onvoldoende betrokkenheid / afdwalen / wegdromen (groep 5)

Getest

Is hij getest op add door een professional?
Het is niet altijd makkelijk aan de buitenkant te zien.

Want het klinkt toch wel erg add-erig.

Vooral dat antwoord geven en dan later niks gehoord hebben.

Wat hier helpt is om de boodschap niet alleen in woorden te geven. Wij tikken ook aan, of zwaaien naar ze, of laten een voorwerp zien wat er mee te maken heeft.

Op school helpt het om korte, concrete opdrachten te krijgen. Om een aftekenvel te hebben waar de taken op staan. Om af te mogen kijken wat een ander doet. En om op een wiebelkussen te zitten. Dat activeert.

Je zou friemelen met speeltjes of kneedgum kunnen proberen, tekenen op een blaadje, voorin de klas zitten, de leerkracht die hem bij de naam noemt, laten herhalen van de opdracht of wat er gezegd is.

femh

De tips die Karmijn geeft werken niet alleen bij ADD, maar in het algemeen. Een ADD'er zal zonder die tips moeilijk kunnen functioneren, terwijl het voor een dromerige niet-ADD'er gewoon handig is.

Goh

Mijn dochter gaat al 14 jaar dromend door het leven. Soms heel irritant, want haar ontgaat echt heel veel. Maar het hoort bij haar. En op school doet ze het verder prima.
Het is aan de leerkracht om je kind bij de les te houden. Door hem niet bij een raam te plaatsen enzo. De tips van Karmijn zijn heel goed.

testtraject

Hoelang dat duurt is heel erg afhankelijk van de wachtlijst. Of de tester nog aanvullende tests wil doen, etc.
Bij onze dochters was het binnen een maand bekeken. Intake, twee bijeenkomsten met dochter, contact tussen behandelaar en school, gesprek met ouders.

Op balans digitaal vind ik deze kenmerken van add.

dromerig zijn
passief lijken
teruggetrokken zijn
ongeorganiseerd en vergeetachtig zijn
niet lijken te luisteren
vaak dingen kwijt zijn
gemakkelijk afgeleid worden
moeite hebben met het sociale gebeuren in de klas

Ik ken je zoon niet. Maar ik kan je wel vertellen dat het met die kenmerken altijd moeilijk is. Weet je, mijn kinderen hebben vrienden die ze willen en voelen zich daar tevreden mee. Maar dan hebben ze op sociaal gebied toch geen problemen?
Dat hebben ze wel. Dochter van 15 is er nu bijvoorbeeld erg mee bezig om te leren op sociaal gebied haar grenzen te bewaken. In haar impulsiviteit zegt ze vaak 'ja' tegen dingen, terwijl het eigenlijk 'nee' is. En dan is ze later verdrietig, of baalt ze. Dat heeft duidelijk met adhd te maken. Impulsief gedrag. Maar een ander ziet het niet eens. Wij hebben een warme band met haar. Ze deelt haar frustratie en wij proberen haar te helpen om hier anders mee om te gaan. Op internet lees ik verhalen van vrouwen met adhd die dat niet geleerd hebben. Die er op hun veertigste achter komen dat ze overspannen zijn, door dit impulsieve mechanisme. Het is echt problematisch. Maar als je niet goed kijkt, zie je het niet.

Het is dus de truuk om echt verder te kijken dan naar de oppervlakkige problemen. Omdat jij schrijft dat je zoon goede resultaten haalt, denk ik, dat hij ook een slimmerd is. Slimme adhd-ers compenseren soms heel veel. Ze zijn prima in staat wenselijk gedrag te vertonen, zich aan te passen aan de normen. Dat is mooi, een kracht. En tegelijk is het ook een valkuil. Overbelasting en stress liggen op de loer. Mijn slimme adhd-ers moeten heel erg oppassen dat ze geen roofbouw plegen op zichzelf. Dat ze hun grenzen bewaken. Dat ze plezier in het leven houden. Dat ze positief over zichzelf leren denken.

Een buitenstaander ziet de onrust, de concentratieproblemen en de impulsiviteit niet eens meer, na een bepaalde leeftijd. Maar dat wil niet zeggen dat ze ook weg zijn.

