Hoe pakt jouw kind leerwerk aan?

Zoals nu

Kind heeft woensdag een pw Frans, dus ik vraag al sinds gisteren wanneer ze gaat beginnen. Vandaag kwam ze met dat het pw waarschijnlijk niet doorgaat omdat de docent vandaag ziek was. Ik zie nog even dat logische verband niet, maar mevrouw gaat dus niet leren want dat is zonde van haar tijd. Volgende week is ze het toch weer vergeten. Haar herinneren aan de keer dat ze merkte dat leren voor een pw sneller ging als ze de weken daarvoor de so’s had geleerd was ook niet overtuigend.
We zien de 3 wel weer tegemoet.

Hier

ook 15 jaar en wat en hoe dochter leert weet ik echt niet meer. Ik ben er niet bij betrokken. Heb de regie altijd nadrukkelijk bij haar gelegd en de eerste jaren vroeg ze geregeld hulp, vooral afvragen, nu nauwelijks meer.
Sinds dit jaar lijkt ze wat makkelijker en experimenteert volgens mij met wat later/minder leren. Dat heeft ook wel wat resultaat gehad, enkele onvoldoendes. Mijn rol beperkt zich tot het aanhoren van haar als ze er iets over kwijt wil.
Die onvoldoendes lijkt ze zelf niet zo fijn te vinden, zorgt er dan toch wel voor dat daarna punten weer wat stijgen.
Mij maakt het niet uit. Ze zit niet op laagste niveau en afstromen kan dus altijd, zitten blijven ook.
Belangrijker vind ik, juist met oog op toekomst, dat ze, zoals sommigen al zeiden, haar eigen leerproces leert managen. En juist van experimenteren etc kan ze een hoop opsteken.
Wat ik dan wel weer niet kan laten is geregeld extra aansturen op reflecteren.
Leren over zichzelf vind ik belangrijker dan goede punten halen bij toetsen.

Verschil

Oh Kimberly, voldoet dus aan het beeld dat er een groot verschil zit tussen jongens en meiden.

En Phryne, dat is ook wel herkenbaar ja. Uitstelgedrag. Snappen niet dat ze de toets dan alsnog 2 dagen later hebben als de docent wél weer beter is, dus leren moet je toch. Of ondanks ziekzijn van de docent gaat de toets gewoon door want zetten ze gewoon een ander docent neer. En dan ben je de sjaak als je ervan uitging dat het toch niet doorging.
En hoe meer tijd in de voorbereiding van de SO’s gestoken, hoe meer profijt je er van hebt bij het proefwerk enkele weken later. Maar dat wil er niet in hè. Het is echt korte termijn denken, althans hier wel.
Wat vandaag niet hoeft, kan volgende week ook. Terwijl ik dan zie wat er volgende week allemaal al staat en denk ‘je kan het maar klaar hebben’.

Ach

Ik weet het niet hoor, al die prachtige theorieën ook altijd over 'onrijpe' puber hersenen.
0ok volwassenen kijken doorgaans niet veel verder dan de zeer nabije toekomst. (of eigen stoepje) Zie hoe met klimaat omgaan. Zie hoe we met z'n allen massaal te dik zijn.

En ik denk dat we onze rol als ouder, maar ook als leraar, erg overschatten. In pubertijd worden leeftijdsgenoten steeds belangrijker.
Ik houd me op achtergrond, bij leren dochter, bewust. Dat wil niet zeggen dat me dat altijd vanzelf af gaat. Soms kan ik het toch niet laten voorzichtig te polsen of ze nog wel op schema ligt? (lees als ik haar al lange tijd helemaal niks zie doen) Ze heeft het dan altijd over anderen, klasgenoten doen nog veel minder etc. Ze praten daar volgens mij ook constant over, strategieën over hoe zo weinig mogelijk zo efficiënt mogelijk te doen. Dat kan ik me ook nog wel herinneren uit mijn eigen tijd. En volgens mij neemt dat toe naarmate volwassenen meer druk leggen.

