Geen zin in huiswerk

Hmmm

Heeft dat thuis werken wel zin? Tenslotte haalt hij in de klas goede cijfers. Die entreetoets is misschien door een specifieke reden te laag uitgevallen. Dat betekent toch niet dat hij straks ook te laag zal scoren op zijn Citotoets?

Gewoon maken

Waarom zou je hem niet kunnen dwingen? Jij bent toch de ouder? Hij is nog niet oud genoeg om hem hier zelf de verantwoordelijkheid over te geven.Hij kan de gevolgen toch nog helemaal niet overzien. Het is niet zielig hem te dwingen. Het is veel zieliger om een kind een keuze te laten maken waarvan hij de gevolgen nog niet kan overzien. Ik zou tegen hem zeggen dat het hem misschien niks kan schelen naar welke school hij gaat maar dat het mij wel kan schelen en dat het huiswerk dus gewoon gemaakt wordt.

Ik zou elke dag een vast tijdstip nemen waarop huiswerk gemaakt wordt. Ik zou er zelf naast gaan zitten, helpen, aanmoedigen, advies geven en hem bij de les houden. Als hij de hele week goed meewerkt dan zou ik hem een kleine beloning geven (bijvoorbeeld een ijsje ergens eten of langer opblijven met een dvd naar keuze). Niet iets materieels maar gewoon een aardigheidje om het gezellig te houden. Bij niet meewerken zou ik hem gewoon straf geven.

Bij een bepaalde score aan het eind van het jaar dan zou ik er nog een cadeau tegenoverstellen. Is misschien niet geheel pedagogisch verantwoord maar dat werkt hier prima. De toekomst is nog zo ver weg dat ze dat niet kunnen overzien dus een beloning in de nabije toekomst doet soms meer.

En zeker wel dwingen!

Wat moet dat moet. Jij bent de ouder, zie verder verhaal Maylisse.
Hier heeft het goed geholpen om voor elke keer een bepaalde hoeveelheid vast te stellen, dus geen bepaalde tijd. Dat werk moest af, al zou hij er uren over doen. Als het werk niet afkwam, kon er ook geen tv gekeken worden, gecomputerd of ander scherm.
Kind ging toen wel werken en minder mopperen. Mopperen kost alleen maar tijd.....

Erbij blijven

Inderdaad zou ik ook vaste tijden kiezen maar er geen consequenties aan verbinden. Gewoon een behapbare portie huiswerk. Maar dit ook samen doen en erbij blijven zitten totdat hij het alleen gaat doen. Hier bleek de tijd vlak na het avondeten handig. Dan is er later nog tijd om je eigen ding te doen en uit school kun je ook even wat zelf doen. En die afwas wacht ook wel, even de tafel afruimen en dan samen gaan zitten. Misschien snapt hij de opgaven wel niet of is het vreselijk saai om dat in je eentje te doen. En met jou uitleg en jou hulp komt hij er sneller doorheen. Spreek vaste tijden af en houdt je eraan.

Geen zin?

Aan het begin van groep 8 had onze dochter ook geen zin in het huiswerk, uitstellen, 'vergeten', mopperen en ga zo maar door. Wij hebben er bewust niet voor gekozen om te gaan dwingen. De motivatie moet uit haarzelf komen; ga je de komende vier-zes jaar op de middelbare school ook dwingen? Nee, sorry, daar heb ik echt geen zin in. Belonen? Haar beloning moet een goed gevoel en/of een mooi cijfer zijn. Leren is iets wat je voor jezelf doet, niet voor je ouders, niet voor de leerkracht/docent. Met dat in het achterhoofd hebben we een gesprek aangevraagd op school, met medeweten van dochter, centrale vraag: Hoe krijgen wij ons kind gemotiveerd? Samen met de leerkracht hebben wij een plan de campagne opgezet. Waar wil je naar toe na de basisschool? Havo was het antwoord. Ok, daarbij hoort een havo-advies en een cito-score van X (weet 't getal niet meer). Ja, maar dan is vmbo ook goed. Prima, wat jij wil. Wat zou je willen worden: juf. Voor juf heb je een hbo-opleiding nodig, havo lijkt me dan een goede keus. Ja, maar ik kan taal niet zo goed. Enfin, juf heeft met vragen en antwoorden haar op het spoor gezet dat er gewerkt moet worden. Let wel: juf heeft de oplossing niet gegeven, maar zij zelf. Dus als ik juf wil worden, is het verstandig dat ik naar de havo ga. Om de havo te kunnen halen, moet ik ook goede cijfers halen voor taal, daar moet ik dus extra op oefenen; ik vraag de juf om extra huiswerk en mama gaat mij daarbij helpen. Na de herfstvakantie ga ik samen met vriendinnetje iedere week 1 middag een half uur oefenen voor de cito op taal. Verder heeft ze drie keer na school met de juf samen gewerkt aan het plannen van het huiswerk; hoe gebruik je de agenda, hoe deel je je tijd in, etc. etc. Dat het kwartje is gevallen, bleek in de herfstvakantie: haar werkstuk is af (moet in december ingeleverd worden), haar spreekbeurt is half af (in april aan de beurt) en de eerste oefen middag voor taal zit er op. Het is zondag, het huiswerk voor dinsdag is af, het geschiedenis proefwerk voor vrijdag is geleerd, ze is klaar. Uit zichzelf met koekjes en limonade van mama. Hulde voor de juf en mijn dochter! maar vooral voor de juf!

Voor niets gaat de zon op

als je ergens beter in wilt worden, zul je moeten oefenen. Dat geldt voor voetbal, voor gitaarspelen, voor bakken, voor lezen, voor rekenen - voor alles. Tenzij je een extreem geval bent met een megatalent - en dan nog zul je je moeten inzetten om het beste te bereiken.

Je zoon is niet meer gemotiveerd. Veel scholieren hebben geen intrinsieke motivatie, zo is dat nu eenmaal, en dan zijn ouders en docenten onmisbaar. Dat gaat nog een aantal jaren duren, bereid je er maar vast op voor. Leg duidelijk vast wat de minimumeisen in tijd en inzet zijn en houd je daar samen aan. Leuk of niet.

'Het leven is niet alleen maar leuk' knorde mijn moeder vroeger.