Maar, ik wil niet zeggen dat dit voor jou zoon ook zo geldt. Misschien speelt er bij hem wel iets heel anders. Of is hij een 'gewone' dromer. Ik ken hem niet natuurlijk. (hihi)

Ik bedenk nog iets, zijn zijn oren al eens getest? Dat lijkt me zinnig.

koptelefoon

En heeft hij wel eens een cito gemaakt met een dempende koptelefoon? Zo niet dan zou ik dat ook eens proberen, zodat hij zich beter kan concentreren.

Dromen

Misschien is je zoon gewoon dromerig? Dat is gewoon een karaktertrek. Ik zou er niet meteen van alles achter zoeken.
Het lijkt soms wel alsof we verwachten dat onze kinderen perfecte robotten zijn zonder mindere karaktertrekken. Mochten ze op school niet helemaal goed passen dan is er gelijk van alles mis mee.
Natuurlijk zijn er kinderen die echt wat hebben maar om alleen op basis van dromerigheid te denken dat er wel iets aan de hand moet zijn gaat ook wel ver.
Je kan hem laten testen als het je gerust zou stellen.
Maar het kan ook gewoon een karaktertrek van hem zijn. Niet perse een hele verkeerde maar wel een die wat onhandig is in het dagelijks leven. Dat soort karaktertrekken hebben we allemaal en daar leer je mee omgaan.
We hebben allemaal onze draken waar we tegen moeten vechten.
Als dit het enige is zou ik hem niet gaan testen. Hij kan zich wel goed concentreren als hij werk te doen heeft. Dat snap ik wel. Ik ben ook vlug afgeleid als iemand praat. Nu veel minder dan vroeger maar toen ik op school zat miste ik ook vaak de halve uitleg. Dat was lastig inderdaad. Dan maakte ik daarna de opdracht vaak verkeerd terwijl ik het wel kon. Nu kan ik dat beter. Ik heb ook wat truukjes. Ik maak aantekeningen als ik naar een toespraak of zo luister. Dan ben je bezig en dringt de tekst beter binnen.
Ik vind sowieso gesproken aanwijzingen moeilijk. Ik lees het liever na. Als iemand me richtingsaanwijzingen geeft ben ik halverwege de draad al kwijt.
Dat heeft ook te maken met of je meer auditief of visueel bent ingesteld.
Al doende leer en groei je.
Je kan hem bijvoorbeeld leren om tijdens de uitleg aantekeningen te maken of een tekening van wat de juf zegt. Je kan hem ook een stressbal oid geven en daar kan hij dan mee spelen tijdens de uitleg. Dat kan ook helpen.

Femh

Ik heb 1 kind met add en 1 met adhd

Voor mij gaat add wat verder dan gewoon dromerigheis, oke het is onderdeel van maar het is veel meer.
Mijn oudste kan zonder medicijnen geen werk maken. Haar hoofd is een grote chaos. Ze maakt sommen door elkaar, vergeet halverwege wat ze aan het doen is. Droomt weg, gaat de kat aaien, raakt een potlood kwijt. Droomt weer weg. Wij mieten bij het huiswerk maken nog steeds naast haar zitten omdat ze andrs gewoon niet kan doorwerken.
In een les is ze bijna altijd afwezig, geestelijk dan. Ze zit veel in haar eigen wereld. Zo erg dat school heeft gezegd dat ze even goed wat lessen kan missen want nu krijgt ze toch niks mee. Zichzelf dwingen om te luisteren is heel moeilijk en heel vermoeiend.
Prikkels zijn vermoeiend voor haar, andere kinderen zijn prikkels dus vermoeiend.
Plannen kan ze niet, ze heeft geen besef van tijd.

Het is dus gewoon meer dan wat dromen en je niet horen. Dat heeft ze namelijk ook. Wij mieten haar ook vaak even aantikken.
Add kan echt beperkend zijn, zowel sociaal/thuis als cognitief op school.

