Hoogbegaafd en alle hulp zelf moeten bekostigen
Mijn zoon is hoogbegaafd, dysgrafisch en mogelijk heeft hij DCD.
Hij heeft eerst in een klas (gr 3,4) voor hoogbegaafden kinderen gezeten en daar betaalden wij 2000 Euro per jaar voor.
Hij kwam daar op advies van een testbureau, omdat hij didactisch 2 jaar voorliep en meer uitdaging nodig had en het zou beter zijn om bij Peers te zitten.
Door slecht onderwijs aldaar en vele wisselingen qua leerkrachten liep hij en de rest achterstanden op, dat werd weggezet met de motivatie dat deze kinderen altijd slecht scoren op Cito’s en ongeacht zijn scores kreeg hij toch wel een VWO advies mits hij daar bleef tot gr 8.
Uiteindelijk naar een reguliere school gegaan en hiaten weggewerkt via bijles, want school ging daar niet aan beginnen.
20X 50 Euro en toen was hij weer bij en scoort nu prima op zijn cito’s.
Toen kwamen ze met de eis dat hij naar een externe verrijkingsklas moest, omdat ze hem niet genoeg konden bieden.
Dat moeten we dus allemaal zelf betalen en dat kost 2000 Euro per jaar ! (En 4000 km benzinekosten)
Bovenop de 500 euro schoolgeld die hier betaald moet worden.
Oh, en hij had nog moeite met automatiseren van tafels (gr 7) en daar doet school niets mee..... evenmin met zijn andere problemen die schoolgerelateerd zijn.
Laatst dus maar met een ‘ professional’ in zee gegaan die de methode had die altijd werkte!
Maar dan moet je wel allerlei producten na de cursus kopen.....
Zij beweerde veel verstand van hoogbegaafdheid te hebben maar kwam met niets nieuws en veel van die oplossingen kun je vinden op internet.
Daarnaast praatte ze mijn kind de alternatieve hulpverlening in want als dat zo doorging werd hij ernstig ziek....
Verder moeten we ons kind opnieuw laten testen, als hij naar een speciale klas op het VO voor hoogbegaafden wil, want de huidige test (rakit 2) die amper 2 jaar geleden is afgegeven die accepteren ze niet.
Die test vinden ze ongeschikt en we kregen meteen een adres waar we hem moeten laten testen met de Wisc V.
Dat is hetzelfde adres waar de externe verrijkingsklas zit.
Dat kost dan weer 800-900 Euro
Ik ben er ondertussen klaar mee, hij stopt na dit jaar met de verrijkingsklas want het voegt niets toe en hij ziet het meer als een stuk vermaak.
Hij gaat dus straks gewoon naar een reguliere VO school die een goed zorgplan heeft voor elk kind met een hulpvraag.
En ik ben klaar met deze vorm van geldklopperij, ik voel mij een beetje dom dat ik in deze fuik terecht ben gekomen.
Andere verrijking
Hier raden ze hoogbegaafde kinderen aan om iets creatief te doen (muziek, tekenen, theater ...) en bijvoorbeeld in het weekend naar Chinese les te gaan. De hoogbegaafdenvereniging waar we lid van (BE) zijn kost 40 euro per jaar voor het hele gezin. De activiteiten zijn gratis of bijna gratis. Ik herken die huizenhoge kosten niet. Het testen kostte wel geld, maar ik kreeg een deel terug van mijn mutualiteit.
MoederHB
Wij proberen, ook op advies van de revalidatiearts die zelf hoogbegaafde kinderen heeft, hem veel uit te dagen buiten school op fysiek en intelectueel vlak.
Zij vertelde ons ook om het vooral in eigen hand te houden en te vertrouwen op ons eigen kunnen als ouder.
Probleem is alleen dat ik geen juf wil spelen, nadat we al twee jaar thuis en bij de kinderfysio dagelijks hebben moeten oefenen ivm zijn dysgrafie en mogelijke DCD.
Helaas heeft dat behalve veel frustratie en boosheid niets opgeleverd.
