Mijn zoon slaat terug

Je hebt slaan en slaan.

Ik sla ook terug maar kan me wel beheersen, zodat ik niet iemand de tanden uit de mond sla of ander ernstig letsel toe breng. Dat is misschien het probleem bij je zoon, hij verliest de controle en krijgt vlekken voor zijn ogen. Niet zo gek, hij is pas 7 en reageert nog instinctief.
Zit hij op een sport of iets dergelijks waar hij ook zijn temperament leert dempen? Gaat het spelen buiten school wel goed of moet je hem constant in de gaten houden? Heeft hij vaak aanvaringen?

Judo

Mischien kan Judo helpen. Daar leren ze zich te beheersen en kracht gedoseerd uit te oefenen. Er zijn regels die aan de kinderen geleerd worden.

Jammer voor de juf

Als iemand blijft schoppen zelfs na aanspreken. (Dat vind ik al heel knap van een 7-jarige). Mag je best jezelf verdedigen. Als daarbij geen letsel ontstaat is het meer dan prima.

Je hebt slaan en slaan reactie

Hij heeft kickboxen geprobeert, maar dat vond hij niet leuk genoeg. Hij zit nu op honkbal.
Verder is hij veel buiten om te rennen en te fietsen. Als hij niet buiten is geweest wordt hij vervelend. Een energieke jongen.

Het zijn altijd reacties die hem in de problemen krijgen. Hij reageert alleen op anderen. Maar hij gaat school steeds vervelender vinden.

In gesprek met de juf

En dat laatste duidelijk naar voren brengen. Want dan gaat er meer mis dan alleen dit. Uitzoomen en kijken hoe dit opgelost kan worden.

Hmm

Mijn dochter heeft ook wel eens wat te harde duwen terug gekregen van oudere/en of grotere jongens. Dat is het risico van onbehouwen gedrag en het niet kunnen inschatten wie dat leuk vindt. Daar heb ik haar best vaak op aangesproken, en andersom die jongens ook wel eens. Je duwt als grote gast niet volle kracht terug als er een onderdeurtje tegenover je staat. Dat moeten ze leren.

Allemaal onder de 8 jaar

Mijn zoon was niet ouder dan het meisje. Hij is zelfs jonger. En ja, ik vindt het ook knap van hem dat hij al aangeeft dat hij dat niet wil.
Hij vindt dat hij oneerlijk is behandeld. We weten ook niet of dat meisje is aangesproken op haar gedrag. Dat maakt t voor hem ook moeilijk.

Even een persoonlijke mening;
Waar zijn de kerels in het onderwijs?
Want ik geloof werkelijk dat een meester hem zou begrijpen.
Ja, je mag niet slaan. Verantwoordelijk zijn voor je daden maar niet dit gemier.

Maar daarnaast lijkt het (doet de juf ons denken) alsof hij echt hulp nodig heeft.
Hij moet dit verbaal oplossen of weglopen. Dat kan hij niet goed. Hoe en waar? Kan hij dit leren dan?
Daarnaast zal hij altijd terug komen op wat hem is aangedaan. Geheugen van een olifant. En wat voor hulp moet ik hem dan geven? Hij is een vrolijk kind, geliefd en heeft humor. Alleen als iemand hem pijn doet, doet hij diegene ook pijn. Tand om tand.

Als ik als trotse moeder van een leuk kind, hulp moet krijgen hoor ik graag waar ik kan aanbellen.

stoeien

Heeft hij broertjes of zusjes? Hoe gaat hij daarmee om? En zo niet, kan hij regelmatig met jou en/of zijn vader stoeien? Mijn ervaring is dat thuis veel stoeien enorm goed helpt om elkaars grenzen te leren herkennen en respecteren.

Verder ben ik volstrekt anti geweld. Slaan, schoppen, bijten, duwen... mag allemaal niet, nooit. Dus óók niet als reactie terug. Los het maar op met woorden of ga naar iemand die je kan helpen (leerkracht op school, trainer bij sport enz.).

Dat zouden mijn 2 sporen zijn: buiten de deur als regel dat je van iedereen afblijft (nou ja, tenzij in geval van een echte serieuze bedreiging) en thuis juist wel fysiek aan de gang, met stoeien.

