Een jaar lang pesten, schoppen en slaan
Stel nou dat je kind afgelopen jaar in groep 3 flink is gepest, geschopt en geslagen
door 2 jongens (waarvan 1 in groep 1/2 zelfs een vriendje was). En stel nu dat je dat in school bij de leerkracht meerdere malen aan hebt gegeven. Het gebeurt immers op school, laat het ook op school blijven om daar opgelost te worden. Ik heb gevraagd wat het aandeel van kind daarin is. Wat ik terugkreeg was dat het stellen van duidelijke grenzen en opkomen voor jezelf, verbeterd kunnen worden. Kind vertoont gewenst gedrag richting pestkoppen, helaas.
Tijdens het zomerrapportgesprek afgelopen jaar nog aangekaart: het houdt niet op, wat kunnen wij als ouders daar gezamenlijk aan doen? (Het lijkt iets groter dan school alleen kan oplossen?). Met weinig woorden werd gezegd dat de ouders van deze jongens niet meewerkten. Hoe en waarom, werd niet verteld. Ik heb de ouders overigens (nog) niet op het pesten en slaan aangesproken (ivm standpunt dat het op school gebeurt en het aan school is dat te doen). De juf van groep 3 vond dat het heel jammer want het scheelt als zoiets thuis ism school aangepakt kan worden.
En toen werd het zomer, de vakantie brak aan. En in september immers een nieuw jaar, nieuwe pikorde, nieuwe kansen.
En nu is het nog niet opgehouden, weer schoppen, weer slaan. Deze leerkracht was van tevoren op hoogte gebracht (uit voorzorg) en wordt op de hoogte gehouden. Maar zulke dingen gebeuren vaak achter je rug. Dat snap ik. Kind is niet de enige maar is wel altijd het haasje. Ik ben het eigenlijk wel spuugzat, ondertussen.
Kind heeft weer na 2 jaar ellende een fijne juf en gaat eindelijk weer met plezier naar school. Wat een opluchting. Maar als het pesten en slaan niet ophoudt, ben ik bang dat het niet lang blijft.
Wat mag je van school verwachten en wat kan ik als ouder nog doen? Misschien is het niet alleen iets van school? Contact zoeken met de andere ouders hierover ben ik tot nu toe uit de weggegaan. Dat ligt op het bord van school, vind ik. Maar ik weet niet of ik daarop moet terugkomen. Ik zou ook niet weten of dat verstandig is en wat dan wel verstandig is richting die ouders.
Schoppen en slaan?
Als een kind op de basisschool hier schopt en slaat worden toch echt de ouders gebeld en zal het kind een dag of wat niet welkom zijn op school.
Ik vind dat je veel en veel meer had kunnen verwachten en eisen. Geloven ze je kind wel? Zoja dan hadden ze veel harder moeten optreden.
Mijn kind wordt regelmatig verbaal gepest en men vraagt mij elke keer of ik wil dat de ouders gebeld moeten worden en ik kets dat altijd af: dat is hun beleid, ik wil gewoon dat het ophoudt. Soms worden ze dus gebeld, het zijn hier ook steeds andere kinderen maar schoppen en slaan wordt hier niet getolereerd. Sowieso mag je niet meer aan elkaar zetten dan voor tikkertje nodig is.
wat ik niet snap
wat ik niet snap, is dat je je zoon nog steeds naar diezelfde school laat gaan. Jij staat dus toe dat hij een heel jaar gepest, geschopt en geslagen wordt! School doet niks, en jij staat erbij en kijkt ernaar.
Dat zou mij niet gebeuren, mijn kind zou allang op een andere school zitten.
wat je mag verwachten?
Ik vind dat je veel meer mag verwachten! Natuurlijk, het is absurd wat je beschrijft.
Het punt is alleen dat je er niets aan hebt. Want ook al mag je meer verwachten, de school biedt het dus blijkbaar niet. En dan houdt het dus gewoon op. En moet je andere keuzes maken, om jouw kind te beschermen. Een andere school dus.
