Nog maar eens Thuiszitters bij Nieuwsuur
http://www.npo.nl/nieuwsuur/05-02-2017/VPWON_1267571
Vanaf minuut 11.25
Marc Dullaert is door het kabinet aangesteld als voortrekker om opties voor kinderen te onderzoeken en te helpen realiseren.
Wethouder Hugo de Jong, dezelfde die jeugdzorg op ouders af wil sturen die voor thuisonderwijs kiezen, formuleert het hier goed duidelijk.
"Ieder kind heeft recht op onderwijs en dat recht op onderwijs weten we helaas niet altijd vorm te geven."
Zo is het maar net.
Nog een. "We kennen in Nederland Passend Onderwijs. Helaas zien we dat voor een aantal kinderen, vaak met een hele ingewikkelde onderwijsbehoefte dat wel, dat Passend Onderwijs helemaal niet Passend is. Eerder Knellend.
En dat moeten we willen doorbreken met elkaar."
Thuiszitterstop maandag 6 februari
"Miranda @MirandaWissink 17 u17 uur geleden
Meer
Morgen thuiszitterstop! Benieuwd naar hoe top en beleid denken over thuiszitters en oplossingen/maatwerk onderwijs zonder dwang in systeem."
Er zijn ook ouders uitgenodigd. Ben benieuwd of er verder nog iets van in de media komt.
Resultaten
Ik ben wel benieuwd hoe men met leerplichtambtenaren, jeugdartsen en jeugdhulp, de uitval terug gaat dringen. Je zou toch zeggen dat het om passende voorzieningen moet gaan? Volgens Marc Dullaert zou het moeten kunnen omdat er scholen zijn die het wel lukt, dan zou het de rest ook moeten lukken. Dat lijkt me toch een mager plan met een hoog risico op dwang. Mijn dochter zat thuis in afwachting van een plaats op speciaal onderwijs. Daar hadden leerplicht, jeugdarts en jeugdhulp alleen maar in de weg gezeten, hoewel we langs de jeugdarts moesten om die route naar het speciaal onderwijs te mogen gaan. Met vrijstelling gewacht om geen boete te krijgen. Als dat nu maar niet juist een stuk moeilijker word?
"Er zijn nu concrete doelen afgesproken. Zo moet het aantal thuiszitters jaarlijks met minimaal 25 procent dalen. Afgelopen jaar zaten in totaal 4200 kinderen langer dan drie maanden thuis. Een aanzienlijk deel daarvan komt uit de grote steden. Het aantal leerlingen dat is vrijgesteld van onderwijs, omdat ze lichamelijke of psychische problemen hebben (de zogenoemde vrijstelling 5 onder a), moet jaarlijks met 10 procent dalen."
"Daarnaast gaat preventie een belangrijkere rol spelen. Op scholen gaan jeugdhulpteams in beeld brengen welke leerlingen kans hebben om uit te vallen. Leerplichtambtenaren gaan regelmatig overleggen met jeugdartsen en ook langdurig ziekteverzuim moet voortaan gemeld worden bij het samenwerkingsverband.
Ook de inkoop van jeugdhulp zal vanaf nu samen met het samenwerkingsverband worden bepaald, zodat het past bij wat de thuiszitters nodig hebben. Vaak is een wachtlijst voor psychische hulp voor tieners reden om niet naar school te gaan. De steden willen daar vanaf. "
Tja
Op zich goed dat er nu eens gekeken wordt naar het traject voordat een kind een thuisziter wordt. Alleen kijken ze heiermee wel de verkeerde kant op. Leerplichtambtenaren zijn er om ouders onder druk te zetten (de goede niet te na gesproken), terwijl de scholen juist eens flink onder druk zouden moeten staan. Die hebben namelijk helemaal geen zin in passend onderwijs.