En weer een 4.5 binnen. Gaat lekker hierzo. Kind boeit het gewoon allemaal geen bal.
Reactie van kind: “Dacht dat het goed ging” en vertrekt doodleuk om buiten te gaan hangen (met een bult werk voor volgende week voor de boeg. Weet ik. Heb geen zin in”.
Snapt het echt niet dat hiervoor nauwelijks iets gedaan is, en wederom was niet overhoord voor dit vak. Zo klaar mee. Het interesseert kind gewoon niks.

Suus

Dan zou ik even kiezen voor "zoek het lekker zelf uit".
Zittenblijven desnoods. Alleen had dat hier maar een jaartje een heilzaam effect. Er zijn zelfs kinderen die dan het volgende jaar nog minder uitvoeren. Want ze weten alles zogenaamd al. ☹

Bijbaan

Ik hoor van kennissen dat hun kinderen alleen een bijbaan mogen, zolang de cijfers in orde zijn...

Mijn zoon werd een stuk efficienter in leren met bijbaan

En dat werkte ook door op dagen dat hij niet werkte.

Als je kind wel overgaat, zijn er volgend jaar minder vakken. De overblijvende vakken krijgen wat meer diepgang. Woordjes leren wordt steeds minder belangrijk, begrip wordt juist belangrijker. Dat kan juist beter werken of minder goed. Afhankelijk van wat bij je kind past.

Wat vond je man van alle ideeen die je hebt verzameld hier?

Bijbaan

Ik ben ook benieuwd hoe de combinatie met bijbaan zal gaan. We liepen hier toevallig tegenaan, dus het is niet zo dat kind heel actief op zoek naar een baantje was, hoor. Wilde dat nog wel doen voor de zomervakantie maar het was er nog niet van gekomen om daarnaar te zoeken. Dit bijbaantje kan ook door in de vakanties, dus dat zag kind wel zitten en heeft zich ingeschreven. Vinden wij prima. En moet ook makkelijk kunnen, zoveel uur mogen ze op die leeftijd immers nog niet werken. Is kwestie van prioriteiten stellen. En ‘s avonds aan huiswerk en leren en dan maar geen tv.
Máár wij hebben ook direct gezegd dat school voorgaat. Komen er alleen maar slechte cijfers, dan gaan we stoppen met het baantje.

Volgend jaar idd minder vakken, dat kán wat schelen. Maar wat je zegt: meer begrippen en meer kunnen toepassen wil niet zeggen dat het makkelijker wordt. Kan ook betekenen dat er juist meer geoefend moet worden.

Met man ga ik dit (uit eerdere post) bespreken:
- kind kan Quizlet gebruiken voor de woordjes. Eigen verantwoording als kind toch stiekem gaat zitten gamen. Of zelf schrijven, of ik wil het ook doen maar daar moet kind dan om vragen.
- (proberen) niet bemoeien met vakken waarvoor kind voldoende staat. Al is het een 5.5. En grote kans op een tekort. Probéren onze mond te houden.
- bij kind nogmaals benadrukken dat het de eigen keuze is om weinig voor school te doen. Blijft kind zitten, heeft kind daar last van. Kind is zelf de baas over de inzet en bijbehorende resultaten.
- blijven aanbieden tot overhoren. Wil kind niet, dan niet.
- bijbaantje prima, maar we spreken met kind af dat die dagen ‘s avonds góed aan school wordt gewerkt en geen afraffelwerk. En tv is op die dagen niet belangrijk en kan voorkomen dat het die dag dus alleen school, werken, eten, huiswerk en naar bed is. Dat is een keuze als je werkt en wel mooi geld verdient.
- ik heb geen Magister meer, dus kind moet zelf de boel bewaken, vooruitkijken, opletten wanneer er een verslag moet worden ingeleverd, een boek moet zijn uitgelezen, etc.

Meer ideeën zijn er niet, toch ? Of zie ik toch nog iets over het hoofd? Of aanvullende ideeën zijn ook welkom.

plagen

Ik plaag mijn zoon wel eens, als hij vindt dat ik zeur dat als hij langer over school doet, hij ook langer thuis moet blijven wonen
Niet leuk natuurlijk als al je vrienden uitvliegen.
Of ik merk op dat er ook vuilnismannen moeten zijn.. Maar het helpt wel het wat luchtiger op te nemen. Alleen wel zonde als kind van school af moet als hij twee niveau's zakt, dat probeer ik wel een beetje te voorkomen.
Het gaat hier met ups en downs, laat zich soms beter helpen met plannen of woordjes overhoren. En dan weer niet.

