met wat voor klachten ga je naar de directeur (bo)?
Vandaag een gesprek gehad met de directeur van de basisschool van mijn kinderen. School heeft een structureel probleem met de schoolpopulatie (relatief veel moeilijke kinderen) en waren een aantal dingen waar ik niet tevreden over ben. Belangrijke en minder belangrijke dingen, maar alles bij elkaar best veel.
Op zich was het een prettig gesprek, maar zijn conclusie was wel dat ik dit soort dingen eerder met hem zou moeten bespreken. Maarja, wanneer doe je dat? Zou je naar de directeur stappen als je ziet dat je kind herhaaldelijk stripjes leest in de klas, terwijl je daar al wel eens wat van hebt gezegd bij de juf? (volgens hem wel). Of dat je kleuter alleen maar makkelijke puzzels mag maken op school? Mijn oudste zoon is een heel slim kind, maar komt niet in aanmerking voor de extra vakken (spaans en filosofie) omdat hij niet voor alle vakken een A staat (in praktijk staat hij overal A of A+ voor, maar voor spelling een 
. Tenminste, dat zei de juf vorig jaar een keer, toen ik ernaar vroeg of zoon niet bij een van die klasjes kon. De IB-er op school heeft zelfs een keer gezegd dat we hem maar moesten laten testen op hb als we vonden dat hij meer uitdaging nodig had. Nu zei de directeur dat het hem eigenlijk wel verbaasde dat zoon niet bij spaans of filosofie zat dus dat ik daarmee best bij hem had mogen komen. Het was vorig jaar niet bij me opgekomen om bij de directeur te gaan klagen dat ik mijn zoon in het plusklasje wil hebben ( ik wil het gezag van de juf ook niet direct ondermijnen, en ik wil ook geen zeurouder zijn). Maar eigenlijk moet dat dus wel blijkbaar.
Wat zijn jullie ervaringen?
heel anders hier
Hier een directeur die bij alles zegt: "daar ga ik niet over!" Of het nou gaat om een kind dat door een leerkracht stelselmatig gekleineerd wordt, afspraken met leerkrachten die niet nagekomen worden ('dat moeten jullie zelf maar regelen') een klasgenoot die in de klas door een invaller geslagen is (nou oké, dat ging volgens de directeur òns niets aan), mijn man die op het schoolplein door een andere ouder zo'n beetje bedreigd wordt ('dan moet je de politie maar bellen'), beleid van de school waar wij vragen over hebben ('als je niet tevreden bent dan ga je maar naar een andere school'), enz. enz: de directeur gaat hier he-le-maal nergens over.
Tegenwoordig cc ik hem wel bij ban alles en nog wat, maar zoals te verachten reageert hij nooit ergens op.
Maar goed, ik hoop van harte dat dit een uitzondering is...
Mijn ervaring
Twee basisscholen. Op de ene basisschool zei de directeur altijd: 'Wat goed dat je dat zegt, wat goed dat je het aan mij vertelt. Daar gaan we zeker op letten, daar gaan we zeker mee aan de slag! Dank je wel dat je meedenkt. Wat vind ik dat toch fijn, als ouders zich betrokken voelen en meedenken. Ik kom er nog bij je op terug.' En dan vervolgens hoorde je nooit meer iets en bleef het probleem in dezelfde situatie bestaan. Het duurde echt wel een paar jaar, voor ik dit doorhad. Eerst dacht ik nog: 'Ze doet er wel wat mee, maar vergeet dat aan mij terug te koppelen.'
Die aanpak werkt natuurlijk super, voor zo'n hoofd. Na een jaar of acht zijn die ouders weer van je school, dus het is heel effectief om alle op- en aanmerkingen zoveel mogelijk te traineren. Net doen of je wat doet. Een kunstvorm.
In het begin was in nog naief. Had ik net zulke gesprekken als jij voerde, Mamahippie. Maar na verloop van jaren raakte ik gedesillusioneerd en cynisch. Ik ging alleen nog maar dingen melden, die te maken hadden met de directe veiligheid van kinderen (pesten, afwezige pleinwachten) en zelfs met die dingen werd niets gedaan.
Op de andere basisschool, luisteren de leerkrachten zo goed en zijn ze zo alert, dat ik werkelijk nog nooit de behoefte heb gevoeld om naar de directie toe te stappen met een probleem. Ik loop er nu al vier jaar, dus...
structurele zaken
Ik ga naar de directie als ik het idee heb dat ik bij Juf geen gehoor krijg als ik structurele dingen signaleer of als het volgens mij over beleid gaat.
