Hoe ga ik als ouder met een ADD-kind om met school (VWO)
Hallo allemaal, dit alles is nieuw voor mij. Waarom dit bericht (ja het is lang) ik hoop zo dat iemand hier ervaring mee heeft, het is zo moeilijk. Is gedeelde smart halve smart. Wie oh wie.
Sinds 6 maanden weten we dat onze oudste ADD heeft en taalpragmatisch is. Tja dan gaat er een wereld voor je open, achteraf (het bekende achteraf) denk je "hadden we dat niet eerder kunnen zien".
Ach er valt van alles over te zeggen maar wij zagen het niet, hij is met 2 vingers in zijn neus de basisschool doorgekomen, naar nu blijkt doordat hij "compenseerde". Pas nu in de brugklas worden we geconfronteerd met concentratieproblemen, chaotisch zijn etc, de label "probleemkind" was snel geplakt. Nader onderzoek leverde de naam ADD op, voordeel is dat meteen duidelijk werd dat ook zijn broertje het heeft.
Mocht ik de verkeerde woorden gebruiken, ik wil niemand kwetsen of iets dergelijks het is zo nieuw, woorden als een beperking, ADD so what het is gewoon een heerlijk joch ja een puber maar toch blijkt elke keer weer dat ADD een beladen woord is.
We worden geconfronteerd met allemaal goed bedoelde wijsheden, waar wij heel weinig mee kunnen, ermee omgaan kost tijd en aanpassen.
Nu het eigenlijke probleem SCHOOL, het 1e wat ons werd verteld is " ja we hebben een zorgplan, maar deze zorg kunnen wij niet bieden". Enfin, je voelt je overdonderd als ouder, is het geven van feedback, extra tijd bij toetsen, nou zoveel zorg (let wel, dit zijn allemaal adviezen van de neuropsychologe op de DSM verklaring over ADD naar school).
Wij zijn sinds september continue bezig met gesprekken, zelfs de neuropsychologe is mee geweest naar school om aan te geven dat het scheppen van duidelijkheid en extra tijd datgene is wat hij echt nodig heeft.
Waar wij mee geconfronteerd worden zijn opmerkingen als "wij werken met redelijk onervaren jonge docenten die kunnen deze feedback nog niet geven, zij hebben er geen ervaring in" "het is niet mogelijk 1 kind meer aandacht te geven, de klassen zijn te groot" "extra tijd kennen wij niet bij ADD" "ach hij komt toch goed mee".
Als ouder breekt je de klomp als dan zelfs de Interne begeleider zegt" ga er maar van uit dat ze hier op deze school de zorg niet gaan bieden, per klas zijn er 3 a 4 kinderen die de benodigde zorg niet krijgen, ga er maar van uit dat je kind hier niet gelukkig gaat worden, ze gaan hem niet helpen". Onze zoon komt vooralsnog goed mee (volgens zijn school is hij een echte VWO-leerling wat dit ook mag zijn) en voelt zich gelukkig, hij is wel heel verdrietig als er weer miscommunicatie is.
Wat moeten wij doen???? Hij mailt zich suf elke keer als er iets is, hij krijgt zelden tot geen respons van de leraren, wij hebben gemaild op advies van de neuropsycholoog tot op heden ook geen reactie.
Als ouder zit je in de situatie dat je kind op school wordt beoordeeld op zijn prestaties, maar dat deze prestaties bij het uitblijven van benodigde zorg vanzelf gaan dalen, tja daar wordt gewoon van gezegd dan moet hij maar van school af. Je voelt je zo onmachtig, hij komt goed mee, maar wat dit kost onder deze omstandigheden daar wordt gewoon aan voorbij gegaan, de lat wordt steeds hoger gelegd dat wordt zelfs door de IB-er aangehaald. Het is net een zwaard van Damocles dat erboven hangt. Wat moeten wij als ouder doen 1. Hem van school afhalen, terwijl hij meekomt en gelukkig is. De ADD en taalpragmatiek verdwijnen niet op een andere school, hij moet leren functioneren (ook zo'n raar woord) of 2. Op school laten omdat hij tot nog toe meekomt, maar wel met de vraag hoelang hij nog kan meekomen zonder zorg. Het halen van onvoldoendes zorgt voor onzekerheid en verdriet ( hij heeft aangegeven niet te kunnen concentreren, hij heeft gevraagd apart te mogen zitten bij toetsen, dit is geweigerd).
