Ernstige verwonding aan schrijfhand, wat mogen we verwachten van school
Zoon is 12 en zit in de sportbrugklas. Hij is aan het begin van de herfstvakantie behoorlijk ernstig gewond geraakt aan zijn schrijfhand. Pezen, zenuwen, bot en spieren zijn beschadigd, hij is met spoed geopereerd. Zoals het er nu uitziet gaat de het herstel nog zeker drie maanden duren en is het de vraag of zijn handfunctie voldoende zal herstellen. Hij moet nu heel voorzichtig zijn met zijn hand, als hij zijn hand stoot of een verkeerde beweging maakt kan dat de boel opnieuw beschadigen en moet hij opnieuw geopereerd, het "knutselwerk" van de plastischchirurg is nog erg fragiel. Gelukkig heeft hij een stevige spalk en is hij zich er zelf ook wel goed bewust van. Hij zal regelmatig (minstens 1 tot 2 keer per week) voor controle naar het ziekenhuis moeten en naar de handtherapie. Pijn is nu redelijk goed onder controle met paracetamol en af en toe diclofenac.
Vandaag is de school weer begonnen, zoon wil zelf heel graag weer naar school. Wij hebben mail- en telefonisch contact met zijn mentor en we hebben tot nu toe het volgende afgesproken: De mentor overlegt met de docenten dat zoon toetsen en huiswerk zoveel mogelijk op de tablet maakt. Hij krijgt extra tijd voor zijn toetsen omdat typen met zijn "verkeerde" hand extra tijd kost. Tijdens de sportlessen maakt zoon huiswerk op school; dat is nog wel een dingetje want zoon wil graag in het sportlokaal erbij zijn en kijken, maar wij vinden dat te link ivm rondvliegende ballen en rennende kinderen. Verder controles en therapie zoveel mogelijk onder de sportlessen proberen te plannen, of buiten schooltijd. Maakhuiswerk zoveel mogelijk op de tablet en als dat niet kan dicteert zoon ons en schijft een van de ouders, bijvoorbeeld bij wiskundehuiswerk(Pfff, dat gaat nog wat worden...) Nou ja, het is allemaal nog vers maar dit is wat er tot nu toe is afgesproken, wat vinden jullie, zijn er nog meer dingen waar we aan moeten denken? En verder vroeg ik me nog af, wat kan en mag ik van de school verwachten qua zorg en aanpassing?
Ziet er al goed uit
Ik zou zeker vasthouden in het huiswerk maken tijdens sportlessen. Alles kost nu extra tijd, niet alleen huiswerk maken maar ook andere praktische zaken. Het is fijn dat hij wat extra tijd op school krijgt om zijn huiswerk te regelen terwijl anderen sportlessen hebben. Voordeel van de sportklas 
Als jullie in de praktijk merken dat er meer aanpassingen nodig zijn, kun je opnieuw met de mentor aan de slag. En natuurlijk goed volgen dat alle leraren de instructie opvolgen.
Heeft de mentor die afspraken ook op de mail gezet? Het zou fijn zijn als je zoon die afspraken ook heeft zodat hij er makkelijker naar kan verwijzen.
Herkenbaar
Wat een herkenbaar verhaal. Mijn zoon is twee jaar geleden in de brugklas ernstig gewond geraakt aan z'n rechterhand (o.a. drie vingers verbrijzeld, twee vingertoppen kwijt en ook een hersteloperatie gehad). Hij is twee weken thuis geweest, omdat het ook precies aan het begin van 'n vakantie gebeurde, daarna weer naar school. Ik vond het doodeng, maar op zich ging het heel goed.
Op school had hij 'n laptop (van ons zelf, omdat de schoollaptops een hoop gedoe opleverden), die bleef ook op school, huiswerk ging mee op 'n USB-stick. Typen met links was overigens sneller dan hij normaal schrijft 
Huiswerk is volgens mij niet streng gecontroleerd. In de klas had hij hulp van klasgenoten die z'n spullen droegen en hem hielpen met van alles waar hij hulp bij nodig had. Dat regelde zichzelf.