Dus niet 'mijn kind lees stripjes' maar 'mijn kind krijgt te weinig uitdaging en ik heb het gevoel dat dat niet opgepakt wordt'.
Of 'Ik begrijp dat het beleid is om alleen kinderen met A-scores in een plusgroep te plaatsen. Kan je mij uitleggen waarom een kind met Eén B per definitie niet in aanmerking komt'.
Nu scheelt het dat de directie hier ook de IB-er is. Dus de lijn is sowieso al erg kort.
"Ik neem het mee"
Hier zei de schooldirecteur altijd bij klachten en/of opmerkingen: "ik neem het mee" En deed er vervolgens niets mee. Hij heeft hier ook zijn bijnaam aan te danken.
Inmiddels heb ik geleerd dat naar de directeur weinig zin heeft, hoogstens om wat stoom af te blazen. Toen ik bij de leerkracht het idee had niet verder te komen, ben ik direct naar de IBér gegaan. Om 8 uur 's ochtends en op hoge poten. Een afspraak maken was toen niet meer nodig.
Praat me er niet van
Hier vorig jaar een juf die absoluut niet functioneerde. Pestkoppen gelijk gaf, niet bij de les was omdat ze zat te internetten, op haar pc of smartphone. Dochter had er erg onder te lijden en kwam regelmatig helemaal overstuur thuis.
Maar dat was allemaal goed dat ik het meldde maar dat moest ik toch echt samen met de juf oplossen. Ja duh... Juf zei gewoon dat ik het verzon. En in de klas verzon mijn dochter het.
Maar wel goed dat ik het meldde hoor. (dat is echt haar stopzinnnetje)
Ik denk gelijksoortig beleid als bij Mama5.
Maar voor ons was de maat vol en hebben een klacht ingediend bij het bovenschoolse bestuur. Over die juf. bestuur vond het heel erg maar kon uiteindelijk ook niks.
Maar de juf dus nog steeds op school. En er is volgens mij niks veranderd.
hmm... helpt niet persé dus.
Ik vraag me ook een beetje af of het wat gaat uithalen. De stripjes en de puzzels zijn natuurlijk bijzaak (maar wel kleine beetjes in een groter geheel), het grootste probleem zit hem wat mij betreft in de lastige kinderen op school en hoe daar mee om gegaan wordt enerzijds, en een gebrek aan uitdaging voor de kinderen anderzijds. (en daarnaast nog de verdeling van lesuren en de invulling daarvan) Het probleem met schoolpopulatie wordt natuurlijk niet 123 opgelost, wat betreft de uitdaging voor mijn oudste zoon wacht ik al zo'n 1,5 jaar (met wel tussendoor de juffen en de IBer aanspreken, wat tot nu toe een wisselend succes was). Ik hoop dit schooljaar nog op verbetering, en anders wordt het toch een andere school voor het volgend schooljaar denk ik.
Kijk uit naar een andere school
Uit je verhaal proef ik een enorme ontevredenheid over de school. Op het moment dat je naar de directie stapt is je emmertje al overvol en zijn jouw grenzen al bereikt. Jouw vertrouwen in de school wordt steeds minder en uiteindelijk zullen jouw kinderen dit voelen. Zo niet via de leerkracht, dan via jezelf. Ga eens rondkijken, het kan ook anders!
Eerst juf, dan directeur
Mij lijkt een logische route om eerst zaken met de juf te bespreken en als dat niet het gewenste resultaat oplevert een gesprek met de directie aan te gaan. Het is fijn als een directie zich niet in een ivoren toren verschanst, maar een directie die zegt dat je met elk wissewasje bij hem kan komen is aan het micromanagen en houdt vast geen tijd over voor strategisch beleid. Lijkt me voor de lange termijn ook niet goed.
Skik
Hier ook
Zo'n directeur, of moet ik directrice zeggen, want het is een vrouw, die niet gauw iets onderneemt.
Ik mail in zeer enkele gevallen weleens over iets, bijvoorbeeld toen iedere keer de fiets van dochter beschadigd was omdat hij steeds werd omgegooid in de overvolle fietsenstalling. Er zou toen gekeken worden naar meer stalruimte, maar voor zover ik weet is dit nooit gebeurd.