We zijn ook lid van een vereniging die activiteiten aanbiedt die gratis zijn of waar een klein bedrag wordt gevraagd.
Daar maak ik dan ook af en toe gebruik van.
Inderdaad uitdagen
Die oefeningen waren destijds nodig, dat was vervelend maar noodzakelijk. Maar dat is toch iets totaalanders dan uitdagingen bieden? Waarom zou jij nu juf moeten spelen? Dat laat je toch over aan de taal/teken/theaterleraar?
Het uitdagen bestaat eruit dat jij activiteiten aanbiedt, niet dat jij lesgeeft of zegt wat er moet gebeuren. Dus laat je kind een activiteit (of 3, of 4...) kiezen. Wij gaan ook vaker dan een gemiddeld gezin naar culturele activiteiten (theater, museum). Dat doen we wel samen, dat is ontspanning met een leerzame ondertoon. We praten over wat we daar zien, vinden, denken en leren. Wat hier ook goed valt is vrijwilligerswerk met o.a. vluchtelingen. Zo voelen de kinderen zich nuttig en realiseren ze zich ook dat ze erg bevoorrecht zijn.
Herkenning
Wij hebben ook twee geteste hb-kinderen en door iets wat ik hier op dit forum las zijn wij niet de hb-fuik ingezwommen.
Ik ben op fb lid van pharos geworden, aanrader om af en toe wat te vragen of om even te klagen
verder blijven we relativeren. Kinderen zitten op een goede school waarvan wij geen wonderen verwachten. En de uitdaging wordt buiten school gevonden in onverwachte hobby’s als bijv het kinderkoor voor zoon. Niks intellectueels, maar gewoon ontspannen leuk. Ik heb zelf het idee dat vooral lekker ontspannen héél belangrijk is voor die overvolle koppies.
Bijlessen krijgen wij ook niet vergoed, maar inmiddels zijn wij wel creatief geworden in hulp op andere wijze krijgen.
Ik herken het dat kinderen met “iets” je een vermogen kunnen kosten, maar het is wel aan jou zelf om te relativeren en er niet mee in zee te gaan.
Waarom wil je bijvoorbeeld perse dat hij op het vo naar een klas voor hb’ers gaat? Waarom niet gewoon naar het vwo op een scholengemeenschap met breed aanbod?
Gewoon secundair
Mijn kinderen gaan naar het gewone secundair onderwijs (ASO, is ongeveer havo/vwo/gymnasium). Een met Latijn en Grieks (zwaarste richting), is een serieuze werker met heel hoge punten. De ander volgt een gemakkelijker richting, is een onderpresteerder die met extra hulp van school steeds maar juist over gaat. Ik ben echt niet van plan thuis de juf te spelen voor de onderpresteerder. Ik ben moeder en ik maak allerlei dingen mogelijk (zo nodig ook bijles), maar ik ga niet duwen en trekken.
Dendy
De huidige leerkracht stuurt daar erg op aan, ik bedoel het VO met een klas voor HB-kinderen, terwijl wij dat juist zijn ontvlucht.
Natuurlijk heb ik breed geïnformeerd en zien wij het niet zitten voor onze zoon, maar mocht dat wel zo zijn dan zouden we hem opnieuw moeten laten testen.
Hij gaat dus straks naar een reguliere brede VO, waar ze werken met gepersonaliseerd onderwijs, en er ook meer structuur is en er expliciet aandacht is voor leren plannen en leren leren voor alle niveau’s.
Het is de druk van school die vindt dat we bepaalde schoolse zaken zelf moeten oppakken zoals de externe verrijkingsklas binnen schooltijd, schrijven en bepaalde automatiseringsproblemen die bij HB kinderen maar ook bij DCD wat later tot ontwikkeling komen.
En wij willen best wel onze goodwill tonen, maar het wordt gewoon te gortig.
Hij is verder makkelijk in de klas en doet het didactisch meer dan prima, dus ergens laten we ons misschien ook wel een beetje bang maken.
