Nieuwe pedagogische aanpak Positief en consequent

Eng!

Wat vind ik deze aanpak verschrikkelijk! Die terugkoppeling naar de groep vind ik ronduit doodeng. Als je wat met een kind af te handelen hebt, doe je dat zelf. Een soort maoïstisch zelfreinigingsritueel in groepsverband heeft volgens mij nog nooit iets positiefs opgeleverd. Ik hoop voor je dat de leerkrachten de directrice maar niet al te serieus nemen en dat ze dit een halt toeroepen. Bij mij zou het stoom uit de oren komen. Als ik met machines zou werken, was een dergelijke handleiding handig geweest, maar ik werk toch zeker met mensen! En dan dat weglopen als een kind huilt... Stel je voor dat je zelf zo door een leidinggevende behandeld wordt, zo denigrerend. Nu ben ik nog benieuwd wie dit gedrocht verzonnen heeft. Mijn gok: de persoon in kwestie was als leerkracht geen bijster groot succes.

alleen de negatieve dingen

Je haalt nu alleen de negatieve dingen uit deze aanpak. Ik denk dat er best veel positieve dingen inzitten.

mwoah

Ik heb de hele link gelezen en ik ben best positief. Ik geloof niet dat dromerige kinderen hier de dupe van zijn en dat het echt om behoorlijke vergrijpen gaat, ook al omdat je drie waarschuwingen op 1 dag kan krijgen. Dat gaat niet om even naar buiten kijken.

Alles wat er bij staat vind ik heel goed, niet tegenover leerling zitten, de hele gang van zaken voor schooltijd, alle andere dingen. Prima dat het op papier staat als het ook zo gedaan wordt. Mijn ervaring is dat leerkrachten het altijd weer anders doen en zo lijkt iets schoolbreed en duidelijk.

Dat van die vingers opsteken vind ik ook heel goed, ik merk dat al als ik huiswerk doe met mijn jongste, als hij iets in zijn hoofd heeft kan ik hem niets uitleggen. Wacht even met vragen, laat ze de vraag even opschrijven desnoods.

Terugkoppeling klas

Als een kind drie keer op een dag de les heeft verstoord met zijn of haar gedrag kan het best helpen om verantwoording aan de klas af te leggen. Je hebt het toch de anderen lastig gemaakt, excuus aanbieden is niet verkeerd.

Zolang je kinderen, die er niets aan kunnen doen, hier niet de dupe van laat worden zie ik geen probleem.

Positieve aandacht voorop stellen.

Duidelijke grenzen stellen is niet negatief.
Zolang alle positieve gedragingen ook stelselmatig benadrukt en met aandacht beloont worden.
Het gevaar wat ik hierin zie is dat complimenten op positief gedrag uit gaat blijven bij de kinderen die regelmatig verwijdert worden.
En dan zal het negatieve gedrag alleen gaan toenemen, want aandacht is tenslotte aandacht, krijgen ze het niet positief, dan verkrijgen ze het wel op een negatieve manier.

Ik zie hier op school regelmatig bij binnenkomst het vingertje van juf al omhoog gaan, met de woorden, denk erom, jij gaat je vandaag goed gedragen!
Wat is er mis mee om te zeggen, hoi, fijn dat je er weer bent, we gaan er een mooie dag van maken, hé?

jasam

'regelmatig verwijderd worden'?

Ik geloof dat jullie denken dat een kind al een waarschuwing krijgt als het een potlood laat vallen en zo drie keer in de week een groep lager zit?

Ik lees het volgende:

* Kind doet iets DRIE keer, iets wat behoorlijk erg is.
* Kind gaat naar andere klas, krijgt iets mee over het vergrijp, krijgt een gesprek erover, bespreekt het kort in de klas en binnen een week volgt een tweede gesprek. Tussendoor wordt het kind nog een paar keer even kort aangesproken en krijgt feedback over het gedrag.
* Bij het tweede gesprek wordt er weer gesproken over het gewenste gedrag en als dat nog steeds niet goed gaat wordt er een derde afspraak gemaakt en MOET er verbetering zijn anders volgt een gesprek met de ouders.
* Als het kind dan weer 3 waarschuwingen heeft gehad volgt er sowieso een gesprek met de ouders.

Met andere woorden: het kind krijgt rustig de kans om zich te verbeteren, krijgt feedback, er wordt het met het kind gesproken en het kind wordt gestimuleerd.

Ga eens kijken hoe dat bij andere scholen gaat denk ik zo. Ik vind drie waarschuwingen eigenlijk nog eigenlijk heel veel.

tja

Als ik zo iets lees, dan ga ik onvermijdelijk denken: 'Hoe zou dit gewerkt hebben bij mijn zoon (adhd, somber, gedragsproblemen). Conclusie: het zou het alleen maar erger en erger maken. Mijn zoon was in zo'n 'positief' klimaat helemaal onderuit gegaan.