Ik ga er trouwens voor het gemak maar even vanuit dat je echt hard aan de bel hebt getrokken op school. Je schrijft over een zomerrapportgesprek met de juf. Ik neem toch aan dat je minstens iedere maand ook aan het bureau van de directeur hebt gestaan?
andere school
Ik ben het met Ijsvogeltje en Knurf eens. Als dit na een jaar (!) niet opgelost is door school, dan is de kans echt heel erg klein dat er nu ineens wel een oplossing gaat komen. Hoe lang wou je hem nog laten schoppen? Nog een maand? Nog een jaar?
Jouw zoon heeft recht op een veilige leeromgeving. En het is jóuw verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat hij veilig is.
Pritt
Nee, op dat moment, onder schooltijd, is school verantwoordelijk voor veiligheid. Daar mag je als ouder dus een school op aanspreken. Deze school kan daar kennelijk niet voor zorgen, wegwezen dus. Maar stellen dat de ouder verantwoordelijk is, klopt natuurlijk niet.
Pritt
Nee, op dat moment, onder schooltijd, is school verantwoordelijk voor veiligheid. Daar mag je als ouder dus een school op aanspreken. Deze school kan daar kennelijk niet voor zorgen, wegwezen dus. Maar stellen dat de ouder verantwoordelijk is, klopt natuurlijk niet.
Fiorucci
Als ouder ben je verantwoordelijk voor de verzorging en opvoeding van je kind. Jij hebt het ouderlijk gezag over je kind. http://nl.wikipedia.org/wiki/Ouderlijk_gezag (bijvoorbeeld) Je bent ook de wettelijke vertegenwoordiger van je kind. Je zult voor de rechten van je kind op moeten komen.
Als je kind op school zit, delegeer je verantwoordelijkheid naar school. Daarbij ga je ervan uit dat de school ook zorgt voor je kind. Ik vind dat je dat ook mag verwachten.
Maar als school daarin faalt, moet jij als ouder iets doen. Je verantwoordelijkheid nemen. Of de situatie door school laten veranderen, of het kind zelf uit de situatie halen.
Ten minste, dat is mijn conclusie.
zelfde
Eigenlijk zeggen we het zelfde Fio, alleen ik heb weer eens meer woorden nodig. 
al een jaar?
Al hoort school dit op te lossen, ik was allang naar de ouders van de pesters gegaan.
Hartstikke mooi, die principes over schoolse zaken die op school moeten blijven, maar je laat toch je kind niet een jaar lang slaan en schoppen? Daar kan je kind een knauw voor zijn hele leven aan over houden.
Dendy
Dendy
Ik ga echt niet naar ouders toe als het op school gebeurt. Ik heb wel contact opgenomen met ouders door toestanden op hyves en een keer op een speelveld in de buurt maar niet over dingen op school.
Ik zou heel erg aandringen op een oplossing van school en anders mijn kind eraf halen omdat ik weet dat als school het niet kan oplossen ik het ook niet kan door met de ouders te praten. Over het algemeen zijn dat echt niet de begripvolle oudersoort die gaat zeggen: "Joh dat wist ik helemaal niet maar ik ga mijn kind nu aanpakken en laat het maar weten als het weer gebeurt".
Nou, ik dus wel
Het principe schoolse zaken horen op school heb ik allang achter me gelaten.
Dat heb ik niet alleen met schoolwerk, inmiddels hou ik zelf bij watt dochter leert. Maar ook de sfeer in de groep hou ik in de gaten. Toen dochter in groep 4 zat verslechterde de sfeer, er werd gepest en geklierd. De leerkracht kwam niet verder dan dat dat bij de leeftijd hoorde. Wij hebben toen met meerdere ouders in de klas dit aangepakt. En nog steeds houden we de vinger aan de pols. Dochter zit nu in een hele leuke groep 8.
Ik vind het heel naar als zo'n jong kind niet geholpen wordt als het gepest oid wordt. Op zo'n leeftijd kan een kind dat niet zelf oplossen en het welzijn van mijn kind is in de eerste plaats mijn zorg. Daar ben ik de ouder voor.