Is dit een fijn toekomstbeeld, de twijfels de onheilsboodschap van de ervaren IB-er zelf behept met ADHD dat hij "niet gelukkig zal worden" welk signaal krijgt hij dan. Moeten wij een klacht indienen, ook dit wordt afgeraden omdat hij "het dan op zijn boterham krijgt". Wie oh wie kan ons ergens mee helpen, informatie, tips en trucs al is het maar een reactie van iemand die dit herkent.
Wij weten het echt niet meer.
Alles is welkom. Kinderen zijn een kostbaar goed, daar wil je het beste voor, in de toekomst kijken kan niemand en achteraf is het makkelijk praten maar voor nu..... Alvast bedankt.
ADHD
Ons verhaal lijkt er wel een beetje op, onze zoon kreeg ook in de brugklas last van zijn slechte concentratie omdat hij nu ineens zijn best moest gaan doen. Zijn cijfers waren en bleven goed, wel met uitschieters naar beneden (een 10 en een 2 na elkaar bv, ook VWO) maar ik zag mijn kind steeds vermoeider worden en steeds meer nachtmerries krijgen. Psycholoog stelde de diagnose ADHD. Ja natuurlijk wisten wij het ergens ook wel, maar als je er geen last van hebt dan ga je er ook niets aan doen toch? Concentratie was echt heel slecht, bleek uit de testen.
Onze zoon heeft extra tijd bij toetsen en verder geen hulp op school. School weet er wel van en we hebben er wel uitgebreid over gecommuniceerd (positieve ervaringen mee). Hij heeft een drukke en grote klas, helaas, maar so far so good. Hij heeft medicatie (lage dosering maar het gaat goed zo), hij heeft een soort Cogmed training gevolgd (concentratie), heeft wat sessies gedaan met een psycholoog om zijn stressgevoel onder controle te krijgen en hij krijgt nu 1 keer per week thuis hulp bij het plannen. Dat is een half uur tot een uur per week en dat betalen we zelf. Het eerste jaar heb ik hem daar zelf bij geholpen, maar hij klampte zich aan mij vast en het werd tijd om iets meer los te laten. Nu doet hij verder alles zelf.
Verder hebben wij een streng huiswerkregime. Meteen na thuiskomst (half uur gefietst dus hoofd leeg) aan het huiswerk. Tussendoor geen dingen waarvoor concentratie nodig is (dus geen games oid), dat mag pas als hij klaar is. Geen telefoon, geen ipad (alleen als het nodig is en dan met de meldingen uit). Leren met muziek helpt tegen omgevingsgeluid (broertje en vriendjes). Ik werk veel thuis, dus ik kan dat vaak wel bewaken (niet mijn hobby, maar ja), dat heeft hij me ook gevraagd. Bovendien plant hij zo dat hij al lang voor een toets begint met leren, simpelweg omdat hij het geen uren kan volhouden. Hij knipt een toets altijd in drie of vier stukken. Hij heeft daarvoor ook een speciale agenda. Verder gaat hij altijd, ook in drukke tijden, naar voetbaltrainingen en zo. Lekker zijn hoofd leeg maken.
Ik moet zeggen: het gaat erg goed. De stress en vermoeidheid zijn er nog maar zelden (bv in toetsweek) en de cijfers zijn erg goed. Nu is hij ook wel supergemotiveerd. Hopelijk blijft dat zo als hij gaat puberen.
Hopelijk kunnen jullie over een jaar ook zo opgelucht ademhalen 
Andere school
Is het mogelijk naar een andere school over te stappen met een VWO-afdeling?
extra info
Hallo Drietje en Juffie, allereerst bedankt voor jullie reactie, het is fijn om te merken dat er meteen reacties volgen op mijn stuk.
Drietje sinds hij bij de neuropsychologe in behandeling is, zijn wij meteen al begonnen aan het aanbrengen van een goede structuur.
Het helpt maar zonder dat beetje extra hulp van school komt hij er niet.
Juffie, dit hebben wij overwogen na de eerste schrik op de reactie van zijn huidige school (deze zorg kunnen wij niet bieden) helaas kregen wij als antwoord van een andere VWO dat tussentijds overstappen niet mogelijk is.
