Huiswerkbegeleiding, wat is wijsheid?
Vandaag een evaluatiegesprek gehad bij de huiswerkbegeleiding van mijn zoon (15 jaar, over naar Havo 4). Zoon wil niet meer naar huiswerkbegeleiding, want, zegt hij, 't is er veel te druk, hij kan zich daar niet concentreren. Daarom ging hij de laatste tijd al geregeld bij de huiswerkbegeleiding weg, naar huis,want daar is het rustiger.
En dat klopt (meestal) wel, we hebben zat rustige plekken in huis om te leren. Maar thuis zijn er, na schooltijd, ook de verleidingen van computerspelletjes en Facebook. Als ik vraag hoe het met het huiswerk staat, word ik afgesnauwd en ben ik een zeur. Helpen mag echt niet, want ik weet er toch niets van af.
Dus eigenlijk vond ik de huiswerkbegeleiding z'n geld wel waard: iemand inhuren voor het "zeuren", het plannen, het overhoren. Maar zoon vindt het helemaal niet nodig, dat begeleiden, want hij heeft toch (bijna) overal een voldoende voor?
Als ik hem uitleg dat ik me zorgen maak omdat de laatste tijd juist nogal wat onvoldoendes haalde, ben ik (uiteraard) weer een zeur. Die onvoldoendes heeft hij toch ook weer grotendeels opgehaald? Hij vindt dat ik hem niet waardeer en niet vertrouw en dat het werken nooit voldoende kan zijn, want als een zes niet voldoende is, nou, dan is een acht zeker ook nooit voldoende. En waar hij onvoldoendes haalde, daar kon hij niets aan doen, want die lerares was ook zo slecht!
Toen bij het evaluatiegesprek werd gevraagd hoe hij dan gaat plannen komend jaar, haalde hij zijn schouders op. Bij de uitleg dat vakken volgend jaar moeilijker zijn, en de toetsen groter, zei hij: "ja zal wel".
Dus nu zit ik, wat is wijsheid, contract met de huiswerkbegeleiding verlengen of niet? Durf ik het aan het allemaal aan hemzelf over te laten?
Hij gaat naar klas 4.....
Ik weet niet, eens zullen ze het toch echt zelf moeten doen. Zo te horen doet hij het helemaal niet zo slecht. En ja natuurlijk, afzakken is altijd een gevaar. En ouders die zich ermee bemoeien... ja eens of eens kan dat niet meer. Sterker nog, ze wíllen het niet meer (hier al vanaf klas 2).
Ik zou zeggen: Geef hem de kans om het aankomende eerste trimester te laten zien of het goed (redelijk) gaat. Zo niet, dan kan je het altijd nog met hem bespreken: hoe nu verder.
Bibi
eens met bibi
Hoi MoederMOp
Geef hem een semester om het te bewijzen met duidelijke resultaatafspraken. En ga eens kijken bij de huiswerkbegeleiding of hij gelijk heeft of niet.
groet
Saar
Externe huiswerkbegeleiding
Hier eentje die huiswerkbegeleiding bij Studiekring niet zag zitten omdat het in school plaatsvond en anderen dan konden zien dat jij hulp nodig had. Bij de optie een externe organisatie in een wat kleine opzet, was het kind wel positief omdat het toch behoefte heeft aan goed uitleg.
Onrustige huiswerkbegeleiding
Dat de huiswerkbegeleiding drukker is dan vroeger, geloof ik meteen. Er heeft een verhuizing plaatsgevonden en er moeten meer leerlingen in 1 gebouw, dus dat is drukker dan hij gewend was.
Hoe krijg ik hem zo ver dat ik afspraken met hem kan maken? Zodra ik dat probeer, loop ik tegen een muur aan, want, zo zegt hij, ik vertrouw hem dan niet. Want een onvoldoende op het herfstrapport kan hij altijd weer ophalen!
Als ik hem uitleg, dat ik op mijn werk ook resultaatafspraken moet maken, met voortgangsgesprekken en eisen, dan is dat mijn probleem.
