Jeugdzorg op school
De gemeente Nijmegen heeft 'jeugdspecialisten' ingezet op scholen, om zo voortijdig problemen te kunnen ondervangen. Het klinkt allemaal heel behulpzaam en lief, maar ik vraag me af waar de grens ligt tussen (medische) zorg en behandeling en de ouderlijke verantwoordelijkheid. Er staat weinig in over de positie van ouders, behalve dat ze het probleem zijn (in 1 situatie) en blij zijn met de hulp.
https://www.gelderlander.nl/nijmegen-e-o/helpen-met-playmobil-en-roze-draadjes-wol~a690f601/
Tsjor
Opvolger van het poppenhuis?
In 2012 op OO een artikel over poppenhuizen. Zo onschuldig..
https://www.ouders.nl/artikelen/kindermishandelingspoppenhuis-baart-zorgen
Gruwel
Op de basisschool van mijn dochter was ook zo'n fijn "zorg"-team met therapeuten die overal wat van vonden. Ik werd ongevraagd geconfronteerd met "observaties" die ze hadden gedaan bij mijn dochter waarop ze "sova"- trainingen voorstelden omdat ze niet goed reageerde op" zullen we samen spelen?". Het was fijner geweest als ze gewoon met mij in gesprek waren gebleven en geen dingen achter mijn rug om hadden gedaan.
Gelukkig heb ik er geen toestemming voor gegeven, heb ik een zelf bekostigd traject ingezet en bleek er iets heel anders aan de hand te zijn wat met geen enkele sova-training kon worden opgelost.
Goed bedoeld hoor, vast wel. Maar het was ook zo'n hippe school in een grote nieuwbouwwijk, net als in het artikel. Veel van die scholen groeien te snel, hebben te weinig ervaring en de leerlingenzorg is niet op orde.
Opsporingsambtenaren
"De nieuwe aanpak 'De school als vindplaats' boekt succes: slechts een handjevol kinderen wordt nog doorverwezen naar de gespecialiseerde jeugdzorg. Dat scheelt veel geld, blijkt uit een tussentijds rapport."
Daar wordt zo'n project mee onder stoom gezet. Het zou kostenbesparend zijn. Het is niet waar maar dan is het al te laat. Nog meer kinderen, nog eerder in zorg- en jeugdbeschermingstrajecten en nog meer kinderen die te laat echte deskundige hulp krijgen. Het kost alleen maar meer geld.
Zelfs echte deskundigen vinden het lastig om kinderen met gedragsproblemen in de goede richting te krijgen, dat moet je zeker niet overlaten aan schoolhobbyisten die opgeleid zijn als opsporingambtenaren.
Caseload
https://www.sociaalweb.nl/blogs/hoe-het-niet-moet-met-wijkteams-keer-het-tij
Binnen de kortste keren hebben ze ook zo'n caseload als het 'wijkteam'en dan worden ze vanzelf het zoveelste doorschuifloket -naar laagniveau zorg en jeugdbescherming- wat tussen een kind en echte hulp een contraproductief verdienmodel in de lucht houdt.
"In het artikel pleit men er nu voor dat de wijkteams meer zelf de uitvoering ter hand moeten kunnen nemen om te voorkomen dat te veel wordt doorverwezen naar duurdere zorg. Maar volgens het onderzoek heeft men nu al een hoge caseload en kan men dat niet aan. Flinke uitbreiding van menskracht zal het gevolg zijn en we verschuiven het werk van de professionele zorg naar het wijkteam. Of dit goedkoper is geloof ik niet. Maar dat de kwaliteit van zorg geweld aan wordt gedaan weet ik zeker met ambtenaren, jongerenwerkers en sociaal makelaars in de wijkteams. En in het onderhavige artikel wordt juist gepleit voor nog meer inzet van het welzijnswerk in bedoelde hulp. Mijns inziens is dit een heilloze weg waar je morgen mee moet stoppen."
Mmm
De naam al "jeugdspecialisten", hoezo gespecialiseerd? Weer een schakel, nog meer overleg en nog meer mensen die betrokken zijn als er daadwerkelijk problemen zijn.
Ik vraag me af of er tevoren aan de ouders toestemming gevraagd wordt als hun kind voor zo'n gepsrek wordt uitgenodigd?
Nee, hoe langer ik er over nadenk hoe minder ik het vind, als mijn dochter in een dramatische bui is en ze krijgt tijdens schooltijd extra aandacht dan zou het zo maar kunnen dat er een en ander behoorlijk overdreven wordt en haar kennende zou ze de boel ook nog eens lekker rekken zodat ze niet naar de klas terug hoeft.
De ruif - meer Gelderland
En allemaal vergaderen en 'mee eten'
"Schooldirecteur Mascha Bies is blij met een jeugdspecialist in huis. 'Wij hadden al de eerste signaalfunctie. We werkten al samen met de jeugdverpleegkundige van de GGD en het schoolmaatschappelijk werk. En daar is nu een derde schakel bijgekomen. Ieder werkt vanuit zijn eigen expertise. In overleg met de intern begeleider wordt met alle partijen bekeken wie welke casus op zich neemt. Eén keer in de zes weken komen alle partijen bij elkaar voor overleg. "
"Twee jaar geleden startte de gemeente Nijmegen met het project School als vindplaats. Dit jaar is een subsidie van 444.000 euro verstrekt aan zorgorganisatie Entrea. Hiermee kunnen zo'n 8 jeugd(hulp)specialisten 644 kinderen in een vroeg stadium helpen met een kort behandel- of trainingstraject. Met 1440 kinderen, ouders en leerkrachten zal een eenmalig gesprek gevoerd worden. De schatting is dat uiteindelijk 110 kinderen doorverwezen worden naar vervolghulp. De gemeente heeft het voornemen om in 2019 en 2020 in ieder geval door te gaan met het project."
Tsjor
Het klinkt allemaal heel behulpzaam en lief, maar ik vraag me af waar de grens ligt tussen (medische) zorg en behandeling en de ouderlijke verantwoordelijkheid
De grens ligt daar waar de ouders toestemming hebben gegeven voor het traject, simpel.
Verantwoording
Ik ben dan ook wel benieuwd of en hoe er hier toestemming gevraagd wordt en hoe dat dan gaat als men toch in de klas aan het observeren is waar jou kind bij is.
De standaardtruc van de GGD is dat men verlengde toestemming verondersteld als je ingegaan bent op de geplande gezondheidsonderzoeken op jonge leeftijd.
Men kan ook bij aanmelding een formulier onder je neus leggen om te tekenen voor toestemming. Zonder dat ouders uitgelegd wordt dat het hun recht is om hier niet aan mee te doen. Niet meedoen is verdacht en niet het beste voor je kind.
