Hoe houd ik zelf het huiswerk vol?
Ik heb 2 kinderen met adhd en zij zitten in de 1e en 3e van het VO. Ze doen gymnasium en vwo. Best slimme kinderen dus. Het enige wat echt zo moeizaam gaat is het huiswerk. Ik ben er elke dag zoveel tijd aan kwijt om ze te begeleiden en te sturen. Niks gaat vanzelf. Ze moeten heel erg achter de broek aan gezeten worden. Jongste is wel wat geconcentreerder, maar ziet het overzicht niet. Oudste is erg verslaafd aan telefoon en computer, dus die maakt zich overal snel vanaf om maar te kunnen computeren. De afspraak is dat dat mag als huiswerk af is. Ondertussen begin ik wat oververmoeid te raken om iedere middag en avond met ze bezig te zijn (vader helpt ook mee bij wiskunde ed). Ik ben aan het helpen, aan het controleren, overhoren, maak overzichten wat wanneer af moet zijn etc. Ik help met het maken van samenvattingen etc. De cijfers van jongste zijn prima dus dat is het probleem niet, maar hij mist nog het overzicht ook van wat moet welke dag mee (vergeet dan veel als ik niet help). Oudstes cijfers gaan alweer wat achteruit. Zij heeft ook echt enorm veel huiswerk. Ze maakt lange dagen op school en heeft veel slaap nodig, dus om 21.00 is het helemaal op. Weinig tijd dus voor huiswerk. Inmiddels zitten we de hele zondag werk voor te bereiden en voor te werken, omdat ze het anders door de week niet af krijgen. Wat ook meespeelt is dat bij beide de concerta rond het avondeten uitgewerkt raakt. Soms geven we ze nog ritalin zodat ze nog eventjes door kunnen, maar dan doen we liever niet.
De kinderen werken hard, maar ik als moeder dus net zo hard, naast mijn baan en huishouden. Ik durf soms 's avonds niet weg omdat ik weet dat de kinderen hulp nodig hebben. Man helpt zoveel mogelijk, maar is ook redelijk vaak weg.
De kinderen een niveau lager onderwijs laten volgen heeft volgens school niet zoveel zin. Jongste is begaafd en heeft uitdaging nodig. Bovendien ook daar krijgen ze huiswerk en zullen ze op dat vlak hulp blijven houden.
Wie heeft tips voor mij om het vol te kunnen houden?
Uitbesteden
Het kost je wat geld, maar dan heb je ook wat. Zoek een aardige student die dit voor een paar keer per week van je overneemt.
Is voor alle partijen beter.
Geen avond weg
Geen avond meer weg durven is wel wat extreem. Ik heb zelf ook een dergelijke situatie, maar stiekem geniet ik wel een beetje van de dankbare puber. Zoveel contact hebben we al in geen jaren gehad. Maar goed, vooralsnog gaat het hier nog maar om één puber, dat wel.
Misschien kan je de avondjes weg beschouwen als een oefening in zelf doen? Dan zet je de boel morgen wel weer op de rails indien nodig.
En ja, uitbesteden als het kan. Maar dat wordt wel prijzig als het elke avond moet. Misschien 1x per week als vervanging van jou, als een soort huiswerkoppas?
Afbouwen
Dat je in de brugklas veel moet begeleiden vind ik begrijpelijk, maar het is wel de bedoeling dat dit in de loop van het jaar steeds een beetje afgebouwd wordt. En als een kind in groep 3 zit, zou het al het plannen etc. echt zelf moeten kunnen. Dan nog kan je best eens helpen met huiswerk (iets uitleggen of overhoren) maar dat is dan maar af en toe en alleen op verzoek van het kind. Ik denk dat er wel een punt moet komen waarop je kinderen het helemaal zelf moeten kunnen. Hoe zie jij dat? Waar ligt voor jou het punt waarop ze het zelf moeten gaan doen? Is dat in de 4e? Het eindexamen jaar? Of zie je jezelf ook nog helpen als ze naar een vervolgopleiding gaan??
Ik denk dus dat het prima is om je brugklasser te begeleiden (maar wel met als doel dat het steeds meer zelf gaat doen) en dat als dit teveel voor je is dat je dan op zoek moet gaan naar een huiswerk klas o.i.d. Maar ik denk wel dat je je kind in de 3e meer los moet gaan laten. Sommige dingen leer je ook uit ondervinding. Als je moeder alles voor je regelt en organiseert, hoef je het zelf niet te gaan doen natuurlijk...
