Kind wil niet naar school met koken

gejasjul

In de eerste plaats geloof ik dat ik mijn kind nooit om die reden thuis zou houden. Laat het hem eerst maar ervaren. Hij weet helemaal niet zeker of de docent het opeten verplicht, toch? Een hapje proeven lijkt me wel normaal.

Het zullen geen culinaire buitenissige dingen zijn die ze die brugklassers laten koken. En mocht hij het niet lekker vinden (wel dat hapje proeven natuurlijk) dan laat hij het toch staan?!

Hij zal in zijn leven nog weleens vaker iets voorgeschoteld krijgen wat hij niet kent. En als hij het echt niet wegkrijgt en de docent boos wordt, (lijkt me stug trouwens) kan hij altijd nog zeggen dat er iets in zit waarvan hij buikkramp krijgt.

ach

Ja, de meeste mensen kunnen zich niet voorstellen hoeveel stress dat op kan leveren.
Ik kan mijn eigen kind (helaas? Gelukkig?) goed begrijpen want ik had het ook als kind.
Ik zou er ook slapeloze nachten hebben gehad.
Eten bij iemand anders was altijd vreselijk. Ik was zo bang iets te krijgen dat ik niet lustte. Ik. schaamde me echt dood voor mijn moeilijke gedrag!

Nu heb ik nog een ander kind, dat gewoon nogal een miepert is met eten. Kan eten bij een ander ook spannend of zelfs eng vinden. Maar bij dit kind slaat de balans uit naar de goede kant. (zoals bij zoveel kinderen) Het doet haar meer goed dan kwaad bij iemand te eten en iets uit te proberen, en leert daardoor juist nieuwe dingen, geniet ook echt

Maar bij sommige memsen slaat de balans dus echt de andere kant uit. Het kost zo ontzettend veel stress. Bij mij veranderde het pas op volwassen leeftojd
Ik ben langsaam gaan accepteren dat ik nu eenmaal zo moeilijk at, en uiteindelijk zo lief voor mezelf geworden mezelf te beloven dat ik geen dingen meer hoefde te eten die ik niet lustte, dan vonden mensen me maar raar, beter dan dat kokshalzen proberen in te houden...
Juist dat zorgde voor de ontspanning die nodig was om weer te gaan genieten van eten...
Ik lust nog lang niet alles maar bijna niemand ziet dit nog want ik lust allang genoeg om niet meer op te vallen.

Mij zou het denk ik niet geholpen hebben, een allergie oid voorwenden. Daar was ik gewoon te onzeker voor, en ik bond de waarheid nogal belangrijk..
Maar ik vind het een goede tip, is het proberen waard.

jeetje

Ik vind dat je als ouders ook het goede voorbeeld moet geven. Dingen zo maar uit de weg gaan is te makkelijk. Een kind om die reden thuishouden, op de eerste les nota bene, wat voor voorbeeld geef je dan? Nu wordt het nog moeilijker.

Misschien hoeven ze helemaal niet alles te proeven. Hetgeen zij maken zal ook geen culinair hoogstandje zijn, misschien heeft je kind niks te vrezen. Als een kind niet van koken houdt, waarom zit het dan op deze sector. Je had ook iets anders kunnen kiezen. Je kind is nog maar net begonnen!

Hoe zie je dit in de toekomst: mag je kind alles weigeren wat hij niet leuk vindt? Dat wordt nog een lange weg voor hem vrees ik. Leer hem omgaan met zijn beperkingen.

met docent gepraat?

Ik zou even contact opnemen met de docent. Die zal het toch ook niet de bedoeling vinden dat je kind er slapeloze nachten van heeft?

overleggen

Wat dc ook al zegt: dit moet je even met de docent of de mentor bespreken. De kookles is bedoeld om te leren koken. Als iemand (om wat voor reden dan ook maar) een probleem heeft met eten, hoeft dat het leren koken niet in de weg te staan.
Het eet-probleem kun je niet zomaar oplossen. Maar het ik-durf-niet-naar-de-kookles-probleem zou heel eenvoudig op te lossen moeten zijn.

Dit zou een manier kunnen zijn

Om dingen te proeven die thuis net lukken.

Ik herken de kwestie van TS uit eigen ervaring, in ons gezin. Juist verplicht iets proeven bij anderen kan helpen een drempel over te gaan. In de brugklas ben je geen klein kind meer. Het is de kunst de moed op te brengen het te gaan proberen. Beetje bij beetje.

vroegah

vroeger in mijn goede oude tijd op het lhno hadden we wekelijks kookles en moest het ook opgegeten worden want je gooide niets weg. Je gaat geen goed voedsel verspillen.