Om het verhaal nog gecompliceerder te maken.
Zoals ik al in het 1e stuk aangaf is dit alles nieuw voor ons. Ik wist dus niet hoe lang een stuk mag/kan worden. Hierbij wat extra achtergrond informatie.
Schrik niet onze zoon is in het schooljaar 2014-2015 gestart op deze school, alleen in de periode sept tot november 2014 heeft hij 2 hersenschuddingen op gelopen op school (een schop tegen zijn hoofd tijdens een workshop zinloos geweld, ja echt niet te geloven en de 2e hersenschudding door een slag met een honkbalknuppel tegen zijn hoofd met gym). Hij heeft dus in totaal over het gehele schooljaar maar 2 maanden in lessen gevolgd. Na veel gesprekken en bemiddeling van de schoolarts over dat hij wegens medische redenen niet had deelgenomen aan de lessen mocht hij als uitzondering blijven zitten in de brugklas. Wij zijn er toen echt op gewezen dat hij de 1e is op deze school, het mag namelijk niet en is ook nog nooit voorgekomen, hij is de eerste!
Misschien hadden wij hem toen al moeten overzetten naar een andere school maar het was toen nog niet bekend dat hij ADD had. Woorden als een zorgplan, behandelingsplan en dergelijke zeiden ons niks.
Pas in september 2015 bij zijn echte start en reguliere deelname aan de lessen bleek er sprake van concentratiestoornissen, om te onderzoeken of het medisch van aard was is hij toen onderzocht waarna het balletje aan het rollen ging. Nu zitten wij met de gebakken peren, want hoe ga je om het onthouden van benodigde zorg als ouder, als je al zulke voorvallen heb meegemaakt. Wij waren al opgelucht dat hij het schooljaar mocht overdoen, niet wetende toen dat het een "zorgleerling" is.
Dit klinkt als een bizar verhaal maar het overkomt ons echt.
kortom eerst hersenschuddingen en blijven zitten, dan diagnose ADD en wel meekomen maar geen zorg het houdt niet op.
In het 1e jaar werd al gezegd stel school aansprakelijk en klaag ze aan want dit kan toch niet, dit werd gezegd/geadviseerd op het moment dat hij van school af zou moeten en de schoolarts ingreep, wij voelden hier niets voor.
Nu staat duidelijk op de DSM verklaring dat een bepaald percentage van zijn concentratieprobleem nog steeds medisch is en dan komen de opmerkingen van school heel hard aan en plukken wij de wel heel wrange vruchten van de instelling van school. Wij voelen ons zo machteloos en zo in de steek gelaten, hadden we alles maar geweten. De houding van school komt zo kil en onverschillig over, de gesprekken gaan zo stroef we weten het niet meer. Is dit de houding van een prestatiefabriek gaan wij dit veel vaker meemaken is ADD zo een taboe onderwerp en wordt je dan als ouder snel af geserveerd.
Het belangrijkste is dat hij er goed door heen komt, maar ook voor hem is dit nieuw. Nu zien wij het verdriet over hoe er met hem om wordt gegaan, hij mailt zich suf buffelt hard maar de indruk "lastig jongetje" merkt hij wel degelijk. Life is tough maar dit...
goed meekomen
Zoals ik het lees zijn jullie (als ouder) plus je kind heel veel tijd en energie kwijt aan het proberen dingen voor elkaar te krijgen op school die op dit moment eigenlijk niet eens echt nodig zijn, want hij komt goed mee. Ik zou die energie in begeleiding thuis stoppen (hulp met plannen en leren enz.) en dan voorlopig eens aankijken hoe het dan gaat. Misschien is dat wel genoeg voor hem om het te redden.
Overigens zou een deel van de klachten best eens met die 2 hersenschuddingen te maken kunnen hebben. Is hij al eens gezien door een neuroloog?
snap het niet
Bij nalezing snap ik het eigenlijk ook niet: je zegt dat hij in september en november een hersenschudding heeft opgelopen. En dat hij vervolgens in het hele schooljaar maar 2 maanden lessen heeft gevolgd? Is hij dan na de 2e hersenschudding in november pas ergens in april/mei weer naar school gegaan?! Dan moet het wel heel erg geweest zijn, en ben je dus zeker bij een neuroloog geweest. Wat zegt die over restklachten?
neuroloog
Hallo Jippox,
idd hij is er een periode uit geweest, veel medische klachten overgehouden aan de hersenschuddingen.Het is nu een jaar geleden en een deel van zijn concentratiestoornissen zijn te wijten aan de hersenschuddingen, de neuroloog kan hier geen tijdsduur aan verbinden, hij loopt bij de hoofdpijn poli.