Ik vind het trouwens helemaal niet vernieuwend. Het lijkt op de regels die er bij mij, veertig jaar geleden, op school gehandhaafd werden. Dan moest je ook naar een andere groep. En kreeg je een vaag gesprek waar je niets van snapte, als je het mis ging.

Het is geen positief concept. Het is een ongestructureerde/chaotische beschrijving van hoe een school om zou willen gaan met probleemgedrag. En het gaat over straffen en straffen. (waarschuwen is ook straffen).

Ik vind een paar stukjes extra opvallend:
Dat er bij de beschrijving van de schoolregels vooral gesproken wordt over langzaam lopen en wc-gebruik. Is dat een belangrijk punt? Dat kinderen tijdens de les niet naar de wc gaan? En wat nu met de kinderen die daar problemen mee hebben?

Dat stukje over die luisterhouding is echt puur adhd-onvriendelijk (kind-onvriendelijk). (en walgelijk; mijn kind zou dit echt niet kunnen. Ik kan dat ook niet, zo luisteren. Ik zou mijn kinderen alleen hierom al van school halen, want ze kunnen op die manier niet leren. Dan zijn ze alleen maar bezig met 'goed zitten'. Zie je het voor je, een klas met kleuters met hun handen braaf op hun bovenbenen? Dat moesten wij veertig jaar geleden.)

Ik weet niet meer waar, maar ik las een paar jaar geleden trouwens dat kinderen slechter luisteren, wanneer ze je aan kijken. Ze luisteren beter als ze weg kijken. Omdat anders jouw mimiek hun gedachtegang verstoord. Ik kan zelf ook beter luisteren, als ik teken of uit het raam kijk, dan wanneer ik iemand aankijk. Dan 'hoor' ik alleen het gevoel wat iemand uitstraalt en niet zo zeer de woorden. Welke volwassenen zitten tijdens een vergadering met hun armen over elkaar de spreker aan te kijken?

Bij de reactie op het regelovertredend gedrag, gaan ze helemaal de mist in. Drie waarschuwingen? Hahahahaha. Onze zoon dacht dan altijd: 'Oke, ik krijg drie waarschuwingen, ik zal er even snel doorheen gaan, tot ik echt straf krijg.' En dan kreeg je een exponentiële toename van het ongewenste gedrag. Die kaartjes met een 1, 2 of 3, die zie ik al verscheurd op de grond liggen. Hihihi.

En dat nadenkblad, dat vind ik ook iets moois om te verscheuren zeg. Tjonge jonge. Hoe dom kun je zijn? Wat verwachten ze van die kinderen? Reflectieverslagen? En dan moet het kind 'kiezen' voor ander gedrag?!?! Waar verhoudt zich deze opvatting, tot de openingszin: 'gedragsproblemen komen voort uit onvermogen'. Wat

Nou ja, en dan tot slot die vage vragen op het einde. Wat moet ik daar nu van zeggen? Denken ze werkelijk dat een KIND, in staat is daar antwoord op te geven? Als je mijn zoon zulke vage vragen zou stellen, zou hij opnieuw een gedragsprobleem krijgen, want hij zou daar helemaal niets mee kunnen.

School heeft de klok horen luiden, maar weet niet waar de klepel hangt. Ze willen graag 'daadkrachtig' zijn, maar weten niet waar ze het over hebben. Ik zou een kind met gedragsproblemen heel snel van deze school halen, want ik kan me niet voorstellen dat dit gaat werken.

En die arme directie denkt natuurlijk dat ze heeeeeel goed bezig zijn. (passend onderwijs enzo).

de leerkracht

Net als bij de meeste regels gaat het erom hoe de leerkracht ermee omgaat. Ik kende een leerkracht die kanjertrainingen gebruikte om kinderen eens goed de grond in te stampen. Vervolgens bedreigde ze het kind zodat het niet met de ouders zou durven praten.

In deze aanpak is inderdaad vooral het niet troosten en het terugkoppelen aan de klas verkeerd, belachelijk zelfs. De rest vind ik wel goed, want heel concreet. Ik heb net iets teveel klassen gezien waar niet de juf, maar de popi's de baas waren. Of waar nauwelijks les te geven viel vanwege vergaande chaos. Een echt goede leerkracht heeft dit allemaal niet nodig natuurlijk, die krijgt ook zo'n lastige klas er wel onder op een prettige manier. Misschien zou het beter zijn als het geen regels waren maar hulpmiddelen voor wie dat nodig heeft. En die twee belachelijke regels moeten er natuurlijk uit.