Daar sta ik ook volledig achter maar gehaktballen, nee die kreeg ik echt niet naar binnen. Gelukkig was dit lokaal voorzien van een enigszins ruw plafond. Vullen jullie de rest maar in. ☺

Ze kwamen pas na 2 dagen weer naar beneden........

Of zorg dat je bij een raam staat.....

effe serieus: in dit geval zou ik met de docent overleggen. En je zoon aanmoedigen toch te proberen. Het zijn vaak basics, wij begonnen met het koken van een ei en het culinaire hoogtepunt was wel appeltaart met custardvla. Ik heb het kookboek nog en ik gebruik het nog heel vaak. Handig hoor alle basis dingen (ook hoe doe je de afwas) voor 1 persoon.

Ja, overleggen

Ik had mijn kind zeker niet de eerste keer thuis gehouden, maar zou overlegd hebben met de docent of mentor en het probleem hebben aangegeven. Er moet vast wel een mouw aan te passen zijn.
Verder herken ik het wel. Zoon hier heeft het niet met eten, maar wel met sommige dingen op school waar hij echt heel erg tegenop ziet. Zo had hij laatst een fietsles op school waarbij ze rondjes moeten fietsen op het schoolplein met allerlei hindernissen. Volkomen onzinnig vind ik overigens, in groep 8 als je je fietsexamen al in de zak hebt. Zoon had net een nieuwe fiets en ging er al met buikpijn heen. Achteraf ging het ook echt niet goed en had een helpende vader ook nog gezegd dat hij een te grote fiets had. Tja, ik koop er niet eentje die te klein is en naar school kan hij er prima op fietsen.
De volgende fietsles wil hij dus echt niet meer doen. Daar moeten we dus ook maar even iets op verzinnen.

overleggen ja

In elk geval overleggen met de docent. Wat is de reden dat hij zo'n moeilijke eter is trouwens? Mondovergevoeligheid/ondergevoeligheid?
Thuishouden is geen goede optie lijkt mij. Hij mist de kookles en een kans om wél in aanraking te komen met nieuw voedsel. Het idee dat hij het móet eten, wat het ook is, is voor je zoon kennelijk zo groot geworden dat het hem slapeloze nachten bezorgt.
Dus: bespreek dit met de docent. Alleen koken met de mogelijkheid te proeven is waarschijnlijk wel een optie.
Hier een zoon met een voormalig (serieus) eetprobleem, maar die is er nu al jaren overheen. Dat vindt hij zelf ook prettiger dan dat gedoe van vroeger.

tja

Je koopt natuurlijk geen fiets die te klein is maar waarom niet gewoon op maat? Als je dat soort rondjes niet aan kan ben je geen goede fietser en natuurlijk is dat belangrijk voor je naar de brugklas gaat. De meeste doden onder pubers vallen na de zomervakantie en dat zullen ook vaak de brugklassers zijn.

Mensen kopen veel te vaak een te grote fiets in groep 7/8 omdat ze er dan lekker lang op kunnen. Sorry maar dat vind ik een grote fout.

zeker niet bagatelliseren!

Dan kan het zich ontwikkelen tot een angststoornis, als het dat al niet (een begin van) is. Veel mensen zullen het niet begrijpen, maar neem je kind serieus. Dit kan natuurlijk niet de bedoeling zijn.
Allereerst zou ik gewoon de docent (uiteraard na uitgebreid met je zoon gepraat te hebben) informeren. Zeg gewoon zoals het is, dat het meer is dan gewoon iets (of veel) niet lusten. Spreek af dat hij niets hoeft te eten als hij niet wil. En vertel erbij dat jullie op zoek zijn naar een vorm van therapie (zou ik overigens ook zeker doen), en dat nu dwingen alleen maar averechts gaat werken.

Tuinstoel

Op heel veel scholen/niveaus wordt in het eerste jaar verzorging gegeven. Mijn dochter had het ook in de eerste van havo/vwo. Maar het was wel een breed vlak. Sexuele voorlichting, pesten etc werd allemaal behandelt. En af en toe dus wat rommelen in de keuken.

Misschien

Misschien kan je zoon aan klasgenoten vragen wat ze precies gedaan hebben en waar ze uit konden kiezen om te doen. En wat ze de volgende keer gaan doen.
Dan heeft hij er al een beter beeld bij. En dan valt het misschien wel mee en kan hij zelf kiezen om al dan niet een hapje te nemen. En wat kun je doen om dat te ontlopen.

Triva. Geen goede fietser?