Moeder HB ik bedoel juf spelen met betrekking tot het automatiseren van de tafels, en wat andere schoolse zaken die hij op school zou moeten krijgen.
Zeker omdat hij vaak dinsdag al klaar is met zijn weektaken.
De revalidatiearts (ivm diagnose DCD) die ik van de winter had gesproken vindt zijn schoolloopbaan tot nu toe een vorm van didactische verwaarlozing en zei dat we van school weinig moeten verwachten op dit vlak.
Gewoon veel uitdagen buiten school en onze zoon uit zijn hangmatje halen.
Het idee van vrijwilligerswerk vind ik wel een interessante optie, ik zal eens kijken wat er hier in de omgeving is.
Goed idee!
Goed nieuws
Maaltafels oefenen moeten alle ouders, mijn onderpresteerder kan ze nog steeds niet goed, ondanks dat hoge IQ. Ik heb wel goed nieuws: in het middelbaar krijgt je zoon vakleerkrachten die al op een veel hoger niveau lesgeven dan de juf of meester op de lagere school. Op onze lagere school was de juf van het 6e (groep 8) zelf bijvoorbeeld heel slecht in wiskunde, mijn kinderen moesten haar regelmatig verbeteren...
Misschien lossen de schoolse dingen zich straks wel gedeeltelijk vanzelf op.
Als hij goed gaat
zou ik er niet allerlei toeters en bellen bij halen. OK, dan verveelt hij zich en wordt hij wat lui, maar dat verandert wel op de middelbare school.
Zelf ben ik op een gegeven moment een exotische taal gaan leren toen ik 16 was, dat kostte niet veel en het hield de verveling binnen de perken. Ik was niet HB voor zover ik weet, maar wel klaar met de stof van het gymnasium.
Tegenwoordig is er nog meer mogelijk: hij kan een MOOC gaan doen op een universiteit ergens ter wereld, of inderdaad iets creatiefs. Dat kun je allemaal op het internet vinden en het kost niks.
Hsp
Ik herken die druk wel hoor. Onze zoon ging voor dyslexieonderzoek ivm automatiseringsproblemen en kwam hb (142) terug. Daar schrokken wij als ouders van, maar school ook. En toen kwamen de adviezen van zogenaamde experts. Naar psycho-educatie moest hij en het overkoepelend bijlesorgaan vond ook van alles. Zo moest hij naar een plusklas van de één en de ander vond dat niet goed want zijn spelling was niet goed. Daar kreeg hij ook geen hulp voor, want hoogbegaafd en dus moest hij dat gewoon in de klas kunnen leren. Zoon wilde trouwens helemaal niet naar een plusklas. En in die klas stond een juf die vond dat hij niet hb kon zijn want niet allemaal 10en op zijn rapport. Een andere juf begon meteen te stuiteren over onderpresteren. En wij als ouders wilden graag het juiste doen, maar hadden geen idee.
Nu zijn we ruim een jaar verder. Communicatie met de leerkracht doen we altijd met de ib’er erbij. De achterstanden die hij had op lezen en spelling zijn grotendeels ingehaald door de ib’er en een enthousiaste logopedist. Zoon heeft vriendjes in de klas. Neemt genoegen met het pluswerk op school, als hij zin heeft in een hersenkraker dan gaat hij wat doen met zijn zus die op het vwo zit. En we zitten regelmatig in een museum of natuurgebied.
Het gaat eigenlijk nogal goed momenteel.
Moraal van mijn verhaal: laat je niet bang maken. Hb zijn is heus niet zo erg. Op school komt hij prima mee zeg je. Dat is mooi, dan kan hij straks gewoon lekker met ontwikkelingsgelijken naar het vo. En dan zal hij dan ergens halverwege gaan merken dat hij moet gaan leren leren. En dat gaat hij pas leren op het moment dat dat nodig is.
Dus pick your battles pas als dat nodig is. En laat je niet gek maken.
Actief worden
https://www.laks.nl/actief-bij-het-laks/pizzapanels
Kan ook als scholier bij het LAKS, daar kunnen ze wel wat slimme jongeren gebruiken.
