Hoe krijg ik dochter gemotiveerd om te leren?

veel te jong

Even hard mijn mening:
ze mag dan wel slim zijn, maar van groep 5 naar 7, ik vind het belachelijk; ze hoort natuurlijk helemaal niet 'thuis' in deze groep. Bij 'ons' op school versnellen ze ook wel eens, maar meestal bieden ze andere stof aan voor dergelijke kinderen. Of het kind moet ook voorlopen in de sociaal emotionele ontwikkeling.
Haar instelling is natuurlijk niet goed, nu, ik denk dat ze een striktere aanpak nodig heeft (meisje + slim = pittig...). Zoals beperken van de computer en dan maar op iets anders creatiefs doen (cursus tekenen, knutselen, of sporten).
Ik denk dat het op de middelbare wel goed kan gaan (dan moet je haar naar de hoogste opleiding doen), dan heeft ze weer wat te doen.
Maar men mag het natuurlijk volledig oneens zijn met mij

ikke en Marc

"maar van groep 5 naar 7, ik vind het belachelijk; ze hoort natuurlijk helemaal niet 'thuis' in deze groep"

Wat een ontzetten domme, onnozele opmerking. Als je toch zo overduidelijk totaal niets ergens van afweet, waarom dan toch zo nodig je mening geven? Omdat het kan?

Marc: ik denk dat je dochter meer begeleiding nodig heeft. Er moeten -net als bij ieder kind- eisen gesteld worden aan haar werk: aan de verzorging, aan wat ze doet en wat ze (bijv. per week) af moet hebben. Daarbij zou je moeten kijken of het werk dat ze krijgt wel passend is qua niveau.
Ik zou er zeker over in gesprek gaan met de leerkracht en de IB-er van de school.

Verder zou ik voor buiten school op zoek gaan naar 1 of meer hobby's/clubjes. Het klinkt een beetje of ze ook thuis niet genoeg uitgedaagd wordt. Veel dingen kun je ook gewoon een paar keer uitproberen. Zo kan ze ontdekken wat haar aanspreekt. Ik zou zeker -als ze dat nog niet doet- ook kiezen voor een sport (erg goed om 'uit het hoofd' te raken en fysiek bezig te zijn).

hier ook,

precies zo'n situatie, kind versneld (al in groep 3), niet veel aansluiting in de klas, werk afraffelen, ze kreeg wel moeilijke dingen aangeboden maar stopte daarmee zodra ze iets niet wist. Ze is vanaf groep 7 naar een leonardo-school gegaan en daar ging het wel wat beter. Ze zit nu in de brugklas gymnasium en komt ereindelijk achter dat ze wat moet doen om goedecijfers te halen.
Ik ben het eens met wat Jippoxzegt. Inderdaad eisen aan het werk stellen is belangrijk, ook aan het pluswerk. En uitleg en begeleiding is daarbij ook nodig.
Om buiten school een uitdaging te krijgen is onze dochter bij de muziek gegaan, ze speelt nu een blaasinstrument in een orkest. Heel goed om te leren dat dingen niet allemaal vanzelf gaan maar dat er wel eens oefening voor nodig is. En dat het geen schande is om eerst wat fout te doen.

lees mee

Ik lees even het bericht en de reacties met belangstelling mee want ik herken een hoop in het verhaal van Marc wat mijn zoon aangaat.

Zoon zit in groep 5, waar hij één van de jongsten is (hij is een vroege leerling, maar heeft geen groep overgeslagen). Zoon heeft het naar eigen zeggen naar zijn zin in de groep, maar weinig tot geen aansluiting bij de anderen, heeft een erg laag zelfbeeld en ook qua motivatie zit het ook bij hem niet goed.
Ook hij raffelt zijn werk af, werkt erg slordig en handschrift is haast onleesbaar (verbaasd me dat de leerkracht het nog kan lezen).