Je moet dus niet kijken naar individuele kinderen die "dreigen uit te vallen", maar naar scholen die er een potje van maken. Dat heeft veel meer nut. Want ook kinderen die niet uitvallen lijden daaronder. Anders gaat het alleen nog maar om de uitvallers en niet om de kinderen die door onwil van scholen een (veel) te laag niveau moeten doen, of die naar speciaal ondnerwijs gestuurd worden terwijl dat nergens voor nodig is.
speciaal onderwijs
"Anders gaat het alleen nog maar om de uitvallers en niet om de kinderen die door onwil van scholen een (veel) te laag niveau moeten doen, of die naar speciaal ondnerwijs gestuurd worden terwijl dat nergens voor nodig is."
Of ook bij dat speciale onderwijs niet welkom zijn. Hoewel daar op dit forum weinig aandacht voor is, zijn er juist ook veel kinderen 'aan de onderkant' die niet naar school gaan. Ze worden 'te dom bevonden'. Niet leerbaar. Omdat de IQ-test een te laag cijfertje aangeeft. Afgeschreven. Dat is niet zomaar veranderd. Beleid én financiering zijn gebaseerd op dat hokjesdenken. Valt je kind net buiten het 'goede' hokje, dan heb je geen poot meer op op te staan. Dan word je kind 'ontheven van de leerplicht'. Dat klinkt heel nobel, maar betekent dat je kind is opgeven, en niemand meer iets 'hoeft' met je kind.
Het ontbreekt aan bescherming
"Ze worden 'te dom bevonden'. Niet leerbaar. Omdat de IQ-test een te laag cijfertje aangeeft. Afgeschreven. Dat is niet zomaar veranderd. "
Nou inderdaad.
Die gedachte bestaat ook al zo lang.
Arbeiders kinderen/onderklasse, vrouwen/meisjes, niet witte mensen.
En hoewel het eng was dat hele groepen zo over één kam geschoren werden, is de tegenwoordige selectie een nog geraffineerder spel. Een spel waarin alternatieve feiten de leidraad zijn voor het afkeuren van kinderen voor het deel kunnen nemen van de maatschappij.
IQ metingen worden gebruikt alsof IQ een absolute waarde vertegenwoordigt.
Net zo met gedrag, taalvaardigheid, etc.
Heel griezelig.
Ik blijf het herhalen: Leerlingen hebben niet zoveel aan goed bedoelde initiatieven zolang het recht op onderwijs niet beschreven is in Nederlandse wetgeving (wie heeft het, wie geeft/gunt het, waar kun je terecht als het je wordt onthouden).
Zolang die wetgeving er niet is wordt er telkens weer gemarchandeerd.
Het terugdringen van het aantal thuiszitters met 25% per jaar klinkt bovendien wel aardig, maar impliceert toch weer dat veruit de meerderheid van de nu thuiszittende leerlingen de komende 4 jaar op geen enkele verbetering hoeft te rekenen.
Voor leerlingen aan wie een ontheffing is opgedrongen geld dat zelfs voor de komende tien jaar.
Kortom en zoals zo vaak: Er wordt een poging gedaan om de cijfers te behandelen en om te buigen naar een ander beeld.
De mensen achter die cijfers gaan er niet zoveel van merken.
maar
Hoe gaan we dat dan oplossen?
Ik probeer me een voorstelling te maken van kinderen die echt niet naar school kunnen. Dan denk ik aan kinderen die erge gedrags en/of psychische problemen hebben. Of kinderen met een minimaal IQ. Klopt mijn beeld?
Ondanks het passend onderwijs, bestaan er nog steeds ZMLK scholen e.d. Maar ook vóór het passend onderwijs, was dat voor sommige kinderen geen optie (en ook niet voor de school/leerkrachten).
De uiteindelijke vraag is natuurlijk HOE ga je het oplossen voor kinderen die écht heel moeilijk te begeleiden enz zijn, om wat voor reden dan ook. Stel er wordt genoeg geld en deskundigheid beschikbaar gesteld. HOE moet dat dan (voor sommigen)?
Speciaal
Ik denk dat er niet minder maar meer speciaal doelgroep onderwijs ontwikkeld zou moeten worden. In een uitzending van Louis Theroux zag je een afdeling waar kinderen met name een op een begeleiding kregen. Met aangepaste leermiddelen.
