MBO en ADD diagnose - wanneer melden?
Hoi allemaal,
zoon van bijna 16 heeft a.s. woensdag een intakegesprek voor de MBO-opleiding die hij, als het goed is, volgend jaar gaat volgen.
Zoon heeft een ADD-diagnose; is het handig als hij dat tijdens zo'n gesprek aangeeft? Of is er een ander handig moment? Volgens mij is het toch wel handig dat ze ervan op de hoogte zijn.
Iemand ervaring hiermee? Ik merk dat ik er nog erg aan moet wennen dat je als ouders opeens een veel kleinere rol speelt als op het VMBO het geval was, vandaar mijn vraag 
Alvast dank!
hangt er vanaf
Ik zou het alleen melden als de school er daadwerkelijk iets mee kan of moet. En dan niet (allee) de diagnose an sich noemen (dat zegt zo weinig), maar de aandachtspunten. Moeten leerkrachten bijvoorbeeld extra rekening met hem houden? Hoe dan? Heeft hij een andere aanpak nodig dan de meeste andere kinderen? Hoe ziet dat er dan uit? Zijn er specifieke valkuilen?
Inderdaad
Als je zoon het tempo bij kan houden, niet in zeven sloten te gelijk loopt en op tijd zijn bed uit kan komen, zou ik het voorlopig niet melden. Dat hij op 16-jarige leeftijd naar het MBO kan, vind ik in dat opzicht veelbelovend.
add
Mijn 16-jarige ADD'ster gaat ook naar het MBO, niveau 4. Dyslexie hebben we wel gemeld, ADD niet. In het VMBO had ze genoeg aan voorleessoftware en tijdverlenging. Met meer hoefde niemand rekening te houden, ook niet toen ze een tijdje medicatie nodig had. Ik zou kijken of kennis van de diagnose nut had op de vorige school, anders weglaten Mijn ervaring is dat docenten het zien in dossier en er onterechte conclusies aan verbinden.
Wel gemeld
Bij onze ADD'er die naar het hbo ging hebben we het wel gemeld. Dat was nog voor de decentrale selectie die hij met glans doorstond. Hij werd in het begin van de studie meteen uitgenodigd bij de decaan en zijn studiebegeleider en hij mocht aangeven wat hij dacht nodig te hebben.
Eén van onze andere ADD'kinderen is zonder problemen aangenomen in een vwo+ klas. Maar goed, als ik de verhalen hier vaak lees, hebben wij misschien geluk.
Het is misschien niet handig en niet verplicht. Dat realiseren we ons. Aan de andere kant vonden wij het heel fijn om te merken dat het op het hbo en op het vwo geen belemmering was om ze aan te nemen. Als er tevoren al moeilijk gedaan wordt, moet je je misschien afvragen of het wel een school is die bereid en in staat is om passend onderwijs te bieden. Maar nogmaals, ik lees hier ook veel andere ervaringen.
Tja
Zoon heeft de typische ADD kenmerken (concentratieproblemen, snel afgeleid, heeft veel structuur nodig, kan zich moeilijk ergens toe zetten) en het is maar de vraag of school daar concreet wat mee kan inderdaad.
Bij de huidige school is de diagnose bekend, maar er is nooit iets mee gedaan (helaas).
Dus misschien moeten we het even zo laten.
Aan de bel trekken kan altijd nog als het nodig is.
wel gedaan
Zoon heeft een paar weken geleden het intakegesprek gehad. Heeft geen stempel, wel de symptomen. Hij geeft het wel gemeld omdat hij tegen dezelfde dingen aanloopt als jouw zoon, Julia. Hij heeft bv extra tijd nodig voor zijn werkstukken(techniek) en kan daarom een beetje begrip wel gebruiken. Dit kreeg hij op het vmbo van sommige leraren ook en dat heeft hem er wel doorheen getrokken. Mbo intake was heel positief, zoon is aangenomem en heeft een extra vermelding mbt oa concentratie- en planninggebrek.
De conclusies die de docenten op het MBO zouden trekken zouden, wat onze zoon betreft, de juiste conclusies zijn. Daarbij heeft hij dus hun hulp nodig.