Als hij iets niet direct weet wil hij er niet aan beginnen en vermijdt het. Hij doet of helemaal niets of gaat tekenen en dat doet hij zeer fanatiek. Ook hij is briljant in het verzinnen van smoezen (probeert nu onder school uit te komen met de meest uiteenlopende excuses…).

Cito's zijn momenteel redelijk gemiddeld maar rekenen is slecht gemaakt. Toen ik het werk inzag, zag ik ook hier onafgemaakt werk, werk na start weer gestopt is en erg afgeraffeld, slordig werk.

Het enige wat ook hem erg interesseert is de computer, gamen of de tv thuis. Op school is er toezicht op computers dus daar kan hij niet onbeperkt achter de computer.

Momenteel is men gestart met een beloningssysteem, maar de Cito's laten dat niet ziet. Het blijft afgeraffeld. Hij snapt wel degelijk wat er gedaan moet worden en kan het werk cognitief makkelijk aan. Hij is alleen niet aan het werk te krijgen of begint pas na een kwartier….en begint pas met werken in de laatste minuut. Dat stoomt hij door de sommen heen en is het klaar (alsof hij ineens 'wakker' werd met het idee: "Oh, dat moet af…."). Dat was in de vorige groep al opgevallen. Een kind dat het niet kan, stoomt dan niet in ene keer foutloos door het werk.

Ook wij zitten met de handen in het haar. Vandaar dat ik meelees.

Jingle

Wat mij opvalt in je bericht is dit:
"Het enige wat ook hem erg interesseert is de computer, gamen of de tv thuis. Op school is er toezicht op computers dus daar kan hij niet onbeperkt achter de computer"

Bedoel je dat hij thuis wel onbeperkt achter de computer kan? Dan zou ik beginnen met dat heel erg in te perken. Wat heeft je zoon buiten school aan bezigheden? Zit hij op een sport, speelt hij een instrument? Zit hij op andere clubjes? Ik zou thuis beginnen, je kunt er ook best eisen aan stellen. Laat hem dingen uitproberen en als hij het maar een beetje leuk vindt ook meteen voor langere tijd. Het kan best zijn dat je kind gewoon veel te weinig uitdaging heeft en kiest voor de 'makkelijke' weg (beeldscherm).

Ook op school denk ik dat de oplossing ligt in een betere begeleiding en werk op maat. Maar nogmaals: ik zou vooral ook thuis beginnen met meer 'stimuleren'.

toezicht op beeldschermtijd echt noodzaak

Ik moet mijn zoon (bijna 9)ook heel kort houden wat betreft beeldschermtijd. Binnen de kortste keren houdt hij zich niet meer aan de afspraken (half uur). Ook heeft hij het er de hele tijd over, voor buitenstaanders is het dus echt Chinees wat hij uitkraamt
Toen hij woensdagmiddag bij een vriendje was hebben ze daar urenlang mogen WII-en (of hoe schrijf je dat?) Daarna was mijn zoon thuis niet te genieten, hij merkt het nu zelf ook dat het niet goed is om dit te lang te doen. Mooi dat er hier nooit een WII in huis komt, een ipad is al voldoende voor een beeldschermverslavind als wij niet ingrijpen. De volgende keer dat mijn zoon daar speelt zal ik ook wel vragen of ze er na een uurtje mee stoppen.
Die beeldschermen werken nu eenmaal zeer verslavend, het is als ouder dat je die tijd beperkt. Gelukkig heeft mijn zoon z'n trompet, lego en tekenen en speelt genoeg met vriendjes, maar als ik hem z'n gang zou laten gaan zou hij de hele dag in dragonville willen blijven
Je hebt het als ouder zelf in de hand, stimuleer andere bezigheden.

reactie van Ikke

Ik denk dat zij begrijpt dat kind van 5 naar 7 gegaan is, oftewel twee klassen in één keer overgeslagen heeft.