Ik heb pas 1 keer een echt gesprek met de directie gehad en dat was inderdaad over een voorval waar me met de juf niet uitkwamen en ook geen IB-kwestie. Het ging erom dat wij onze zoon naar een andere klas wilden en de juf ons hierin absoluut niet tegemoet wilde komen. We hebben toen een zeer uitgebreid gesprek met de directie gehad waarin we al onze grieven hebben geuit en waaruit ze opmaakte dat we geen vertrouwen hadden in de betreffende juf en zoon dus naar de andere klas mocht. Daar waren we dus blij mee, maar verder vind ik de directrice niet heel geweldig. Ben blij dat mijn kinderen niet gepest worden op school, want er zijn hier kinderen vertrokken die behoorlijk gepest werden en waarbij de directie dus nauwelijks iets ondernam. Kwalijke zaak vind ik.
skik
ja, dat zou ik ook zeggen. Het macrobeleid laat ook wel te wensen over, heb ik gemerkt.
Laatst was er een werkje thuisgekomen wat zoon zelf had nagekeken, waar alle fouten nog in zaten. Dat had ik voorgelegd aan de juf bij het 10-minutengesprek; die zei dat dat natuurlijk niet de bedoeling was. Vorig jaar (bij een andere juf) kwam dit ook al wel eens voor, dus ik was er niet heel erg over te spreken. Die juf vond overigens dat kinderen veel kunnen leren van zelf nakijken, dus ja, wat moet je daar dan mee? Volgens de directeur had ik dit vorig jaar al bij hem moeten melden, zodat hij de leerkrachten erop kon aanspreken. Zo zijn er wel meer van die kleine (en minder kleine) dingetjes, die ik dan wel eens heb aangekaart bij de leerkracht, maar dan wordt erop gereageerd als "zo doen wij dat, of dat is het beleid". Het lijkt me toch ook niet dat je dan gelijk maar naar de directeur loopt om te zeggen dat je het er niet mee eens bent.
Laatst had ik wat van mijn ontevredenheid geuit in de MR-vergadering, maar dat was duidelijk niet de bedoeling (men was tamelijk geschokt, , zulke zaken kon ik beter met met de directeur bespreken. Het ging toen overigens over het schooltoneel, niet heel belangrijk, maar in de MR zit ook een juf die direct daarmee te maken had, dus dacht ik er echt niet aan de directeur daarmee lastig te vallen. Maar goed. De directeur is hier heel laagdrempelig, het is een heel sympathieke man, maar ik zou zeggen dat hij tamelijk overwerkt en uitgeblust is. Hij gaat ook nog eens met pensioen, dus het is ook nog spannend wat voor nieuwe directeur er komt. Zou zo iemand gelijk het roer omgooien, of het eerst een jaartje (of twee) aankijken voor hij/zij in actie komt?
emmer is wel aardig vol, inderdaad.
Eerst waren het een paar dingetjes, waar je wel mee kunt leven en dat je denkt "met elke school is wel wat". Nu ik wat actiever geworden ben op school heb ik wat meer meegekregen van achter de schermen en dan zijn er zoveel dingen die raar gaan. Je denkt te kunnen bijdragen aan het beter verlopen van een aantal zaken en dan steekt er weer vanalles achter als geldgebrek, overwerkte leerkrachten, slechte communicatie en dergelijke. Dat in combinatie met een rampzalige juf dit jaar (die nu alweer overspannen is) stroomt de emmer snel vol.
Wat doet hij ermee?
Mamahippie, het is natuurlijk fijn als een directeur zegt dat je met allerlei problemen bij hem mag komen. Maar ik ben wel benieuwd naar de uitslag van het gesprek. Wat gaat hij nu precies doen met je klachten?
Ik begrijp dat hij binnenkort met pensioen gaat; wellicht nog even afwachten wat zijn opvolger doet? Het is wel een beetje wat je zegt hoor: op elke school is wel wat...
Als ik dit allemaal zo lees
En naar de situatie bij ons op school een bekijk, denk ik "Man, man wat een amateuristisch geklungel allemaal". Zijn er scholen die dit wel gewoon goed aanpakken?
Wat heb je aan een directie die iets zegt te regelen en er vervolgens niks mee doet?
Ik ben ook iedere keer weer verbaasd over de slechte communicatie naar ouders toe. Er is hier op school een site, maar dingen worden daar vaak te laat op gezet. Er zijn 4 jaar na de lancering nog steeds lege hoofdstukjes.
En over de algemene info die er is, klopt er vaak van alles niet.
Vorig jaar naar aanleiding van het gedoe met de juf en er geen gehoor over vinden bij de directie, hebben we eerst een afspraak met de vertrouwenspersoon op school gemaakt. naam stond in de laatste schoolgids.