Gamen

Hoe gaan jullie om met gamen en school?
Hoelang mag jouw puber gamen? En als broertje of zusje dan ook wil, hoe gaat dat dan ?

Wij hebben games tijden, ca. 1 uur per dag. En dan wil andere kind er ook op, dus die PlayStation staat al minstens 2 uur per dag aan. En wij vinden dat wel genoeg.
En dan klaagt puber dat het zo kort is, en dat iedereeeeeeen uit de klas minstens 2 uur mag. Maar als ik dat bij het ene kind toesta, dan wil andere kind dat uiteraard ook. En dan is het nóg ‘effe potje afmaken’ en als je dan niet uitkijkt, staat dat ding zo 4,5 uur per dag aan. Ik wil dat gewoon niet. Dat zou in het weekend dan zomaar van 10.00 - 14.30 uur aan en dan heb je nog niet geluncht. En dan gaan ze effe iets doen voor school of naar buiten en dan om 16.30 uur gaat hier meestal de tv aan. Voor mijn gevoel heeft dan zowat de hele dag de PlayStation aan gestaan.

Eventjes gamen okay, maar ik wil gewoon niet dat meer dan een halve dag dat ding in de woonkamer aanstaat. Vre-se-lijk. En los daarvan, zijn er andere belangrijkere zaken om je mee bezig te houden zeg maar.
Hoe gaat dat bij anderen die ook 2 (of meer) kinderen hebben die gamen?

Ik wil

https://www.eoswetenschap.eu/psyche-brein/van-gamen-word-je-slim

Realiseer je wel dat pubers ook een wil hebben die je maar tot zover zelf kunt afdwingen. Beter is het om hun interne motivatie voor de dagelijkse zaken als school, huishouden, zelfzorg, zonodig samen, op peil te houden.

Ik heb het gamen van mijn kinderen nooit gereguleerd. Het zijn wel kinderen met autisme, misschien is dat anders? Ik zie gamen vooral als het vroegere lezen, dat ik thuis ook ongebreideld mocht doen zolang ik maar wel toekwam aan mijn zelfzorg, hulp in het huishouden, mijn rust en mijn huiswerk. En kinderen leren ervan en mijn kinderen hebben er ook sociale vaardigheden opgedaan, sociale contacten, engels en een beetje frans geleerd, rust bij gevonden en ontspanning.

Eerlijk gezegd Suus, klink je als een ouder die nog lang het leven van haar kinderen probeert dwingend in te delen. Dat zal niet meevallen. Vooral pubers zijn namelijk op die leeftijd ook bezig om zelf en zelfstandig invulling te geven aan hun leven, en dat is ook de bedoeling. Het is handiger om ze bij te staan en zelf hun grenzen te leren bewaken. En dat gaat niet altijd zonder slag of stoot en is voor jou als ouder ook wel echt wennen.

Gamen

Hier zijn er met onze 11-jarige niet echt keiharde afspraken. O ja, eentje: na het avondeten gaat de PlayStation niet meer aan. Een ongeschreven algemene regel bij ons thuis is ‘eerst dingen die moeten, daarna dingen die je wilt’. Dus dat gaat ook op voor gamen. Doordeweeks komt ie daardoor (na huiswerk, klusje, boodschapje doen etc) nooit boven de 1 a 1,5 uur gametijd per dag. In het weekend wel, dan spreken we af dat hij ook nog andere dingen onderneemt, naast gamen. En sport hij ook. Als we vinden dat het mooi geweest is zeggen we dat en gaat ie uit. De jongste van 9 heeft totaal niet de wens om te gamen. Als de dat wel zou willen zou voor haar hetzelfde gelden. En moeten ze samen uitzoeken wie er op welk moment aan de beurt is.