Verder ben ik het eens met de anderen.

Ja faalangst

Ik herken ook veel in het verkeerde haal van TO.

wij verdachten ons makkelijk leende kind ook van faalangst.

Advies: lees daarover, bied je kind uitdaging aan en vooral: focussen op het proces, niet op het resultaat. Dus niet: wat goed dat jee 9 of 10 hebt, maar: goh da, heb je vast goed je best gedaan. Is er nog iets dat je volgende keer nog beter kunt doen?

En benadrukken dat fouten maken mag en dat ze zelfs goed zijn omdat je ervan kunt leren.

En uitdaging bieden, zodat het kind leert moeilijke dinge, te doen en door te zetten.

afraffelen

Waar ik me bij ons op school aan erger is dat de pluskinderen toch altijd eerst het gewone werk moeten maken, daarna het extra werk en dan pas aan het pluswerk mogen beginnen. Bij mijn kinderen zie ik dat zelfs het pluswerk simpel is en het gewone werk is dan natuurlijk helemaal super saai. Dus waarom zou je je best doen voor dat stomme werk. Tweede zoon gaat nu gelukkig naar de middelbare. Maar wat een ellende. Van topdown werken hebben ze op de basisschool nog nooit gehoord (hier dan tenminste).

Ik kan me het afraffelen dus wel voorstellen, moet je je eens voorstellen dat je jaren achter elkaar dingen moet doen die je allang weet. Boring!

Ouders het probleem?

Ik begin te denken dat in dit soort draadjes de ouders het probleem zijn. In plaats van de school z'n werk te laten doen moeten de kinderen (en dus eigenlijk ook de ouders) toch vooral worden geaccepteerd als heel bijzonder en in plusklassen worden gestopt en worden 'versneld' zodat hen de kans op een 'normale' ontwikkeling zoveel mogelijk wordt ontnomen. En vervolgens natuurlijk klagen als het kind een vreemde eend in de bijt blijkt. Ik vind die reactie van 'Ikke' zo gek nog niet. Twee klassen versnellen is nog al wat op die leeftijd. Dat kind komt in een andere wereld terecht en het zou een godswonder zijn als ze daar geen problemen mee had.

Het is heel gebruikelijk dat slimme kinderen zwaar leunen op hun slimheid en kiezen voor alles wat ze makkelijk afgaat. Wat moeilijker gaat vermijden ze liever. Dus ja, een slim kind heeft een risico om lui te worden. Had ik vroeger ook, nog steeds last van trouwens. Maar godzijdank waren mijn ouders niet zo gek om mij 2 klassen vooruit te laten plaatsen.

Maar jullie zouden je eens moeten realiseren dat je kind weliswaar een probleem heeft (wie niet?) maar dat jullie zelf en jullie eigen ambities, frustraties en god-weet-wat-nog-meer het vaak alleen maar nog veel erger maken.

Hombre

De meeste mensen denken hier dat het niet om twee klassen gaat maar om één. Voor de zomer groep 5 en na de zomer groep 7. Dat is toch echt maar 1 versnelling, geen twee.

ah!

Daar is de volgende zonder kennis van zaken die er zo nodig zijn plasje overheen moet doen.

Hombre: heb je zelf voor de keuze gestaan om een kind al dan niet te versnellen? Hoeveel kinderen ken jij in je directe omgeving die versneld zijn en daar problemen mee hebben gekregen? Hoeveel volwassenen die versneld zijn ooit, of juist bewust niet, heb je gesproken? Hoeveel ouders van kinderen die voor deze keuze staan? Welke boeken, artikelen, onderzoeken enz. heb je gelezen over deze materie? Welke deskundige heb je geraadpleegd?

Of is het gewoon maar je eigen gevoel, waarop je deze mening bouwt?

Dalarna & Jippox

Dalarna: Duidelijk

Jippox: Voel je je aangesproken? Wil je ontkennen dat dit soort factoren een rol spelen? Dan ben je wat mij betreft in denial.