Stoppen?
Het is een lastige zaak. Sommige kinderen met autisme of ADHD kunnen echt nog niet plannen en organiseren ook niet als de ouders stoppen ze daarbij te helpen. Het is een lastig proces en soms kan ineens het kwartje vallen maar sommige pubers hebben je steun lang nodig. Hier gaat het wel steeds beter. Er is steun en steun. Het minimum is dat ik zorg dat er even attentie is na het eten hoe het met het huiswerk zit en dat ik ze daar de ruimte voor geef. Zondags smiddags even een moment om de weekplanning door te nemen. Als ze het niet zelf doen, kijk ik even mee. En dan dagelijks help ik nog met huiswerk dat niet begrijpelijk is, even meelezen wat de bedoeling is en samen nadenken over oplossingen. Mijn kinderen zitten nu in de 3e en 4e.
Maar sommige ouders zijn helaas zelfs genoodzaakt om in hogere klassen nog te helpen met het in- en uitpakken van de schooltas. Het is niet anders. Ik laat natuurlijk steeds meer los maar ik laat ze niet vallen om te ondervinden dat het niet gaat lukken.
Hoort erbij
Het hoort er bij. Het staat mij ook wel eens (vaak) tegen om na een lange werkdag me nog te moeten buigen over het huiswerk van de kinderen maar als het alternatief is dat het anders gewoon niet gedaan wordt dan moet het maar.
Uitbesteden kan ik trouwens aanraden als dat financieel mogelijk is. Mijn dochter krijgt twee keer in de week thuis huiswerk begeleiding met de vakken die ze moeilijk vindt en het kost wat maar dan heb je ook wat. Het is zoveel relaxter. Die vakken hoef ik me niet meer mee te bemoeien en de rest kan ze zelfstandig.
Verder heb ik gemerkt dat het hier werkt om er wat planning betreft flink bovenop te zitten als ze dat zelf niet goed kunnen. Dat maakt de hoeveelheid werk overzichtelijker.
We hebben hier vaste tijdstippen voor huiswerk maken voor de jongsten en plannen van te voren in wanneer we wat doen. Dat is niet alleen voor hun maar ook vooral voor ons als ouders. Dan weten we teminste wanneer we zelf vrij zijn 
Maar hoe leuk we dingen ook inplannen het is zeker zo dat we doordeweeks elke dag tijd kwijt zijn aan huiswerk begeleiding en omdat we natuurlijk ook nog werken slokt dit een deel van onze vrije tijd op. Het is niet anders.
Die van de eerste klas denk ik: hou ff vol.
Maar de vraag is voor de derdeklasser: je zegt dat ze achteruit gaat. Maar gaat ze achteruit in de zin dat jij meer moet begeleiden dan vroeger?
Of gaat ze achteruit in leren, lagere cijfers? Vindt ze het moeilijker? En gaat dat veranderen na de profielkeuze?
Of gaat ze achteruit in de hoeveelheid maakwerk die ze afkrijgt?
Of gaat ze achteruit in het leren omdat ze teveel tijd kwijt is aan het maakwerk?
Of vind jij het zwaarder nu je je aandacht over 2 kinderen moet verdelen, waardoor je oudste minder aandacht krijgt dan ze nodig heeft/had?
Ik heb zelf de ervaring gehad dat er tussen de hoeveelheid begeleiding in de 1e tot aan nu (4e) een flinke afname zit. Ik had het ook heel moeilijk gevonden als ik geen vooruitgang had gezien. Ik weet hoe vermoeiend het is, dus de tip van Kaatje is sowieso een goeie.
Herkenbaar
Heel herkenbaar. Mijn zoon (ADHD en hb) zit in 2 Gym. De overgang van de basisschool (2 vingers in neus, nooit huiswerk) naar het vo verliep moeizaam in het begin. En dan niet zozeer op cognitief vlak, maar huiswerk goed opschrijven, plannen, ordentelijkheid, hoe te leren etc. Omdat zoon gelukkig een rugzakje heeft kreeg en krijgt hij daar extra begeleiding bij op school maar het was, zelfs met de enorme hoeveelheid tijd en energie die ook ik erin stak, niet voldoende.
Uit het rugzakje kreeg hij toen studiementoraat en huiswerkbegeleiding bij een particulier huiswerkinstituut en dankzij een geweldige tutor (zelf student) begon het kwartje te vallen.