Geen regels hier

mbt schermen, hier wordt dan wel niet gegamed (al jaren niet meer) maar bijv wel veel genetflixd.
Ook niet de regel 'eerst doen wat moet'.
Doe ik zelf ook lang niet altijd.(ik kan nu heus nog wel wat klusjes verzinnen voor mezelf, maar doe dit, in bad!) En is ook niet altijd de meest gezonde/handige keuze. Uitrusten/zelf je tijd indelen is soms het meest verstandigste dat je kunt doen. Kwestie van prioriteiten stellen

Verder vind ik dat je echt over grenzen van autonomie gaat bij je kinderen. Je verwacht dat je kind overgaat dit jaar, toch erger je je groen en geel aan diens werkwijze. Een keertje je ongezouten mening geven, ok, al zou ik dat zelf echt niet doen. Maar nu blijf je doorgaan, wil je dat kind precies doet wat jij wil etc.

Hmmm

Als er wordt gegamed met geluid in de huiskamer zou ik daar ook wel wat van vinden. Hier spelen ze wel spelletjes, maar op de iPad/laptop met koptelefoon. In gespring voor de tv zou ik geen zin hebben. Dat doen ze dan maar als ik niet thuis ben, of een keertje in het weekend. We hebben dus geen spelcomputer maar voor schermen in het algemeen geen regels. De tijd die ze daarmee doorbrengen varieert van 1 tot 8 uur per dag, afhankelijk van wat er verder op het programma staat

Vanaf 2e klas VO ben ik gestopt met het reguleren van het gamen

In de tweede nog wel het leerwerk/maakwerk qua huiswerk gevolgd, in grote lijnen In derde alleen nog als zoon onvoldoende stond. Als dit zo was, werd het gamen beperkt om voldoende tijd te hebben voor het leerwerk. Leerwerk af, onbeperkt gamen of tv kijken.
Voor oudste (dochter) was dit helemaal niet nodig.
Gamen gebeurde hier op de eigen pc. In de woonkamer alleen sporadisch gebruik van de WE, wel tv en piano. Geen spelcomputers hier in huis.
Nu hadden wij een aparte werkruimte met ook pc's en bureaus voor de pubers. Maar ook daar betekende gamen dat de koptelefoon op moest en het spreekvolume rustig blijven als er nog anderen in die ruimte waren.

Een maximale tijd per dag geeft alleen frustratie bij ouder en kind.
Een baantje scheelt sowieso gametijd.
Sport ook.

Suus

Wie is de baas bij jullie thuis, Suus? Volgens mij jullie puber. Ik zou bij onvoldoendes een gameverbod instellen. Eerst huiswerk maken en voldoendes halen en dan weer gamen.

Elizabeth

En jouw kinderen doen, na mild tegensputteren, altijd wat je wilt? Dan heb je het heel goed gedaan. Top, gefeliciteerd.

Suus

Probeer er wat minder bovenop te zitten (in zijn algemeenheid). Een uurtje gamen per dag? Daar zou mijn puber ook niet blij van worden. Je kan wel de afspraak maken: uit school half uurtje gamen, dan huiswerk en dan gamen zonder restricties. Ik zou er alleen wel voor zorgen dat je de PS uit de woonkamer haalt. Daar zou ik ook gek van worden. Is daar geen andere oplossing voor?

Nee, die PlayStation kan niet uit de woonkamer. Wij willen niet dat die boven staat, en hebben boven ook geen tv trouwens en ook geen kamertje over.

Game verbod

Elizabeth, een gameverbod? Denk je echt dat dat gaat helpen? Ik denk dat de aanpak van Lydia beter werkt gewoon het gamen loslaten. Gamen, naast school, sport en bijbaantje valt best mee.

Suus, ik begrijp wel je frustratie dat je vindt dat je kind meer moet doen voor school zeker als hij de capaciteiten heeft. Ik denk ook dat een kind dat met de hakken over de sloot over gaat in de onderbouw niet echt een goede basis heeft om op terug te vallen in de bovenbouw.

