Mentor erg betrokken: hoe bedanken?
Het schooljaar is alweer de laatste periode ingegaan.
De mentor van mijn dochter heeft zich dit jaar erg betrokken getoond. Deze heeft veel tijd en energie in dochterlief gestoken. Meer dan normaal gezien ik van zo iemand zou verwachten, zeg maar. Er lag ook wel enige reden achter, maar goed, dat even buiten beschouwing gelaten.
Nu overweeg ik om die persoon aan het einde van het schooljaar een bedankje te geven, gewoon een aardigheidje. Wij hebben de inzet namelijk enorm gewaardeerd, en dat tussentijds ook al wel gezegd hoor.
Zijn er mensen hier die ervaringen hebben met een erg betrokken mentor en heb je ook iets gegeven? En zo ja, wat dan?
Normaal doe ik dat niet hoor, heb ik voorgaande jaren ook niet gedaan. Maar nu zit ik er wel aan te denken. Maar ik twijfel nog. Een persoonlijke handdruk ligt sowieso voor de hand.
Iemand tips/ervaringen?
Vanuit mijn rol als mentor
Even antwoord vanuit mijn beroep als docent en rol als mentor: wat ik het meest waardeer is gewoon een kaart met een oprecht bedankje. En dan vind ik het leuk als dat wat concreter is gemaakt dan alleen 'bedankt voor je hulp/aandacht' en omschreven wordt wat precies zo gewaardeerd werd. Daar word ik oprecht blij van en waardeer ik echt.
Als je het echt heel graag wil, zou je er iets kleins bij kunnen geven, maar zelf voel ik me daar al snel ongemakkelijk bij. Het is immers wel gewoon mijn werk, óók om waar nodig wat extra's te doen als een leerling dat nodig heeft. Bij iets kleins denk ik aan een reep chocola, een klein bloemetje of één leuk verpakte doucheschuim of zo. Maar nogmaals: als ik de mentor in kwestie zou zijn, echt liefst alleen een (uitgebreid) kaartje.
Overleg ook vooral met je dochter. Zij zal degene zijn die het bedankje overhandigt, denk ik, en zij moet zich er vooral prettig bij voelen. Ik heb wel eens leerlingen die aan het eind van het jaar een door hun ouders geschreven kaartje o.i.d. komen overhandigen en zich daar dan zó ongemakkelijk bij voelen. Dat is het me dan eigenlijk al niet meer waard. Een oprechte handdruk en 'bedankt voor het jaar' van zo'n leerling was me dan veel meer waar geweest.
Ouder
Dat begrijp ik Minna. Maak je weleens mee dat ouders iets komen afgeven ipv de leerling zelf ? Is dat raar ?
Ik verwacht inderdaad dat dochterlief het wel netjes dan afgeeft maar niet omdat zij zelf nu zo dankbaar was voor de hulp, zeg maar. Het bedankje zou dan echt nu ook vanuit ons als ouders komen, als we dat doen.
Dochter beseft naar mijn idee nog niet goed hóeveel tijd de mentor nu aan haar besteed t.o.v. andere leerlingen en dat ze dat -denk ik- niet gauw meer krijgt. Ze had het dit jaar wat dat betreft echt getroffen. Volgend jaar maar weer afwachten wie je dan als mentor treft, er zit zóveel verschil in qua betrokkenheid en oog voor de leerling, heb ik gemerkt.
Wat schreven mensen dan bijv. weleens aan jou qua concrete waardering?
Ik heb wel eens een bos bloemen gehad,
En een keer een doos bonbons. Beide keren van de ouders, niet van de puber in kwestie. Dat waren allebei wel heel bijzondere leerlingen waar heel veel gebeurd was, en waar ik idd veel voor had gedaan en geregeld. Ik kreeg die bloemen / chocola op het moment dat de leerling school verliet. Met een stevige hand en een paar welgemeende woorden. Ik vond dat absoluut niet nodig, maar wel hartverwarmend. En voelde me er ook niet ongemakkelijk bij. Vond het een heel bijzonder schouderklopje zeg maar. Hoewel ik alleen die woorden + hand zonder bloemen absoluut net zo gewaardeerd zou hebben hoor....Laar dat duidelijk zijn...
Maar ik zou het wel ongemakkelijk vinden als ik in minder uitzonderlijke gevallen of momenten dat soort dingen zou ontvangen. Dan voelt dat idd een beetje ongepast. Het is idd ‘gewoon’ mijn werk.
Ingrid
Hand en bedankt
Wij hebben het geluk gehad met heel goede mentoren, en vaak bedankte ik dan nog extra aan het eind van het jaar en benoemde waar ik blij om was. Geen cadeautjes, dat deden de leerlingen vaak gezamenlijk. Dit jaar helaas (voor het eerst) een mentor waar je meer last van hebt dan gemak. Tja, dat kun je ook wel eens hebben.
