leermoeilijkheden, onderzoek?

extra detail

Overigens, dat ik nu echt vind dat we iets moeten doen is dat er na een 3,8 voor Duits (kleine toets) hij een wat beter gevoel had over de vaker meetellende repetitie. En vandaar stond daar in Magister een keiharde 1,8.....zoon kon nog net zijn tranen bedwingen. Ik heb wel net ook de docent gemaild, maar het speelt dus niet alleen voor Duits, hoewel dat de ergste is.

mentor

Ik zou inderdaad eens goed gaan zitten en kijken waar het aan ligt. Kan het ook niet liggen aan zijn manier van leren? Wellicht dat huiswerkbegleiding daar duidelijkheid in kan geven?

Zou sowieso in overleg met zoon eens een gesprek met zijn mentor aanvragen om met zijn 3en of 4en (andere ouder ook mee) na te gaan hoe het zou kunnen komen. Wellicht kan de mentor van te voren met de docenten eens de proefwerken doornemen.

Slecht lezen, goede spelling

is de reden dat ik direct aan AD(H)D dacht. Volgens mij is bij dyslexie ook de spelling meestal slecht, terwijl slecht lezen ook door de concentratie kan komen. Is hij verder ook een warhoofd of dat nou niet? Ik bedoel: sleutels kwijt, boeken kwijt, afspraken vergeten.

1 dingetje

'Wel zou het heel rot zijn als hij zou moeten blijven zitten én Havo doen. Dan liever nu al naar 3 Havo, of straks naar 4 Havo. '

De kans dat hij moet blijven zitten én over moet naar Havo is klein, dat geldt alleen als je al VWO4 hebt gehaald en naar de Havo moet omdat ze in Havo4 al met eindexamen dingen bezig zijn.

Hij zou inderdaad (mocht dat aan de orde zijn) naar Havo 4 kunnen na VWO3 en mocht het nu heel snel echt heel erg slecht gaan dan zou ik aansturen op Havo 3 zo snel mogelijk (maar voor de duidelijkheid, dat is om je angst weg te nemen dat hij moet blijven zitten én moet afstromen).

leren leren

Het kan heel zinnig zijn om eens te laten kijken naar hoe hij leert. Hij zou natuurlijk een leerprobleem kunnen hebben. Maar het zou ook kunnen dat hij zoals al eerder gezegd het allemaal op de verkeerde manier aanpakt. Hij kan ook nog moeite hebben met de manier van toetsen.
Krijgt hij inzage in de toetsen? Zodat hij kan zien wat voor soort fouten mij maakt? Dat kan een hoop inzicht geven.

faalangsten stress kan ook een dingetje zijn, zeker als hij al eerder van een school af moest. Hij heeft wel gymnasium-advies gekregen. Nou zegt dat zeer niet alles, maar ik zou niks uitsluiten. Ook daarvoor is de remedie rustig samen gaan leren (zelf of met een ander).

schoolwissel

Wij hadden een soortgelijke ervaring na een schoolwissel. Echt enorm schrikken was dat. Ik had niet verwacht dat dat zo'n impact zou hebben. Bij mijn kind uit de klas zijn minimaal 2 kinderen die van een andere school kwamen vorig jaar blijven zitten, en nog een paar met de hakken over de sloot over (van de rest weet ik het niet). Ik had dat echt niet aan zien komen, in mijn geval deed kind het op oude school gewoon goed. Op de nieuwe school rekenden ze veel strenger. Bij wiskunde; schreef je helemaal de goede berekening op, maar maakte je een rekenfoutje in antwoord, dan was de hele vraag fout. Met Duits ging het op dezelfde manier snel, met hoofdletters en naamvallen. Kijk even of je kunt zien wat er fout ging bij natuurkunde. Hier waren ze superstreng op dingen als altijd eenheden vermelden. En juist kinderen die er goed in zijn schrijven soms tussenstappen niet op die docenten wel willen zien. Dan zijn dingen logisch, dan "zie" je meteen het antwoord. Of je bent wat slordig met antwoorden, juist omdat je het snapt. "De krachten heffen elkaar op" bijvoorbeeld, in plaats van "De zwaartekracht is even sterk als de wrijvingskracht" of iets dergelijks. Ik zou wel stimuleren dat kind daarover praat met docent. Docenten komen vaak niet uit zichzelf met "hee joh, je hebt hier wat punten mee laten liggen, als je dat de volgende keer wel goed doet haal je een stuk hoger cijfer" dus daar moet je dan expliciet naar vragen.

Als je kind op de andere school weinig les heeft gehad dan heb je dus nu het effect van EN schoolwissel EN waarschijnlijk wat achterstand inhalen. Kan best zijn dat er ook leerproblemen meespelen, maar vlak de effecten van de schoolwissel niet uit.

