hoe ga ik het gesprek met school weer aan?

Vriendelijk maar duidelijk

Ik zou het gesprek ingaan met de insteek 'hoe gaan we er gezamenlijk voor zorgen dat zoon dit jaar wèl begrijpt wat het huiswerk is, zodat hij zijn huiswerk voor alle vakken in orde kan hebben'. Benoemen dat je het erg jammer vindt dat het vorig jaar is misgegaan en dat je graag wilt dat het dit jaar wel goed lukt. Wat is daarvoor nodig volgens school? Wat is daarvoor nodig volgens jou? En wie pakt welk stukje? En dan bijvoorbeeld de afspraak dat mentor/school duidelijker communiceert over huiswerk en hoe ze dat concreet gaan doen, dat zoon een buddy krijgt die hem het huiswerk kan doorgeven als het toch onverhoopt niet helemaal duidelijk was en dat jij thuis checkt of hij eea duidelijk heeft (ook afspreken hoe jij kunt weten of het klopt wat hij denkt/zegt) en in de gaten houdt dat het ook allemaal gedaan en geleerd wordt.

Ik vind het een gezamenlijke verantwoordelijk van school, ouders en natuurlijk je zoon. Als hij door zijn beperkingen op dit moment nog niet in staat is om die verantwoordelijkheid te nemen betekent dat dat school en jij er iets meer in moeten investeren.

Probeer in ieder geval heldere afspraken te maken over wie er wat doet en koppel dit ook nog per mail terug (' hierbij een kort verslag van het gesprek op die en die datum, waarin we de volgende afspraken hebben gemaakt'), zodat je school erop kunt aanspreken als ze zich niet aan deze afspraken houden.

Succes!

Per docent?

Je schrijft dat het huiswerk bij sommige vakken onduidelijk is. Is het mogelijk om, naast de mentor, ook met de betreffende docenten te spreken?
Op school van oudste zijn er 10 minuten gesprekken waar je op 3 docenten/ vakken kunt inschrijven, bedoeld voor ouder én leerling samen. Dat heeft bij ons goed gewerkt, je kunt dan per vak specifieke afspraken maken met de docent en je kind samen, en de problemen op tafel leggen en kind kan aangeven waar ie moeite mee heeft en wat ie nodig heeft.
Dat heeft mij mijn oudste redelijk goed geholpen.

concreet maken: wat heeft hij nodig?

Kun je heel concreet maken wat je zoon nodig heeft van een leerkracht? Mijn ervaring is: hoe concreter, hoe beter. Want je kunt wel inzetten op "ik ga er bovenop zitten', maar waar dan bovenop? Wat is dat dan 'meer duidelijkheid'? Dat laat mogelijk teveel ruimte voor eigen interpretatie van de leerkrachten. Heb je een lijstje met 2 of 3 dingen die iedere leerkracht zou moeten doen om je zoon beter te ondersteunen? Zou je zoiets kunnen maken?

Zelfredzaam

Je zoon zit in een nieuwe klas; hj moet zijn klasgenoten nog leren kennen. Maar een 'buddy' voorkomt dat de school kan gaan twijfelen aan zijn zelfredzaamheid zodat er nog meer aandacht aan zijn werkhouding wordt besteed.
Als je zoon dmv een foto uit agenda van een klasgenoot (dageljks doen), zelf zijn zaakjes kan regelen, is hij minder vaak in de spotlight en kan hij rustiger 'ademen'.

Als je ietsop een andere manier kan oplossen, probeer dat dan. De goodwill van school kan op andere tijdstippen broodnodig zijn. Als je die ' verspeeld' aan een beroep doen op de docent vanwege huiswerk, blijft er weinig goodwill over.
Ik doel nu op zaken zoals taken te laat inleveren of een toets herkansen.

Lang leve de smartphone.

aanvulling

Onze zoon is deze week met school naar de Ardennen. De leerkracht die zijn groepje begeleidt, kent hem eigenlijk niet. Bovendien vraagt zo'n week een wat andere ondersteuning dan een gewone schooldag. Ik heb de begeleider van te voren gesproken en uitgelegd hoe zoon in elkaar steekt. En dat heb ik vertaald naar drie concrete verzoeken. O.a. wil je iedere dag als ze alle spullen weer moeten inpakken, even over zijn schouder meekijken of het allemaal lukt (want we weten uit ervaring dat het juist op die momenten mis gaat). Ik merkte dat de leerkracht het heel prettig vond om zulke concrete handvatten mee te krijgen.

Belangrijk is wel dat een leerkracht zich realiseert wat het probleem is als hij die tips niet opvolgt.

Misschien kun je hier iets mee?

goed punt Flanagan!