Als reactie op hij komt mee, daar gaat het niet om, de vraag is hoe lang nog en de onmacht hoer er met zijn beperking wordt omgegaan. We kunnen er heel realistisch van uitgaan dat hij niet lang " kan meegaan" onder deze condities en wat ga je als ouder doen, er op wachten??? Lees het geheel en speelt zich als het ware een bepaald scenario in je hoofd af, je ziet het nog niet aankomen maar hoe lang nog. een VWO+ heeft al een zwaardere programma dan normaal VWO.
Maar als zijn cijfers gaan kelderen mag hij niet eens naar een normale VWO, ook voor een HAVO plaatsing gelden bepaalde omreken cijfers. Kortom het onthouden van zorg zal misschien leiden naar een plaatsing op een VMBO niks mis met een VMBO maar kijk naar het hoe en waarom dat doet pijn.
Het probleem is hoe komen deze slechte cijfers tot stand wat is de basis, er is sprake van een beperking zonder de benodigde zorg. Wat kunnen/moeten wij doen???
waarom dan?
"We kunnen er heel realistisch van uitgaan dat hij niet lang " kan meegaan"
Waarom dan? Lijkt me juist dat als een deel van de klachten zo duidelijk gerelateerd is aan de hersenschuddingen, dat er nog verbetering te verwachten valt. Bovendien, zoals ik ook aangaf, je kunt ook heel veel zelf/thuis doen aan begeleiding en ondersteuning!
Je kunt wel blijven trekken aan dit dode paard, maar zoals je zelf al ervaart, dat helpt niet. Dan zou ik -als een schoolwissel voor jullie geen optie is- toch die energie op een andere manier in gaan zetten.
En ja het kan dat hij een schoolniveau zal zakken t.g.v. de restschade van de hersenschuddingen. Dat komt voor (ik ken 2 kinderen bij wie dat zo is, al was daar wel sprak van extreme gebeurtenissen, incl. coma enz.). Dat is natuurlijk vreselijk, maar kun je niet alleen terugvoeren op 'gebrek aan begeleiding'.
Hier ADD
Hier een kind dat het 1e jaar op het TVWO goed doorgekomen is en in de 2e volkomen vastliep. De resultaten waren heel wisselend, maar 1en, 2en en 3en waren er regelmatig. Daarnaast soms in 1x ook weer een mooi cijfer. Omdat er keihard voor gewerkt werd, bestond het idee dat het niveau te hoog was. Afgestroomd naar de havo en de 2e klas moest opnieuw.
2 havo ging ook niet. Op een gegeven moment dat werd duidelijk dat o.a. wiskundetoetsen die op VWO-niveau in het engels goed waren voor een 8 een jaar later op de nederlandstalige havo niet hoger scoorden dan een 3. Er is toen door school een traject gestart, waarbij in heel korte tijd heel veel getest is. (dyslexie, autisme etc.) Er werd niets gevonden, hoewel er bij de dyslexietest wel wat zwakkere punten waren. Doorgestuurd voor een ADD-onderzoek en conclusie: een klassiek geval van ADD, die zich door zijn intelligentie heel lang staande heeft weten te houden. Omdat ook de havo niet lukte en verder afstromen door iedereen als onwenselijk werd beschouwd, zijn we, met enige twijfel gestart met medicatie. Verder heeft hij toen een periode 1x per week op school een lesuur begeleiding gehad, waarbij hij trucjes leerde om overzicht te houden en om op een handige manier te leren. Op zijn cijferlijst kunnen we precies een lijn trekken van voor en na de diagnose.
Ons kind is op de havo gebleven, omdat hij daar succesvol was en dat had hij op dat moment meer dan iets anders nodig. Inmiddels wist hij wat hij verder wilde en dat was een HBO-opleiding. Daar zit hij nu en met soms wat extra tijd voor toetsen doet hij het prima. Hij doet wat hij graag wil en daarbij komt de hyperfocus, waar veel ADD'ers "last" van hebben goed van pas.