Dendy
tja dendy
Ik vind het wel heel anders wat jij nu vertelt. Je kunt je toch wel voorstellen dat er ouders zijn die jou 'zien aankomen' als je bij ze aanbelt? Mensen waar je totaal niet welkom bent en niets te maken willen hebben met jou? Die het geen barst interesseert en het prima vindt dat joepie van zich afbijt? En of je nu wilt oprotten anders bellen ze de politie?
Heel iets anders dan de sfeer in een klas!
Dalarna wanneer dan wel?
'Ik ga echt niet naar ouders toe als het op school gebeurt.'
Waarom niet? En wanneer ga je dan wel naar ouders toe? Als het in een zwembad gebeurt? In een pretpark? Waarom wacht je met je verantwoordelijkheid richting je kind nemen tot er iets in je eigen huis gebeurt?
Ik heb twee keer een kind op school aangesproken op pestgedrag. Die kinderen uitgelegd dat het pesten sowieso zou stoppen: of omdat zij er 'vrijwillig' mee zouden ophouden, of omdat ik net zo lang bij school aan de bel zou trekken tot ze van school gestuurd zouden worden. Aangifte zou doen bij de politie tegen de kinderen en tegen de school. Dat hielp.
Als dat niet geholpen had, was ik een stap verder gaan. De ouders aanspreken dus, en ze hetzelfde scenario voorleggen. Eens kijken of ze het zo leuk zouden vinden om hun kind uit groep 8 de hele dag geschorst thuis te hebben 
Dalarna
Ik heb wel eens vaker voor de katsefiool bij mensen aan de deur gestaan. Ben wel eens "met gevaar voor eigen leven" een woonwagenkamp met een hele enge pitbull opgestapt nadat dochter was lastig gevallen. Mijn man heeft dan ook de neiging om te zeggen dat het toch geen zin heeft. Dat is dan vast zo, maar ik wil mijn kind graag voorleven dat het goed is voor jezelf op te komen en dat je meestal je eigen zaakjes moet regelen. Je hebt er niets aan om in een slachtofferrol te blijven hangen, het is beter iets te doen. Ook al helpt dat geen zier.
Dendy
aanvulling
Ik heb er nog eens overnagedacht, maar eigenlijk vind ik dat je een kind laat barsten als je niets doet in zo'n situatie. Dit speelt al een jaar!
Dendy
Knurf
Ik had al eerder gezegd dat ik wel bij ouders aan de bel trek als het buiten school gebeurt (pesten op plein en hyves). Dit omdat onze school het prima aanpakt.
Als school het zelf niet lukt denk ik dat je met ouders te maken heeft waar jij ook geen voet tussen de deur krijgt. Kinderen op het schoolplein aanspreken vind ik nog weer een stapje verder. De kans is mij te groot dat ze vervolgens nog meer sneaky bezig gaan en mijn kind er echt onder gaat lijden.
Als je school het niet goed aanpakt zul je dus een andere school moeten zoeken, ik heb het gevoel dat het hier gebagatelliseerd is, dat vraagsteller niet duidelijk genoeg op haar strepen is gaan staan en het maar een beetje heeft laten gaan.
Ben ik niet met je eens Dalarna
Mijn ervaring is dat je als ouders de situatie veel specifieker en concreter kunt bespreken dan dat school dat doet of kan. Daarom heeft het ook nut om als ouder welwillende ouders aan te spreken. Ik heb aan beide kanten gestaan en heb dus gemerkt dat de boodschap dan heel duidelijk is.
Verder ben ik het erg met Dendy eens. Opkomen voor jezelf kun je niet jong genoeg aangelders krijgen!
eens Dalarna
ik ben het met je eens. Bij mij hielp het stevig toespreken, maar als dat (en een eventueel gesprek met de ouders) niet geholpen zou hebben, zou mijn dochter daar echt niet nog een jaar op school gezeten hebben.
Ginny
Ik geloof nooit dat je nog met welwillende ouders te maken krijgt als school zegt dat de ouders niet mee willen werken (eerste posting).
Dat kan
Maar dat neemt niet weg dat je als ouder bij te weinig resultaat van school best zelf een poging kunt wagen. Mijn ervaring is dat er leerkrachten zijn die het moeilijk vinden om het beestje bij de naam te noemen. Als je daar als ouder minder motie mee hebt, kan een vriendelijk geprek van ouder tot ouder best helpen.
