Enkelvoudige ernstige dyslexie en avi niveau

dyslexie

zit niet alleen in het avi-lezen, bij mijn zoon is het echt extreem in spelling. Als hij niet oplet schrijft hij waarschijnlijk 2 van de 10 woorden juist, als hij zijn best doet is het 5 van de 10.

Of jij jong of oud is maakt niet uit, het gaat om het aantal jaren leesonderwijs, die zijn voor hem hetzelfde als een oude leerling in groep 6. Het 'ernstig' geeft hem de mogelijkheid om begeleiding te krijgen dus wees daar gewoon blij mee, het enkelvoudige geeft aan dat er niets anders bij zit zoals ADHD. Ernstig kan in zijn geval ook betekenen dat hij een hoog IQ heeft en toch achterloopt (avi M6 eind groep 6).

oja

en thuis niet lezen omdat hij niet wil? Reken erop dat je, als hij begeleiding krijgt zeker 1,5-2,5 uur per week huiswerk krijgt, wellicht nog wel meer. Als hij dat niet wil: geef dan zijn plek maar aan een ander kind

Triva

Ik vermoed dat de rt niet zal werken. Thuis oefenen weigert zoon. Ik wil zelf graag weten of het klopt dat hij zwaar dyslectisch is of dat er wat anders speelt. Anders krijgt hij niet de juiste hulp.

wendy

Als het goed is is zijn IQ ook gemeten. Zoja: wat was daar de uitslag van?

Wat haalt hij op Cito's voor spelling? Wat staat er precies in de dyslecieverklaring of het onderzoek? Waar valt hij op uit?

Waarom staat hij op de wachtlijst als je al weet dat RT niet gaat werken?

Krijgt hij gewoon huiswerk op school, zo ja: hoe gaat dat? Ik heb er altijd ingestaan met: oefenen thuis moet gewoon, niet anders dan tandenpoetsen en ook goed lezende kinderen moeten thuis leeskilometers maken ook al doen ze dat vrijwillig. De typelessen en de dyslexietrainingen heb ik wel beloond (man had een hele verzameling oude muntjes en we hadden een systeem bedacht waarbij kind aangaf wat hij graag zou willen en in overleg hingen we daar een aantal muntjes aan: zelf kiezen wat we gaan eten was bijv 3 muntjes, met papa naar de ijsbaan 15 en kind spaarde dus zelf hoe lang hij maar wilde. Elke dag normaal meewerken was een muntje).

Lisbeth

Ik wil weten of mijn zoon alleen spellings dyslexie heeft of de ernstige vorm. Dit maakt voor mij het verschil wat voor hulp hij nodig heeft. Hij heeft een hoog IQ 145 en vindt herhalen saai. Mijn vraag is dus of ernstige dyslexie altijd ook het lezen betreft?

Triva

Hij valt uit op alle vakken. Het is altijd wel een verrassing want heel soms een uitschieter naar boven. Welk vak dit is is ook een verrassing. Pfffff het is me een raadsel

Proefondervindelijk

http://www.dyslexieweb.nl/dyslexie-informatie/de-oorzaak-van-dyslexie

Door met je kind te lezen kun je er beter achtergekomen waar het schort.

Ik denk dat bij mijn dochter met autisme het volgende speelt: "Uit eerder onderzoek is gebleken dat mensen automatisch ingesteld zijn om in een rumoerige omgeving alleen relevante geluiden te onderscheiden: ze horen alleen de dingen die voor hen belangrijk zijn. Met deze theorie in het achterhoofd ontdekten de onderzoekers dat hier een afwijking in de hersenstam waarneembaar is bij mensen met dyslexie: zij hebben moeite met het filteren van deze geluiden. Er komt zoveel informatie binnen, dat het veel meer moeite kost te blijven concentreren op enkel de relevante (belangrijke) informatie."

Daardoor kostte het op school veel moeite om bij te blijven. Ze draaide letters om en afhankelijk of ze een opdracht begreep haalde ze een 3 of een 8. En nam zaken letterlijk.