Bij mijn kind kwam het goed, maar dat ging niet vanzelf. Ik heb best veel geholpen. Ik vond het zelf wel goed om te zien wat er fout ging. Dat gaf mij het vertrouwen dat het niveau wel goed was. Aan de leraren hadden we niet zoveel wat dat betreft (dat was gewoon pech, daar kun je natuurlijk ook wel geluk mee hebben). Ik vond het echt nuttig om zelf sommige toetsen te bekijken.

bedankt alvast

Bedankt alvast voor alle meedenkende reacties. Fijn.

@Dees
Hm, die mentor ja. Zouden we ook kunnen doen. Ik heb hem na een paar weken gemaild om te zeggen dat zoon tot nu toe altijd alleen stond in de pauzes. Daar reageerde hij best goed op. Dit sociale probleem is trouwens nog aanwezig, maar dat gaat iets beter. Mijn man (zoons vader) is trouwens ook erg betrokken.

@Li
Het is moeilijk te zeggen of het (ook) in het niveau zit of dat dat wel meevalt. Langzaam werkt hij wel zeker.
Huiswerkbegeleiding zou ik ook prima vinden (ik geloof wel absurd prijzig?), wel is mijn man sceptisch over of dat werkt/ of die mensen dat kunnen (wat hij zelf ook kan). Hij werkt zelf als docent en is overigens een soort van allesweter dus kan hem overal bij helpen. Doet dat trouwens ook wel regelmatig en zoon kan dat best hebben.
Qua onderzoek: ik zoek inderdaad eigenlijk helemaal niet naar een diagnose en ook niet naar medicatie. Ik dacht meer aan: waar zitten lacunes bij vakken / wat voor leermoeilijkheden heeft hij / is er nog extra speciale aandacht voor taal nodig (bijvoorbeeld).
Zoon kan zich niet fantastisch concentreren, maar ook weer niet rampzalig. Hij is volgens mij nog nooit zijn fietssleutels of OV-chip kwijt en vergeet geen afspraken. Laatst stond er een keer in magister dat hij zijn boeken niet mee had gehad (rode aantekening) maar dat soort dingen komen niet om de haverklap voor.
Het is een lieve rustige jongen.
Wil wel heel graag (klassieke) muziek op met een koptelefoon als hij huiswerk maakt. Ik vraag me af of dat werkelijk concentratie bevordert zoals hij denkt.

Dus ik dacht meer aan een leer- en/of intelligentie-onderzoek.
Qua advies: was in groep 7 Havo/vwo (twijfel), daarna nog op alles een I gehaald en dus toch VWO-advies (niet met + of zo hoor, maar de vervolgschool wilde hem best in gymnasium plaatsen, wat bij nader inzien niet zo'n goed idee was).

@ Triva, bedankt.

meer

@ Marianne, de school geeft de kinderen inzicht in de toetsen, bespreekt deze, maar ze mogen ze niet mee naar huis nemen dus wij als ouders hebben er niets aan.
Die 5,4 voor natuurkunde kwam volgens zoon omdat hij veel meer formules uit had moeten schrijven. Hij heeft vandaag nog meer electriciteit aan een jongen in zijn klas uitgelegd 'want hij had een onvoldoende' 'Jij ook', 'ja oke maar ik begreep het wel'.
Maar ik moet wel zeggen, net hielp ik met wiskunde en ik kon het snel (is toch 25 jr. geleden), en het duurde bij hem best even voor hij het snapte. Daarna ging het wel weer rap.

@ Braam
Jee wat een impact he. Ik vind het ook wel heel wat. Het voelt nog steeds niet 'eigen' de nieuwe school. Al ben ik er op zichzelf blij mee -nu die cijfers, die moeten ook meewerken...
Kind heeft wel weinig les gehad inderdaad, maar dat betekent niet automatisch een achterstand want op die school werken ze zo en doen ze toch ook datzelfde examen uiteindelijk.
Ik dacht dat het wel veel uit zou maken.
Nu was het eerste cijfer dat zoon haalde prachtig (kleine toets voor Engels: 9,6) maar eerste cijfer was helaas ook meteen het laatste echt mooie cijfers....

'dubbel' blijven zitten

Komt zeker voor. Mijn buurjongen is van 3 atheneum naar 3 havo gegaan. Als de cijfers erg laag zijn, zijn ze gewoon niet goed genoeg voor bevordering naar 4 havo. Ik ken ook een jongen die met een vwo advies naar de basisschool ging (goede cito) maar nu in 2 vmbo-t zit. Hij deed he-le-maal niks en op de basisschool kwam hij daarmee weg.

