Kind met ADHD (10 jaar, groep 7) presteert slecht op school
Hallo allemaal. Mijn broertje van 10 heeft ADHD. Hij wordt opgevoed door mijn vader en zijn ex-vriendin. Ikzelf ben 24 jaar en woon sinds kort weer in dezelfde stad, waardoor ik meer dan eerst betrokken kan zijn met de opvoeding, iets wat ik ook graag doe. Mijn broertje en ik zijn erg hecht en we lijken in veel opzichten op elkaar.
Nu is het zo dat het niet goed gaat op school. Hij krijgt op schooldagen medicatie. In het weekend een halve dosering. Hij zit in groep 7. De communicatie en omgang met de anderen kinderen gaat, voor zover we weten, prima en hij heeft ook een aantal goede vriendjes.
Het leren gaat echter niet zo best. Hij is totaal niet geïnteresseerd in school, hoezeer we het ook met allemaal trucjes blijven proberen. Dat zal heus wel vaker voorkomen bij kinderen van zijn leeftijd, maar het grootste probleem is dat sommige dingen echt niet worden opgeslagen of verwerkt. De tafeltjes bijvoorbeeld lukken al sinds ze geïntroduceerd zijn niet. Er zit ook letterlijk geen vooruitgang in. Hij blijft in die zin hangen op het niveau van een kind dat voor het eerst de tafeltjes moet leren. We oefenen met hem en op school wordt ook geoefend, maar de dag erna is hij alles weer compleet vergeten. Hetzelfde probleem met spelling. Hij krijgt dan ook steeds een onvoldoende. Echter is hij wel goed in bijvoorbeeld lezen en andere dingen. Zijn 'punten' lopen dan ook ver uiteen. Van ruim voldoende naar ruim onvoldoende.
Daarnaast kan hij nauwelijks met de hand schrijven, zijn fijne motoriek is niet goed ontwikkeld en hij kan er de concentratie niet voor opbrengen. Hij is een tijd naar een ergotherapeut geweest, maar wil daar niet meer heen en weigert zich ervoor in te spannen.
Natuurlijk vindt een kind spelen veel leuker, maar zelfs tien minuten oefenen vindt hij een kwelling. We hebben allerlei leertrucjes geprobeerd, bijvoorbeeld wekkers zetten en tijdafspraken maken, maar het is net alsof oefening niet helpt.
Het enige waar hij in geïnteresseerd is zijn games. Hij wil later dan ook games gaan ontwerpen. Ik probeer hem uit te leggen dat hij daarvoor zijn best moet doen op school, maar steeds als het over school gaat verzinkt hij in zijn eigen wereld en komt niets wat we zeggen aan. Het is ook erg moeilijk om andere dingen met hem te doen. Op zijn verjaardagsfeestje bijvoorbeeld wilden al zijn vriendjes voetballen en hij wilde alleen maar achter de PlayStation. We hebben hem toen echt over moeten halen mee te doen met voetballen. Hij zit ook op dansles, maar dat vindt hij inmiddels ook niet meer leuk.
Ik vind gamen ook leuk, maar bij hem is het uitgegroeid tot een hele eigen wereld waar hij zich in verstopt. Het lukt eigenlijk alleen om andere dingen te doen als we er de hele tijd bij blijven en alles samen doen. Maar dat kost ook heel veel overredingskracht eer hij een bordspelletje wil doen of naar buiten wil. Alleen iets doen gaat eigenlijk helemaal niet, tenzij het gamen is. Voor dingen als lezen kan hij niet genoeg aandacht opbrengen en alles verveelt hem snel. Hij zegt ook vaak dat hij zich verveelt, maar wat we ook aandragen, hij heeft er geen zin in. Ik vraag hem ook vaak wat hij wil, maar hij zegt altijd: 'ik weet het niet'. Het is gewoon heel rot om te zien.
We maken ons nu met name zorgen om school. Hij is namelijk wel slim, dat beaamt de juffrouw ook, en we zijn bang dat als hij gaat puberen en op een lager schoolniveau terecht is gekomen dan hij aan kan, hij zich gaat vervelen en dat hij dan helemaal stuurloos wordt. We gaan binnenkort weer met de kinderarts praten, maar we vroegen ons af of hier ouders zijn die dit herkennen, bij wiens kinderen informatie ook letterlijk niet blijft hangen/omgezet wordt, en een manier hebben gevonden die wij ook zouden kunnen proberen.
Ik vind het gewoon naar om te zien dat hij heel veel potentie heeft, maar dat we het gewoon niet eruit kunnen brengen. Dat moet voor hem ook erg frustrerend zijn. We willen hem zo graag helpen en ervoor zorgen dat het beter gaat op school, want we maken ons echt zorgen om de toekomst.