Qua zorg had school ons aangeboden dat hij een ruimte kon krijgen waar hij zich terug kon trekken, vooral in de pauzes (erg druk in school), en tijdens gym. Ik weet eigenlijk niet of hij daar gebruik van heeft gemaakt. Voor ziekenhuisbezoek en later fysio kreeg hij uiteraard zonder probleem vrij, al probeerde ik dat wel zoveel mogelijk aan de randen van de schooldag te plannen. Thuis hebben wij hem wel wat geholpen, maar het is niet zo zinvol om bijvoorbeeld tekenhuiswerk over te nemen, dus voor dingen die hij echt niet zelf kon heeft hij gewoon vrijstelling gekregen. Hij was wel bij de lessen.
Hier was school heel behulpzaam en bereid om mee te denken.
Sterkte!
Wc?
Hier een kind met een gat in zijn hand gehad waarbij ook het eea aan pezen en zenuwen beschadigd was. Kan je kind zelf naar de wc? En dan bedoel ik niet eens broek omlaag en omhoog, daarvoor zijn joggingbroeken ed maar kan hij zijn tas dragen én de wc-deur open maken of moet er iemand mee? In trappenhuizen kan het bij een leswisseling erg druk zijn, misschien verstandiger dat hij met de lift gaat om te voorkomen dat tegen zijn hand geduwd of gebotst wordt.
Ik heb zoon in die maanden gebracht en gehaald, vond het niet verantwoord dat hij ging fietsen. De afspraken die je nu met school hebt zien er goed uit, bijstellen kan altijd. Misschien kunnen bepaalde toetsen mondeling worden gemaakt.
Vraag de mentor of hij ook de andere leerkrachten even op de hoogte stelt, ook al zit een hand dik in het verband, pubers worden niet altijd geloofd dat ze iets écht niet kunnnen.
Moni en Fieke
Gelukkig is de mentor heel benaderbaar en makkelijk mee in contact te komen, we zijn daar erg blij mee, maakt het ook zoveel makkelijker om te overleggen, hij is erg betrokken. Morgen overlegt hij verder met de andere docenten en neemt hij weer contact met ons op.
Ik vind het ook doodeng Fieke! Ik was vanmiddag even op school; we moeten hem brengen en halen want hij mag niet fietsen, en als ik dan die krioelende kindermassa zie in de pauze.. Een ruimte waar hij zich even terug kan trekken is een goed idee, die ga ik nog opperen bij de mentor... Thuisblijven is geen optie voor hem, dan gaat hij somberen en piekeren.
Hoe is het nu met je zoon Fieke? Het klinkt wel heel heftig! Bij zoon zitten gelukkig alle vingers er nog aan, al had het niet veel gescheeld of er hadden vingers geamputeerd moeten worden. Hij is van een hek gevallen terwijl zijn hand is blijven hangen. Pezen zijn losgetrokken uit de onderarm, en nog meer schade aan van alles en nog wat... Hij en wij zijn er eigenlijk nog van aan het bijkomen..
Juno
Zoon draagt nu jogging en sportbroeken inderdaad, en we brengen en halen hem van school. Ik zal hem nog op het hart drukken dat hij hulp inroept van klasgenoten bij het dragen van zijn tas en dat hij niet de drukte opzoekt bij pauzes en leswisseling. De mentor heeft beloofd dat hij gaat overleggen met de andere docenten om dingen voor zoon aan te passen.
Tablet?
"De mentor overlegt met de docenten dat zoon toetsen en huiswerk zoveel mogelijk op de tablet maakt."
Typen op een tablet is al een drama met twee goed werkende handen. Een laptop lijkt me veel beter.
ehm
Voor wat betreft toetsen zou ik proberen of een laptop mag.