Maar goed, terug naar TO: huiswerkbegeleiding of nu zelf al het huiswerk controleren en alles overhoren. Tot je het gevoel hebt dat hij het echt snapt.

maar hoe dan?

Ik zit me te verdiepen en de paar huiswerkinstituten van onze woonplaats. Soms kan er ook een didactisch onderzoek plaatsvinden, zoiets zoek ik natuurlijk. De instituten komen wel heel erg commercieel over.

Wanneer doen anderen dat, met hun kinderen huiswerk maken? Wij doen dat, maar de tijd is beperkt! We werken, we hebben hobby's, we moeten eten maken, en tot slot: we zijn ook wel eens gewoon moe.
Daar lees ik niet zo vaak over op OO maar soms wil ik wel eens een apart draadje openen: waarom heeft iedereen zoveel energie? Maar goed, ander onderwerp.
Al met al, we zijn veel beschikbaar eind van de middag (een van ons twee) of in de avond voor vragen over schoolwerk van zoon. En soms overhoren we. Maar aan het eind na een paar keer, over een paar dagen verspreid) is het zelden perfect. Toch ben ik dan nogal verbaasd als er weer een 4 uit komt, want zo slecht was het nu ook weer niet, hij wist dan bijna alles, of meestal. Ook de spelling.

Ik ben behoorlijk bezorgd en kijk heel vaak of er al nieuwe reacties zijn. Ik zie eigenlijk meer in een pedagoog die ernaar kijkt en dan daarna eventueel een huiswerkinstituut.
Want aan begeleiding thuis is er nou ook weer geen gebrek en hij werkt al veel, gooit er absoluut niet met de pet naar. Hoe moeten we het nu aanpakken?

Orthopedagoog

Is er geen zelfstandig gevestigde orthopedagoog in de buurt die een paar keer mee kan kijken met huiswerk maken? Niet zo duur en ze komen soms ook nog bij je thuis. Daarna kun je dan kijken of je kiest voor huiswerkbegeleiding, bijles of afstromen.

overigens

Overigens, dit wat ik schreef: "De instituten komen wel heel erg commercieel over." vind ik natuurlijk logisch, het is hun werk. Maar sommigen zijn wel ontzettend gelikt.
Er is er ook een die wat minder duur is / niet heel commercieel lijkt, en in een woonhuis lijkt te zitten, door een echtpaar gerund met ingehuurde studenten erbij.
Prima, als zoon te weinig tijd zou besteden aan het huiswerk en thuis geen handige mensen had. Maar we hebben hier een heel goede docent thuis die alles weet. En zelf kan ik ook nog best wat.

Dus ik ben vooral op zoek naar een onderzoek (intelligentie? Manier van studeren?) met handreikingen wat we hiermee moeten doen. Heeft iemand tips waar we dan moeten zijn en wat je zou adviseren?
Ik vind het ook gewoon heel zielig dat het zó slecht gaat want zijn zelfvertrouwen gaat er vast onder lijden.

Op school

Nog een aanvulling: bij onze oudste organiseerde de school voor alle derdeklassers een capaciteitentest.

wat denkt hij zelf

is het misschien beter om het in de hoek van 'waarom doet hij niet wat hij zou moeten doen' ? dus bijvoorbeeld slordig zijn , zich voornemen om extra te controleren maar het toch niet doen, A zeggen maar B doen, klapt hij dicht of vindt hij het eignelijk gewoon allemaal erg stom en durft hij het niet te zeggen? Dus misshien moet je hem de ruimte geven om met iemand te praten zonder jullie erbij. Misschien dat er dan even wat minder focus ligt op leren/cognitieve problemen/presteren in schoolse omgeving en hij beter kan leren 'waarom doe ik wel/niet wat ik doe/moet doen'. En dan is het misschien ook makkelijker om hem te helpen omdat hij dan zelf beter weet waar het aan schort?
gr Angela

Bosbes

Ik weet een instituut waar ze precies kunnen doen wat jij zoekt: kijken op welk vlak het mis gaat bij het leren én daar vervolgens begeleiding op geven. Maar dat zit niet in de juiste regio. Wij waren er ook graag naar toe gegaan met zoon, maar het is echt te ver weg. We hebben gevraagd naar iets vergelijkbaars in onze regio, maar dat lijkt niet te bestaan.

Er zijn tal van therapeuten en RT'ers te vinden die mogelijk iets kunnen betekenen. Maar hun expertise zit vaak op een specifiek vlak of een bepaalde methode. En dat is lastig als je niet goed weet waar je het moet zoeken, je moet dan net geluk hebben. De meeste orthopedagogen zijn overigens niet gespecialiseerd in leerproblemen.