En ook zoiets als gitaarles waar hij sinds kort op zit, als ik vraag wanneer hij gaat oefenen, ben ik een zeur, terwijl hij zelf graag op gitaarles wilde! Maar als ik er niet achteraan ga, speelt hij niet. Krijg ik hem zo ver dat hij gaat spelen, heeft hij er duidelijk lol in. Dus ik weet niet of zijn "interne motivator" al goed genoeg staat afgesteld om toch helemaal zelfstandig aan de slag te gaan. En in de bovenbouw gaat alles zo snel, en met weinig toetsen is het zo lastig ophalen!
Externe huiswerkbegeleiding
Het is al externe huiswerkbegeleiding, maar misschien moet het juist helemaal interne huiswerkbegeleiding worden, iemand die bij ons aan huis komt.
belonen
als hij goede cijfers haalt mag hij de kosten vd huiswerkbegeleiding hebben. Maak een soort 'betaalregeling' en kijk of je hem per maand kan aanmelden/afmelden (of dat het per kwartaal is ofzo).
vertrouw nog maar even niet op die intrinsieke motivatie, maar heb het er ook niet over. gewoon 'omkopen' 
gr Angela
Met een onwillige puber
is het slecht garen spinnen.
Als ze niet willen, gaan ze muiten.
Ik ken een jongen die gewoon niets ging zitten doen bij de huiswerkbegeleiding.
Maar interessanter, je zoon zegt:
"'t is er veel te druk, hij kan zich daar niet concentreren. Daarom ging hij de laatste tijd al geregeld bij de huiswerkbegeleiding weg, naar huis, want daar is het rustiger."
Dan heb je er ook niets aan.
Zelf zijn we juist om die reden niet naar het oppashok op school gegaan dat voor begeleiding zou moeten doorgaan.
We hebben een kleinschalige begeleiding met maximaal 3 tot 4 kinderen tegelijk gevonden. Rust én tijd voor begeleiding. (Ja, wel duurder.)
Maar ik denk dat er best afspraken te maken zijn, toch?
Jouw zoon wil niet meer naar huiswerkklas, daar heeft hij best iets voor over. Jij wil hem tegemoet komen, maar dan moeten er wel afspraken gemaakt worden.
Ga het gesprek met hem aan: Hoe denk jij dat jij de discipline kunt volhouden om echt je huiswerk te doen, en de verleiding van je games te weerstaan.
Spreek samen af hoe hij dat gaat doen. En spreek ook af dat je dit evalueert.
Dit proberen jullie drie maanden, loopt het goed. Super!
Zo niet, dan gaat hij weer naar huiswerkbegeleiding.
Hoe dan ook: Veel succes!
Moedermop, brief schrijven
Schrijf hem eens een brief, positief en met vertrouwen, maar wel je punten uitlegt. In de trant van: In een gesprek is het soms moeilijk communiceren, dat begrijp ik, want natuurlijk zeur ik ook. Maar het is jammer als we daarom niet gewoon kunnen praten of duidelijk kunnen maken wat wij allebei belangrijk vinden en waarom.
Zeg hem daar verder in dat je alle vertrouwen in hem hebt, dat je begrijpt dat sommige dingen moeilijk zijn voor pubers, die ook andere dingen aan hun hoofd hebben, dat je hem hulp/begeleiding wilt aanbieden, maar dat je ook hem het vertrouwen wilt geven het zelf aan te kunnen pakken. En dat hij niet moet schromen aan te geven als het toch niet lukt, om dat aan te kaarten. En samen dan bekijken wat het best zou helpen.
Spreek vooral vertrouwen uit en het niet 'zeuren' bij slechte resultaten, maar juist openheid over wat hij zelf denkt/wil.
Bibi
Gesprek aangaan
Hm, nou vraag ik me af of ik nu een nieuw draadje moet openen bij afdeling "Puber", want het gesprek aangaan gaat zo moeilijk de laatste tijd. Losse opmerkingen gaat prima, maar zodra ik iets serieus zeg, ben ik een zeur die hem niet waardeer en hem niet vertrouw. Hij is vooral erg goed in eenrichtingsverkeer. Hij wil best wel met mij praten, als ik mijn mond maar hou en hij het gespreksonderwerp mag bepalen. En over huiswerk praten, en over plannen, dat kan echt niet.
Soms doet hij de mededeling: "ik had een 3.8 voor economie, maar de hele klas had een onvoldoende" Maar als ik een slecht cijfer op Magister zie en vraag hoe dat kwam, was het lastig, heb je hulp nodig, dan roept hij: "Ja ik weet dat ik daar een onvoldoende voor had, dat haal ik echt wel weer op en nou je mond houden."
