Meehelpen huiswerk?

'hij wil dat absoluut niet meer'

Waarom niet? Hij vindt het te kinderachtig? Of hij vindt de manier waarop je overhoort niet prettig? Bespreek eens wat er achter zit. Laten waaien zou ik niet doen, veel te jammer gezien de toekomst.

Desnoods goede resultaten belonen, dat wil wel eens helpen. En telefoon, pc, tablet, DS. playstation en al het andere moois buiten handbereik tijdens het leren!! Het leidt gewoon veel te veel af. En is in geen geval bevorderlijk voor de concentratie.

En nog wat

ik was vast zeer spartaans toen onze kinderen pubers waren; in die jaren waren de spelcomputers nog niet zo opgerukt als nu, en smartphones voor pubers waren nog niet aan de orde. Ze mochten geen TV op hun kamer, ook geen spelcomputer. Wat zeg ik, ze hadden niet eens een pc met internet op hun eigen kamer - die stond op een centrale plek in huis.

Maar goed, de tijd van nu is geen excuus, als ouders houdt je de regie en is het je taak afleidend spul tijdelijk buiten bereik te zetten. Schermen blijven aandacht trekken, altijd. Kijk maar om je heen

Wat wil hij?

Wij hebben het heel duidelijk tegen onze zoon (14, ADHD) gezegd: 'Jongen, wat wil je zelf? Wil je vwo of havo doen? Als je dat wilt, dan zul je hulp van ons moeten accepteren, want anders lukt het niet.' Hij mag wel kiezen welke hulp hij krijgt.
Wij zijn een soort veredeld secretariaat (helpen met organiseren, herinneren, dingen uitzoeken). En wij helpen met lange teksten en woordjes overhoren. Voor dat laatste ben ik de sjaak, want als mijn man dat doet, dan botst het. Mijn man irriteert zich er teveel aan als zoon het niet de eerste keer al weet en dan krijgt zoon weer last van: 'Laat maar, het lukt toch niet.' En dat moet hij natuurlijk nu juist niet gaan denken.

Wel helpen

Ik geef ze wel hulp bij het maken van huiswerk als dat nog niet helemaal zelfstandig lukt. Of ze willen of niet maakt me niet zoveel uit. Om van mijn bemoeienis af te komen is niet zo moeilijk; gewoon goede cijfers halen en je zult mij niet meer horen. Dan mogen ze het helemaal zelf weten.
Overigens kan je natuurlijk ook iemand inhuren om die hulp te geven (een bijles student) of gebruik maken van een huiswerk instituut. Als het tussen jullie echt enorm botst dan zou ik kiezen voor een neutrale derde of een huiswerk instituut.
Ik laat mijn kinderen daar tussen de keuze.

Verder is regelmatig en routine heel belangrijk. Ze maken hun huiswerk hier meestal in de keuken tegenwoordig. Ik of mijn man zijn in de buurt. We helpen met overhoren, nakijken en plannen als dat nodig is.

Mijn jongste dochter heeft veel moeite met wiskunde en natuurkunde en zij krijg bijles van een studente twee keer per week. Dat is niet heel goedkoop maar wel echt de moeite waard. Het scheelt enorm en ze is hier echt mee geholpen. Verder doet ze eigenlijk alles zelf. We overhoren op verzoek en dat is het wel zo'n beetje.

Mijn jongste zoon heeft veel hulp met plannen en organiseren nodig dus daar moet je veel meer naast zitten en hem actief begeleiden.

Een beloning helpt ook. Hier stel ik bij overgang meestal wel iets aanlokkelijks voor en dat kan de motivatie bevorderen.

Net als maylise

Zoon haalde 1 en 2 vwo glansrijk, schitterende cijfers zonder er veel voor te hoeven doen. Zo rond de herfstvakantie in 3 vwo bleek het niet meer op deze manier te kunnen, 7 tekorten, zijn overgang was op dat moment al in gevaar. Dus hup playstation opgeborgen en controle, controle, controle, overhoren en waar nodig extra uitleg op de lesstof. Hij heeft nooit een keus gehad of hij dat nu wel of niet wilde. Toen ik weer even verslapte zo rond de krokusvakantie ging het weer mis, dus playstation weer weg en weer controle. Komend jaar zit ik er vanaf dag 1 bovenop, enig nadeel is dat hij een NT profiel heeft waardoor man en ik inhoudelijk niet meer kunnen helpen. Gelukkig ben ik goed in Nederlands, Engels en Duits en zijn dat zoons zwakke vakken. Bij de rest houd ik vinger aan de pols en heb ik al een aanbod van een buurjongen die 2 klassen hoger zit.

Precies

Bij slechte cijfers hebben ze hier niets te willen. Haal maar betere cijfers dan mag je het weer zelf proberen!

Inderdaad, p

Als ze het alleen kunnen, dan moeten ze het ook bewijzen. Dochter wil ook niet graag dat ik haar help met haar huiswerk. Zij is naar zichzelf toe erg ongeduldig en zegt dan midden in mijn uitleg: "Ik begrìjp het nu wel, je praat teveel door!" Met de exacte vakken helpt haar oudere broer haar, cijfervakken uitleggen lukt mij niet. De zaakvakken, maatschappijleer en de talen (behalve Engels, want daar haalt ze alleen negens) kan ik haar wel bij ondersteunen. Broer is vaak de klos omdat zij problemen heeft met wiskunde (al kan hij wel eens ongeduldig worden, maar hij heeft altijd een andere manier van uitleggen, zodat het kwartje bij haar valt).
Volgend jaar wordt het spannend, want dan doet zij examen!
Zij kan goed leren met muziek, wat ik heel wonderlijk vind, want bij mij moet het doodstil zijn.

Ook

Mijn zoon wilde ook niet dat ik hem hielp of overhoorde, dat botste ook meestal nogal. Maar van zijn vader accepteerde hij veel meer. Hoe is dat bij de jouwe, wat als zijn vader het eens probeert?
Uiteindelijk zijn wij wel uitgeweken naar huiswerkbegeleiding trouwens, ik vond de strijd te frustrerend. Daarover is verder nooit strijd geweest trouwens, hij wilde zelf ook wel en werd er toen hij eenmaal ging opeens ook helemaal gemotiveerd van. Had enorme klik met de begeleider. Ofwel, het lag dus echt aan mij

Strenger

Zelf dingen uit laten vinden en vanje fouten leren is vind ik ook een goed principe. Met 1 uitzondering: gamen. Dat moet je op deze leeftijd echt als ouder in de hand houden. Hoe streng dat moet, met regels, tijdklokken, straf of juist met goed gesprek en afspraken, dat ligt aan het kind. Maar het is te veel gevraagd om zelfdiscipline in zake gamen geheel over te laten aan de om hyperstimulatie smekende puberhersenen in ontwikkeling. Je zegt ook niet dat ze maar gewoon een pakje sigaretten moeten roken om er zelf van te leren dat je daar verslaafd aan kunt raken.