Mocht je iemand vinden, dan houd ik mij ook van harte aanbevolen

Ik zou het simpeler maken

Zoek via school een leerling uit de bovenbouw, die het leuk vindt om dingen uit te leggen.
Die leerling weet wat school vraagt en hoe de methoden werken. Die leerling kan meekijken hoe je zoon leert, wat er beter kan, hoe hij iets aan kan pakken. En op basis daarvan kan die leerling je zoon helpen.
Vraag op school of zij kunnen helpen met het vinden van de juiste bovenbouwleerling.

Een echt leerprobleem kan natuurlijk ook maar je zoon zit niet voor niets in de derde klas.

Dyslexie

Dyslexie kan ook op lezen of spelling. Hoeft niet per definitie allebei. Als jouw zoon aangeeft dat het leren beter gaat als de tekst wordt voorgelezen zou dat best op dyslexie kunnen duiden. Zoon hier heeft ook dyslexie en bij hem werkt het ook zo. Hoe leest hij zelf? Laat je hem wel eens teksten hardop lezen? Dan blijft het vaak ook beter hangen en kan je ook horen of hij moeite heeft met lezen.
En wat betreft jouw tijdverhaal. Ik vraag me dat ook wel eens af hoor, hoe iedereen zoveel tijd kan hebben voor huiswerk maken met kinderen. Hier lukt dat ook echt niet altijd even makkelijk. En dan gebeurt het weleens dat je pas 2 dagen van tevoren begint met iets te leren wat misschien meer tijd nodig had. Zoals ik in een ander draadje schreef. Ik weet niet of jouw zoon een ipad gebruikt op school, maar er schijnen mogelijkheden te zijn op de ipad om boeken/teksten voor te laten lezen. Geen idee hoe het werkt hoor, maar heb dit wel eens gehoord bij een voorlichting op school. Dit kan voor jullie veel tijd besparen, want dan hoef jij niet steeds voor te lezen.

En sociaal emotioneel?

Ik hoorde er niet bij, de eerste 3 jr op vo. Voor mij was dat enorm rampzalig, al deed ik er ALLES aan om dat te verbloemen.
Ik vond het wel degelijk afschuwelijk. Buikpijn op zo avond.
Ik weet natuurlijk niet hoe ik het had gedaan als ik me wel oké had gevoeld op school. Maar ik kwam absoluut NIET tot leren op school, en heb het altijd daaraan geweten.
De enige reden dat ik ieder jaar heel nipt ben overgegaan is omdat ik thuis dan maar alles leerde, (hapsnap en last minute) dat ging me redelijk af. Op school had ik het zo druk met me rot voelen, dat ik me niet kon concentreren en niets mee kreeg in de les. Vragen stellen deed ik zeker niet, wel me zorgen maken of ik een beurt zou krijgen.

Heb je er zicht op wat er mis ging op vorige school?
Ik heb zo'n idee dat afstromen geen goed idee is bij hem.
Misschien past hij niet zo in het toch wel rigide systeem.
Op vo leren leerlingen toch ook (sorry cynisch) vooral goed toetsen maken...niet iedereen pikt dat snel op, de bedoeling en hoe je dat dan zou kunnen aanpakken. (Ik zie bij dochter dat ze er goed in is, dat brengt haar succes. Naar haar toe doe ik net alsof ik niet zie hoe school werkt en benadruk vaak dat het om de inhoud gaat etc Dochter geeft al vanaf de brugklas steevast de repliek dat het school echt alleen om de cijfers gaat...helaas heeft ze daarin gelijk, wat haar school betreft dan.

auditief

Wat ik ook zou doen: prima natuurlijk om te kijken hoe het komt, maar met al dat zoeken en wachtlijsten gaat wel weer tijd verloren.
Je kan nu ook al actie ondernemen. Als hij beter auditief leert, waarom dan niet hem met (eigen) geluidsopnames laten leren. Laat hem zichzelf hardop voorlezen. Meer schrijven ipv typen.

trouwens

Ik leerde bepaalde rijtjes (voorzetsels) ook met liedjes. Kan het nog steeds zo oplepelen (aus bei mit nach seit von zu etc.) Aangezien hij graag zingt..

studievaardigheden

Aan verbeterde studievaardigheden gaat hij sowieso iets hebben, ook als hij afstroomt. Dus dat is in elk geval een goed idee. Overigens duurt studiebegeleiding meestal niet eeuwig. Als het goed is krijgt je kind de truc binnen een jaar wel door.

En verder heel goed naar hem luisteren, zonder hem door te zagen of een minderwaardig gevoel te geven (wat heel moeilijk is, het is toch een soort kritiek). Wat vindt hij er zelf van? Is de stof te moeilijk, moet hij leren toetsen maken, zit hem iets anders dwars? Misschien gaat hij zelf wel liever naar de HAVO omdat zijn klas niet leuk is? Enzovoorts.