Ik denk dat hier geholpen heeft dat we nog heel lang samen bleven lezen. In een rustige een-op-een situatie. Ik las voor of we lazen omdebeurt een alinea. Maar alle lezen is goed en is oefening. Ook gamen, ook Donald Duck, ook tijdschriften, ook ondertitels op de tv.
Ook het samen maken van samenvattingen en werkstukken was oefening.
Ook de jaren dat we naar de bieb gingen en elke week nieuwe boekjes haalden met haar interesse.
Zoon is hier wel aan het zelf lezen geslagen maar dochter is zover niet gekomen. Als ze 1 boek van haar interesse zelf gelezen heeft zonder dat het van school moest is het veel.
Ook op de middelbare school maakten we verslagen samen, ik hielp haar met vragen stellen aan het materiaal en beantwoorden. Nadat we rustig eerst samen gelezen hadden.
Het inprenten was een probleem maar als we samen woordjes deden lukte het wel. Niet meteen overhoren maar eerst nadrukkelijk lezen wat er staat en spellen.
Bij de engelse boeken kreeg ze hulp van de bibiothecaresse van school. Dat was een hele opluchting.

Misschien kun je kijken bij je zoon wat hij wel wil lezen, al is het wekelijks een Donald Duck, en waar je samen al is het iets aan lezen kunt doen, bijvoorbeeld samen een film kijken met ondertiteling of meedoen met een game waarbij je vragen van hem kunt beantwoorden of hardop voorlezen.
En misschien is er wel een tijdschrift met iets van zijn interesse met leesbare artikeltjes.
Kinderen mochten hier op de basisschool elke week een tijdschrift uitzoeken als ze geen abonnement hadden op een vast tijdschrift.
Het met plezier lezen kan mogelijk wel iets meer op gang komen als je er aandacht aan geeft en niet te hoge eisen stelt.

Triva

School wil dat zoon rt krijgt. Beloning zou ik kunnen proberen. Ik zal er wel naast moeten blijven zitten anders gaat hij stiekem wat anders doen. Ik zal nadenken over wat je geschreven hebt. Ik weet eigenlijk niet wat zijn score is voor spelling. Kom er later op terug

Wendy

Grappig, mijn oudste heeft een vergelijkbaar IQ. Dyslexie hebben we hier nooit kunnen vaststellen omdat ze ijzersterk is in lezen. Dat doet ze ook graag.
Spelling is een drama voor haar,het lukt haar gewoon niet. Ze is nu net 12 zit in de brugklas gymnasium. Had voor de spelling cito's in groep 7 en 8 4 scores. Nu op het vo haalt ze dikke onvoldoendes voor spelling. Ondanks meerdee jaren externe begeleiding in het verleden.

maar je zoon heeft toch al een verklaring? Dan lijkt mij dat het vastgesteld is. alleen toch maar prettig ook voor hulp in de toekomst

AnneJ

Dankjewel ik ga je berichtje later lezen. Moet weer aan het werk

Moppenboekje

Zoon heeft ook weleens een moppenboekje van mij gehad. Voornamelijk tekst. Hij wilde ook weleens 'scoren' en het was nuttig om zijn al te letterlijke denken wat uit te dagen. Hij snapte het niet altijd maar dan deden we het samen. Door de mop uit zijn hoofd te leren en vragen aan mij te stellen en zelf na te denken kreeg hij de mop steeds beter door.

Wendy

Mijn neef heeft gymnasium gedaan en halverwege kwamen ze er eindelijk achter waarom hij er toch zoveel tijd aan moest besteden: dyslexie dus. Hij lees heel langzaam en mijn zus heeft echt de vrijdagmiddag/avond hem van het huiswerk moeten trekken anders zat hij elk uur dat hij niet sliep op school of was aan het leren.

Hij studeert nu geschiedenis en ja dat kost hem ook extra veel tijd, veel meer dan de anderen maar het gaat goed.

We vermoeden dus ook een heel hoog IQ en veel wilskracht en dus dyslexie. Denk er niet te makkelijk over want dan gaat jouw zoon wellicht havo doen (met geluk) maar komen zijn hersens niet aan hun trekken.

