Moeite met afscheid nemen ( groep 2)
Hoi onze dochter van bijna 5 heeft vaak veel moeite met het afscheid. Het begint eigenlijk al voor school, ze wil niet heen, heeft geen zin. Als we er zijn klampt ze zich aan me vast en moet ook vaak huilen. Vorig schooljaar hebben we twee lange periodes dit gehad. Op het laatst ging het wel beter maar het lijkt alsof we weer opnieuw moeten beginnen. Vorig jaar was de juf vol begrip maar ze lijkt nu een beetje geïrriteerd. De afspraak is: juf even en knuffel geven(eerst ging ze altijd op schoot) dan mij een knuffel geven en dan zwaaien. Vorig jaar werkte dit goed maar nu blijft ze vaak verdrietig. Daarna klaart het wel op hoor en ze komt vrolijk uit school. Maar ik vind het helemaal niet leuk zo om haar naar school te brengen! En dan smiddags weer hetzelfde verhaal. Wat het ook voor mij lastig maakt is dat ik dit buiten school niet echt van haar ken. Ze huilt thuis praktisch nooit. Op de peuterspeelzaal ook niet, bij de oppas heel soms. Iemand herkenning dan wel tips? Groetjes Leen
Heeft ze het wel leuk op school?
Zie titel. Je schrijft dat juf een beetje geïrriteerd lijkt. Is het dezelfde juf als vorig jaar? Klikt het wel met deze juf? Probeer een gesprekje met je kind te hebben over hoe ze het vind op school en wat ze misschien niet leuk vindt zodat ze er tegenop ziet.
Zeker omdat ze het verder niet heeft dit gedrag lijkt het alsof er iets op school aan de hand is.
Als ze 's middags ook weer met zoveel tegenzin gaat zou ik haar vaker een middagje thuis houden. Ze is nog geen 5 dus nu mag het nog.
kort houden
Ik maakte me daar ooit eens heel druk over. Na 1 echt drama, belde ik op of ik mijn zoon weer moest komen halen. Nee hoor, hij is lekker aan het spelen. Ik laat me dus niet meer zo inpalmen!
Sindsdien hou ik het heel kort. Knuffel en weg. Hoe langer je blijft, hoe onzekerder je kind wordt. Het is de overgang die kinderen lastig vinden. Je maakt het makkelijker voor ze door er zelf luchtig over te doen.
wat bedoel je met:
' Vorig jaar werkte dit goed maar nu blijft ze vaak verdrietig. '
Hoezo blijft ze verdrietig? Zegt de juf dat of bedoel je dat ze verdrietig blijft en jij dat ziet? Dan ben je al te lang gebleven. Je moet het echt kort houden en elke keer hetzelfde. Dus echt een strak schema als: binnenkomen, jas ophangen, tas leegmaken, afscheid nemen en gaan.
Overweeg ook overblijven zodat je geen twee maal op een dag afscheid moet nemen.
overblijven
dat was ook mijn gedachte: als ze overblijft heeft ze niet 2x per dag een slecht moment.
Verder: het kan vanalles zijn. Je zegt dat ze er op de peuterspeelzaal nooit last van had, dus misschien is het een fase (dat ze zich bewust is geworden van dat mensen dood kunnen gaan, en daardoor verlatingsangst heeft, of iets anders). In dat geval sluit ik me aan bij de anderen: kort afscheid nemen en er niet teveel aandacht aan besteden. Het gaat een keer over en als je te lang bij haar blijft bevestig je haar gedrag alleen maar.
Het kan ook zijn dat ze het helemaal niet zo leuk vindt op school. Als je erachter kunt komen wat er speelt (geen vriendinnetjes, gepest op school, iets met de juf) kun je gericht actie ondernemen. Het kan iets heel banaals zijn, misschien een grapje dat juf altijd maakt wat je dochter niet snapt (en dat ze daardoor stiekem bang is voor de juf), of ze vist altijd achter het net bij het kiezen van een werkje. Een van mijn kinderen zat een tijdje ergens mee toen hij 5/6 jaar was, niet dat hij moest huilen, maar hij was wel uit zijn doen. Het 'probleem' was dat hij zo lief gevonden werd door iedereen, maar hij wilde ook graag stoer zijn. En toen werd hij een tijd niet gekozen bij verjaardagen en dacht hij dat hij niet populair was, en zie je wel: ik ben veel te lief, ze kiezen me nooooit (het toeval wilde dat alle jongens in zijn klas in de zomer jarig zijn, en daarom kwam hij zeker een half jaar niet op een kinderfeestje-is uiteindelijk ruimschoots goedgekomen). Nu heeft hij er geen probleem meer mee om lief gevonden te worden, overigens
Mocht het echt vreselijk zijn allemaal voor je dochter kun je altijd nog naar een andere klas/andere school.
tnx
Hoi bedankt voor jullie reacties. Ik ben er nog niet helemaal achter wat ze niet leuk vindt. De drukte vindt ze niet fijn denk Ik. En ze ziet op tegen de werkjes. Ik probeer het zo kort mogelijk te houden, het is vooral vaak even wachten tot de juf tijd heeft om haar te begroeten. Vanmiddag heb ik haar even thuis gehouden. Ze moest gelijk huilen toen Ik zei dat we weer naar school gingen en ze was moe. Wel gezegd dat dat een uitzondering is. Overblijven doet ze 1 keer per week. Toen moest ze ook huilen. Nou ja ik gooi al jullie tips door elkaar en hopen dat het beter gaat. Groetjes Leen
misschien te simpel
Maar kan het zijn dat het een soort gewoontegedrag is geworden? Zo van zo reageer ik atijd, het is een soort routine geworden en er wordt aandacht mee gescoord?
Misschien moet je haar iets als beloning aanbieden voor een soepel lopend afsheid, een kleinigheidje een activiteit na school of zo.
Als ze serieus verdrietig is en jij dit van juf terughoort dan is er wel echt iets aan de hand. Maar ik zou het wel serieus nemen; misschien kan ze eens geobserveerd worden op school?
knuffel
Hoi ik heb even met de juf overlegd en ze mag een knuffel me naar school. Ze is erg van de knuffels en sleept in het ' gewone leven' ook altijd overal knuffels of poppen mee naar toe. Vanmorgen was het een giga drama maar vanmiddag met knuffel ging ze goed naar school. De knuffel mocht naast haar zitten bij het werkje helemaal goed. Hopen dat het blijft werken. Verder ziet ze vooral op tegen wat ze allemaal moet doen op school. Ze denkt dat alles heel moeilijk is terwijl ze het makkelijk kan. Groetjes Leen
tja
Huilen en dan toegeven had ik nooit gedaan. Je kunt haar beter eens thuishouden als ze er geen drama van maakt. De kans dat het drama groter wordt heb je hiermee ook vergroot.
Knuffel heeft geholpen
Hoi, het gaat een stuk beter sinds ze een knuffel mee heeft. En juf heeft met haar gepraat want ze blijft wel gestressed over 'de werkjes'. Er waren een paar leuke dingen zoals haar verjaardag, dat hielp ook.
groetjes! leen
