Gaat Adhd en moeite met wiskunde samen?

Herkenbaar

Hier een oudste met ADHD die lager scoorde op wiskunde dan bij hem paste. Hij heeft veel gehad aan het doornemen van uitwerkingen zodat hij wist wat hij moest opschrijven.

Hij sloeg inderdaad te veel stappen over. Toen hij in de bovenbouw wel zijn stappen opschreef (er is een aantal jaar overheen gegaan voordat dat routine was), kreeg hij juist complimenten van de docent over zijn wiskundig inzicht. Ook maakt(e?) hij veel slordigheidsfouten/rekenfouten. Dat is langzaamaan ook beter gegaan naarmate hij routine kreeg in het terugkijken van zijn antwoorden.

Inmiddels studeert hij met veel succes een zeer wiskundige studie, dus er is hoop!

Hier ook

Hier ook een zoon met ADHD en hoogbegaafd. Rekenkundig geniaal maar tot vorig jaar met veel pijn en moeite en bijles een vier voor wiskunde. Om de redenen die al genoemd zijn. Gelukkig is het kwartje nu eindelijk gevallen (3 Atheneum) en heeft hij voor het eerst goede cijfers gehaald voor wiskunde! Kwestie van vooral iedere dag stug opgaven maken, goed uitwerken en opschrijven, de juiste stappen in de juiste volgorde te doen, de opgaven goed lezen en niets te overhaasten. Het koppie erbij houden dus. Kwam ook nog bij dat zoon net als veel hb'ers te ingewikkeld dacht. Wiskunde A vindt hij trouwens lastiger dan wiskunde B. Teveel verhaaltjes en dingen die er voor hem helemaal niets toe doen en afleiden. Geef hem maar keiharde formule's en pure rekensommen

hier ook

Geen idee of het toeval is, maar hier heeft zoon ADHD, (1e klas gymnasium) ook behoorlijk veel moeite met wiskunde. In rekenen was hij altijd een uitblinker, maar wiskunde is toch van een andere orde. Morgen heeft hij weer een toets en gaat proberen zijn onvoldoende weg te werken. Zijn enige onvoldoende, want de andere vakken gaan prima.
Het heeft zeker met zorgvuldigheid te maken, maar het onderwerp waar ze nu mee bezig zijn (hoeken, vormen) vindt hij gewoon ook erg lastig. Hij ziet het niet, snapt het niet, vergeet het steeds... Mijn man heeft weer de hele middag met hem aan tafel gezeten om te oefenen, maar of het genoeg is?

hier

Hier was het vooral onnauwkeurigheid. Nadat zoon begonnen was met medicatie gingen zijn cijfers twee punten omhoog gemiddeld.

ja!

Die lijst met probleempunten was precies waar mijn zoon tegenaan liep. Dus haalde hij een 4. Waarna ik er bovenop ben gedoken. Uitwerkingen opschrijven, zorgvuldig werken, hoe bedoel je? En zo slordig schrijven dat hij zijn eigen hanepoten nauwelijks kon ontcijferen.
Na meerdere uren begeleiding hierbij (ernaast zitten bij het wiskunde huiswerk en coachen) lijkt het kwartje gevallen te zijn. Nu haalt hij krappe achten!
Overigens had die slordigheid ook invloed op de resultaten van andere vakken. Maar hij heeft het nu een beetje door, dus hij vergeet daar nu ook niet meer zo vaak om het halve antwoord te noemen. Bij wiskunde valt het waarschijnlijk nog eerder op, die slordigheid.

andersom ook hoor

hier in de omgeving een paar stevige ad(h)d'ers die niet goed zijn in talen, maar wel in exacte vakken.

Zou kunnen, gewoon nieuwsgierig

Maar wat je schrijft in je openingspost:

Ze slaan stappen over en willen te snel gaan, dus slordigheidsfouten en niet werk checken.
Ze gaan te snel te werk
Ze schrijven de tussenstappen niet op.
Ze raken kwijt hoe ze het moeten aanpakken, wat doe je eerst, stap voor stap te werk gaan.
Geen interesse kan natuurlijk ook...maar dan zou ik het niet zo vaak horen toch?

geldt ook voor mijn NADH kind. In de loop van groep 8 behoorlijk geoefend. Vooral het oersaaie, je moet toch alle stappen nemen (denk ook aan werkwoordspelling, lijkt hier enorm op!) én netjes werken brak hem op. Nu in de brugklas gaat wiskunde goed. Er wordt in de klas ontzettend gehamerd op hoe je de sommen aanpakt en ook hoe je dat overzichtelijk opschrijft. Dat wordt ook bij het huiswerk gecontroleerd door de docent. Bij Nederlands werkwoordspelling 'wist hij het heus wel, hoe hij dat moest aanpakken'. Resultaat: een 3. Twee weken later bij het volgend SO toch maar even samen met mij geoefend op 'ook al weet ik heus wel dat het een dt moet zijn ik neem toch alle stappen'. Resultaat: een 9.

Ik denk dat het ook zo kan zijn dat sommige (of misschien wel heel veel) kinderen het echt lastig vinden om stap voor stap te werk te gaan en dit ook vol te houden. Zeker als ze eigenlijk het probleem niet zo zien.

Ja hoor, Karin

Veel kinderen (zeker als ze een redelijk inzicht hebben in wiskunde) moeten léren om de tussenstappen te zien die ze meestal wel degelijk maken. Ik denk het alleen dat hij bij ADHD'ers wat langer kan duren om in te slijten.

Hier niet

Dochter hier is juist goed in rekenen en minder goed in talen en spelling terwijl onze nadh dochter het precies andersom heeft.
Wel maakt ze inderdaad veel slordigheids foutjes maar dat doet ze bij alle vakken. Bij rekenen leest ze de som niet goed, telt op ipv af en slaat stappen over. Bij spelling past ze de regels niet toe. Bij begrijpend lezen leest ze niet terug etc Kortom bij elk vak is haar adhd een belemmering maar rekenen vind ze in elk geval leuk en ze heeft ook een goed rekenkundig inzicht.

en hier

Een dochter van 18 met adhd die juist erg goed is in wiskunde, een echte knobbel. En een zoon van 16, waarbij wiskunde ook een van zijn betere vakken is.
Wel veel slordigheidsfouten bij beiden. De cijfers stuiteren van 3 tot acht. Dat is vlgs mij wel een typisch adhd ding, die stuiterende cijferlijsten. Niet goed voor mijn hart.