Dus: een niveautje lager dan wat zou moeten kunnen heeft bij ons kind heel goed uitgepakt. Hij is gelukkig met wat hij doet en dan zijn wij dat ook.
Ik denk dat het voor ts belangrijk is om erachter te komen in hoeverre de problemen met ADD en/of de hersenschuddingen te maken hebben. Ik denk dat je pas de goede weg kunt inslaan als je weet waar het probleem vandaan komt.
wat gaat er precies mis?
Uit jouw bericht kan ik niet opnamen waar je kind last van heeft. Ik lees zaken als 'zorg bieden', een 'lastig kind', 'zich suf mailen' en 'goede resultaten'. Ik merk dat ik mij er moeilijk een beeld van kan vormen. Je schrijft dat het allemaal nieuw is, dat ADD een beladen term is. Misschien helpt het als je die term even weg denkt? Je kind is namelijk nog precies dezelfde als vóór de diagnose. Feitelijk is er niets veranderd. Het enige verschil is dat zijn 'eigenaardigheden' nu een naam hebben.
Waar loopt hij tegenaan? Wat gaat er mis? En wat zou hij nodig hebben? En van wie?
Probeer het overzichtelijk, behapbaar en concreet te maken. Kijk naar je kind en niet teveel naar het etiket. Je kind is zoveel meer dan zijn diagnose
.
Veel onduidelijkheden
Ik vind ook dat er veel onduidelijkheden in je verhaal zitten. Waarom mag hij niet tussentijds naar een andere school? Mag dat dat wel volgend schooljaar? Het lijkt mij toch dat je genoeg reden hebt hem van deze school af te halen, zeker gezien dat verhaal van de hersenschuddingen, die deels ook met nalatigheid van school te maken lijken te hebben. Hoe heeft de school daar eigenlijk op gereageerd?
Hij doet VWO+ schrijf je, laat ik nou net niet weten waar die + voor staat, maar waarom mag hij niet afstromen naar gewoon VWO of HAVO maar zou hij meteen naar VMBO-T moeten? Volgens mij mogen ze dat niet zomaar zeggen op school. Misschien kan je advies inwinnen bij Balans. Volgens mij kunnen zij helpen bij problemen binnen het onderwijs aan kinderen met o.a. AD(H)D, Autisme, dyslexie etc.
Verder is mij ook niet duidelijk wat er precies mis gaat. Hij komt wel mee, haalt wisselende cijfers maar dus wel voldoendes lijkt mij. Waar moet hij steeds over mailen? Waar gaat het precies mis? Een gesprek op school met bijv. de mentor lijkt me wenselijk. Wat heeft je zoon nodig? Je hebt het over apart zitten met toetsen, dat zou toch mogelijk moeten zijn? Of in ieder geval bijv. vooraan in de klas, zodat hij minder last heeft van anderen.
Verder sluit ik me aan bij de voorgaande adviezen. Probeer hem thuis te helpen met structureren van het huiswerk. Ook kinderen zonder ADD hebben dat vaak nog nodig op die leeftijd. Maak afspraken over wanneer hij huiswerk doet, waar en hoe lang. In het antwoord van Drietje staan hier veel goede adviezen over. Misschien is huiswerkbegeleiding iets als je bijv. zelf weinig thuis bent.
ADD?
Ik vind het wel raar dat de diagnose ADD gesteld kan worden terwijl er nog duidelijk medische problemen zijn. Hoe kun je dan zo'n diagnose stellen?
Jullie hebben al een vervelende historie met de school, dat maakt het gevoel anders, maar in de basis moet een kind zelf leren omgaan met concentratieproblemen (als deze idd blijvend zijn). Dit maakt een kind niet dommer, maar het kost allemaal meer moeite en dat zal altijd zo blijven. Mee dealen dus en als hier tijdelijk medicatie voor nodig is, dan kun je dat doen. Ik ervaar ADHD trouwens helemaal niet als een probleem en mijn zoon al helemaal niet. We krijgen ook nooit negatieve reacties, het is gewoon een leuk, vrolijk en ietwat druk joch.