Een kaartje inderdaad met een paar persoonlijke woorden. Ik heb ook wel eens een mail gestuurd. Maar het is wel even piekeren.
Wat zal ik doen als dochter van school afgaat denk ik dan. Een pot drop met een kaartje? O nee, onhygienisch dat gegraai van diverse schone en minder shcone handen in een gruttende pot snoep. Snoepjes in papier? Hmmm, dat is plastic. Nou ja. Iedereen zet zich bijzonder in voor mijn dochter, zeker nu ze met haar eindexamen bezig is.
perspectief
Als het gaat om (begeleidings-) zaken die je dochter nog niet zo beseft zou ik de mentor zelf bedanken/een hand geven/aanspreken.
Wees specifiek: noem een herinnering of voorval en beschrijf wat het voor jullie betekend heeft. Dat blijft hangen. Als mentor/begeleider/coach koester ik dat soort bedankjes op een aparte plek, jarenlang 
Kaart
Ik zou een leuke kaart met een bedankje schrijven en naar school sturen tav de mentor. Ik ben ook jaren mentor geweest en af en toe kreeg ik zo'n kaart, of een e-mail. Ik heb dat altijd erg gewaardeerd. Een cadeau als bloemen, chocolade of vvv-bon vind ik niet nodig. Je werkgever betaalt je al, je werk hoeft niet extra beloond te worden, maar oprecht gemeende waardering van ouders is wel heel waardevol!
Een kaart via school
Zou ik als ouders doen. Het komt vanuit jullie en dan is opschrijven wat je gewaardeerd hebt een mooi compliment.
als
je dat als ouder wil doen moet je daar je kind niet mee belasten. Schrijft een mail en bedank de mentor duidelijk door aan te geven wat je zo waardeert hebt en wat hij of zij daar allemaal voor gedaan heeft. Benoemen dus. Je hoeft echt niets anders te geven.
Oprecht bedankje
Nog een reactie van een mentor: alles wat toont dat mensen beseffen dat je een positief verschil hebt gemaakt in het leven van hun kind is goed. Een mail, een kaartje, een handdruk.
Cadeautjes hoeven echt niet. Als ik een kind echt heb kunnen helpen ben ik met alleen dat feit ook al heel blij.
Een van mijn favoriete momenten van het jaar: leerlingen die het zwaar hebben gehad op school mogen bellen dat ze toch over zijn.
Leerlingen komen ook wel eens zelf bedanken. Gek genoeg zijn dat vaak de leerlingen die gedragsmatig lang niet altijd ideaal waren 
Klassencadeau
De mentor heeft mogelijk wel meer ouders heel blij gemaakt. Is er een klassenouder en is een groepscadeau een alternatief? Gewoon met de namen op de kaart van de leerlingen.
Hier een mentor die van een heel dankbare klas een wellnessbon kreeg. In een groep is dat financieel makkelijker haalbaar. En wat anders dan flessen doucheschuim.
Flanagan
Een klassenouder op de middelbare school? Hellup nee dat hoop ik niet.
Ook gedaan
Bij een mentor die wij met reden bijzonder dankbaar waren. Die heb ik een mail gestuurd met uiting van onze dank. En kind hem een kleinigheidje laten geven.
Trivia,
Oh, de dames deden het prima. Ze huurden een ruimte voor een kerstdiner voor de lln met muziek, gezellige avonden in een pizzeria of picnic in een park waar de klas ging voetballen.
Het waren geen luizenmoeder of avondvierdaagsemoeders. Gewoon mensen die een bijdrage leverde aan een leuke sfeer in de klas. De ouders van de lln vonden het op die school ook gezellig elkaar te ontmoeten, onder genot van zelf meegebrachte drinken en pasta’s. De VO-tijd is sowieso al zo afstandelijk.
Ik heb zelf ook wel eens een mail gestuurd aan de mentor om te bedanken voor de hulp en betrokkenheid. Maar daar heb ik dochter verder buiten gelaten. Als zij de mentor zelf wil bedanken, dan doet ze dat wel.
Op de basisschool ga ik aan het eind van het jaar ook altijd even persoonlijk bedanken en een fijne vakantie wensen.
Zoon geeft in de klas aan de juf altijd wel een kleinigheidje, maar eerlijk is eerlijk, dat is vooral omdat dat een gewoonte op school is geworden en hij daar ook graag aan meedoet. Te erg eigenlijk😁
Flanagan
Bijzonder dit (lees: idioot) Mijn kinderen zouden echt niet willen dat ik als ouder me met hun klas bemoei op de middelbare en ik denk 99 van de andere leeftijdsgenoten ook.
Triva
Dat ligt toch wel aan de school. Mijn dochter heeft de onderbouw op een kleine streekschool gedaan met 240 ll en daar was oa ook een ouderraad. Die bijv. bij ouderavonden de koffie verzorgden. Ik kan me voorstellen dat daar ook enthousiaste klassenouders actief zien. Mijn dochter heeft het altijd erg prettig gevonden daar. Maar dat was dus duidelijk een juniorschool.