Hekenbaar
Mijn zoon heeft geen ADHD maar verder is het verhaal heel herkenbaar. Ook hij had enorme automatiserinsgproblemen (met name merkbaar bij rekenen en spelling), leek het niet op te pakken ondanks eindeloos herhalen en vond school steeds minder leuk. Logisch, want hij werd voortdurend overvraagd.
Via via zijn wij terechtgekomen bij het centrum voor nieuwe leerstrategieen (www.cnls.nl) en onze zoon is daar nu een maand of vier in behandeling. Met resultaat: zijn schoolresultaten gaan enorm vooruit. Ook rekenen en spelling! En daarnaast kan hij zich beter concentreren, reageert hij iets minder impulsief en kan hij opeens aan elkaar schrijven (terwijl hij voorheen een onleesbaar handschrift had). Ook de leerkracht op school ziet duidelijk verschil....
Onze zoon leert via een speciaal ontwikkelde rekenmethode automatiseren (de jamara methode). Deze is ontwikkeld bij het CNLS, maar inmiddels wordt de methode door meerdere therapeuten in het hele land gebruikt.
Nadeel is wel dat dit allemaal niet vergoed wordt, dus het kost wel geld om deze behandeling te krijgen. Maar wij zijn enorm blij dat we deze stap gezet hebben.
CNLS
Bedankt voor je reactie 'Even zo'. Dat klinkt veelbelovend! Wij hadden er nog niet van gehoord. Helaas zitten we op 3 uur afstand van Hoek van Holland. Weet je of er meerdere van dat soort centra in Nederland zitten? Ik ga CNLS sowieso een mailtje sturen. Wellicht dat zij ons verder kunnen helpen.
Ik wil niet
Hallo zus24, fijn dat je je om je kleine broertje bekommert! Ik lees in jouw posting vaak (al dan niet letterlijk) terug: 'dat wil hij niet'. Dat roept bij mij de vraag op of hij wel iets te willen zou moeten hebben op deze leeftijd. Hij kan namelijk nog helemaal niet verder kijken dan vandaag en zijn 'ik wil' of 'ik wil niet' kan nooit een verstandige beslissing op termijn zijn. Die leeftijd heeft hij nog helemaal niet. En het ene kind is hierin ook beter dan het andere. Ik denk dat ik zou overwegen een concreet plan aan hem voor te leggen: school is belangrijk, het moet nu eenmaal, we zijn allemaal leerplichtig, ik weet - als ouder - dat het nodig is om nu het hoogste niveau te halen en het is mijn verantwoordelijkheid ervoor te zorgen dat dat ook lukt. We gaan daarom de dagen voor je indelen, want totnutoe heb ik dat niet goed genoeg gedaan. Sorry daarvoor. Ik zou een kalender maken met daarop: school, sport, huiswerk, eten en gametijd. In alle redelijkheid. En hem daar vervolgens aan houden. Ruzie of niet, willen of niet. Ook het 'huiswerk' zou ik structureren. Niet overdreven lang, maar wel doen. Elke dag 15 minuten rekenen en 15 minuten spelling (bijvoorbeeld). En ook zorgen dat het huiswerk makkelijk haalbaar is, een rijtje gemakkelijke sommen en een kwartier rekenen. Wat het eerste af is. Nooit dan toch meer toevoegen. Later kun je de moeilijkheidsgraad verhogen, maar eerst maar eens in een nieuw ritme, inclusief huiswerk maken. Meer niet. En, vooral, insteken op het beperken van gamen, maar dat niet zo zeggen natuurlijk. Maar, Kijk vanaf 17u mag jij tot aan het eten gamen, elke dag!
En verder heel veel tijd en aandacht geven en met hem bezig zijn. Alles vooraf door jou verzonnen.
Of eigenlijk, eigenlijk moet je overal voor 'jou' lezen: de ouder(s).
daarbij
Gebruik computerprogramma's om te oefenen met taal en spelling of koop ambrasoft of iets dergelijks voor hem en beloon hem met gamen. Dus pas gamen als het werk af is.
Is hij ooit getest op dyslexie want je noemt wel veel dyslexiekenmerken (juist de tafels!)
@ Els
Bedankt voor je reactie. We hebben een schema en hij heeft zelf een eigen boekje waarin staat wat er elk deel van dag gaat gebeuren. Dit in overleg met de kinderarts. Bijvoorbeeld 's ochtends in welke volgorde dingen zullen gaan: opstaan, tanden poetsen, wassen etc. Dat is bedoeld als houvast. Hij doet er zelf echter niet veel mee.