Goed verwoord

@nnemoon, je verwoord het exact. Vind het geen probleem als je voor een vak een onvoldoende staat. Niet alles kan je niet eenmaal goed liggen. Voor de een zijn dat de talen, voor de ander exacte vakken. Maar dan kun je wél alles op alles zetten om het hoogst haalbare eruit te halen.
En school heeft kind ook al duidelijk gemaakt dat het met deze houding en minimale inzet nog zwaar gaat krijgen in de bovenbouw, ook de mentor heeft die zorg duidelijk uitgesproken. Het is duidelijk dat bijvoorbeeld samenvattingen maken in de bovenbouw sterk wordt aanraden. Want het aantal toetsen wordt dan wel minder, maar de inhoud wordt méér en verdiepend. Kind knikt dan braaf “ja” en doet vervolgens net zo weinig als voorheen. Dus ook dat gaan we in het gesprek aan kind wederom duidelijk maken (hopelijk deze week).

Kinderen

Mijn kinderen hebben inmiddels eindexamen gedaan en studeren.

Het gaat er niet per se om dat de kinderen doen wat jij zegt, maar je hoeft als ouder ook niet altijd te doen/toe te staan wat zij willen. Ze zijn minderjarig en ze zijn leerplichtig. Je een beetje inspannen voor school is toch niet te veel gevraagd? Daarna is er nog genoeg tijd om te gamen of te werken.

Elizabeth

De vraag is hoe je dat 'afdwingt' als een kind echt niet wil.

Afdwingen

Voor mij zou het heel simpel zijn: geen huiswerk doen en onvoldoendes halen dan ook geen vrijetijdsactiviteiten als gamen of een bijbaan hebben.

Echt?

En ga je er dan de hele avond naast zitten om dat te controleren?

Elizabeth

Dat klinkt een beetje zoals die moeder bij Oogappels? Weleens gezien? Bepaal jij ook de studiekeuze van je kind?

verantwoording bij het kind (lang)

Nog geen ervaring met eigen kind. (want zit nu in groep 8).
Maar ik zelf had als puber van 15 ook andere interesses dan school. En thuis ruzies over leren,uitgaan etc.
Toen ik van VWO naar Mavo was geplaatst (en dat is weer ander verhaal hebben mijn ouders een aantal goede open gesprekken met mij gevoerd.
Wat ik me herinner was het volgende:
- eerst benadrukken van leerplicht. Daarna samen in de krant bekeken wat als je nu 18 bent. Op welke baan zou je dan kunnen solliciteren. Ik kwam er al snel achter dat ik voor de leuke baan, dan wel wat studie nodig had. Wat verdient een baan waar je wel op zou kunnen solliciteren. Hoeveel kost een kamer/woning dan etc
- welke vakken of onderdelen van vakken gaat je makkelijk af. waar heb je meer moeite mee?
- wat vind je zelf een redelijke cijferlijst? wat wil jij minimaal staan aan het einde van dit schooljaar?
Daarna kwamen mijn ouders met een voorstel.
Elke maand controle (kregen dan de cijferlijst mee naar huis)
-stond ik het minimale voor de overgang. Dan bemoeide mijn ouders zich niet met schoolwerk. Hield ik het zelfde zakgeld bedrag en mocht ik 1x per week uit. En alleen op zaterdag werken.
- stond ik hoger dan ging mijn zakgeld omhoog. En mocht ik 2x per week uit. En meer werken.(1 avond erbij)
- kwam ik onder het minimale dan betekende dat minder zakgeld, niet uitgaan en mijn ouders zouden mijn overhoren
- hulp mocht ik altijd vragen
Ik heb toen nog heel bijdehand gevraagd en als ik zo hoog sta, dat mijn gemiddelde boven een 8 is. Dan lieten ze alles los. En mocht ik zelf weten hoe vaak ik er naast werkte en uitging.

Ik ben met hele hoge cijfers geslaagd voor de Mavo . En stroomde door naar de Havo en was toen eigenlijk ook al uit de puberteit. Of in iedergeval het ergste gehad.

Ik ben nog steeds blij dat mijn ouders dit zo hebben aangepakt. Natuurlijk haalde ik wel eens een onvoldoende. Maar ik was nu wel erg gemotiveerd on te zorgen dat mijn gemiddelde van dat vak goed bleef.

Jaren later hoorde ik van mijn ouders dat ze die zakgeld verhoging en extra dag uitgaan al ingepland hadden voor mijn leeftijd. Maar dat ze gezien mijn houding het maar aan de cijfers gingen koppelen . Hele goede zet geweest.