Verder je MOET er zelfs naast zitten met het dyslexiehuiswerk en ja hij kan herhaling wel niet leuk vinden maar je kunt hem dus ook uitleggen dat hij verder kan komen en leukere dingen kan gaan doen later als hij nu extra oefent. Met zijn IQ had hij natuurlijk allang AVI uit kunnen zijn dus staar je niet blind dat hij zo'n sprong heeft gemaakt. Hij loopt nog steeds achter.

Zoek een dyslexiebegeleiding (dat heet geen RT) die ervaring heeft met kinderen met een hoog IQ en daar ook niet te kinderachtig mee om gaat. Bereid je voor op het grote voordeel van Ralfi-lezen wat een paar avi's hoger moet zijn, wat best heel pittig mag zijn maar waarbij juist de herhaling je verder helpt bij dyslexie. Het is helemaal niet gek dat een kind met dyslexie de moeilijkere woorden wel in 1x goed leest maar een puinhoop maakt van woordjes zonder duidelijke betekenis (en, de, het, een, per, en alle voorzetsels).

Uitleg

Ik denk dat het ook belangrijk is dat je zorgt dat je kind goed uitgelegd krijgt wat de situatie is. Hij is slim en kan alles leren en worden wat hij wil. Het meeste zal hem (totnutoe) gemakkelijk zijn af gegaan. Hij heeft dan ook nog niet geleerd dat ergens - terwijl je er geen zin in hebt - moeite insteken een beloning oplevert. Hij heeft dat immers nog nooit nodig gehad. Als hij ook verbaal vaardig is (hoog VIQ) dan zal hij goed kunnen snappen dat zijn hersens op een bepaalde manier denken (in plaats van 'jij kunt niet zo goed lezen oid) waarvan een gevolg is dat automatiseren (herhalen, zelf oefenen, huiswerk maken) moeite kost en dus niet leuk is. En hij zal kunnen snappen (maar hij kan dat zich nog niet voorstellen) dat hij later, als hij groter is dingen zal moeten leren waarvoor juist die herhaling nodig is. En dat hij dat, om die reden nu van jou MOET leren. Begin met elke dag iets kleins doen, wat hij niet wil. Niet al te moeilijk. En niet al te lang. Maar houd het wel vol iedere dag. En hang de beloning aan het 'doen' en niet aan het resultaat.
Misschien kun je als voorbeeld fietsen gebruiken (afhankelijk van hoe hij dat geleerd heeft)?

Tja... Tegen de heersende opinie in

Zou ik hem thuis niet gaan verplichten om leeskilometers te maken helemaal als hij de boekjes niet interessant en saai vindt.

Wel zou ik hem (ongemerkt) motiveren om toch met taal bezig te zijn. Er zal zondermeer iets zijn waar hij bijzonder in geïnteresseerd is, en die interesse zou ik stimuleren.
Ik zou dus inspelen op zijn nieuwsgierigheid en dan zorgen dat hij op die manier zelf gaat lezen.

Mijn jongste zoon is ook dyslectisch (Familiekwaaltje), en ook ik kwam die weerstand tegen het thuis lezen tegen. En dat snapte ik ook heel goed. Want behalve de taal/leeslesjes in de klas, moest hij ook nog 5 keer per week lezen met een leesmoeder. Om daar bovenop ook nog eens thuis 5x in de week met hem te gaan zitten lezen leverde heel veel weerstand op. En terecht. Op school in de klas merkte hij wel dat hij achterbleef, wat nog eens bevestigd werd door de leesmoeders. (Want als je goed kunt lezen hoef je niet 5 x per week te lezen met een leesmoeder). En dan moest ik hem ook nog eens 5 x in de week de bevestiging geven dat hij niet goed kon lezen, door thuis met hem te gaan zitten? Geen haar op mijn hoofd die daarover prakkiseerde. Hoe vaak wil je een kind de boodschap geven dat hij iets niet kan wat hij wel zou moeten kunnen?
Een handicap is een handicap, en in plaats van een kind keer op keer te confronteren met datgene wat hij niet kan, is het zinvoller om je kind te stimuleren om datgene te doen waar hij blij van wordt waardoor "het lezen" op de ene of andere manier wel meegenomen wordt.