Dit geldt overigens ook voor mijn man.
moedermop
'Soms doet hij de mededeling: "ik had een 3.8 voor economie, maar de hele klas had een onvoldoende" Maar als ik een slecht cijfer op Magister zie en vraag hoe dat kwam, was het lastig, heb je hulp nodig, dan roept hij: "Ja ik weet dat ik daar een onvoldoende voor had, dat haal ik echt wel weer op en nou je mond houden."'
En dit is nou typisch pubergedrag en reactie. Heeeel herkenbaar. Daarom die brief. Kan jij rustig nadenken hoe je het verwoordt (al schijf je het 10x over). Hij leest het, legt het naast zich neer, gaat er toch nog eens over nadenken (al zegt het dat niet tegen jou). Komt heus wel over.
Bibi
Zou hij een brief van me lezen?
Mail van mij gaat regelrecht z'n spambox in... Hij zegt dat ik hem niet vertrouw, maar ik voel heel veel wantrouwen van hem richting mijzelf. Als ik hem prijs om een mooi cijfer is de reactie ook: "ja, ja" met een toon "dat meen je toch niet".
ja natuurlijk
leest hij die brief (ook al doet hij net alsof van niet). Nieuwsgierigheid....... zal hij echt niet ongelezen in de prullenbak gooien. Al zegt hij er niets over, hij heeft het gelezen en neem van mij aan, ook over nadenken.
Bibi
Dan ga ik het toch eens proberen, een brief!
(word zelf ook nieuwsgierig)
Ik zou gaan voor het idee van Angela
Zorg dat hij voordeel heeft van het stoppen van de begeleiding. Het wordt zijn verantwoordelijkheid.
Ik heb met onze pubers de afspraak dat ze alles zelf mogen inplannen en regelen vanaf halverwege brugklas. Maar na elke onvoldoende volgt begeleiding tot er weer een voldoende is gehaald. Na elk onvoldoende gemiddelde volgt begeleiding tot het gemiddelde weer voldoende is. Dit werkt hier perfect.
Jij hoeft niet precies hetzelfde te doen maar wel zoiets. Je geeft vertrouwen en vrijheid zolang het goed gaat. Nu nog een goede norm verzinnen wanneer hij terug moet naar huiswerkbegeleiding. Is dat per vak te doen of wordt de norm: 3 onvoldoende voor verschillende vakken. Daarover kun je een onderhandelingsgesprek houden.
Daar is hij vast in geïnteresseerd als het hem wat op kan leveren (vrijheid en geld)
Harder nodig
In de 4e is huiswerkbegeleiding harder nodig dan in de 3e. Dan gaan ze met toetsweken werken ipv gewoon het hele jaar door toetsen te krijgen. Dan wordt het heel verleidelijk om zo'n hele periode weinig te doen en veel te laat te gaan leren. Als ouders is het dan ook een stuk lastiger om hier inzicht in te krijgen. Mijn oudste is daar dit jaar bijna op gestruikeld. Voor wiskunde heeft hij nu hulp en vooral de discipline die hij daardoor moet opbrengen werkt goed. Als hij weer bijles heeft moet hij wel bepaalde opgaves gedaan hebben anders is er niks te bespreken, voorheen begon hij daar een week voor zijn toetsweek eens een keer aan.
Beseft mijn zoon dat ook?
Mijn zoon scoort in toetsweken beter dan in andere perioden, maar ik weet niet of hij door heeft dat dat komt omdat hij de rest van de tijd wel huiswerk heeft gedaan en gewerkt voor de proefwerken tussendoor.
Ik blijf het tricky vinden om hem juist nu de volledige vrijheid te geven.
Ben al druk bezig na te denken over een brief en hoe ik ervoor zorg dat hij die niet meteen weggooit, omdat hij 'm ongezien stiekem kan lezen.