Nu zit ze op een knots van een school. Waar toch ook ouders actief zijn. In de schoolbieb ed. Dus ouderparticipatie hoeft echt niet te stoppen als je naar het vo gaat.
hier
Op de basisschool is mijn dochter na veel gedoe en gepest van school gewisseld. De nieuwe juf heeft haar geweldig opgevangen. Die hebben we aan het einde van het jaar een tuinfakkel gegeven met een kaartje waarop stond dat zij een lichtje was in dochters bestaan.
Op de middelbare school had dochter enorme problemen in het nieuwe gezin van haar vader (criminele stiefbroer die dingen deed die haar ook aangingen). Een leraar die niet haar mentor was heeft zich op school over haar ontfermd. Het jaar daarna (examenjaar) mochten de leerlingen zelf hun mentor kiezen en dochter koos natuurlijk voor hem. Bij de diverse mentorgesprekken heb ik mijn waardering uitgesproken en bij de diploma-uitreiking vloog dochter hem spontaan in de armen (op een vader/dochter-achtige manier, mochten jullie er rare ideeën bij krijgen). Hij kreeg er tranen van in zijn ogen. Ik heb zelf nog even een praatje met hem gemaakt en hem stevig de hand geschud. Volgens mij was dat genoeg. Dochter heeft daarna nog wel eens een appje naar hem gestuurd, maar het contact is vanzelf verwaterd en dat is ook prima. Er zijn vast nieuwe leerlingen om te helpen.
Triva
Ik denk ook dat het met het type school te maken heeft.
Bij de vrije school afdeling is het heel gebruikelijk dat ouders ook onderling contact hebben en zijn daar ook speciale avonden en zijn er 2 ouders per klas aangewezen als 'klasse-ouder'' om vinger aan de pols te houden. (Zo was het tot 2 weken geleden nog niet duidelijk voor de ouders en leerlingen welke cijfers gebruikt werden om te bepalen of een leerling naar 3havo of naar 3tl gaat straks)
Bij de andere afdelingen van dezelfde school is dat niet.
Tip
Het doet er niet toe hoe het er op een VO aan toe gaat. Het is ook niet idioot als er scholen zijn die dergelijke ‘saamhorigheid’ juist stimuleren. Dat doen ze niet uit bemoeienis maar uit streven een klas bij elkaar te houden. Ze streven naar minder uitval, naar teamspirit. Is dat bij voorbaat slecht omdat een ander dat niet op de VO van haar kinderen gewend is? Ik leg nog uit hoe gezellig dit ook voor de klas is.
Ik haalde het aan om Floor erop te attenderen dat een groepscadeau meer ruimte biedt voor een bedank aan de mentor.
Een appje en je merkt vanzelf wie wilt meedoen.
Even als ouder,....
Flanagan over een groepskado....‘ even een appje en je merkt vanzelf wie wil meedoen’
Tja. Ik zou me dan denk ik toch op één of andere manier onder druk gezet voelen om mee te doen. En wat doe je dan als 80% wil meedoen en 20 % niet? Namen op het kaartje zodat het duidelijk is wie het maar overdreven gedoe vond?
En voor je het weet is er wéér een nieuwe gewoonte / verplichting ontstaan. Moet IEDERE VO mentor aan t eind vh jaar een kadootje. Omdat je ander bang bent dat hij/zij denkt dat hij/zij maar een matige job gedaan heeft. En krijgt straks ook een prut-mentor een presentje omdat het anders zo lullig is. (Zie basisschool. Volgens mij krijgt ELKE juf daar eindejaarskadootjes).
Mijn mening: beter niet aan beginnen. Gewoon die stevige handdruk, en in exceptionele gevallen een mail. En als je vindt dat het zo bijzonder is dat het een bosje bloemen waard is....dan doe je dat toch! maar wel ZELF overhandigen als het jouw (ouder) idee is.
Ook als mentor moet moet ik er echt niet aan denken om routine-matig allerlei kadootjes (/of een groepskado) te krijgen ’ omdat dat de gewoonte is’ . En al helemaal niet omdat de ouders dat op de achtergrond geregeld hebben.
Maar goed. Daar wordt dus verschillend over gedacht begrijp ik.......
Ingrid
wat mooi Dymo
Wat een mooie verhalen Dymo. Het is erg ontroerend om te lezen. Fijn dat die mensen er waren voor je dochter!
Mail samen met zoon
Ooit heb ik bij een echt fijne mentor een redelijk uitgebreide en specifieke mail gestuurd aan het eind van het jaar. Dat was echt verdiend, vond ik. Ik heb dit in overleg met zoon gedaan en laten weten in de mail dat zoon achter de inhoud stond. Ze heeft hem daar hartelijk voor bedankt en volgens mij was het goed zo.