Wat ook meespeelt is hoe je die handicap beschrijft naar je kind toe. Wij hebben thuis altijd een vergelijking gemaakt met een wegenkaart. "Normale" kinderen als die lezen dan kunnen de letters/woorden gewoon via de snelweg van A naar B. De kortste en snelste manier dus. Voor hem als dyslect was de snelweg afgesloten. Hij moest dus op zoek naar provinciale en rijkswegen en b-wegen om toch van A naar B te komen.
Dit heeft niets te maken met "dom" zijn, maar alles met een andere manier van informatie (letters/woorden/teksten) versturen om van A naar B te komen.

Wat ik je mee zou willen geven is het volgende:
Kijk of je erachter kunt komen of hij wel de teksten inhoudelijk begrijpt. Dat hij weet wat er in een tekst staat.
Zo heeft mijn zoon moeite met spelling en lezen, maar inhoudelijk weet hij heel goed wat er staat, dat in tegenstelling tot zijn neef, die kan lezen, maar die als hij klaar is met lezen niet WEET wat hij gelezen heeft. (De inhoudt dringt niet tot hem door)
Als je namelijk weet waar zijn zwakke plek zit, dan kun je daarom heen werken. Misschien neemt hij de inhoud makkelijk op als hij het hoort. Dan is een iPad geweldig, want die is in staat om de teksten voor te lezen.
Biedt hem luisterboeken aan. Die van Harry Potter zijn geweldig. Op die manier komt hij in aanraking met de wereld die een boek kan bevatten, en vergroot hij ook zijn woordenschat. Ook de luisterboeken van de Grijze Jager en de Broederband van John Flanagan zijn fantastisch om te luisteren.
Als je televisie kijkt, zet de ondertiteling aan. De letters en woorden zie je toch als je kijkt, en het bied de gelegenheid om samen kritisch op zoek te gaan of de teksten die je ziet wel kloppen met datgene wat er gezegd wordt.
Bezoek musea en zorg dan dat je een boekje krijgt waarin een beschrijving staat van datgene wat je bekijkt. Door dat voor te lezen aan je kind stimuleer je zijn nieuwsgierigheid en vroeg of laat zal hij het zelf willen doen, omdat jij niet snel genoeg gaat.
Ga naar een restaurant en laat hem de menukaart doorneuzen en eten voor jullie bestellen. (Wat je dan ook opeet, eerlijk is eerlijk ) (dit kan ook bij de Mac of een afhaalkaart van de Chinees, of wat dan ook)

Er is in je dagelijkse leven zoveel te doen en te verzinnen met de teksten om je heen die je overal ziet, het is de kunst om daar speels mee om te gaan.

En ja, dit is anders dan dat "de school" graag ziet. Bovenstaande is mijn manier om ervoor te zorgen dat mijn zoon het plezier in het lezen niet kwijtraakte. Voor ons heeft deze manier gewerkt, ik heb een zoon die lezen nog altijd leuk vind, die in 4 mavo de beste van zijn jaar in Engels was (inclusief een officieel school certificaat) en die vorige week thuis kwam met een 8 op Nederlands speling en daarmee de hoogste van zijn klas was. (Mbo4, 2e jaar)

Succes met alles, en ik hoop dat je met mijn bijdrage iets kunt.

Sinbadsvrouw

Mijn kind heeft gelukkig nooit met leesmoeders hoeven lezen dus dat probleem hadden we al niet. Verder zegt niemand dat met leeskilometers maken saaie oninteressante boeken worden bedoelt. Sterker nog: Ralfilezen MOET op een veel hoger niveau als waar het kind nu leest qua Avi. Dat jij het zoekt in ondertitels, menukaarten en museumbezoek is gewoon precies hetzelfde: leeskilometers maken. Wat het kind leest is helemaal niet van belang daarom zijn stripboeken ook prima.

Enkelvoudig

Enkelvoudige dyslexie betekent volgens mij dat het kind dyslexie heeft op lees- OF spellingsgebied. 1 van de 2 dus en niet beide. Is bij jouw zoon niet verteld op welk gebied hij dyslexie heeft, WenDy?
Zoon hier is 11 en heeft meervoudige (heet dat zo?) dyslexie, op zowel lezen als spelling dus. Hij mag nu net in M6 lezen. Jouw zoon zit met lezen op het goede niveau volgens mij. W.s. scoort hij op spelling minder goed.