Helaas ging zijn tutor daar weg maar ondanks de kosten die ik nu zelf moet betalen, hebben we hem aangehouden. Hij komt nu een keer per week anderhalf a twee uuur en helpt zoon met alles waar hij op dat moment behoefte aan heeft: huiswerk, plannen, studievaardigheden etc. Ik kan je dit echt van harte aanraden! Uiteraard help ik zoon ook nog zoveel mogelijk (tas inpakken, kijken of hij niets vergeten is, overhoren) maar de tijd en energie die ik erin moet steken is drastisch verminderd. het belangrijkste is dat zoon zelf steeds vaardiger wordt en ook zelf steeds zelfstandiger wil worden. Hij is ontzettend gemotiveerd en daar gaat het om. Ja, hij blijft vrij gemakzuchtig dus ik moet er achter aan blijven zitten maar hij is enorm gegroeid wat studievaardigheden betreft. Niet dat hij alleen maar goede cijfers haalt, maar hij doet het gewoon goed. Ook hij heeft lange schooldagen en veel huiswerk maar hij heeft nog tijd genoeg om te voetballen, met zijn vriendjes af te spreken etc.
Kijk of je een goede, enthousiaste student kan vinden die je kinderen kan helpen. Het is het geld meer dan waard!
Helaas
Izar, dat is nog maar helemaal de vraag of jouw kind dat huiswerk zelf zal kunnen doen. Dat heeft geen samenhang met het niveau, maar met de manier waarop het wordt aangeboden en de wijze waarop daarvoor vanuit school eventueel ondersteuning voor is.
Het is al veel langer bekend dat het schoolsysteem dat zich richt op zelfstandigheid, eigenlijk niet geschikt is voor pubers (en studenten trouwens). Ze worden overvraagd.
Dus ja, helpen hoort erbij. En dat stopt niet in de tweede. Bij sommige leerlingen begint het dan pas (lopen dan pas tegen hun eigen beperking aan tov het aanbod).
Wat deze school erover zegt is bovendien helemaal waar: niveau zakken helpt niet, want huiswerk plannen en zelf overzicht moeten hebben, geldt op alle niveaus.
Groet,
Miriam Lavell
Izar
Bij sommige kinderen hoort dit er inderdaad bij. En dat staat dan los van VWO doen of niet. Als het niet lukt, dan lukt het niet. Ook niet op een lager niveau (want ook daar moet je werken, spullen meenemen en plannen).
Hier ook in de derde
Het valt me op dat veel mensen van mening zijn dat je in de brugklas moet begeleiden en dat het in de derde vanzelf moet gaan. Hier is het ook duidelijk andersom. Zoon heeft 1 en 2 atheneum met 2 vingers in zijn neus gehaald, hij deed zelden iets, maar de cijfers waren prima, in de eerste ging hij met gemiddeld een 7,6 over en in de tweede met een 7. Je vraagt je wel telkens af waar het schip strandt en dat is nu gebeurd. Zoon staat 7 tekorten (een vijf is 1 tekort, een vier 2 tekorten etc), bij max 4 tekorten gaan ze over, mits ze dan ook nog eens gemiddeld een 6,5 staan, ja dat wordt al lastig natuurlijk met 4 tekorten. Hij ging gewoon verder zoals hij in de eerste en tweede gewend was. Heb hem niet streng hoeven toe spreken, want hij moest er zelf al om huilen. Maar ik check nu wel zijn agenda en vertel hem wat ik vind dat hij die dag allemaal moet doen en vraag later ook of het gebeurd is. Ik durf voorlopig ook 's avonds en op zondag niet weg te gaan. Maar goed ik hoop dat dat hier een tijdelijke kwestie is, als je dat al 3 jaar lang zo vol houdt en nog 3 jaar moet doen, kan ik me goed voorstellen dat het teveel voor je wordt.
Misschien kun je aan werkzijde iets doen met je uren ofzo? Stel dat je bijvoorbeeld 3x8 uren werkt, dan zou je misschien naar 4x6 kunnen gaan ofzo, dan is er eind van de dag iets meer tijd.
Izar
Niet elk kind, gelukkig niet want dan had ik mijn baan wel op kunnen zeggen. Er zijn ook kinderen die vanaf het begin alles zelfstandig doen en dat ook blijven doen, die hun eigen zaakjes organiseren en die een eventueel behaalde onvoldoende gelijk weer compenseren door de volgende keer beter te leren.
En dan heb je kinderen die wat begeleiding nodig hebben. Sommige kinderen alleen in de brugklas en sommige kinderen tot en met 6VWO.