Toen we daar zaten (veel gedoe om een tijdstip te vinden, man had vrij genomen van werk) bleek die man het al een half jaar niet meer te doen. Hij vroeg zich al af waarom we met hem een afspraak wilden. Terwijl we dit toch in de mail hadden uitgelegd.
Dit jaar is het eerste rapport afgeschaft, en we kregen 3 weken van tevoren daar een mail over. Terwijl hij nog wel in de schoolgids staat. Niks gehoord van de MR, en ook niet meer terug te draaien. Ik baal er van, want ik ben reuze benieuwd of dochter uit het dal van vorig jaar komt. Wel een goed gesprek met juf gehad erover.
Vanmiddag was het kijkmiddag in de klas, maar de klas was op pad, dus stonden er ouders voor niks voor de deur; er was niemand. Kinderen waren ook 20 minuten na de bel pas weer op school. Er zijn vast ook ongeruste ouders geweest die zich afvroegen waar hun kind nou
Dit zijn de enige momenten dat je als ouder in de klas spontaan welkom bent, en ook het enige moment om werkschriften te bekijken, want die geven ze niet meer mee. Naar ik via via heb vernomen omdat er ouders klaagden over fouten van de juffen en meesters.
Deze lijst is nog veel langer helaas.
Ik vrees dat er veel onkunde is bij dit team. En ik vind een aantal ook erg ongemotiveerd overkomen. Ik liep eens tijdens een buitenspeel pauze langs school en de pleinwacht-juffen zaten allemaal met hun smartphone te pielen, en hadden geen oog voor de kinderen.
Eigenlijk heb ik best spijt van deze schoolkeuze, maar toen we moesten kiezen was deze school totaal anders. Er zat toen een top directeur, die wegging toen de oudste in groep 3 zat. Ze wilde na 25 jaar eens wat anders. Ze wordt nog erg gemist door vele ouders.
Vorig jaar was mijn jongste ook bijna van school af gehaald. Maar omdat we wisten dat ze nu een heel fijne juf zou hebben wilde dochter niet wisselen. Ook omdat ze qua kinderen een erg leuke klas heeft.
Maar ik hou mijn hart nog even vast voor groep 8.bleef.
Bianca
Volgens mij is de grootste verschilmaker binnen een school de directie. Een collegiaal en gemotiveerd team, effectieve communicatie met ouder en een degelijk financieel beleid: als een directie dat voor elkaar krijgt dan heeft dat ontzettend veel invloed op de sfeer op een school, op de instroom (dus continuïteit) en de resultaten. En zo'n directeur kan vaker een potje breken bij het bestuur zodat hij bijvoorbeeld bij een twijfelgeval net die extra formatieplaats krijgt.
Dé remedie bij een zeer zwakke school is meestal het vervangen van de directie.
skik
Skik
Dat geloof ik zeker.
En aangezien we al de vierde directeur hebben nu, sinds mijn kinderen op deze school zitten, kun je wel bedenken dat het niet zo goed gaat met deze school.
En deze directeur functioneert naar mijn idee ook niet goed.
de directeur hier
...werd wat ik heb gehoord uit verhalen 10 jaar geleden met heel veel enthousiasme binnengehaald. Hij was ook de zoveelste directeur in korte tijd, maar houdt het toch vol tot zijn pensioen. Toen wij een jaar of 5 geleden een school gingen kiezen troffen we ook nog een heel enthousiaste directeur, die ons persoonlijk rondleidde in de school. Hij had een goed verhaal, de school zag (en ziet) er heel gezellig uit, en de populatie was niet 100% wit, iets wat we ook wel belangrijk vonden. Later hoorden we ook wel dat er in het verleden problemen waren met deze school, maar dat leek wel verleden tijd (bovendien hoorden we die verhalen vooral van enigszins elitaire kennissen die hun kinderen op de 100% witte scholen hadden gehad).
Nu hebben we een directeur die moe is. Moe van problemen met een slecht functionerende juf, van 5 kinderen die vorig jaar van school zijn verwijderd (!) wegens zeer ernstig wangedrag en daardoor gedoe met de onderwijsinspectie, en hij is natuurlijk gewoon al dik in de zestig. En ik heb het vermoeden dat hij en het docententeam in de loop van de jaren het over een aantal zaken oneens zijn geworden. En verder, hij doet gewoon álles! Dus, wat Skik zegt, micromanagement. Elk wissewasje gaat naar de directeur, hij heeft les aan een plusklasje, dirigeert het schoolkoor etc. Maar ook de taken van de congiërge die wegbezuinigd is, zoals kopietjes maken en de vuilcontainer bij de weg zetten doet ie zelf. Zoon zit in het schoolkoor en van hem verneem ik af en toe dat het koor 'weer eens niet doorging omdat meneer X. er niet was'. Toen ik aflopen dinsdag een gesprek had, bleek hij vanwege ons gesprek een andere afspraak meer dan een half uur wachten. Zonder die persoon in te lichten.
