juf met onsympathiek trekje
de laatste tijd vind ik dat onze oudste zoon (11 jaar, groep 8) veranderd is. Broertje afkraken, flauw doen etc. Het zal wel de beginnende puberteit zijn, dacht ik; alhoewel zoon nog echt een kind is dat veel speelt en fysiek nog klein is. Dus wat dat betreft vond ik dat niet zo bij hem passen.
Was ik vandaag even als ouder op school om te helpen, wat zie ik: de juf maakt aldoor subtiele en minder subtiele neerbuigende opmerkingen naar de kinderen. Aan de ene kant een houding van 'kom op, jullie zitten al in groep 8' en aan de andere kant nogál betuttelend. Ze maakt bijvoorbeeld flauwe opmerkingen naar jongens die iets van speelgoed mee hebben voor in de pauze (dat je dat nog meebrengt naar school, joh), en aan de andere kant zijn er heel strakke regeltjes wat betreft het eten en drinken in de klas voor de pauze. Of ze geeft de kinderen de boodschap dat ze sommige verantwoordelijkheden niet zelf aankunnen. Ik vond het echt opvallend.... Alle kinderen doen ook een beetje zo tegen elkaar. Of ze dat nu van de juf overnemen of dat de juf zelf een beetje puberaal probeert te doen, geen idee 
Geen vreselijk groot probleem verder, maar herkent iemand dit?
Zit je hier op school?
Herkenbaar. Ik ken er 1. Ik heb soort van geëist dat mijn kinderen iet bij haar zouden komen.
Zie het dus als buitenstaander. Maar mijn haren staan overeind. Misschien toch maar es een gesprek over hebben. Ik heb ook weleens een juf gewezen op haar totaal inconsequente 'dreigingen'. Kind had daar last van want er werd bv geklierd. Juf zegt: stoppen anders ga je eruit. Dochter dacht: mooi opgelost. Maar kind gaat door en door en er gebeurde nooit iets. Loze dreigementen. Een zeggen het ander doen. A beloven en er toch weer op terugkomen. Super irritant. Ik heb daar iets van gezegd. Ze had het zelf niet door. En het heeft helaas ook niet geholpen
Tja
Herkenbaar. Vreselijk zoiets. Een van mijn kinderen had zo'n kleuterjuf maar ik was een van de weinigen die het leek te zien.
Ik was aan het twijfelen of je wat hebt aan mijn reactie. Ik sluit mij aan bij Guera.
Het is heel moeilijk aan te kaarten want het is al snel persoonlijk naar de leerkracht, want het is ook persoonlijk bedoeld (van haar naar kind). Dat maakt het lastig.
Thuis eens bespreken en je kind steeds weer erop wijzen dat de sfeer in de klas niet óók in huis mag.
Wat kan je ermee naar de leerkracht? Het is iemand die kennelijk niet op een andere manier overwicht in de klas heeft. Het enige dat ik kon doen is tijdens een gesprek was, vragen wat zij bedoelde door een aantal concrete voorbeelden voor te leggen. Want ik zag dat er ook wat anders gebeurde, namelijk ... Zo hou je iemand een spiegel voor. En anders? Toch naar het hoofd van de school, liefst met wat ouders natuurlijk. Ik heb dat toen heel algemeen gehouden (er lijkt geen goede sfeer in de klas, dat merk ik aan de kinderen en aan de leerkracht. Wat is er aan de hand? Hoe kunnen we dit veranderen). Stel je niet aanvallend op en zoek niet de schuld bij haar, want daar wordt de sfeer helemaal niet beter van. Maar laat zien dat je je in wil zetten voor een betere sfeer in de klas, sámen. Breng het als een gezamenlijk probleem. Het gaat je om het probleem aan te pakken, niet om de leerkracht aan de schandpaal te nagelen (zelfs al heb je daar enorm veel zin in en zou ze het echt verdienen) want je kind blijft voorlopig bij haar nog in de klas.
zoveel werk wou ik er ook weer niet van maken
Het is namelijk een hartstikke aardig mens verder. Maar ik vraag me inderdaad af of ik haar niet op een vriendelijke manier een keer kan voorleggen dat het toch prima is als jongens van 11-12 jaar hun gummetjes/ruilkaartjes/speelfrutsels mee naar school nemen. Dat ze niet die kinderen de boodschap hoeft te geven dat dat kinderachtig is. Of dat je op die leeftijd juist wel weer prima voor je eigen fietssleutel kunt zorgen
Jong?