Tango

Nee zo werkt dat niet:
Op grond van de Jeugdwet moet de gemeente kinderen ondersteunen met ernstige, enkelvoudige dyslexie (EED). Enkelvoudig betekent dat het kind naast de dyslexie geen ggzstoornis, beperking of andere taal- of leerstoornissen heeft die belemmerend is voor dyslexieonderzoek en/of -behandeling (comorbiditeit). Voor kinderen bij wie sprake is van problemen naast de dyslexieklachten (bijvoorbeeld dyslexie in combinatie met ADHD of een spraak/taalstoornis), is een intensiever behandel-/begeleidingstraject nodig. In deze gevallen wordt eerst de bijkomende stoornis of beperking behandeld, voordat een kind in aanmerking komt voor een behandeling ernstige enkelvoudige dyslexie. De huidige aanspraak van EED op de Zvw is gebaseerd op het protocol Dyslexie Diagnostiek en Behandeling.
http://www.cedin.nl/915/wat-is-enkelvoudige-ernstige-dyslexie.html

Tango

dan ben ik dus wel benieuwd wat jouw zoon heeft

Trivia

Enkelvoudige dyslexie betekent dat er geen andere (leer-) stoornissen aanwezig zijn bij een kind, zoals ADHD of autisme. En onder dyslecten zijn de verschillen heel groot, er zijn er geen twee hetzelfde

emma

Dat zei ik toch ook?

De behandeling

Dochter (9 jaar groep 5) is sinds begin van dit schooljaar gestart met de behandeling. Van ouders wordt ook veel verwacht. Samen het huiswerk maken/lezen.
Daar komt dan het gewone schoolhuiswerk nog bij. Dat is veel! Wij worden ook geacht bij de behandeling (op school onder schooltijd) aanwezig te zijn.
Weet je met welk bureau school zaken doet? Dan kan je daar eens informeren of er een behandelaar is voor dwarse HB kinderen! Of dat er een vaste behandelaar per school is zoals bij ons.

Is er geen eindgesprek geweest na de test? Ik heb hier een dik rapport met uitslagen en bevindingen.

Belonen is in mijn optiek niet nodig. Wat moet dat moet en ze heeft al externe hulp vanaf groep 3. Tuurlijk, soms slaan we een bladzijde over maar ik app dit dan wel alvast naar haar behandelaar. Dan hebben we wel cakejes gebakken en heeft ze zelf de ingrediënten gelezen en op een boodschappenbriefje geschreven. Nuttig en leuk.
De behandelingen die we hiervoor hadden betaalden wij zelf. Daar smokkelden we wel eens, dochter was jong en kon toen echt nog niks lezen. Die behandeling had een andere insteek. Alles wat ze toen heeft opgepikt was mooi meegenomen en dat ging best goed! Maar nu zijn juist de spelling en de bijbehorende regels belangrijk en lopen we ongeveer gelijk met de stof in de klas.

Mijn dochter is in een half jaar ook twee AVI niveau's omhoog gegaan. Dat heeft mijn inziens niet te maken gehad met de behandeling maar met haar eigen groei én twee superjuffen dit jaar. Het welbevinden van een kind met een beperking is misschien nog wel belangrijker dan de behandeling zelf (ik spreek voor onzelf). En soms vallen er ineens héél véél kwartjes tegelijk.

Trivia

Sorry, ik bedoelde Tango

Onderwerp

Hier merkte ik dat het onderwerp een rol speelde in de prestaties. Wanneer de dyslect het onderwerp interessant vond, was de concentratieboog ook beter gespannen. Boekjes over jongensdromen die voetballers wilden worden, werden foutgevoelig afgewerkt. Boekjes over de humoristische gebeurtenissen van de jongens van de Kameleon verliepen veel ontspannender. School werkte met Nieuwsbegripbladen. Die zijn er voor leeftijdscatergorie 5/6 en 7/8. De onderwerpen in die bladen vond de dyslect actueel en dus interessant.