Karmijn

"Dat kinderen tijdens de les niet naar de wc gaan? En wat nu met de kinderen die daar problemen mee hebben? "

Verbazingwekkend hoe mensen over dingen heen kunnen lezen : over het wc gebruik: "Daarnaast zijn er natuurlijk kinderen waarmee je individuele afspraken hebt."

Juist dat duidt er voor mij op dat er heus wel naar het kind gekeken wordt en als ze zien dat het niet werkt met die 3 waarschuwingen voor een kind als Karmijnzoon is er dus ruimte voor andere oplossingen.

Ik denk

Ik denk dat we allemaal met ons eigen kind en die klas in ons achterhoofd naar de situatie kijken. Ik hoorde van mijn zoon bijvoorbeeld dat er laatst een jongen in zijn klas was die echt meerdere malen het bloed onder de nagels van de leerkracht vandaan haalde. Zo maar dus, verder geen etiketje of wat dan ook, hij verstoorde de les enorm, de leerkracht werd duidelijk geërgerd en op zo'n moment zou ik zo'n 3 waarschuwingensysteem inzetten.

Even afkoelen in de andere klas, nadenken over wat je deed, een gesprek met de leerkracht, een kort woordje in de klas en verder gaan met elkaar. Helder en duidelijk.

En als ik nou juf ben van die lagere klas

En als ik nou juf ben van die lagere klas en ik krijg regelmatig een kind dat eruit gestuurd is in mijn groep erbij. Dat verstoort dan toch ook mijn lessen en de kinderen in mijn groep?
Je zal het maar treffen als juf en haar kinderen, dat er in de groep hoger een leerkracht zit die een kind/de kinderen niet onder controle heeft.
Lijkt me een lastige principe, en een moeilijke keuze voor de ouders die hun kinderen op deze scholen hebben zitten. (Lijkt me ook lastig als mijn directie een dergelijk beleid gaat invoeren, en ik ken mijn collega's....)

Per kind bekijken

Er zitten wel goede dingen in de aanpak (maar ook hele foute) die afhankelijk van het kind toegepast kunnen worden.
Natuurlijk bekijk je dit vanuit je eigen kind. Mijn kind zou bijvoorbeeld niets kunnen met de vraag: voor welk gedrag kies je? Veel te ingewikkeld voor mijn 9-jarige in groep 5 (met IQ van 75). Zelf naar huis bellen kan hij ook niet, hij kan echt geen telefoongesprek voeren en neemt thuis al niet eens de telefoon op.
Met een nadenkblad zou hij ook niets kunnen. Na 3 waarschuwingen het kind op een time-out plek zetten, prima. Maar geen kinderen uit groep 3 bij groep 8! Dat vind ik echt zielig. Zulke kleine kinderen tussen veel oudere, grotere kinderen zetten kan echt beangstigend werken. Zoek dan een time-out plek in de klas, een apart hoekje o.i.d.
Hier op school (montessori) werken de juffen en meesters met een belletje. Als het belletje gaat moet het stil zijn in de klas. Prima natuurlijk. Maar kinderen die met hun armen over elkaar aan tafel moeten zitten vindt ik dan weer erg ouderwets.

Vakantieganger

En weer: hoe vaak denken jullie nu dat het voorkomt? Ik denk dat jullie van een mug een olifant maken. De pdf is ook voor leerkrachten bedoelt.

vaak

Onze zoon heeft een tijd gehad, dat hij ieder dagdeel, meerdere conflicten had met zijn leerkrachten. Hij verstoorde de lessen trouwens niet, maar hij weigerde te werken, vluchtte naar het toilet, etc, etc. (Ik zal de trieste opsomming maar voor mij houden). Met zijn armen over elkaar, voeten op de grond naar iemand kijken en luisteren, heeft hij volgens mij nog nooit langer dan vijf minuten vol kunnen houden. Hij is nu 15.

Die zou met dit systeem dus continu straf krijgen. Of de uitzondering zijn, die de regel bevestigd? Het is voor hem niet passend in ieder geval.

Ik begreep dat de pdf bij de weekbrief zat. Het is dus voor de ouders bedoeld.

Boos!