Dat is uiteindelijk natuurlijk de taak van ons en vooral van zijn ouders. Ik en zijn moeder vinden dat het allemaal wat strakker moet worden gehanteerd, vooral na school, hoe lang iets mag etc. Mijn vader is wat minder van streng zijn en regels en daar hebben we regelmatig, helaas, wat onenigheid over. (Volgens hem ging dat bij mij prima, maar ik was van nature een studiebol en vond school en leren geweldig.)
Daarnaast zijn onze levens enigszins onregelmatig en dat zorgt mijns inziens ook voor onrust. Mijn vader geeft les, ook soms in de avonduren. Zijn moeder werkt in de zorg met erg onregelmatige diensten. En zo nu en dan komt hij na school of in de weekenden naar mij toe. Zo schippert hij dan ook steeds tussen 3 huishoudens. Niet echt ideaal.
Ik zou zelf graag willen dat zijn dagen er wat 'eentoniger' uit zouden zijn, maar dat is niet altijd mogelijk. Ik probeer binnen mijn huis wel altijd consequent te zijn met wat zijn ouders ook doen. Ik denk alleen dat je zeker gelijk hebt wat betreft het huiswerk/oefenen. Op dagen dat hij geen huiswerk heeft vanuit school moet er wel geoefend worden en dat moet een concretere plaats in zijn dagverdeling hebben.
Daarnaast ben ik nu aan het kijken naar andere lesmethoden, die misschien helpen met zijn automatiseringsproblemen.
Wat willen betreft: ik vind ook niet dat hij zijn zin moet krijgen als hij iets niet wil. Hij lust bijvoorbeeld ook niets en we hebben allemaal regels over het eten, of hij wil of niet. Het gaat meer om dingen als dat hij zich verveelt maar niets wil als ik iets aandraag. Dan stel ik voor dat hij een boek gaat lezen, gaat tekenen, voetballen, noem het maar op en hij wil dan niets. En het is heel lastig om de hele tijd een kind te forceren dat niks wil. Hij heeft dan zelf ook geen idee wat hij wel wil.
Je hebt het trouwens wel goed geformuleerd nu ik er verder over nadenk. Hij wil geen huiswerk doen, niet naar de ergotherapeut... Ik vraag me alleen af hoe we hem kunnen motiveren? Ik zet hem namelijk aan tafel en zeg dat we tien minuten iets gaan doen. Hij had laatst begrijpend lezen huiswerk, maar hij laat zich dan helemaal hangen, reageert nergens op en 'zoned' helemaal uit zoals ik dat noem. Of hij gaat me proberen af te laten, van tafel gaan etc.
En uiteindelijk ben ik dan alleen maar bezig met hem bij de les te houden. Dat lukt dan een paar minuten en dat was het dan weer. Daarna is hij er echt helemaal klaar mee. Ik heb dan het gevoel dat ik uiteindelijk meer zijn huiswerk zit te doen dan hij. Het is echt alsof hij er alles aan doet om me dwars te zitten, zodat hij niet hoeft mee te doen.
Dit klinkt heel zwaar, en vaak is het meer spelenderwijs, maar het gaat zo moeilijk. Uiteindelijk deed hij met dat begrijpend lezen wel mee omdat ik er een spelletje van maakte en het probeerde te ontleden voor hem zodat het geen enorme berg leek, maar hij maakte zich er toch met een jantje van Leiden vanaf. Onleesbaar de antwoorden invullen, of niet alles opschrijven wat hij wel zojuist had geformuleerd als antwoord. Ik heb dan het gevoel dat ik hem constant op de vingers moet tikken.
@ Jamie
Hij heeft van die programma's van school. Hij mag daar ook veel met de computer doen omdat ze zijn handschrift niet kunnen lezen. Maar nu is hij bijvoorbeeld het wachtwoord kwijt en dan kunnen we er weer niet direct mee aan de slag. Ik wil er nu ik weer veel in de buurt ben meer bovenop gaan zitten, zodat we dat tenminste kunnen doen.
Wat dyslexie betreft: ik wist niet dat tafels daar ook een onderdeel van zijn? Ik ga het sowieso wel bij de kinderarts aankaarten, maar volgens mij is dat het niet. De school heeft het nooit zo gezien en hij is heel goed in lezen, snel ook, en spreekt en leest ook erg goed Engels, dat heeft hij zichzelf geleerd. Ook woorden met veel lettergrepen leest hij makkelijk hardop.