Ik wil best geloven dat ik overdrijf, maar ik geloof niet dat ik er helemaal naastzit. Al die ouders die zo nodig een bijzondere omgeving rond hun bijzondere kind willen scheppen zorgen er straks misschien wel voor dat hun kinderen zich in de gewone wereld niet meer kunnen handhaven.

Ik geloof niet dat een van mijn academische vrienden en familie op de lagere school ooit is versneld, maar dat kan ik moeilijk als bewijs aandragen.

Net zo min als ik kan pochen met een batterij aan studies, Jippox, zoals de meeste normale mensen. Wist je niet dat het op het Internet andersom werkt? Hoe meer links je weet te citeren om je stellingen te ondersteunen, hoe groter de kans dat je een dwaallicht bent. Dit soort vragen zijn eigenlijk alleen bedoeld om lastige stemmen de mond te snoeren.

kortom

Je kent niemand die voor de keuze heeft gestaan, je hebt zelf nooit voor de keuze gestaan, je hebt je er nooit in verdiept... Maar je weet wel dat al die ouders het verkeerd doen.

Goh.

Nou dank voor je boeiende bijdrage. Ik denk dat die ouders hier echt wat mee kunnen!

4 voorbeelden

Ik ken vier voorbeelden in mijn directe omgeving (familie) en bij alle vier heeft het versnellen slecht uitgepakt. Cognitief ging het prima, maar sociaal was het moeilijk. Over mijn kind is even een balletje opgegooid, maar wij willen het versnellen niet hebben. Zeker niet omdat het om een jongetje gaat die sociaal-emotioneel prima bij zijn leeftijdsgenootjes past. Niet netjes om opmerkingen van mensen die er een andere mening op na houden "dom" en "onnozel" te noemen en bovendien niet erg overtuigend.

ja maar hoe oud is het meisje?

Stel dat ze 8 jaar is, misschien ook nog een vroege leerling (van oktober-november-december) dan kan ik me voorstellen dat dit meisje doodongelukkig is tussen de prepubers in groep 7. Ze zijn al drie jaar geleden verhuisd, en nog steeds heeft het kind geen vriendjes! Dan lijkt mij er meer aan de hand dan een kind dat ondanks een versnelling nog steeds niet voldoende wordt uitgedaagd (want dat meen ik tussen de regels door op te maken).

Overigens denk ik dat Hombre wel een discussiepunt heeft. Misschien niet van toepassing bij MarcT, maar ik ken ook wel een paar gevallen van (over)gestimuleerde kinderen die uiteindelijk niet zo briljant waren als de ouders dachten, of dat in ieder geval niet lieten zien. I
k vind het wel lastig, mijn oudste liet voor hij in de school-leeftijd was bizarre dingen zien van wat hij al kon (tot 1000 tellen en die getallen kunnen herkennen, kende de topografische kaar van de wereld zowat uit zijn hoofd, alle dagen/maanden kennen en dat toepassen, wist voor zijn 3e al wie wanneer jarig was etc. Best 'briljant' eigenlijk. Tegenwoordig heeft hij een halve klas overgeslagen en hij is een vroege leerling. Nu 8 jaar en doet deels groep 5, deels groep 6. Op het groep 6 werk scoort hij nog steeds A's, maar op taalgebied, het groep 5 werk minder (B's en een C voor spelling). Aan de ene kant denk ik wel eens dat hij meer uitgedaagd moet worden, maarja, het taalgebied daar scoort hij niet zo goed op. Aan de andere kant is een klas overslaan geen goed idee, op sociaal gebied. Hij is nu al de jongste en heeft nu al weinig aansluiting in zijn klas (waar bovendien nog wat zittenblijvers in groep 6 bij zitten die al 11 zijn). Hij zoekt ook in zijn omgeving (buurt/scouting) eerder contact met iets jongere kinderen van 6-7 jaar en nooit met kinderen van 9-10 jaar.