Volgens mij is het een dichtgetimmerde handleiding voor leerkrachten. Als mij ooit verteld wordt dat ik volgens dergelijke richtlijn les moet geven en om moet gaan met mijn leerlingen, ben ik vertrokken. Ik geloof in een respectvolle manier van met elkaar omgaan en daar heb ik, gezien de grote verschillen tussen leerlingen, geen standaard gebruiksaanwijzing bij nodig. Mijn hemel, hoe slecht moet je functioneren voordat je met een dergelijk lijstje in de hand je klassemanagement gaat regelen... Het idee dat je weg moet lopen bij een leerling die huilt, vind ik volslagen harteloos. Bah, bah, bah! Ik word hier echt driftig van. En van dat woord "eigenaar" als in "de leerling is deels eigenaar van het probleem en de oplossing daarvan" (in de link) of "de leerling is eigenaar van zijn leerproces" (is bij ons op school geprobeerd, gelukkig afgeschoten) krijg ik erge jeuk. De handleiding begint met "het onvermogen" van leerlingen. Hoe rijmt zich dat met "eigenaar zijn". Leer eerst met leerlingen omgaan en orde houden. Dat is de weg naar een prettig leefklimaat, voor alle kinderen.

nieuw?

Los van of je deze aanpak werkelijk als "positief" kunt kenmerken, vraag ik met hoe "nieuw" het is om positief en consequent te willen zijn..

Probleem

Ik vind er best veel positieve punten in zitten, maar ik kwam wel wat dingen tegen waar ik niet blij mee zou zijn.

Het naar een andere klas sturen, en vooral de manier waarop, vind ik niks. Ten eerste omdat de ontvangende klas dan 'gestoord' wordt, ten tweede omdat de jonkies naar hogere klassen moeten (intimiderend) en de ouderen naar lagere klassen (vernederend).

Verder is startpunt van het hele verhaal steeds dat er vanuit gegaan wordt dat een kind kiest voor gedrag. 'S ochtends moet een ouder of een leerkracht aan het kind vragen: voor welk gedrag kies je vandaag? Nou zullen er weinig kinderen zijn die zeggen: ik ga vandaag de boel eens lekker verzieken voor mezelf en mijn omgeving. Natuurlijk zegt (en meent) een kind 's ochtends dat het zich goed wil gedragen. Maar als je medeleerling je mateloos zit te irriteren, je je niet lekker voelt, gepest wordt, de stof je boven je petje gaat of je je juist verdeelt of je een gedragsstoornis hebt kan je als kind ondanks je goede voornemens toch de fout in gaan. Dat is meestal geen kwestie van kiezen. Ik hoop dat een school die dit protocol gebruikt zich bewust is van dat feit.

skik

mijn kind

Mijn kinderen waren op school super beleefd. Alleen door een misverstand kwam er wel eens een in de problemen.
Maar in een andere klas geplaatst worden was voor mijn kinderen een nachtmerrie. Ze konden zich net aan handhaven, of net niet, in een 'normale' situatie. En dan bovendien onrechtvaardig behandeld worden en in een onbekende situatie gezet worden. Voor een kind met autisme een nachtmerrie.

Annej

Verwacht jij dan werkelijk DRIE misverstanden op een middag?

Dalarna

Ik zou het er niet op durven wagen. Ik weet niet of je het weleens meegemaakt hebt maar een misverstand met iemand met autisme kan snel hoog oplopen en dan kan 1x genoeg blijken te zijn waar ze 3x afgesproken hebben. Leer mij de mensen kennen.
Bovendien kan een kind dat niet begrepen heeft wat het fout doet, dezelfde fout direct weer maken.
Ook is alleen al het feit dat een kind weet dat het na 3x verplaatst kan worden een continue dreiging die er druk op legt. Al is de kans klein dat het ook echt gebeurt.
Zo kun je niet redeneren.
Als er iets fout gaat bij mijn kinderen dan heb je echt iets meer analyse en navragen en puzzelen nodig en geen verwijdering.

ook een beetje autistisch

Ik weet nog dat er bij ons een "kwekeling" kwam die mij iets vroeg. Ik antwoordde "ja". Hij zei: "Je moet met twee woorden spreken, begrepen?" Ik snapte niet waar hij het over had, maar wilde van hem af zijn en zei weer "ja". Toen gaf hij me een klap! Ik was vooral enorm verbaasd. Pas later begreep ik dat hij me brutaal had gevonden, en waarom.

Grootste pedagogische fout!

~ omdat ze stout waren ?? ~

Kinderen zijn altijd lief!

Hun GEDRAG is soms fout.
Ze DOEN iets verkeerd.
Ze ZEGGEN een raar woord.

Maar, ze ZIJN lief.

Grootste fout die opvoeders maken is om tegen een kind zeggen, JE BENT stout, je BENT dom of je BENT vervelend.

Nee, ze doen iets stouts, ze zeggen iets doms of ze gedragen zich vervelend.

Correctie

Ze ZEGGEN een raar woord ~moet natuurlijk zijn ~ze ZIJN raar