Stoeien

Ja dat doet hij heel graag met zn papa. En hij weet dat ik en zijn grotere zus dat niet kunnen waarderen. En dat doet hij dan ook niet. Ook dat zijn grotere zus hem niet in de buurt wil hebben (is ook de leeftijd van haar) en dat respecteert hij ook.
Soms plaagt hij haar, maar dat is maar dan eventjes en laat haar dan met rust.

Ik vindt ook dat als hij terug slaat dat hij ook niet goed bezig is, maar heeft hij hulp nodig? Dat vraag ik mij af.

nee joh

Hij heeft echt geen deskundige hulp nodig. Wel een beetje hulp van zijn ouders en juf om zijn agressie te leren doceren.
Terugslaan is niet goed als het kind wat iets doet veel kleiner is. Maar in de situatie dat een meisje blijft schoppen en hij al een paar x iets gezegd heeft voordat hij haar zelfs maar vastpakt.... prima toch!

Maar..

Slaan en schoppen op school in (neem ik aan) groep 3, is dat normaal dan? Ik kan me niet herinneren dat mijn zoon dat ooit heeft meegemaakt. Wat gebeurt er dan vòòrdat je zoon wordt geslagen, heb je daar een beeld bij? Valt daar misschien wat te winnen?
Ik denk eerlijk gezegd dat een mannelijke leerkracht je zoon waarschijnlijk niet naar een psycholoog zou sturen, maar hem wel flink duidelijk zou maken dat hij echt te groot en sterk is om met klierige meisjes te gaan vechten. Dat is gewoon een feit, toch?

Maar...

In het algemeen is hij iets sterker en iets groter dan zijn klasgenoten. Maar deze keer was hij de jongste van de 2.

De momenten voordat ze in de clinch komen zijn vaak woorden heen en weer. Grote mond natuurlijk van beide kanten. En daar komt hij vaak wel sterker uit. Daarna is het dat hij dan wordt geslagen of geschopt, waarna hij dan weer reageert.
Ik zeg niet dat hij een engeltje is, het is ook een boef.

Ik vindt wel dat heel wat goeie tips hoor. Dank jullie wel.

Ik zal inderdaad eens uitzoomen, Jan.
En bepaalde punten naar voren brengen bij de juf.

Nee dat is geen feit

Ook meisjes die ondanks vragen doorgaan met schoppen mag je best even duidelijk maken dat je serieus bent,

Supermiep

Laat de gesprekken met school voortaan over aan je man. Wellicht kan hij met de leerkrachten bespreken hoe je een jongen leert om zich verbaal te uiten.
Mochten ze daaruit komen, dan graag het recept hier op het forum, vooral voor alle vrouwen die aangeven dat hun man niet zo'n prater is, zijn emoties niet zo goed uit etc. etc. etc.

Tsjor

Tsjor.

De jongen wint het juist met woorden, het andere kind gaat uit onmacht slaan en de zoon van supermiep slaat terug.
De jongen heeft geen speciale hulp nodig, hij moet alleen zijn kracht leren doseren. En hij is 7, geen 27.

Benniki.

Niet alle meisjes zijn kleine tere poppetjes hoor. De meisjes kan je ook uitleggen dat je geen grote stoere jongens moet uitdagen, dat is de andere kant.

De leerkracht.

Zij vindt dat je zoon hulp nodig heeft, is er dan volgens haar een serieus probleem? Of zit je zoon in een klas met verkeerde dynamiek en heeft juf de boel niet onder controle?
Je zoon draait niet door, hij gaat in de verdediging en dat mag niet van de juf. Hij moet het bij haar melden.
Daar zou ik het met haar over hebben. Wat gebeurt er met de melding en gaat juf het verder oplossen?

Een meisje wat slaat moet bij je zoon haar excuus aanbieden, uitpraten en beide weer verder spelen. Als ze constant alleen jouw zoon corrigeert of straf geeft waarom zou hij het dan melden?