'uitvallers'

Je hebt uitvallers aan de onderkant en uitvallers aan de bovenkant. Bij de uitvallers aan de onderkant wordt soms gekozen voor een klas opnieuw doen, en soms om toch in de eigen klas te blijven maar een eigen leerlijn te volgen. Soms blijft een kind zelfs 2x zitten, en soms heeft het dan nog steeds een eigen leerlijn nodig.
Bij uitvallers aan de bovenkant heb je feitelijk hetzelfde. Alleen gaat het dan over al dan niet een groep vooruit schuiven.
Waar het om gaat is dat er soms 'iets' moet gebeuren omdat het niet goed gaat met een kind.
Daarbij is de ene oplossing niet beter of slechter is dan de andere. Dat hangt namelijk nogal af van het kind waar het over gaat: Wat past het beste bij dit specifieke kind.

Om hier nu van een kind te roepen: "Belachelijk, ze hoort niet in die groep" vind ik nog steeds dom en onnozel. Hoe weet je dat nou? Hoe kun je zoiets zeggen van een kind dat je niet kent??

Dat versnellen soms niet goed uitpakt zegt uitsluitend iets over die specifieke situatie. Daarmee is versnellen niet opeens iets slechts en niet versnellen opeens de enige juiste keuze. Zo simpel is het niet. Evenzo goed pakt niet versnellen ook niet altijd even goed uit.

Het is dan ook een beslissing waar gelukkig meer partijen bij betrokken zijn: ouders, leerkrachten, IB-ers, soms een psycholoog of orthopedagoog, en natuurlijk -niet te vergeten- het kind zelf. Verder is het vooral ook een proces, waarbij je samen steeds weer kijkt: wat is op dit moment het beste voor het kind. Is dat nog steeds een eerder gemaakte keuze of moet er alsnog iets veranderen?

Dat er pushende ouders bestaan (dat zal ik niet ontkennen) betekent natuurlijk niet dat alle ouders met (ver) voorlopende kinderen pushende ouders zijn, die hun eigen ambities en frustraties aan het uitleven zijn.

Tot slot: wie denkt dat je als ouder 'zomaar' even je kind een klas over laat slaan, heeft duidelijk geen flauw idee waar hij het over heeft, maar veroordeelt ondertussen wel even lekker ongefundeerd die ouders die worstelen met een kind waar het niet goed mee gaat. Heel constructief, zulke bijdragen.

Veroordelen

Een kind dat op cognitief gebied ver voorloopt en geen problemen heeft op andere vlakken, zou ik niet laten versnellen. Ik ken ouders die daar anders over denken. Ik heb niet de minste behoefte om daar dan weer een mening over te hebben, ik hoef gelukkig alleen maar keuzes voor mijn eigen kinderen te maken, dat vind ik wel verantwoordelijkheid genoeg.

"Tot slot: wie denkt dat je als ouder 'zomaar' even je kind een klas over laat slaan, heeft duidelijk geen flauw idee waar hij het over heeft"

Mijn ouders hebben twee kinderen zomaar een klas over laten slaan hoor.
Tenslotte, ik veroordeel ouders die andere keuzes maken niet, ik weet ook helemaal niet hoe het is om een kind te hebben dat vastloopt, dus waarom zou ik?

Ikkewel

"Mijn ouders hebben twee kinderen zomaar een klas over laten slaan hoor"

Ik ben benieuwd of jouw ouders dat ook zo zien. Vinden zij zelf echt dat ze dat 'zomaar' hebben gedaan? Of zouden zij daar heel misschien toch over hebben nagedacht, een afweging in hebben gemaakt? En de school? Had die er ook geen mening over en geen stem in?

Mijn ouders vinden nu dat ze er veel te makkelijk over gedacht hebben.

En?