Goed punt Flanagan!
Voor sommige dingen heb je de leerkrachten misschien helemaal niet nodig.

buddy

hebben we vorige keer geprobeerd, maar dat werkte niet. Zowel hij als de buddy vergaten het. Zelf aan de docent vragen lukt ook niet.

Ik heb de mentor al een soort "gebruiksaanwijzing" laten sturen naar alle docenten, daar zitten zeer concrete tips in: hoe krijg je hem aan het werk in de klas, hoe kun je zorgen dat hij het huiswerk weet en maakt. Maar er moet natuurlijk ook op de uitvoering daarvan worden toegezien. Ik wil vragen of ik de e-mail adressen van docenten kan krijgen, dan kan ik nagaan of er voor een bepaald vak inderdaad al een week geen huiswerk is geweest. En ik wil weten bij wie ik nou terecht kan als de docent er een compleet potje van maakt, zoals vorig jaar gebeurde bij een vak. Teamleider, mentor, zorgcoördinator?

Zelf bij het gesprek zitten wil hij zeker niet, maar hij kan daar natuurlijk wel toe gedwongen worden. Het punt is alleen dat het gesprek dan om hem draait (Vind je het leuk op school? Nee, ik zit liever thuis), terwijl ik nu ook wel eens spijkers met koppen wil slaan.

Hard hoofd

Hier ook eentje met een hard hoofd, het gaat er moeilijk in. Dit schooljaar zitten we er weer wat dichter bovenop.
De ruimte die het vorig jaar kreeg, werd misbruikt en ging bijna fout.
Kind weet waarom we er weer dichter op zijn gaan zitten en slaagt erin ons een stapje voor te zijn door nu wel te appen met klasgenoten. Op ons verzoek met name met degene die in de klas altijd goed oplet.

Een 'foute' buddy maakt de oplossing niet meteen slecht. Zoon van een vriendin sms-de een meisje die altijd haar werk in orde had en gaf uit dankbaarheid haar een grote zak drop voor de moeite.

dicht erop, dat moet nu eenmaal. Maar ook dicht op de school. Zoon heeft nu eindelijk een smartphone, dat zal hopelijk wel helpen.

Nog een puntje: ik vertrouw de ambulant begeleider niet helemaal. Ik heb zo'n vermoeden dat de hele toestand bij haar vandaan kwam vorig jaar, omdat ze steeds liep te roepen dat zoon zijn best moest doen, en dit moest doen en dat moest doen. Tja, als je er daarmee was, had hij natuurlijk geen begeleiding nodig. Ze is een nogal overtuigend overkomend persoon en de mentor van afgelopen jaar had weinig ruggegraat, terwijl er ook een wisseling van zorgcoordinators was. Zoon vindt dat hij niks aan haar heeft, ze zegt alleen maar tegen hem wat ik ook zeg. Zelf heb ik het gevoel dat ze niet voor hem opkomt, integendeel. Misschien een idee om de begeleiding op school af te schaffen? Maar heeft dat verder nog consequenties?

Consequenties?

Uit jje reactie lees ik dat je zoon geen respect heef voor de inzet van de ab. Dan heeft de samenwerkng ook geen zin. Hij is voor de vakken die matig gaan, misschien meer geholpen met bijles van een student.
Als hierdoor de cijfers omhoog gaan, is hij uit de spotlights en geen bespreekgeval meer.

We hebben een student die bijles geeft en dat gaat goed. Ik heb hem trouwens niet over mijn eigen twijfels verteld.

Ik zal maar zeggen dat we het een tijdje zonder AB proberen en dan kijken hoe het gaat. Misschien ook een mooie stok achter de deur voor zoon, om wel met mij en de student mee te werken (doet hij al wel hoor).

gesprek is geweest

Ik was aangenaam verrast, er lijkt na een moeilijke periode een nieuwe wind door de school te waaien. Opeens ging het niet meer over zoon en dat hij het allemaal maar moest kunnen en anders niet op VWO thuishoorde. Het ging echt over de leerkrachten en hoe we kunnen zorgen dat het huiswerk terechtkomt waar het hoort. AB wordt sterk verminderd en de AB'er gaat meer achter de leerkrachten aan om ze uit te leggen hoe ze zoon kunnen helpen. Dat is precies wat nodig is.

Nou blijf ik wel sceptisch, maar misschien heeft de nieuwe schoolleider toch wel iets teweeg kunnen brengen, of schamen ze zich toch een beetje over wat er vorig jaar gebeurd is. Niemand die het nog over SO of afstromen had. We gaan het zien...

Mooi,

Prettig gesprek, en hou de bijles student nog even aan....

Soms

Is een bijlesstudent namelijk ook een klankbord.