Bij jouw verhaal vraag ik me wel een beetje af wat nu echt het onderliggende probleem is. Als het nu goed gaat, waarom gaat het dan in de toekomst niet meer goed? En hoezo zijn de eisen op VWO+ hoger en kan hij dan niet gewoon VWO gaan doen? Mijn zoon doet gym, maar als hij Grieks en Latijn zou laten vallen kan hij nog steeds gewoon VWO doen. Misschien is het een optie om de extra's te laten vallen. Diploma is hetzelfde (haha, ik vind dat Grieks en Latijn tamelijk onzinnig, maar zoon niet). Ben je bang dat hij blijft zitten dit jaar, geven de cijfers daar aanleiding toe? Waarom mailt hij zich suf?
En belangrijkste vraag: wat zou school volgens jou concreet moeten doen (even los van beter stil staan bij vorig jaar)? Extra tijd is met een diagnose makkelijk te realiseren. Apart zitten bij toetsen? Dat wordt lastiger, er moet nl wel toezicht zijn. Maar misschien is voorin zitten ook een optie?
En eerlijk gezegd denk ik dat de maatregelen thuis minstens zo belangrijk zijn. Wel lastiger 
van alles
Hallo allemaal, kort terug komend, een DSM verklaring kan wel degelijk bestaan uit een ADD diagnose en daarnaast een deel medische oorzaak (iets met diverse assen vlg de neuropsychologe, ik ben geen deskundige), midden in het jaar overstappen kan niet vlg de VWO waar we al navraag aan deden, volgende schooljaar naar VWO kan niet als je blijft zitten dan vindt een soort van rekenkundig iets plaats (mensen ons bericht was in 1e plaats een noodkreet om adviezen, juist dit alles is nieuw ik zit niet in het onderwijs) dan krijg je een cijfer voor HAVO als ook deze cijfers te laag zijn dan wordt het wel degelijk VMBO met alledrie de schoolsoorten is niks mis alleen het waardoor.
Nu komt het stukje zorg/suf mailen etc.
Hij mailt zich suf om te vragen om feedback/of extra tijd of apart zitten allemaal adviezen die op de DSM verklaring staan dwz passende zorg waar hij recht op heeft vlg de neuropsychologe alleen... school doet dit niet en weigert het, er bestaat een zorgplan maar gesprekken met de mentor/IB-er en teamleider onderbouw leveren opmerkingen op als "die zorg kunnen wij niet bieden/ extra tijd doen wij niet aan" etc etc.
Aan een dood paard trekken heeft geen zin idd maar als je kind ergens recht op heeft denk ik dat je als ouder daar ook voor moet knokken. Wat wij willen is niet eens zo belangrijk, hij wordt begeleid intensief en leert nu hoe zijn hoofd werkt hij voelt zich zelf veel fijner met net dat beetje extra tijd of rust om zich heen, dus wij zijn niet bezig met recht krijgen neen, hij moet leren functioneren en wij proberen te zorgen dat hij zich goed voelt wilt niet iedere ouder dat! ADD so what is dat vreemd!
ADD beladen wat ik ermee bedoel, een zorgplan van een school nooit van gehoord voordat dit alles gebeurde. Onze ervaring is dat de term een dromertje de reactie oproept ach dat is elk kind op zijn tijd, als je zegt hij heeft behoefte aan extra tijd omdat hij last heeft van concentratieproblemen, en je het noemt het woord ADD als oorzaak dan krijg je niet als antwoord ach dat heeft elke kind op zijn tijd, of ach typisch puber neen, dan wordt gesproken over zorg/beperking en dergelijke. Wij zien geen ander kind, maar er wordt wel anders met hem omgegaan.
Balans we hebben contact gehad met de afdeling advies en info, deze verwezen ons door naar een zorgplan, het niet opgeven maar doorzetten omdat een kind met een beperking rechten heeft.
Voor de thuis situatie, hij wordt intensief begeleid thuis bij het huiswerk/ door de neuropsychologe, een huiswerkinstituut bijlessen maarr... dit is niet school er zit niemand van ons naast hem bij zijn proefwerken.
VWO+ wil zeggen 3 extra vakken naast de normale VWO vakken en hierdoor 7 uur minder les van de normale vakken, de normale vakken zijn ondanks minder lesuren per week wel even zwaar als het reguliere VWO programma, kortom programma is dus net iets zwaarder als VWO.