Dus is versnellen altijd de verkeerde keuze?

Overigens: dat is wel achteraf bezien, met de uitkomst zoals hij is. Was het wel goed uitgepakt, zouden ze er dan ook zo over hebben gedacht? Waarschijnlijk niet.

Niemand kan in de toekomst kijken. Daarom is het voor iedereen met een kind waar het niet goed mee loopt zo ontzettend moeilijk om een goede keuze te maken. Gelukkig doen de meeste ouders dat niet 'zomaar', maar weloverwogen en in overleg met anderen.

Andere generatie

Ik vind dat je versnellen van kinderen vroeger niet kunt vergelijken met nu. Het onderwijssysteem is nu zo anders. Dus waar het toen fout ging hoeft het nu helemaal niet fout te ga
an.

Jippox

Ik zeg alleen wat over mijn eigen afweging, verder niets. Ik vind het heel vervelend dat onze ervaring niet in jouw straatje past, maar het is niet anders.

Ikkewel

Ik begrijp je reactie niet. Ik geef juist aan dat je bij ieder kind een individuele afweging moet maken en dat er juist geen algemeen voor iedereen opgaand 'goed of fout' is.
Alle ervaringen passen dus 'in mijn straatje', als je dat al zo wilt noemen.

wel of niet versnellen niet aan de orde

Topic starter heeft geen vragen over wel of niet versnellen: zijn dochter is al versneld. Zijn vraag gaat over gebrek aan motivatie (ed) van zijn dochter.

Marc, kijk eens in het boek 'Slim maar ...' van Peg Dawson. Het boek gaat over executieve vaardigheden zoals motivatie, werk beginnen, afmaken, verzorging, concentratie etc. Jouw vraag heeft mi niet zozeer met het versnellen van je dochter te maken maar met executieve vaardigheden die zij nog niet voldoende beheerst. Vaak wordt gedacht dat slimme kinderen, goed ontwikkelde executieve vaardigheden hebben, maar dat is niet perse zo. Dat zie je regelmatig, oa bij slimme kinderen. Misschien is het boek een eerste stap gezien diverse termen & begrippen.

even heel kort.....

Ik ben aan het werk dus even kort. Dochter heeft 1 groep overgeslagen. Ik was misschien niet helemaal duidelijk. Ik heb alle reacties met belangstelling gelezen. Bedankt voor alle reacties! Moet weer verder. Zal als ik meer tijd heb uitgebreider reageren.

We hebben.....