Op z'n bed leggen ofzo.
kweenie
Huiswerkbegeleiding is over het algemeen geen bijles en ik vind ook wel dat je zoon daar te oud voor is. Het is op sommige scholen meer een soort BSO voor kinderen die anders thuis toch achter de computer duiken. Ik zou het in algemene bijlessen zoeken als het op bepaalde vakken mis dreigt te gaan en hier mee stoppen tenzij ze daar echt ook alle vakken goed kunnen uitleggen en als daar ook tijd voor is. Dus hoe werkt het bij jullie?
geen brief
brrr, deed mijn moeder ook wel eens en ik had er gruwelijke hekel aan. Als meisje al. Voor puberjongens lijkt het me helemaal niks. Het is een soort moedergezeur-surrogaat, andere vorm voor hetzelfde soort van gepraat waar hij toch al een hekel aan heeft. Nee, ik zou niet te veel zeuren en preken en schrijven, maar concrete afspraken maken (of je man dat laten doen, dat gaat soms beter als jezelf niet helemaal in de hand hebt qua toch beetje preek, zoals ik). Dus: ok, je mag het twee (of 3, wat je wilt, maar niet te kort) maanden zonder begeleiding proberen, daarna kijken we in Magister en als er xx of meer onvoldoendes staan (en definieer onvoldoende: <5.5 dus) dan ga je weer wel. Ook die hierboven ergens stond: geld van begeleiding aan hem betalen bij alleen maar voldoendes lijkt me goed werken. Zou bij mijn zoon zeker ook gewerkt hebben.
Tot slot: wij hadden een kleinschalige begeleiding, een ex-leraar die particulier bij hem thuis enkele leerlingen begeleidde. Veel beter dan die massale instituten inderdaad, rust maar ook veel meer controle en inzicht.
stenna
Voordeel van een brief is, dat je er uitgebreid over kan nadenken hóe en wát je gaat verwoorden. Heel anders dan in een gesprek, dat afgekapt kan worden, waarna je wellicht boos wordt, of niet echt kan zeggen wat je wil zeggen, dat je te ongenuanceerd wordt enz enz enz. Ikzelf heb er positieve ervaringen mee bij m'n dochter. Maar goed, dat is zoals het bij ons gaat. Een gesprek is lastig. Kind dwars, ik boos, van 'm'n apropot' en niet meer weten hoe ik het ook al weer wilde formuleren door nukkige reactie dochter. Maar inderdaad, met jongens gaat dat misschien anders?
Bibi
Brief/mail
Een brief of mail kan wel. Als je zelf denkt dat het bij je zoon kan werken kan je het proberen.
Ik heb het ook wel af en toe gedaan bij mijn man (brief overhandigd of mail gestuurd), hij leest die altijd wel en het werkt meestal wel goed.
Hij vindt mijn gepraat al snel te lang en gezeur (dus kan ik dan niet uitpraten). Een brief/mail houd ik wel zo kort mogelijk. Voordeel is ook: hij kan hem dan lezen op een moment dat het hem uitkomt.
Huiswerkbegeleiding/bijles
Het huiswerkinstituut is overigens helemaal niet massaal,maar het pand is te klein om alle leerlingen met concentratieproblemen een rustig hoekje te bieden. Bijles via het huiswerkinstituut is ook mogelijk, en heeft hij al voor scheikunde gehad dit jaar. Bijles blijft doorgaan, maar ik ben bang dat hij dan voornamelijk het vak bijhoudt waar hij bijles in krijgt.
'je vertrouwt me niet"
Volgens mij heeft hij je een tikje in de tang met dat 'je waardeert en vertrouwt me niet'. Jou een beetje een schuldgevoel proberen aan te praten zeker...
Het komt vast door mijn werk in de juridische hoek, maar ik roep wel eens (niet tegen mijn kinderen, overigens) 'vertrouwen is goed, een contract is beter'. Ik zou geloof ik aansturen op afspraken. Of misschien moet je het geen afspraken noemen, jij legt gewoon keuzes voor. Ofwel hij blijft erop, of hij mag eraf als hij kan laten zien dat hij op datum x voldoende staat - of hoe je het dan ook formuleert. Ja hoor zoon, ik vertrouw je, je kan laten zien dat je het aankan en wel als volgt... Die financiële prikkel is ook best een leuk idee al zou ik m niet de hele kosten van de huiswerkbegeleiding geven, kom op, je mag er zelf ook wel voordeel van hebben (zei zij vals).