Ik heb dit wel vaker gezien bij leraren die nog begin 20 zijn. Die zijn zelf net puber af en hebben nog niet zoveel ervaring met de leeftijdsgroep, in de zin van dat je ze hebt zien opgroeien van 0 tot 10. Daarbij zou ik wel een opmerking maken als er verschil wordt gemaakt tussen jongens en meisjes. Als we blijven volhouden dat jongens niet met Diddl mogen spelen wordt het natuurlijk nooit wat met die emancipatie
Op vroegere basisschool
was er bij ons zo'n directeur. Het is vrij subtiel inderdaad: aardig doen, maar allemaal neerbuigende opmerkingen ertussendoor, die lijnrecht ingaan tegen hoe hij zegt te zijn. Tegen kinderen zeggen dat elk niveau goed is, maar alleen aandacht geven aan de kinderen met een VWO-advies. Leerlingen uitnodigen vragen te stellen, en dan spottend doen over zogenaamd 'domme' vragen. (en dan zoonlief, die aangaf dat er geen domme vragen zijn, alleen domme antwoorden, de mantel uitvegen...) Vreselijk, het sloeg ook over op de leerkrachten. Onze zoon werd er heel boos van.
Of het nu nog zin heeft (schooljaar gaat alweer richting zomer) om te proberen de juf hierop aan te spreken? Ik zou het wel degelijk met zoon bespreken. Om hem te laten inzien wat hij aan het doen is en waar het door komt. En ja, ik zou denk ik toch zeker en juf vragen waarom zij spottend doet over jongens die speelgoed mee naar school nemen. Wacht maar af, straks doet ze ook naar als de kinderen op kamp gaan en hun knuffels meenemen. Dus dat zou ik proberen te voorkomen.
Ik denk dat het wel degelijk invloed heeft op kinderen en op de sfeer in de klas, als een juf dit (onbewust) uitdraagt.
Hier ook zo'n juf
Zoon 12, ook groep 8 heeft ook zo'n juf. Heeft zelf niet door hoe negatief ze soms kan zijn naar de kinderen en overigens ook naar ouders. Zoon had een keer een spreekbeurt niet voorbereid, door een misverstand. Ging ze tekeer tegen hem, zonder te luisteren naar het verhaal erachter. Later noemde ze het naar ons. Toen ik vroeg of ze gevraagd had naar het verhaal erachter zei ze: nee, eigenlijk niet. Kwam dus totaal niet in haar op.
Laatst had ze tegen een ouder gezegd, die heel eerlijk toegaf het huiswerk te zijn vergeten, dat het toch echt de taak van ouders was om hierop te letten en dat het kind toch wel erg op ouder leek. Pfff zeg!
Zoon heeft ook echt geen klik met deze juf, hoewel hij nu een beetje aan haar gaat wennen. Ik heb het wel een keer met haar besproken en nu doet ze heel aardig tegen mij. Maar het blijft een rare juf met weinig inlevingsvermogen.
tja
Of het nu nog zin heeft (schooljaar gaat alweer richting zomer) om te proberen de juf hierop aan te spreken?'
Ja en zo denken alle ouders, elk jaar weer....
tja 2
Het is ook erg lastig te tackelen als ouder alleen tegenover de leerkracht. Of je moet het hoofd van de school dit laten zien aan de hand van allerlei voorvallen. En dan kan je daar beter zitten met een groepje ouders. De vraag is of je daar iets mee bereikt voor dit schooljaar. En anders wel voor de jaren ernà.
Triva
Een juf aanspreken kan natuurlijk altijd, zelfs op de laatste dag van school. Ik bedoel eigenlijk meer de vraag te stellen of het nog realistisch is een verandering van haar kant te verwachten als het al zo lang voortduurt. Eigenlijk moet je dit gaan aankaarten zodra het gebeurt, en voordat kinderen in de klas eronder gaan leiden. Blijkbaar is dat nu wel het geval, gezien het gedrag wat ts bij haar eigen kind thuis en ook bij de kinderen in de klas zelf ziet. In hetzelfde stukje geef ik trouwens een regel later aan dat ik wel degelijk gewoon naar de juf zou stappen.
Los daarvan: godzijdank zit jongste nu op het VO en zijn wij van zijn (uiteindelijk verschrikkelijke) basisschool verlost. Maar toen de nieuwe directeur een week op school was en zijn neerbuigende, denigrerende en volkomen non-pedagogische aanpak al duidelijk werd, zat ik al in zijn kamertje om hierover te praten. Twee jaar geprobeerd, steeds meer ouders kwamen erbij, kinderen over de zeik... maar resultaat? Sommige mensen hebben een bord voor de kop.