Na de versnelling gaat het stukken beter met dochter. Dus we zijn al een stap in de goede richting maar het is geen wondermiddel een groep overslaan. Zie je, een kind versnellen pakt niet goed uit is zo makkelijk gezegd. Ze moet ook een kans krijgen om haar weg te vinden. Omdat ze jong is, heeft ze nog wat te leren qua huiswerk maken en netjes werken. Ja, nu moet er ineens echt iets geleerd worden en dat is even wennen. Op school een gesprek gehad met zijn juf. Zowel thuis als op school gaan we slordig afgeraffeld werk niet meer accepteren. Toen dochter haar huiswerk gisteren heeft gemaakt heb ik alle slordigheden uitgegumd en weer opnieuw laten doen. Tot mijn grote verbazing was het heel erg netjes gedaan. Zo netjes heb ik haar werk nog nooit gezien. Dochter is er al die jaren mee weggekomen dus inderdaad eisen dat het netjes is anders leert ze het niet. Wat het gamen betreft moet er inderdaad iets veranderen. Ze zit op ballet en danst graag (2x per week) dus een hobby heeft ze wel. Ze heeft op pianoles gezeten maar wou geen noten leren lezen deed alles uit haar hoofd. Ze vond het niet meer leuk toen het moeilijk werd en is gestopt. Ze speelt bijna niet met speelgoed alleen als het net nieuw is. Vindt wel timmeren en apparaten uit elkaar halen leuk, maar speelgoed is niet aan haar besteed. Jammer..... Vriendschap zijn we aan het stimuleren. Ze speelt dus wel met andere kinderen maar het blijft oppervlakkig moet nog groeien. Daar zit niet echt het probleem. Ze is wel sociaal handig maar moet haar weg nog vinden. Ze wil vaak niet afspreken omdat ze liever achter de computer zit en online gaat gamen. Ze chat ook veel tijdens het gamen met mensen over de hele wereld, dus is wel sociaal bezig. Ik heb wel het gevoel dat dochter te obsessief bezig is met het willen gamen. De mensen met wie ze chat noemt ze haar vrienden. Ik zal hier meer grenzen in aan moeten geven. Het boek slim maar ga ik lezen. Lijkt me wel goed om aan haar executieve functies te werken. Wat betreft het versnellen en de mening van Hombre dat het aan de ouders ligt. Dit kun je zo niet zeggen, het is niet zwart wit. Ik vind het ook kwetsend. Ik ga het ook niet verdedigen, uitleggen. Dan zou ik teveel vertellen over dochter ivm privacy van dochter. Het besluit om te versnellen is echt niet zomaar gedaan en niet uit frustratie van mij en mijn vrouw. Heel eerlijk gezegd begrijp ik je reactie wel. Toen ik nog geen kinderen had vond ik ouders en hun hb kind maar moeilijk doen. Heb je een slim kind dan moet er van alles gebeuren en is kind niet gewoon blij met zijn slimheid. Nu weet ik wel beter. Ook dacht ik vroeger over ouders met kinderen die niet luisteren. Die ouders voeden hun kinderen niet goed op. Nu ik zelf een zus heb met een neefje die adhd heeft. Zie ik waar zij tegenaan loopt en dat het gewoon veel moeilijk is om zo'n kind goed te laten luisteren. Dat die altijd toch weer doet wat niet mag. Eerst doen dan denken. Medicijnen geven voor adhd vond ik lekker makkelijk dan is je kind stil. Nu weet ik wel beter dat het soms niet anders gaat. Ik probeer maar te zeggen waarom ik nooit vertel over mijn kind en het hb zijn. Ik weet hoe de meeste mensen het veroordelen. Zelfde met mijn zus, bijna niemand weet dat neefje adhd heeft, gewoon omdat mensen het niet snappen. Het grappige is dat er vanzelf ouders met net zulke kinderen mij opzoeken om erover te praten. Als je allebei zo'n kind hebt hoef je niet bang te zijn dat je veroordeeld. Als alles goed ging met mijn dochter dan had ik geen draadje gestart op dit forum. Gelukkig gaat het veel beter dan vorig jaar. Voor mij persoonlijk merk ik dat ik heel veel goede tips krijg van andere ouders op dit forum. Vandaar dat ik vaak meelees op dit forum. Nogmaals bedankt voor het meedenken allemaal.

leren doorzetten

Beste Marc,

Ik denk dat Fransien het goed gezien heeft. Er is sprake van vermijdingsgedrag en faalangst bij je dochter. Ze durft niet aan moeilijke taken te beginnen. Hiervoor heeft ze gewoon meer begeleiding nodig op school. Durven fouten maken en opnieuw beginnen is heel erg moeilijk voor slimme kinderen. Dat moeten ze expliciet aangeleerd krijgen anders haken ze bij alles af wat ze niet direct begrijpen. Probeer de onderzoekende houding die ze bij gamen heeft te vertalen naar haar schoolwerk. Zorg voor interessante top-down opdrachten in de plusklas. Maar ook doorzetten als het moeilijk wordt. Wat een gemiste kans dat de pianoles gestopt is! Een goede docent leert haar doorzetten en thuis leer je haar te oefenen op vaste momenten. Belonen voor alle pogingen en leuke muziek aanbieden.
Succes,

Jutta