Die fietslessen werden op de basisschool van mijn kind ook gegeven. Hindernisrondjes op het schoolplein. Stond in de handleiding dat er een corkel uitgezet moest worden met een diameter van 2 meter maar vanwege de zandbak maakte de meester er een rondje van met een diameter van 1.80 meter. Met die grote fietsen van groep 8 ging dat gewoon echt niet, in de klas van mijn dochter kon maar 1 kind het rondje halen, zij reed nog niet op een volwassen fiets. Mijn zoon in groep 8 was de grootste van de klas met een volwassen fiets en hij was de enige die het rondje niet goed doorkwam, alle kleine fietsjes gingen prima. Ik heb het zelf geprobeerd op grote en kleine fietsen en met die grote fietsen lukt het echt niet. En dat heeft niks te maken met niet va as rdig genoeg zijn.

En zelf

Je zoon laten meehelpen thuis met koken wat hij wel lekker vind en daarmee leren omgaan met koken en de keuzes.
Dochter heeft onlangs bij anderen kokhalzend sushi en zeewier zitten eten. Dat hoeft natuurlijk niet. Maar ze wilde ze niet teleurstellen. Ik heb haar aangeraden toch maar wat duidelijker te zijn dat ze geen vis lust als ze ergens uitgenodigd wordt.
Ik bewaar vaak wat van het eten voor haar als ze bij anderen eet. Maar ze laat het er gelukkig niet meer om.

Triva (ot)

De fiets van zoon is niet te groot. Ik schreef al, hij kan er prima op naar school fietsen. Ik ben niet te uitgebreid ingegaan op het fietsprogramma van school, maar inderdaad het is zoiets als wat Half a Twin beschrijft. Wat ze moesten doen was bijv. met z'n tweeen naast elkaar om paaltjes heen slalommen (zoon vond dat heel gevaarlijk en zei naar mijn idee terecht: dat mag toch helemaal niet). Verder is er de altijd weer terugkerende oefening dat je een rondje om een paaltje moet rijden, op het paaltje staat een bekertje dat met een touw aan het paaltje vast zit, dit pak je eerst vast voordat je het rondje rijdt. Je rijdt dus een rondje met 1 hand aan het stuur. Vind ik ook een rare oefening, normaal leer ik mijn kind met beide handen aan het stuur de bocht door te gaan.
Verder is het inderdaad zo als Half a Twin zegt, met kleine fietsjes gaat het prima, met een grote (en die van zoon is 26 inch, dus niet eens een volwassen maat) een stuk lastiger. Als zoon zijn BMX nog had was hij daarmee naar school gegaan, maar hij reed daar nooit op en uit ruimtegebrek in de schuur hebben we die dus verkocht. Om hem nou alleen voor deze fietslessen te bewaren vond ik ook onzin.

26 inch

Is gewoon een bandenmaat, heeft weinig te maken met volwassen of niet. De meeste mountainbikes gaan niet eens tot 28.

Wat maakt of een fiets passend is is de framemaat.

Iets kunnen op een schoolplein moet op een hoger niveau zodat je gewon in het verkeer je ook kunt redden. Je leert de macht over je fiets te krijgen, ook in situaties die niet normaal zijn.

Dat een leerkracht dan vervolgens een foute cirkel trekt is niet mijn verantwoordelijkheid

Tango

Die met dat bekertje! Wat een kreng van een oefening! Toen ik die als hulpouder moest voordoen stond het onderdeurtje van de klas vooraan in de rij. Had ik geluk kon ik het op dat 24 inch fietsje voordoen. Rondje fietsen ging goed, alleen jammer dat de remmen niet helemaal in orde waren.

te grote fietsen (ot)

ik heb een kind in groep 8 en ik zie in de hogere klassen toch echt veel kinderen op voor hen onhanteerbaar grote fietsen hoor. Ukken van 1.45 groot die met een massieve 28'' fiets mét kratje voorop aan het hannesen zijn. Het zadel kan laag genoeg, dat is het probleem niet. Maar die fietsen zijn zo log en met een kratje kun je echt minder goed sturen (heb er zelf ervaring mee). Volgens mij zit de mode ook wel een beetje in de weg bij de fietsende jeugd

Ik zou ook minder voertuigbeheersing hebben als de fiets meer dan de helft van mijn lichaamsgewicht zou zijn.

lieverdje dat zag ik gisteren toevallig ook

een meisje stond klaar om over te steken, dr armen vanuit dr schouders rechtvooruit zo hoog stond t stuur met krat. Het zadel wel 40 cm lager maar ze kan de fiets bijna niet houden.