Van de andere kant: als hij zelf moet schrijven (dat mag dan op de computer) dan staat het krom van de spelfouten en is zijn zinsopbouw echt een ramp. Ik denk eigenlijk dat het meer komt omdat hij schrijft zoals hij praat: heel snel, heel erg chaotisch, echt van de hak-op-de-tak en alles door elkaar. Heel erg ADHD'erig. En ik heb het gevoel dat hij de rust en het geduld niet heeft zijn gedachten gestructureerd op papier te zetten, maar het er gewoon op kwakt. Meer automatisering denk ik dus. Al weet ik niet genoeg van dyslexie om te zeggen dat het er niets mee te maken heeft.
Hij moest laatst een opstel schrijven. Dat ging over katten, want daar is hij dol op. Het werd pas begrijpelijk toen ik het een paar keer hardop las. Binnen één zin sloeg hij 3 andere zijwegen in etc. Uiteindelijk hebben we er een week over gedaan, elke dag na school een half uur, om de woordenbrij uit elkaar te trekken en er normale zinnen van te maken. Het opstel zelf had hij volgens mij vrij snel geschreven. We moesten echt voor elke zin gaan zitten en ik legde hem dan ook wat logisch was en vroeg hem wat hij ermee bedoelde.
Het was wel hartstikke grappig geschreven. Hij heeft onwijs veel fantasie en er stonden heel leuke associaties in.
Tja
Sorry voor die lange lappen tekst!
dyslexie
Hoi,
Vanwege de ernstige automatiseringsproblemen zou ik zeker laten testen op dyslexie. Is je broertje soms erg slim? Dat kan het goede lezen verklaren, hij leest dan meer vanuit de context en dat kan dyslectische kenmerken verdoezelen. Adhd komt wel vaker voor in combinatie met dyslexie. Als je het IQ niet kent, laat dat dan ook onderzoeken.
Succes!
Dyslexie
Ik heb het net nog even nagevraagd, maar zijn ouders zeggen dat hij bij de ergotherapeut ook is getest op dyslexie en dat hij dat niet heeft. Ik twijfel daar intussen wel een beetje aan, dus zal het nog eens bij de kinderarts vragen.
Hier ook....
Dochter zit in groep 6 en is 9 jaar. Ze haalt erg wisselende cijfers. Tafels en spelling zijn een ramp. Ze heeft nooit zit om thuis iets te doen. Wil alleen buitenspelen of gamen. Ik ben sinds kort wat strenger voor haar. Ze mag eerst een uur buiten spelen dan maximaal een uur gamen als ze wil. Daarna moet ze iets voor school doen. Zoals samen de tafels oefenen. Dit doen we bv door een bal over te gooien en ondertussen de tafel van 8 op te zeggen omstebeurt. Het kan ook zijn dat ik haar 10 minuten spelling op de computer laat oefenen. Ze is heel slim. Toen ze getest is op school op dyslexie moest ze ook een IQ test doen bij de kinderpsycholoog. Ze heeft toen een IQ van 145 gehaald en dan nog haalt ze op school het allerlaagste cito!!!! Ze haat school en zegt zelf dat ze het niet kan. Ik vind het zielig. Ze is slecht in schoolse vakken maar toch enorm slim. Ik merk dat dit haar frustreerd, ze heeft totaal geen motivatie of interesse in school. Ik ben ook bang dat ze op een te laag niveau terecht komt en dan rebels gaat worden en zo op het verkeerde pad terecht komt. Ze is nu al zo opstandig.... Ik merk wel dat ik grenzen moet trekken wat het gamen betreft. Anders wil ze niets anders meer doen. Nu is de kerstvakantie begonnen en dan mag ze maximaal 2 uur per dag gamen en 1 uur tv. Anders wil ze niets ondernemen of doen. Ik weet ook geen oplossing maar lees met je mee want herken veel in je verhaal.
Bespreken met arts
Ik zou dit met de arts bespreken. Kan dit voortkomen uit de ADHD? Mensen met AD(H)D hebben vaak ook last van ander dingen zoals Dyslexie of dyscalculie, maar ook depressie kan.
Maar het kan ook zijn dat hij door de ADHD zijn aandacht er gewoon niet lang genoeg bij kan houden een daardoor zulke wisselende cijfers haalt.
Verder schrijf je dat hij wel slim is. Kan het zijn dat hij aan het onderpresteren is omdat het te saai is?
Nou ja, het kan dus verschillende oorzaken hebben. Daarom zou ik dat met zijn arts bespreken. Dus je vader motiveren om dit met de arts te bespreken. En waar nodig verder te testen.
psycholoog
Voor een onderzoek naar IQ en eventueel voorkomen van dyslexie zou ik me zeker niet wenden tot een ergotherapeut. Ook bij een kinderarts betwijfel ik of deze het bestaan van dyslexie kan onderkennen. Ga voor onderzoek naar IQ en dyslexie liefst naar een goede GZ psycholoog. Die kan deze diagnose bevestigen danwel ontkennen.