En in mijn achterhoofd knaagt het idee dat jouw zoon wel zegt dat het zo druk is, maar dat hij eigenlijk gewoon een smoes zoekt omdat hij geen zin heeft in die huiswerkbegeleiding. Maar die gedachte was ongetwijfeld bij jou ook opgekomen.
Als hij weer zegt dat je zeurt kan je misschien liefjes opmerken dat jij nou eenmaal zijn moeder bent en dat dat dus in jouw functieomschrijving staat.
Sterkte ermee (ik krijg dit allemaal nog. Jottem)
groeten,
Temet
Vertrouwen
Tja, ik probeer hem ook uit te leggen dat ik mezelf ook niet altijd in de hand heb. Als er nog wat huishoudelijk werk ligt, m'n was moet opvouwen ofzo, en ik loop langs mijn computer, wil ik ook wel eens voor het verkeerde kiezen. Maar het enige gevolg is dan dat ik in de wasmand-met-schone-was moet graaien voor een schone onderbroek.
Dus ik begrijp best dat het moeilijk is weerstand te bieden tegen "eerst eventjes op Facebook", voordat je het weet ben je een uur verder. Dan is huiswerkbegeleiding best handig, dat is daar niet mogelijk.
Een smoes is het overigens niet, hij wordt al afgeleid door een tikkende klok en die hing er inderdaad bij de huiswerkbegeleiding.
Herkenning
Zelf ook een zoon, die het eigenlijk goed doet, er zelf vertrouwen in heeft en het net op het nippertje iedere keer toch haalt. Zelf had ik graag gehad dat hij wat meer buffer in zou bouwen.. Maar huiswerkbegeleiding voelde toch als een stap te ver, al denk ik inmiddels dat hij echt veel zou kunnen hebben aan wat coaching bij zijn huiswerk, maar hij wil het nog zelf doen.
Deze ervaring en die met mijn andere kinderen (heb vier pubers), hebben er wel toe geleid dat ik samen met een studiecentrum een nieuw concept voor huiswerkbegeleiding aan het opstarten ben. We gaan bijna live met online studiecoaching. Kunnen ze gewoon thuis via de computer begeleid worden, samen plannen, tips, leren leren. Korte sessies en daarna zelf aan de slag, de eerste proeflessen hebben we gehad, scholieren raken echt gemotiveerd en weten wat ze moeten gaan doen. Zelf heel enthousiast dus! Straks misschien ook iets voor anderen voor wie een huiswerkinstituut net wat te ver gaat..
Er zit trouwens een hele visie achter ons initiatief, we hebben daarover ook een boek geschreven wat we gebruiken voor de opleiding van onze studiecoaches, maar als je vragen hebt over vertrouwen hebben en tonen bv, zou het boek ook iets voor je kunnen zijn, de titel is: [verwijderd door forumbeheer]
eigen studiebegeleidingsdienst opzetten
Met 4 pubers kan je je eigen clubje opzetten, het gaat hier echt lekker! Zelfs die grote willen meedoen, want het is ook best gezellig. Wie even stilte nodig heeft gaat naar zijn eigen kamer, maar in de huiskamer vindt de studiebegeleiding plaats. Geen elektronica totdat je klaar bent, dat is wel de vaste regel.
Het rare is dat het werkt, terwijl ik er toch minstens twee heb waarvan ik dacht dat ze de kont tegen de krib zouden gooien. Voor de grootste heb ik het altijd facultatief gehouden, maar ze wou graag meedoen. Misschien is het ook wel de groepsdynamiek die meespeelt.
Als je een kleiner gezin hebt, kan het misschien met een paar buurtpubers, en dan om en om?
Afspraak met huiswerkbegeleiding
Mijn zoon krijgt bijles voor wiskunde, scheikunde en natuurkunde, net waar hij vragen over heeft, en verder 1x per week planningbegeleiding. Voor de rest mag hij thuis werken. Misschien moet ik zelf ook maar wat meer gaan thuis werken om erop toe te zien dat hij ook inderdaad aan de slag gaat.
Wat bijles betreft, daar heeft hij echt zin in, het klikt goed met de student die de bijles geeft. En hij heeft de bijles waarschijnlijk wel nodig voor wiskunde, want volgens dochter en vriend heeft hij de slechtste leraar van de middelbare school getroffen!