Femh

Het is natuurlijk heel lastig om te oordelen of het meer zou zijn dan alleen dromerigheid maar ik heb wel vaak het idee dat de bandbreedte van wat we normaal gedrag vinden van kinderen steeds kleiner wordt.
Bovendien als je al het idee hebt dat iets bijvoorbeeld ADD is dan is het ook erg makkelijk om overal die symptomen te zien. Dat zie je ook aan sommige reacties hier van ouders waarvan de kinderen AD(H)D hebben en die gelijk bij een of twee symptomen die daar ook bij voorkomen zeggen dat het vast ook ADD is.
Ik snap dat wel. Ik heb een kind met een autistische stoornis en dan krijg je soms inderdaad een soort kokervisie en ga ik gelijk bij wat afwijkend gedrag denken oh dat kind zal ook wel autisme hebben. Terwijl dat natuurlijk onzin is.
Heel veel mensen hebben natuurlijk een paar kenmerken van ADD (of autisme of...) en het is wat dat betreft ook makkelijk om de diagnose te zien in je zelf of in anderen.
En hou er ook rekening mee dat het vaststellen van deze afwijkingen geen exacte wetenschap is. Er is een grote marge van interpretatie en hoe serieus en goed het diagnostisch traject is kan ook heel erg verschillen.
Zeker als er wachtlijsten en achterstanden zijn is het niet altijd even zorgvuldig.

Zoals je beschrijft dat je zoontje zich in andere situaties uitstekend kan concentreren klinkt het mij allemaal niet heel uitzonderlijk toe. Gewoon een karaktereigenschap die op school wat lastig is maar waar verder prima mee te leven valt.

Testen

Ik heb een adhd'er en de symptomen die jij beschrijft zouden voor mij ook geen reden zijn om een test te doen. Zelf hebben wij pas een test gedaan toen zoon er zelf last van kreeg: door zijn slechte concentratie raakte hij in de brugklas oververmoeid. Bovendien is adhd niet een objectieve diagnose. De omstandigheden bepalen de ernst van de problemen en dus ook of er wel of geen adhd geconstateerd wordt. Zo was mijn zoon op de basisschool nogal snel afgeleid, maar absoluut niet problematisch. Een jaar later had hij adhd omdat de omstandigheden waren veranderd: grote, drukke klas, noodzaak om te concentreren op school (basisschool was te makkelijk en hij hoefde dus niet op te letten) en daarna nog huiswerk maken. Daar ging hij op stuk.

Zoals jij je zoon je zoon beschrijft, zo was ik vroeger precies (en mijn jongste ook). Dromerig in de klas (als ik een beurt kreeg wist ik echt nooit waar het over ging) en je kon een kanon afschieten als ik zat te lezen. En dus was er altijd irritatie dat ik niet aan tafel kwam als ik werd geroepen. Ja, ik heb adhd-trekjes. Nee, ik heb geen adhd, want ik heb nooit een probleem gehad. Ik heb wel familieleden met adhd en dat is wel echt andere koek dan dromerig zijn.

Wat kun je eraan doen? Ik denk niet zoveel. Als school afwisselender wordt straks (VO) dan gaat het vast wel beter. Was bij mij wel het geval. En verder gewoon wat eerder aankondigen dat het eten bijna klaar is. Die werkhouding op het rapport zou ik lekker los laten. Bij mijn kinderen werd dat pas beter in groep 8, toen ze beseften dat het belangrijk was voor hun schooladvies, En dan zie je opeens dat ze prima kunnen (doen alsof ze) werken.

Niet duidelijk opgeschreven

Mijn jongste, die net als jouw kind en ikzelf dromerig is, heeft geen adhd. Mijn oudste wel. Die kun je niet dromerig noemen. Eerder hyperoplettend op de hele wereld om hem heen. Ziet en hoort alles. Alles komt rechtstreeks binnen. Geen filter.

uitdaging?

Heb je de indruk dat je zoon voldoende uitdaging heeft op school? Misschien kan het helpen om hem wat creatiever of moeilijker werk te geven. Of meer samenwerken met anderen. Probeer gewoon wat dingen uit om hem alerter te maken. Vooral visuele of tactiele dingen. Auditieve prikkels lijken bij hem geen voorrang te krijgen.