Als juf denkt dat je zoon toch ergens hulp bij nodig heeft moet ze dat nader toe lichten. Ze loost nu wat vage opmerkingen, vaag voor jou, dus helemaal voor een 7 jarig jongetje.

Zo werkt het niet

Zoon was ook groter en sterker. Nog geen punt in de onderbouw met gemengde groepen, later wel. Klasgenoten merkten dat de grotere sterkere kinderen te horen krijgen niets te mogen doen als anderen hen schopten omdat ze zo sterk zijn. Dat werkt als een trigger want ze mogen niets terug doen want daar had de juf geen zin in. Vooral de meiden hebben dat snel in de gaten. Ik snap niet hoe fysiek kleinere meiden een sterke jongen belegen. Vroeger keek je wel uit. Maar het zal wel komen omdat ze weten dat ze de voordeel van de twijfel hebben.

De opdracht naar de juf lopen is ook zo’n dooddoener; welk sterk kind dat makkelijk de ander tegen de grond duwt om van het getreiter af te zijn, gaat als geslagen hond naar de juf. Vaak staat die ook nog eens aan de andere kant van het schoolplein; de treiteraars weten heus wel hoe de kaarten geschud zijn.

Eigenlijk is het het begin van pesten; gepest worden en niet voor jezelf mogen opkomen.

Kind ging op een gegeven moment op judo. Nu, daar zag ik hoe gevorderde kinderen truukjes uithalen zoals knijpen, verwurgingen terwijl ze nog geen eens een groene band hadden. Lage streken om een sterke onervaren tegenstander te overmeesteren. Menig kind heeft tijdens een toernooi te maken met valse acties. Vaak is het te druk voor de scheidrechters, die zelf soms ook maar 16 jaar oud zijn. Judo is niet zo onschuldig.
Nadat een tegenstander van 30 kilo zwaarder zijn gewicht gebruikte om alle lucht uit de longen van zoon te drukken om een rubber matje uit zijn handen te trekken, zodat zoon veel pijn in zijn ribben had en naar adem snakte, was ik er klaar mee.
Zoon ging op een teamsport, leuk en minder fysiek.

Later kreeg hij een meester, wat een verademing; iemand die geen moeite had met het postuur van een kind. De klasgenoten hadden geen vrij spel meer.
Tip: koop een hond.

Tsjor,

Ik kan je goed volgen wat betreft de tip over de vader. Naar vaders toe, voelen juffen zich minder superieur en durven ze minder scherp het gedrag van zoon te benoemen uit vrees voor reactie van vader.

Kan je zoon zachter slaan/schoppen?

Dan zouden jullie samen eenvoudige regels kunnen maken:
- hij mag niet als eerste geweld gebruiken
- hij mag niet harder slaan dan de degene die begon

Dat laatste kan hij thuis met zijn vader oefenen. Als vader en hij allebei zo hard mogelijk een bal wegslaan, zal vader waarschijnlijk de bal verder wegslaan. Hoe leer je je eigen kracht te doseren?
Als je doel is iemand te laten stoppen met slaan, wat kun je dan doen? Is het nodig om iemand pijn te doen.
Een hand/arm vasthouden kan ook voldoende zijn. Omdraaien van die arm is niet per se nodig.

Vader laten praten op school vind ik een goede. Ik ben wel benieuwd of juf echt geluisterd heeft naar het verhaal van je zoon. En of dat meisje ook aangesproken is op haar gedrag.

Vaders en juffen

ik kan er naast zitten, maar ik meende ironie in Tjsors opmerking te bespeuren. Ik hoop dat althans want het beeld van de Baas (m)die het Eigenwijze Personeel (v) eens even de wacht aan gaat zeggen staat me bijzonder tegen. (quote" Naar vaders toe, voelen juffen zich minder superieur en durven ze minder scherp het gedrag van zoon te benoemen uit vrees voor reactie van vader") Met die attitude gaat het nooit wat worden met het lerarentekort. Wat een merkwaardige, neerbuigende visie op vrouwelijke leerkrachten en moeders.