Ook zelf geregeld
Mijn zoon is ook heel slim. Nooit getest want daar is nooit een reden voor geweest.
Toen hij zes jaar was ging hij viool spelen en op schaken. Dat in combinatie met een sport zorgde er wel voor dat hij bezig was. Op school hebben wij nooit allerlei eisen neergelegd. Hij heeft heel veel Donald duckjes gelezen. Vanaf groep zeven ging hij een dag in de week naar zo'n plusklas op een Middelbare school. Dat was hier gratis. Alle kinderen die heel goed konden leren mochten daar naar toe.
Hij zit nu in de tweede van het gymnasium.
Mijn man is ook heel slim. Hij deed vroeger de boodschappen voor de leraren onder schooltijd. Hij is er ook uiterst relaxt onder. Geen problemen zoeken als ze er niet zijn. Om die reden hebben wij ook nooit moeilijk gedaan op de school van onze zoon.
Mieke
Als je goed gelezen hebt, dan weet je dat wij na een nare ervaring op de school met klassen voor hoogbegaafde kinderen uiteindelijk gekozen hebben voor een reguliere school.
Wij eisen helemaal niets van de school, dat is waarschijnlijk ook het probleem.
Dat hebben we na de eerdere school opgegeven.
Zij zien een, in hun ogen, een probleem en verwachten dat wij dat zelf oppikken en regelen. (Schrijven, externe plusklas, bijles)
En daar zijn mijn man en ik dus een beetje klaar mee.
Want is het wel zo’n groot probleem?
En de problemen die hij daadwerkelijk heeft (dysgrafie en mogelijk DCD) en waar school wel wat mee hoort te doen, dat negeren ze gewoon.
Wij hebben jaren geleden de hoop dan ook opgegeven dat ze daar überhaupt iets mee doen en eisen dus ook helemaal niets.
Hij is daarnaast gewoon ook nog erg jong en als ik Jelle Jolles mag geloven dan ontwikkelen jongens zich op bepaalde vlakken wat later.
Ik probeer dus vanaf nu wat minder mee te gaan met wat school allemaal vindt.
Ik zou er gewoon wat relaxer in willen zitten.
Zien ze financiële kansen?
Ik wil niet vervelend zijn, maar een gewone school die erop aandringt dat het kind toch echt de extra of speciale lesstructuur volgt, waar dan wel voor moet worden bijbetaald, is niet bezig met het kind maar met het eigen inkomen.
Alles wat je hebt gedaan had je niet hoeven doen en zeker niet hoeven betalen. Het is wel waar dat er aan hoogbegaafdheid goed verdiend wordt tegenwoordig.
Als de school meent dat een bepaalde lesvorm nodig is, dan moet de school dat organiseren en betalen.
Dandy
Dandy,
Dank je voor je verhaal, ik heb dat soms even nodig 😉.
En M Lavell, je hebt helemaal gelijk.
We hebben ons veels te veel laten sturen, omdat we de goede vrede willen bewaren op school.
Vanaf volgend schooljaar gaan we er ook niet meer in mee en trekken we ons eigen plan, zonder de school voor zijn kop te stoten.
Die MOOC ga ik mij ook eens in verdiepen en het LAKS is ook een goed idee, alhoewel hij daar nu nog te jong voor is.
Hsp
“ Vanaf volgend schooljaar gaan we er ook niet meer in mee en trekken we ons eigen plan, zonder de school voor zijn kop te stoten.”
Dat is het beste wat je kunt doen! Vooral proberen de school niet voor het hoofd te stoten. Geef ze vooral het gevoel dat jullie met ze meedenken.
Wij hebben nu aan het begin van het schooljaar een startgesprek met de nieuwe leerkracht. Daar is de ib’er bij. In dat gesprek vragen wij wat er in de overdracht staat, wat de plannen voor kind zijn en beginnen we het jaar prettig zonder dat er tijdsdruk ( 10 min) achter zit. In de grote vakantie maken wij alvast een lijstje
