Incapabele juf, kunnen wij er wat mee?
Onze school heeft dit jaar een nieuw juf. Er was een kleine vijver om uit te vissen, begrepen we. Maar deze juf zou wel een goede zijn.
Na start van het schooljaar regende het klachten van kinderen en ouders. Deels is juf denk ik overbelast maar ook gewoon niet geschikt voor het vak - zeker niet in de lagere groepen - durf ik te beweren. In ieder geval te onervaren, maar daarbij snapt ze de kinderen niet, heeft geen overzicht, ze springt regelmatig uit haar vel (schreeuwen) en communiceert niet. Mijn kind weet niet wat hij aan haar heeft en geeft zich niet bloot waardoor er veel miscommunicatie is tussen hem en juf.
Ze geeft zelf aan dat het allemaal wel meevalt. Ouders zijn wel gezamenlijk naar directie gegaan, maar vooralsnog houden die de hand boven haar hoofd, beginnen met dingen als training en gesprekken, denken dat ze wel leren kan. Dat is allemaal leuk, maar ik zie dat de komende tijd niet verbeteren. Ondertussen zie ik een kind dat structuur en een liefdevolle benadering mist en gewoon aan het overleven is.
Wat kunnen we doen?
Niets
Helaas kun je niets doen behalve je zorgen op een nette manier kenbaar blijven maken. Ieder voorval opnieuw, desnoods in een mail met een cc naar de juf in kwestie. Directie gaat echt geen leerkracht afvallen waar de ouders bij zijn! Er wordt wel een dossier opgebouwd en volgend schooljaar zit ze wellicht in een andere functie of op een andere locatie maar daar heb je nu niets aan.
Wat je wel kunt doen is praten. Heel veel praten met je kind, uitleggen dat de wereld niet eerlijk is, dat kind niet gek is dat hij deze situatie naar vindt en hoe hij er het beste mee kan dealen.
Je zou misschien zelf nog wat hand- en spandiensten kunnen verrichten in de groep. Dit is om twee redenen handig: juf springt waarschijnlijk niet uit haar vel wanneer er andere volwassenen bij zijn, dus dit creëert een veiliger situatie én als ze de boel niet aankan, is het fijn om werk uit handen genomen te worden.
Denk aan zaken die een klassenassistent doet: vraag of je lijmpotjes moet bijvullen, papier voor de knutsel kan klaarleggen, of je een kwartiertje eerder naar binnen zal komen om even te helpen met de jassen aan te trekken zodat zij 'nog even lekker met de kinderen bezig kan zijn', dat je voorlezen zo leuk vindt en het je énig lijkt om een aantal keer per week met een klein groepje op de gang zou willen voorlezen. Doe dit desnoods met een groepje van drie ouders zodat niet je hele leven op die school plaatsvindt.
Breng het positief, doe alsof ze jou een gunst verleend door dit toe te staan terwijl je indirect op deze manier je kind een betere tijd geeft.
Bovenstaande moet je natuurlijk niet met je kind bespreken.
raar advies Juno
Ik zou als leerkracht helemaal niet zitten te wachten op ouders die me komen helpen, zeker als ik al weet dat er klachten over me zijn. Dat voelt echt als spioneren.
Ach
Het is maar net hoe je het brengt. Je kan blijven hangen in je woede en uitstralen dat je de juf een flapdrol vindt en dan gaat het hem niet worden. Wanneer je aangeeft dat je graag zou willen helpen en dat ook daadwerkelijk meent is het al weer heel anders. Buig het positief om.
Herkenbaar
Na veel klachten is er een ouderavond gekomen. Daar werd wel wat om de hete brei gedraaid want directeur ging leerkracht niet afvallen. Snap ik ook. Er kwam coaching en klas is verdeeld. Was combi klas. Aantal kinderen gingen naar andere groep na overleg waardoor klas beter behapbaar was. Ze konden weinig anders. Na 3 jaar klachten is ze weggegaan. Ik weet niet in hoeverre dat vrije keus was. Zo werd het wel gebracht. Als mens was ze top. Lief mens. Te lief. Het was een zooitje in de klas. Zoon heeft echt dikke achterstand opgelopen daardoor. Ik denk dat je uit moet zitten. Maar wel blijven klanten toch.....