En niet, wat nu gebeurt, alle kinderen waar iets mee is bij elkaar zetten in groepen die niet matchen. En dan uit bezuiniging ook nog dit soort groepen groter maken. Doven- en blindenspecialisatie onderwijs afbouwen, allemaal maar naar een gewone school in een veel te grote groep.
En dan doen of dat wenselijk is.
precies
echte auti-klassen, naast klassen voor kinderen met problematisch gedrag. En als het moet één op één. Dat zal maar om weinig kinderen gaan, de meesten zullen het wel redden in kleine groepjes. Maar die kleine groepjes moeten er dan wel zijn. Idd ook voor kinderen met een "te" laag IQ. Lang leve de Feuerstein-methode: er is geen limiet aan ontwikkeling en al helemaal niet bij een kind.
ja en nee
ik denk dat er gewoon in het algemeen veel kleinere klassen moeten komen. Mijn jongste zit in een brugklas met 30, mijn zoon met ASS zit in een vwo-klas van 32... Met hem erbij zitten er nu 5 kinderen in zijn klas die 'iets' hebben...
Dit is voor niemand goed, niet in deze tijd waarin we wel degelijk weten hoe belangrijk individuele aandacht is voor een kind, hoe een kind kan groeien van een charismatische docent, in een tijd waarin we telkens weer ondervinden hoezeer gedreven docenten afknappen op de huidige onderwijssituatie.
Het wordt saai: maar wat nodig is: kleinere klassen, betere arbeidsomstandigheden en salarissen voor docenten en recht op onderwijs in plaats van een onderwijsplicht.
Ondertussen kun je dan ook gaan werken aan inclusief onderwijs en het ondersteunen van scholen die leerlingen willen accommoderen. Wat ook nodig is: het ontschotten van de jeugdwet en passend onderwijs. De (sociaal emotionele) ondersteuning van kinderen die passend onderwijs volgen moet goed kunnen worden afgestemd op de behoeften, in overleg en overeenstemming met wat er op school gebeurt. Je kunt dan inderdaad werken aan gespecialiseerde klassen indien nodig, zoals hb-klassen, of auti-klassen.
Mijn idee is echter dat mijn zoon ook enorm veel leert van de medeleerlingen in zijn klas, ook voor het latere leven. Ik heb hem het liefst zo lang mogelijk in ht reguliere onderwijs. Ik geloof dan ook meer in het faciliteren van scholen, extra docenten in de klas, kleinere klassen, meer ondersteuning voor docenten en leerlingen, naast de reguliere onderwijsuren.
wat nodig is
Ik weet niet wat precies nodig is. Ik denk dat daar in algemene zin ook moeilijk antwoord op te geven is. De groep uitvallers is natuurlijk enorm divers.
Maar één ding is essentieel: we moeten van het idee af dat onderwijs moet plaatsvinden in een schoolgebouw, met een groep kinderen en een leerkracht in een lokaal. Dat 'concept' is gewoonweg niet voor iedereen geschikt en haalbaar.
Voor een groep kinderen is het noodzakelijk dat zorg en onderwijs worden geïntegreerd, bijvoorbeeld voor kinderen met ernstige meervoudige beperkingen. KDC's bieden vaak wel zorg (maar geen onderwijs), ZMLK-scholen bieden wel onderwijs maar kunnen minder op zorggebied betekenen. Als de school de zorg voor een kind niet aankan, dan 'moet' het naar een KDC. En dat betekent: geen onderwijs meer.
Ook lijkt het mij noodzakelijk dat de financiering van onderwijs op de schop gaat. Een deel van de problemen wordt veroorzaakt door financiële overwegingen van bijvoorbeeld een schoolbestuur. Sommige kinderen zijn 'te duur'. Dus dan is er best geloof in de leerbaarheid, en eigenlijk weet iedereen wat er nodig is, maar het bestuur heeft het geld er niet voor over. Dat soort perverse prikkels zouden er niet moeten zijn.