Kinderen in de lagere klassen van de basisschool zijn nog volop bezig in hun ontwikkelingsproces. Een leerkracht is voortdurend bezig met dit soort geharrewar tussen kattekoppen en de uit de kluiten gewassen exemplaren die hun eigen kracht (nog) niet kennen. In de klas en op het schoolplein. Een onderwijsprofessional heeft door opleiding en ervaring echt meer zich op groepsdynamiek dan de gemiddelde ouder. Misschien toch maar eens informeren of de juf ook de uitlokker aanpakt en hoe ze dit soort met de kinderen in haar groep bespreekt.

Ik zou een kind van die leeftijd als verbale oplossingt trouwens een flink uitrazen adviseren, ervan uitgaand dat bij 7jarige de k-woorden nog niet van de tong rollen. Of een voorwerp aanwijzen waarop het de boosheid even kan botvieren.

Juffencultuur

Persoonlijk vind ik dat uw zoon niets verkeerd heeft gedaan door dat meisje beet te pakken. Hij werd geschopt en heeft zelfs nog gewaarschuwd. Bovendien heeft hij haar niet echt pijn gedaan. Prima opvoeding, hoor!
Men lijkt niet meer te willen weten dat jongens en meisjes anders zijn. Jongens worden nu vaak hetzelfde behandeld als meisjes en er wordt hetzelfde gedrag van ze verwacht. Een onmogelijke opgave, want ze denken anders en ze rijpen in een ander tempo en andere volgorde.

Onze kinderen zijn in de luxe positie dat er op school ook een paar meesters zijn. De balans is prima. Gestoei wordt door de vingers gezien en ook mag een ruzie best weleens beslecht worden door een schop of een mep. Mits ze elkaar daarna een hand geven.

U kunt uw zoon natuurlijk wel bij blijven sturen en zeggen dat hij zijn kracht moet leren kennen en doseren. Op een gegeven moment valt het kwartje. En tot die tijd moeten anderen hem misschien gewoon niet schoppen?

Waarom beginnen andere kinderen zich fysiek te uiten naar je zoon? De kinderen zouden moeten weten dat hij ze prima aan kan, maar weten ook dat hij uiteindelijk van de juf op zijn kop krijgt. Dus fysiek winnen ze niet, maar mentaal wel. Sterker nog, de juf gaat ook klachten krijgen van andere ouders dat hun Truusje een blauwe plek heeft of dat hun kleine Pietertje meegesleept wordt door die grote gevaarlijke jongen. Tot er een moment komt dat je zoon zo gefrustreerd wordt door elke keer de zwarte piet te krijgen ipv begeleiding van de juf dat hij al fysiek wordt voor ze hem slaan of schoppen. En zo belandt je zoon in een negatieve spiraal.

Ik zou dat toch eens met de juf bespreken dat het zo niet werkt. Ondanks zijn fysieke voorsprong is het een jongen van 7 en dat maakt hem niet gevaarlijker dan een petite meisje dat mentaal verder is. En wat de juf haar rol is als ze elke keer de sterkste/grootste op zijn kop geeft en als bedreigend en gevaarlijk weg zet. Onder het mom waar twee vechten, twee schuld maakt het niet uit wie wat doet, ze dragen beide verantwoordelijkheid voor wat er is gebeurd. School zal je zoon beter moeten begeleiden en monitoren om hem te leren met emoties om te gaan, te beschermen tegen uitlokken etc. want ook hij heeft recht op passend onderwijs in een veilige omgeving ... er gaat immers ook al wat fout bij dat andere kind dat schopt en de juf zou dus al eerder moeten ingrijpen als nu blijkt dat je zoon dat niet vraagt of het geweld naar hem toe verbaal niet kan stoppen. En wellicht kan je buiten school om kijken naar trainingen of sporten die je zoon fysiek uitdagen maar ook leren waar grenzen liggen.

Hard schreeuwen

Eens met AnnaNiem. Die kinderen hebben door hoe het werkt. Je mag de beer pesten want de beer ligt aan de ketting van de juf.

Kun je je zoon leren om met een flinke brul een ander de stuipen op het lijf jagen?

Echt, hij doet het knap, als ik lees hoe hij zich beheerst. Maar hij moet zich wel mogen verweren. Hopelijk staat de juf daar ook voor open.