade op lange termijn te voorkomen.
"hij moet maar wat weerbaarder worden"
Voor die uitspraak van scholen ben ik dus allergisch. Hij wordt niet weerbaarder, punt. Net als iemand met een rolstoel geen trappen gaat lopen. Dus de volwassenen moeten hun verantwoordelijkheid nemen en die niet op het kind afschuiven.
Wat niet wegneemt dat jij ook moet doen wat je kunt om haar te helpen, zoals de tips van wil40. Maar pas op dat ze niet het gevoel krijgt dat ze niet goed is zoals ze is, of dat het aan haar ligt. Zoals water naar het laagste punt vloeit, is er in een klas waar een bepaald soort sfeer heerst altijd één de klos. Als er geen autist voorhanden is, wordt dat degene met "stomme" kleren, of zo.
Weet de klas dat ze ass heeft?
Mijn dochter heeft een jongen met Asperger in de klas gehad en dat is uitgebreid uitgelegd. Ze wisten dus dat hij bijvoorbeeld ging huilen als hij met gym een bal in zijn buik kreeg, omdat hij dacht dat hij gepest werd. Of dat als iemand in de drukte op de gang per ongeluk tegen hem aan liep (wat tig keren gebeurt per dag met iedereen) dat hij dan weer dacht dat hij gepest werd. De haalde dan de schouders op en besteedde er geen aandacht aan. Dochter was alleen erg pissig toen ze hem een keer een snoepje had gegeven tegen het hoesten dat hij daarna gewoon telkens in haar tas dook om weer een snoepje te pakken als hij moest hoesten. En ook als er met hem een groepsopdracht met hem gemaakt moest worden was dat lastig, maar ook daar waren ze vindingrijk genoeg voor om dat op te lossen, door hem een afgebakend stuk te laten doen. Ze irriteerden zich dus wel regelmatig aan hem, maar hij werd nooit bewust gepest, omdat ze wisten waardoor zijn gedrag kwam. Overigens kan het natuurlijk zijn dat hij thuis wel vertelde dat hij gepest werd, want zo ervoer hij dus soms wel dingen (zoals die bal met gym etc).
Ja moeilijk
Mijn dochter vertoont niet zulk apart gedrag als in het voorbeeld van Yura, maar ze bemoeit zich niet echt met de meeste klasgenoten. Daar is ze ook vaak boos over. Waarom kunnen ze haar niet met rust laten net zoals ze bij hen doet?
Ik denk dat ik haar begeleider (psycholoog) maar eens ga vragen om wat rollenspellen met haar te doen om goed te kunnen reageren en anders toch naar de mentor.
jongens
Je vraagt of dit pestgedrag is van jongens van 15 of gewoon kliergedrag. Jongens van 15 zijn geinteresseerd in meisjes maar vinden het ook heel moeilijk om contact te maken. De enige manier waarop ze dat durven is door dit soort opmerkingen.
Brigitte Kaandorp heeft daar een keer een leuke sketch van gemaakt, over jongens die als ze een meisje leuk vonden haar op het speelplein in een plas duwden of zo, ik vond dat wel herkenbaar. Misschien kun je dat uitleggen aan je dochter?
Miekemieke
Volgens mij kunnen die jongens meer dan je denkt op die leeftijd want de meisjes waar ze wel degelijk een oogje op hebben behandelen ze echt niet zo. Dan zijn ze of verlegen of ze doen hun best maar die gaan ze niet op zo'n manier pesten, hoogstens een beetje lief plagen.