Waar heeft ons kind behoefte aan simpel, een veilige omgeving waar hij niet als lastig wordt ervaren als hij zegt dat hij niet kan werken omdat hij zich niet kan concentreren/ begrip als hij zegt ik begrijp u niet zo goed/feedback om te begrijpen wat er fout gaat waarom omdat hij daar zelf behoefte aan heeft.
Hij is degene die huilend thuis zit omdat er in de klas wordt gezegd he joh doe dat speelgoed weg terwijl het een tangle betreft dat gewoon een hulpmiddel is om zich te concentreren. Hij is degene die huilt thuis omdat er is gezegd ben je nou zo dom omdat hij niet precies begreep wat de leraar bedoelde, ach mensen is dat concreet genoeg?
We waarderen alle reacties begrijp me niet verkeerd maar is het de bedoeling dat we gaan uitleggen of medisch en ADD wel kunnen of dat 2 nivo's lager wel/niet kan. Onze hulpvraag is simpel zijn er ouders die dit hebben ervaren en zo ja deel alsjeblieft je ervaring positief of negatief maakt niet uit een stuk herkenning is altijd fijn
Dit is niet rot bedoeld. no offence school gaat anders om met zorg als dat volgens het zorgplan en het protocol passend onderwijs moet worden gegeven. Zijn er ouders die deze ervaring hebben???
school wijzen op de wet gelijke behandleling
School hoort hier niet zomaar mee weg te komen. Je kunt je in elk geval beroepen op de wet gelijke behandeling. Overigens zou ik die discussie niet door zoon laten voeren, maar dit zelf doen.
En dan desnoods tot het hoogste niveau. Ik heb wel eens met de rector zelf gebeld als ik er met het niveau daaronder er niet uitkwam. Sommige dingen zal school wellicht niet kunnen realiseren. Maar bijna elke school heeft wel faciliteiten voor dyslectische leerlingen. Daar zou hij op mee kunnen liften.
Voor je rechten zie bijvoorbeeld hier: http://www.steunpuntpassendonderwijs.nl/passend-onderwijs/regelingen-en-voorzieningen/wet-gelijke-behandeling/
Als zelfs het meenemen van jullie behandelaar naar school niet helpt dan zou ik eens nadenken over juridisch advies.
onderwijsconsulent?
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar wel vaker hier op OO gelezen. Voor je juridische hulp inschakelt, kan een onderwijsconsulent (van Ziezon of zo) je misschien ook helpen?
Vervelende situatie hoor, die ik wel een beetje meen te herkennen. Ook hier concentratieproblemen.
En inderdaad. Als het je zoon niet lukt bij de docenten, dan naar de mentor, teamleider en steeds hogerop. En ik zou zoon niet hoger laten gaan dan mentor, dan zelf als ouder actie nemen en tot de rector doorgaan.
Veel sterkte.
Meen je nou echt dat jouw brugklasser zelf mailt
over aanpassingen?
Dat moet hij niet doen. Hij zal niet serieus genomen worden.
Jullie als ouders moeten contact opnemen in een opklimmende lijn van mentor tot jaarcoördinator (of hoe dat ook heet) naar uiteindelijk de rector.
Leg alle gesprekken vast, schrijf verslagen, etc.
Ken je deze al? https://onderwijsconsulenten.nl/
Ik lees op dit forum goede ervaringen met deze groep.
Raar
Ik vind het raar dat school zich zo opstelt. Willen leraren geen antwoord geven als hij iets vraagt? Dat is echt vreemd. Wat vraagt hij dan? Gedraagt hij zich irritant in de les of zo, anders begrijp ik daar niks van. Ik zou zelf (met hem) met de mentor in gesprek gaan, maar gezien je verhaal is er weinig te verwachten. Met het mailen zou ik stoppen. Dat is voor hem frustrerend en brengt een negatieve spiraal.
Denk je dat hij dit jaar kan overgaan? Zo ja, dan zou ik dit jaar uitzingen en zsm voor volgend jaar een andere school kiezen. Ik zou ook focussen op de normale VWO-vakken, als hij onvoldoendes haalt voor de extra vakken dan kan hij alsnog op de andere school naar 2 VWO. Dat kan niet als je bv voor Engels, Nl of wiskunde onvoldoendes haalt. Misschien jammer, maar als blijkt dat hij op de nieuwe school met de juiste begeleiding meer kan, dan kan hij altijd weer nieuwe uitdagingen aangaan. Ik zou zsm een nieuwe school zoeken en alvast met hen in gesprek gaan over begeleiding en overgangsnormen. Ik denk overigens niet dat scholen veel meer kunnen doen dan extra tijd en wat meer begrip. Dat laatste is misschien nog wel het belangrijkst.