De kinderen van Carla hebben ook nog eens ADHD dus plannen zal waarschijnlijk nooit hun sterkste kant worden.
Een lager schooltype is alleen een oplossing als een kind het niveau echt te moeilijk vindt en het huiswerk niet snapt. Plannen, organiseren, huiswerk maken heb je op elk niveau en wordt niet minder op de Havo of het VMBO.
Dan kies ik er dus maar voor om het kind zelf te begeleiden. Liever dat dan dat ze niks doen en vervolgens in de problemen komen. Het streven is natuurlijk wel dat het op een gegeven moment zelfstandig gaat.
Ik vind het er dus in die zin wel bij horen. Een goede scholing zie ik wel als mijn verantwoordelijkheid dus ik zal ze alle mogelijk hulp aanbieden om die ook te krijgen. Lukt het ze zelfstandig, mooi, maar als dat niet gaat dan vind ik het er wel bij horen dat ik ze dus help.
Huiswerk bij adhd
Dat is een verhaal apart. Onze zoon moeten we ook best veel begeleiden.
Het gaat vooral mis bij herhalingen en stampen (woordjes). Als hij het zelf doet, dwalen na twee woordjes zijn gedachten af. Als wij het met hem doen, kan hij zo een uur geconcentreerd werken. Dat komt doordat wij hem de hele tijd bij de les houden. Daarnaast neemt hij het beter op, als hij over een onderwerp praat, dan wanneer hij erover leest.
Het is jammer en we hebben de hoop dat het uiteindelijk steeds makkelijker gaat. Het gaat nu alweer beter dan vorig jaar. Maar die hulp, die gaat hij nog even nodig hebben.
Aan de andere kant is het ook wel weer gezellig. We lachen ook veel af. Hij gaat altijd pas zijn huiswerk maken als zijn medicatie is uitgewerkt (als hij uit school komt is hij kapot, dan kan hij even bijna niets meer doen), dus dan maken we hem weer mee in al zijn gezellige kronkels. Het is een lekker ding.
Gelukkig leert hij wel snel, dus we kunnen gewoon weg gaan 's avonds, daar houden we rekening mee. (je moet nu alvast je repetitie leren, want morgen avond zijn we er niet)
Carla
Hoe zijn de resultaten van je kinderen eigenlijk? Je schrijft dat de cijfers van je oudste lager worden, maar waar moet ik dan aan denken?
En wat gebeurt er al jij wat minder begeleidt? Je helpt bijvoorbeeld bij het maken van uittreksels. Ik ben daar bij zoon (4 gymnasium) uiteindelijk mee gestopt, en wat blijkt? Hij redt het ook zonder uittrekstels. Leren via uittreksels is 'zijn ding' blijkbaar niet. Hier gaat het leren ook niet allemaal vanzelf. Afgelopen jaar ging hij met hakken over de sloot over (hij was bespreekgeval), en dat heeft toch wel wat met hem gedaan. Hij is er dit jaar echt serieuzer mee bezig. Wat ook scheelt: hij doet sinds dit schooljaar nu beneden in de woonkamer zijn huiswerk. Op zijn kamer heeft hij teveel afleiding van zijn computer en gitaar
Izar
Bij mijn jongste zoon werkt het zo als bij de zoon van Karmijn. Als je er niet naast zit dan doet hij niks. Niet eens zo zeer uit onwil maar werkelijk alles leidt hem af en als er niet iemand hem bij de les houdt dan zit hij zo een uur met een potlood en gummetje te spelen. Dan wordt het huiswerk dus een eindeloos drama waar hij ook niks van leert. Dus dan kies ik er toch maar voor om er echt naast te gaan zitten. Dan gaat het namelijk wel redelijk vlot. Hij heeft dat blijkbaar nodig.
Mijn jongste dochter is weer een ander verhaal. Zij kan goed plannen maar ze heeft een aantal vakken waar ze gewoon nogal zwak in is. Aangezien dat wel verplichte vakken zijn krijgt ze daarin dus begeleiding. Deels van mij en haar vader en deels van een daarvoor ingehuurde studente.
Als ze dit soort begeleiding nodig hebben dan vind ik het erbij horen om het te geven. Gelukkig hebben niet alle kinderen dit nodig, mijn een na jongste zoon maakt al zijn werk al sinds de brugklas helemaal zelfstandig. Dat soort kinderen heb je ook, heel fijn. Echter als dat niet gaat dan maar met mij er naast als een soort schooljuf.
