leesmoeders - waar is dat onderzoek waaruit blijkt dat het niet werkt?
Onlangs kwam in een draadje hier de leesmoeder weer eens langs en toen merkten Miriam en Barvaux (meen ik) op dat uit onderzoek is gebleken dat leesmoeders meer kwaad dan goed doen. Ook op onze school zijn er leesmoeders, sterker, ik ben er zelf een. Het doel van het lezen in groepjes lijkt met name het maken van kilometers. Het is voor mij moeilijk voor te stellen dat als de hele klas met de juf hardop zou moeten lezen de leerlingen evenveel en betere oefening krijgen dan als die klas in vijf groepjes wordt opgeknipt. Maar ik wil best aannemen dat leesmoeders weinig of niets toevoegen of misschien zelfs nadelig zijn. Maar voordat ik op onze school een knuppel in het hoenderhok wil gooien wil ik eerst eens dat onderzoek lezen. Heeft iemand een link paraat toevallig?
Groeten,
Temet
lezen jullie thuis met de kinderen?
even een vraagje: lezen jullie thuis met de kinderen, zoals met zo'n leesmoeder gebeurt op school? Doen wij nooit eigenlijk. Wel voorlezen, maar niet dat zoon om de beurt voorleest. Vindt hij ook niks, thuis schoolse dingen doen.
Plezier is belangrijker
Temet:"Bij lezen kan het wel goed of fout. In mijn leesgroepje las een meisje het woord 'tegelijk' alsof het rijmt met 'degelijk'. Een volstrekt logische fout, maar hij is wel fout. Als je dat zo'n kind niet vertelt (omdat je het zelf niet weet), dan kan ze het toch niet ruiken?"
Dat is maar ten dele waar. Ten eerste zal het kind zelf de fout ontdekken zodra ze zichzelf in spreektaal het woord tegelijk heeft eigen gemaakt en de overeenkomst met schrijftaal ziet. Ten eerste (ik worstel wat met prioriteiten op dit punt) krijgt dat kind ook nog gewoon onderwijs van een leerkracht. Daar komt de kwestie vanzelf aan bod.
Correctie/begeleiding zou onmisbaar zijn als lezen thuis in de plaats van onderwijs kwam.
Hoewel ook dat discutabel is.
Vergelijk het met tekenen. Daar ga je ook niet naast zitten om elk lijntje te corrigeren.
Van lezen is het van belang dat het een intergraal deel van taalverbeelding is. Dat het overal en altijd is. Dus ook thuis en ook als je het nog niet zo goed kunt, zelfs als je toehoorder je niet verstaat. Plezier is belangrijker dan correctie.
Creabea,
Als je kind door dyslexie een achterstand waarneemt, door te blijven hangen in dezelfde AVI-boekjes terwijl anderen doorstromen, moet je wel. Thuis schoolse dingen doen is niet leuk, liever gaan ze voetballen net als anderen. Dat geldt ook voor lezen; bij het gemiddelde behoren. Maar als op school te weinig gelegenheid is om met de juf technisch te leren lezen, zullen ze dat thuis moeten doen.
Soms is dit moeilijk te begrijpen voor ouders wiens kinderen qua lezen op niveau zitten of zelfs met voorsprong lezen. Eens sprak ik een vrouw wiens kind glutenvrij moest eten en hoe lastig dat was voor haar dochter. Het kind kon wel makkelijk leren/lezen. Toen ik haar uitlegde hoe veel tijd je steekt in het begeleiden van een kind met dyslexie, en hoe lastig dit was voor de dyslect zelf, was ze even stil.
Een leesprobleem is van de buitenkant niet zichtbaar, maar van binnen o zo voelbaar.
Leren is leuk
"Vindt hij ook niks, thuis schoolse dingen doen."
Als je dat zo laat dan onderschrijf je dat school, leren, lezen, niet leuk is.
Je kunt juist ook je best doen om thuis op een leuke (zo je wilt niet schoolse) manier met lezen en leren bezig te zijn. Je kunt volwaardig deelnemer laten zijn aan dat spel, hij mag ook voorlezen, kan daar heel goed onderdeel van zijn.