Andere brugklas?
Op veel scholen zijn er 2-jarige havo-vwo brugklassen.
Misschien is het een optie om eens rond te kijken of er bij jullie in de buurt zoiets is. Volgens mij moet je op ieder moment van school kunnen wisselen. Als je met een open en eerlijk verhaal bij een andere school komt zullen ze m.i. serieus gaan kijken naar de mogelijkheden voor je zoon.
Mocht hij in een dergelijke klas terecht kunnen dan is er een hoop onrust weg en heeft hij nog ruim een jaar de tijd om te kijken of hij op vwo-niveau verder kan. En anders is het niet anders. Ook al is de intelligentie hoog genoeg, soms zijn er andere factoren die meespelen bij de opleiding die iemand kan volgen. In dit geval dus ADD.
Bij onze zoon is overigens, ondanks héél veel tekortpunten in 2 TVWO, nooit het VMBO door school als optie genoemd. Heeft school die mogelijkheid daadwerkelijk geopperd, of is dat waar je bang voor bent? Verder hebben we nóg een kind met ADD en wij hebben echt niet het gevoel dat we kinderen met een beperking hebben. Probeer er, ook richting school, positief in te staan. Dan bereik je, is de ervaring hier, het meest.
Ik snap hoe moeilijk het is, en hoop voor je zoon en voor jullie dat er snel rust en duidelijkheid komt. Hou je taai!
vervolg
ik vind het fantastisch dat er steeds weer reacties komen, idd wij gaan dit jaar uitzingen en kijken dan wel weer verder, voor nu is het nodig dat hij er goed door komt.
Als zijn cijfers heel laag uitvallen kan echt het advies VMBO volgen.
Ik zal kijken bij het samenwerkingsverband passend onderwijs voor de mogelijkheden, hier vallen de onderwijsconsulenten onder heb ik begrepen. naar wat ik begrijp (navraag school) is hij niet irritant id les, maar reageren de leraren niet omdat er regels zijn mbt interne communicatie. Terwijl ik bezig met met het forum ben ik nu sedert 2 dagen ook suf aan het mailen om erachter te komen welke interne communicatie what so ever, en wat de achterliggende redenen zijn.
Er gaat een wereld voor ons open. En nogmaals ik zie geen kind met een beperking, het is en blijft een heerlijk joch, het woord beperking wordt gebruikt door heel mensen als je het woord ADD gebruikt, voor ons is het ons kind. Ik denk dat het gewoon termen zijn waarmee men iets aanduid of zo.
andere school
Natuurlijk kun je tussentijds naar een andere school, hoe zou dat anders moeten met verhuizingen? Die school wil jouw kind gewoon niet.
Wil
Alle respect voor de energie die je in deze hele zaak stopt, maar ik persoonlijk zou het jaar niet uitzingen. Ik zou heel hard op zoek gaan naar een school waar je zoon niet de dupe wordt van vage regels m.b.t. interne communicatie.
Als je toch van plan bent evt. in het nieuwe schooljaar te kijken naar een andere school, waarom dan nu niet meteen? Nu haalt hij nog voldoendes en kan hij met een beetje geluk op het niveau waarop hij nu zit instromen. Als hij straks echt heel hard afzakt, waar je toch bang voor bent, zal dat misschien lastiger zijn.
Er zijn scholen die geweldig met dit soort situaties omgaan en scholen die er zo beroerd mee omgaan dat je kind er bijna aan onderdoor gaat. En jij, als ouder, daardoor ook.
Ga op zoek naar een school waar je kind welkom is en kijk desnoods of hij nog ruim een jaar mee kan draaien in een tweejarige havo-vwo brugklas.
Je vroeg jezelf af of je je zoon wel van school moet halen, omdat hij gelukkig is. Zal hij niet veel gelukkiger zijn als hij in een leeromgeving komt waar hij met respect behandeld wordt?
Ik begrijp overigens heel goed je gevoel van onmacht en je twijfels. Het is moeilijk en helaas weet je altijd pas achteraf of je beslissingen goed geweest zijn.