Typen met één hand gaat sneller op een laptop. Extra tijd voor toetsen moet mogelijk zijn. Tijdens de toetsweek zat het meisje met een gebroken (schrijf)arm bij de dyslecten in het extra tijd lokaal. Ook toetsen kunnen mondeling.
Zorg dat je met een leerling in de klas die goede aantekeningen maakt even afspreekt dat er foto's van de aantekeningen worden gemaakt en dat die gemaild of geappt worden.
Veel docenten hebben uitleg voor gebruik bij digiborden, dat kunnen ze de leerling ook mailen (gebeurde ook bij mijn dochter).
Ook een vak als tekenen gaat niet lukken. Probeer anders om minder nuttige/noodzakelijke vakken (tijdelijk) vrijstelling te krijgen. Het hele genezingsproces kost veel energie en je school volgen ook, plus alle extra bezoekjes aan het ziekenhuis en straks de fysio.
Hoe gaat het?
Hoe gaat het op school?
Wat een vreselijk letsel trouwens, ik kan me goed voorstellen dat je daar meer dan alleen fysiek een klap van krijgt. En jullie als ouders natuurlijk ook. Ik vond het zelf een heel intensieve periode en dan was bij ons de uitkomst direct al redelijk zeker.
Fijn dat de mentor (en school) goed meedenkt, dat was hier gelukkig ook het geval. Halen en brengen was voor ons het meeste gedoe, daar heb ik wel eens wat hulptroepen voor ingezet. Vooral met fysio erbij bleven we heen en weer rijden. Ik was dus ook echt heel blij toen hij weer zelf kon/mocht gaan fietsen 
Bij ons valt de blijvende schade mee en inmiddels zijn we weer helemaal terug naar normaal. Het belangrijkste vonden wij gevoel in z'n vingertoppen (of wat er van over is), weer kunnen schrijven/typen en dat hij geen pijn heeft. Hopelijk kunnen jullie over 1,5 jaar ook terugkijken op een naar verhaal maar met een goede afloop!
Fieke!
Sorry voor de late reactie, ik had je laatste reactie even gemist, maar het gaat hier naar omstandigheden best goed. Zoon heeft intensief handtherapie, 3 tot 4 keer per week. Vaak onder schooltijd, maar tot nu toe heb ik hier nog geen opmerking of klacht over gehad. Gelukkig maar, want bij therapie zijn ze helemaal niet flexibel qua tijd, de tijd dat hij moet komen krijg je door, mogelijkheid tot schuiven is er niet. (Verder zijn ze wel heel goed, dus pikken we het maar, maar het vergt wel het nodige oragnisatie met werk, schooltijden en er is nog een broertje die aandacht nodig heeft.) We zijn wel blij met school en met de mentor, die regelt een hoop voor zoon, en al zijn er nog steeds docenten die blij constateren dat het gelukkig maar zijn linker hand is (ahum, zoon is linkshandig) over het algemeen loopt het vrij soepel. Repetities maakt hij in het lokaal waar kinderen met dyslectie en autisme hun toetsen maken op de computer, s.o.'s mag hij op de tablet maken, hij heeft daar een toetsenbordje bij. Hij krijgt ook extra tijd. Wel zien we dat de cijfers wat zakken, haalde hij eerst voor de meeste vakken een 7 tot een 8 gemiddeld voor toetsen, nu zit hij vaak rond de 6. Zelf geeft hij ook aan dat hij zich vaak moe voelt, en zich moeilijker kan concentreren. Als hij een tekst leest blijft dat minder snel hangen. Het kost veel energie allemaal. En het is een puber, hij doet het hartstikke goed, hij is super dapper, maar soms is hij flink opstandig en sacherijnig en heeft hij er geen zin meer in, in al dat geoefen, therapie, vroeg naar bed, huiswerk en je ouders die je bij van alles en of wat moeten helpen. Nou ja, we zien wel hoe het verder gaat dit jaar, prioriteit is nu zijn hand, dat die zo goed mogelijk weer gaat functioneren is het belangrijkst voor zijn toekomst.