Aanbieden te helpen
Heb ik ook gedaan. Zoon werd in de kleedkamer bij gym mishandeld. Tja, juf kon niet overal tegelijk zijn. Toen hebben nota bene zowel de moeder van dat jongetje als ik aangeboden toezicht te houden. Maar nee hoor, iedereen was beledigd, terwijl juf nota bene zelf had gezegd dat ze zoons veiligheid niet kon garanderen. Scholen voelen zich snel bedreigd.
Pfoeh
Heb er geen ervaring mee, maar ik denk dat ik dan heel snel zou gaan neigen om een andere school voor mijn kind(eren) te gaan zoeken. Zeker als ik ervan overtuigd ben dat mijn kind hierdoor achterstand oploopt. Mijn kind gaat naar school om te leren voor zijn / haar toekomst en niet om een docent aan het eten te houden.
Hier proberen we altijd te luisteren naar onze kinderen en ze wat bij te leren. Zo had mijn pluskind een langdurige ruzie met een klasgenoot. Hier was hij iedere keer overstuur van. Met behulp van de handvatten die we hem hebben gegeven gaat het beter. Hij heeft over zijn eigen gedrag geleerd en over zijn klasgenootje. Dankzij deze inzichten kan hij hier nu beter mee omgaan. Nu spreekt hij zelfs af en toe met die jongen af.
En zoals hierboven werd genoemd, inderdaad proberen er een positieve draai aan te geven, maar daar zitten zeker wel grenzen aan.
Aanvulling
Hier wisselen de leerkrachten elk jaar dus zoon heeft niet 3 jaar bij die juf gezeten. Dan was ik inderdaad van school gewisseld. Bijles en de garantie dat hij het jaar haar erna niet meer zou hebben heeft ons doen besluiten wel op die school te blijven. Verder nl super tevreden.
wat je kunt doen
de volgende afweging maken:
-zit mijn kind volgend jaar ook bij deze juf in de klas? Zou hij, in geval van nood, naar een andere klas kunnen? Hoe zijn de andere leerkrachten op deze school? Is er, kortom, zicht op verbetering?
-heeft mijn kind veel/leuke vriendjes op deze school, heeft hij het verder naar zijn zin?
Als het verder op school overwegend positief is, zou ik dit jaar 'even' uitzitten, er zit weinig anders op. Nu weet je wat je hebt en bij een nieuwe school is het maar afwachten wat je krijgt. Is het antwoord op beide vragen twijfel/nee, dan zou ik toch eens uitkijken naar een andere school. Wij hebben dat gedaan voor onze kinderen en het is ons uitstekend bevallen. Hier ging het om een school met bijna uitsluitend jonge juffen op een pittige populatie leerlingen. De juffen waren bijna allemaal lief en vol goede bedoelingen, maar onze oudste was vooral bezig de dag door de te komen en kwam aan leren niet heel erg toe (als je het achteraf de verhalen allemaal hoort....!).
De juf je hulp aanbieden in de klas zou ik zeker niet doen. Het idee, dat voelt voor haar toch als dat ouders zich wel even gaan bemoeien met hoe het er aan toe gaat in de klas? Ze krijgt nu al training etc, dus dan ligt het waarschijnlijk al behoorlijk gevoelig. Richt je kritiek tot de directie, die weten heus wel dat deze juf op zijn minst wat tijd nodig heeft om het vak van juf te leren. Ik ken iemand die uit het basisonderwijs is gestapt na een aantal jaar voortdurende kritiek van mondige ouders. Ook al zou die kritiek misschien terecht kunnen zijn geweest (de persoon in kwestie was geen natuurtalent met kinderen), het was verschrikkelijk voor die leerkracht.