Dus ja, hier ook ontzettend geklungel inderdaad. Maarja, dat is ook niet zo gek als het personeel van de school (150 ll) bestaat uit 10 parttime leerkrachten, 1 directeur voor 4 dagen in de week en een secretaresse voor 1 dag in de week. Oja, en nog een IBer en een RTer voor een paar uur per week. Er zijn gewoon te weinig mensen als je het mij vraagt. Op vrijdag is er gewoon helemaal niemand die de telefoon opneemt bijvoorbeeld, want dan zijn er alleen juffen die voor de klas staan. Dat is toch raar?! Ik snap dat er in de loop van de jaren flink is bezuinigd is in het onderwijs, maar ik vraag me toch af hoe dit kan.
jee.... Bianca
klinkt inderdaad best wel als onze school, wat betreft de slechte communicatie dan. Hier zie ik op zich niet van die smartphone-juffen, maar er zijn wel juffen (de oudere garde) die wat lossere normen hebben wat betreft het gedrag van kinderen. En een daarvan is gewoon van mening dat de schoolpopulatie nu eenmaal zo is dat je wat meer tolereert, maar dan ook de kinderen afblaft als ze het echt niet goed doen, want anders is het niet effectief. Nouja!
Dat verschilt dan weer per leerkracht, maar mijn oudste zit dit jaar helaas bij de slecht functionerende juf in de klas 
Die gaf ook niks door aan de ouders, behalve een keer een mailtje met "heej lieve ouders, zouden jullie a.u.b ff kunnen reageren op deze mail want dan kan ik zien of ik van iedereen de goede email adressen heb. Greetz, juf X. Tenenkrommend populair vind ik dat ! Het hoeft ook niet heel formeel, maar dit taalgebruik vind ik gewoon ongepast. Deze juf is inmiddels overspannen en haar werk wordt nu overgenomen door haar duo die net van de pabo komt. Zij doet het op zich beter dan juf X., dat wel. Maarja, er is niemand om haar een beetje in te werken nu, en als zij er niet is, krijgen de kinderen les van een andere dame die vorig jaar nog pabo-stagiair was hier....
goh
wat hebben wij dan verschrikkelijk veel mazzel met onze school en de leerkrachten! Een directeur (vrouw) die een geweldig team bij elkaar heeft gekregen, mensen die voor elkaar (en voor de kinderen(!)) door het vuur gaan, open staan voor vragen en opmerkingen, niet moeilijk doen waar het niet hoeft, maar wel principieel blijven waar zij dat nodig vinden. Oudste is een moeilijk kind, maar ze praten allemaal nog met veel genegenheid over hem. De andere kinderen zijn juist prima leerlingen, sociaal en slim, maar ook de 'gemiddelde' kinderen zijn daar prima op hun plek. Waar het aan ligt? Ik weet het niet, maar hier gaan ze echt een stapje verder dan hun functie vraagt, en dat doen ze eigenlijk allemaal wel! (school met 220 leerlingen in een klein dorp).
Jons zo was de school toen we hem kozen
Echt, de school is bijna het tegenovergestelde van die van 8 jaar geleden.
4x een nieuwe directeur heeft ook veel teamleden doen opstappen.
Die van de oude garde die er nog wel zitten zijn dan meteen ook de besten. Maar of die nu zo gelukkig zijn...
En volgens mij is het vooral de directie die niet klopt en die ene juf. Die is aangenomen door een directeur die na 1 jaar met veel gedoe wegging.
Maar die ene juf heeft helaas wel een behoorlijk dikke vinger in de pap inmiddels. Is nu ook bovenbouw coördinator. En maakt veel beleidsbeslissingen.
En zo te zien dik bevriend met de nieuwe (sinds 2 jaar) directeur.
En mamahippie die slechte juf blaft ook kinderen af. Daar ben ik helaas ook een keer getuige van geweest. En ook kwaadspreken over andere kinderen tegen ouders (Truusje heeft echt een verkeerde invloed op je dochter; ik zou ze net meer samen laten spelen).
Maar dat bespreken met de directie was "niet de bedoeling".