Wel gemeld
Ik heb eigenlijk niet een stilgestaan bij het idee om het níet te benoemen... ook omdat onze zoon op de middelbare al een moeizame weg achter de rug heeft, van havo/vwo naar vmbo't. Dat afglijden heeft met de ADD te maken en vooral met de gevolgen daarvan (het overzicht niet meer zien, niet kunnen plannen, denken dat het toch geen zin meer heeft... dus spijbelen, huiswerk niet maken, kortom, dingen die net zo goed bij een ongemotiveerde leerling kunnen horen). We hebben teveel meegemaakt, dat we wel open kaart moesten spelen.
Inmiddels is onze zoon bijna 17, eerste jaar MBO en het gaat moeizaam. Ondanks dat hij het enorm naar zijn zin heeft op school en zijn mentor geen twijfels heeft over zijn kunnen is het nog niet duidelijk of hij dit jaar gaat redden. Mijn zoon zit op een creatieve opleiding en heel veel kinderen zijn daar gediagnosticeerd met ADD... Ze hebben in die zin veel kennis van zaken, zijn altijd wel bereid om in gesprek te gaan en naar oplossingen te zoeken... maar het blijft lastig, ze zijn in die zin ook maar beperkt omdat er zoveel leraren betrokken zijn die lesgeven er maar een beetje bij doen... En die dan dus óf niet bereikbaar zijn, of ze vinden het wel best. Daar komt bij – dat heb je dus al goed ingeschat! – dat ze op het MBO zoveel makkelijker zijn in de verantwoordelijkheid bij de leerling leggen... en enerzijds snap ik dat, omdat er ook 20-jarigen rondlopen. Nog even en je mag toestemming gaan vragen aan je kind of je de cijfers mag zien in Magister... Het is echt belangrijk om de vinger op de pols te houden. In dat opzicht heb je echt een bondgenoot nodig in de school.
Ik weet niet in hoeverre jouw zoon last heeft, maar de diagnose is vast niet voor niets gesteld... Ik bedoel, we staan weer voor dezelfde keus voor onze jongste (diagnose, ja of nee?) van 14, die eigenlijk nog duidelijkere add-kenmerken vertoont. Ik had hem het stempel liever bespaard... maar ook hij loopt stuk op het schoolsysteem.
Leanne en banan
Sorry, had niet gezien dat jullie nog hadden gereageerd!
Mijn zoon loopt precies tegen dezelfde dingen aan als de jouwe, Leanne, en is daar op de middelbare ook flink tegenaan gelopen. Precies wat jij zeg; het zijn dingen die net zo goed bij een ongemotiveerde leerling kunnen horen, school heeft altijd de andere kant opgekeken en wijt het nu, lekker makkelijk, maar aan de "werkhouding" van zoon die niet zou deugen. Maar goed, dat is weer een andere frustratie
@banan; fijn dat de intake van je zoon positief was! Hier heeft zoon geen extra tijd nodig maar net iets meer structuur zou voor hem al fijn zijn. Maar je slaat wel de spijker op zijn kop; "de conclusies die de docenten op het MBO zouden trekken zouden, wat onze zoon betreft, de juiste conclusies zijn. Daarbij heeft hij dus hun hulp nodig" geldt ook in ons geval.
Inmiddels is de intake geweest en is er een complicerende factor bijgekomen; tijdens het gesprek kreeg zoon te horen dat uit de AMN test die hij had gemaakt, de opleiding die hij had gekozen waarschijnlijk minder geschikt voor hem is. Nu had hij dat toch alleen maar gekozen bij gebrek aan beter en omdat ie eigenlijk niet wist wat ie anders moest, dus wat dat betreft is het geen ramp natuurlijk. Zoon is doorverwezen naar het studieloopbaancentrum van het ROC waar hij heen wil en kan daar een afspraak maken voor een uitgebreide beroepskeuzetest en een gesprek. Hij had tijdens het gesprek wel al aangegeven dat hij ADD had trouwens.
Dank voor al jullie reacties!