Plezier
Plezier is belangrijk. De keuze van leesmateriaal is hierin ook belangrijk. Het is leuker om te lezen wat je boeit, een speelse manier je woordenschat vergroten.
De meeste foutjes ontstaan vaak door te snel lezen en meervoudsvormen, lidwoorden of hij en zij door elkaar halen. Elke correctie onderbreekt de concentratie. Ik merkte dat een zwakke lezer het niet vervelend vond als het leerde dat een 'nieuw' woord iets anders uitgesproken diende te worden. Het voorkwam dat kind tijdens een avi-toets een fout te veel maakte of uitgelachen werd. Een kind wilt iets leren, het hangt alleen af van de manier waarop je het brengt.
Meelezen met een bandje is minder confronterend.
Hij zegt het ook
In een ver verleden heb ik het nog weel eens over Sleeplezen gehad. Daar ben ik hard over aangevallen door iemand die verder anoniem wilde blijven. Ik kreeg drek over me heen alsof ik een alternatieve therapie aan het promoten was en zelfs de verdenking dat ik er persoonlijk aan zou verdienen.
Zeker toen de bedenker van de methode persoonlijk toelichting kwam geven.
Hij is op aanwijzing van de opgezweepte meute gebaande.
Maar inmiddels is de methode geaccepteerd en wordt er ook naar verwezen door mensen die het niet zelf bracht hebben. zie https://www.braams.nl/scholen-verwijzers/dyslexie-dyscalculie/sleeplezen
Onderdeel van die methode is dat je de kinderen laat lezen en dat je ze juist niet voortdurend corrigeert.
Sorry
Niet gebaande, maar geband
Niet leuk
Hardop lezen is ook niet ontspannend en fijn.
Door het hardop lezen om zo te kunnen aantonen dat je een goede lezer bent, veranderen kinderen in robotten want een veelvoorkomende klacht in groep 5-6 is de zwakte voor begrijpend lezen.
Ergens heeft mr. Braams gelijk; het verhaal moet doorleefd worden, maar dat kost tijd..(AVI-minuten)
AVI
O nee, het is secondewerk-
.
creabea
Nee, ik lees thuis niet met mijn kinderen. Ik lees mijn dochter van 6 nog voor, en ze leest zelf, en als ze met mij wil lezen zal ik dat niet afwijzen, maar ik begin er niet zelf over. Maar Flanagan heeft natuurlijk gelijk. Als je kind achterloopt dan moet je wat. Mijn kinderen lopen niet achter (en zelfs voor), dus ik kan me veroorloven lui achterover te leunen, ze komen er toch wel - althans, tot nu toe [klopt af].
Groeten,
Temet
creabea
Ik heb een zoon in gr 7 die graag zelf leest voor het slapen gaan. Heb toen hij jonger was veel met hem geoefend. Mijn jongste (nu gr 3) is een beginnende lezer en met hem lees ik nu samen. Geen duffe avi boekjes maar bijv. de Donald Duck junior. Vindt hij heel leuk en hij kan het al goed. Ik geef hem dan ook volop complimentjes en dat stimuleert hem blijkbaar.
Mijn nichtje is in gr 3 blijven zitten en moet nu extra oefenen. Zij vindt er geen klap aan en het is moeilijk om dat te doorbreken terwijl voor haar extra oefenen juist zo belangrijk is. Het lezen is bij hun thuis elke keer weer een strijd. Ik denk bij haar ook wel aan dyslexie omdat zij hele typische leesfouten blijft maken.
Link via contact
Vandaag ontving ik van iemand deze link in mijn mailbox: http://geletterdheidenschoolsucces.blogspot.nl/search/label/dyslexie maar het was mij niet duidelijk wat die persoon er mee wilde.
Toch was de link zelf wel interessant in dit draadje omdat het uitgaat van niet meer hardop lezen na aviE4. Als blijkt dat een kind dan nog moeite heeft met stillezen dan wordt Ralfi-light aangeraden.