En bovendien vorm ik altijd graag mijn eigen oordeel. Mensen op dejuiste wijze aanspreken is een vak apart.
En tenslotte
Had ik he over WELwillende ouders
ginn y
Ja, maar ik had het al die tijd over de ouders waar dit draadje over gaat en die zijn per definitie NIET welwillend!
aanname
"en die zijn per definitie NIET welwillend!"
Dat is een aanname Dalarna.
Jouw vertrouwen in de school (en hun observaties en conclusies over die andere ouders) lijkt erg groot. Misschien omdat je zelf heel tevreden bent geweest over de pest-aanpak bij jullie op school. Maar zo gaat het zeker niet overal. Bovendien duurt deze situatie nu al een jaar, dus dat roept bij mij sterk de vraag op of de school het allemaal wel zo goed heeft aangepakt. Op school zelf, maar nadrukkelijk ook in het betrekken van die andere ouders. Wat heeft de school eigenlijk gedaan naar die ouders? Een eenmalig belletje? Hebben ze maandelijks met elkaar om tafel gezeten? Zijn er afspraken gemaakt? Is er gedreigd met schorsing? Moest de juf het allemaal in haar eentje oplossen? Heeft de directie een rol gehad?
precies Pardoes
het zou zo maar kunnen dat de school zich er makkelijk vanaf maakt, door gewoon te roepen dat de ouders niet meewerken. Zo kun je alle verantwoordelijkheid afschuiven, terwijl de school toch echt moet zorgen voor een veilige leeromgeving. En als (een) school dat niet is, zoek je verder als ouder.
Ja, daar ken ik wel wat voorbeelden van.
Dan zegt de school in een gesprek: 'Dit is ernstig, daar moeten we mee aan de slag, we komen er bij u op terug.' En dan hoor je vervolgens niets meer. En gebeurt er ook niets. Zeer frustrerend. Dan kom je er na een paar weken op terug en dan is het: 'Ja hoor, daar werken we aan.' Voor je het weet heeft de school zo weer een heel schooljaar het probleem voor zich uit geschoven.
Het kan in deze situatie zo maar, dat de school niets (of weinig) eraan heeft gedaan. Als je iets (pesten) niet wil zien, dan zie je het ook niet. Ik heb weleens bij het hek van de school gestaan en dan zag ik dat er een jongen achterna werd gezeten, zijn pet werd afgepakt, een hele meute erachteraan. En de leerkracht stond lekker een kopje thee te drinken en naar de blaadjes van de bomen te turen. Die had het echt niet door!
Een pestsituatie in de klas, is heel erg lastig. Want niemand wil het. Leerkrachten zijn soms heel makkelijk in het bagatelliseren. 'Hij vraagt er zelf om.' 'Hij is ook niet zo handig, sociaal gezien.' 'Het is echt geen pesten, hij legt het zelf zo negatief uit.' Vooral op scholen waar in het team een perfectionistische sfeer hangt (wij zijn zo goed!), is het best moeilijk voor een leerkracht om aan te geven: 'Ik heb een pestprobleem in mijn klas en het lukt me niet, ik heb hulp nodig.' Het is makkelijker om jezelf dan wijs te maken dat het allemaal niet zo ernstig is.
Yep
En bovendien hebben leerkrachten vaak de neiging om het in de groep op te lossen en niet met de kinderen individueel. Het voorbeeld waarin ik aangesproken werd ging over een kind dat niet goed in de groep lag, in een moeilijke groep. Daar was de leerkracht vooral bezig met de groepssfeer. Die was dus helemaal niet bezig met het feit dat mijn schatje daar ook een aandeel in had. Nadat de betreffende ouder mij had aangesproken, heb ik met mijn kind gepraat en was dat probleem in ieder geval opgelost. Bleven er dus nog maar 24 over...
Dus dat 'die ouders' per definitie NIET welwillend zijn, is voor ook nog niet zo klaar als klontje.
Ja Ginny!
Dat is zo herkenbaar. Sommige leerkrachten zeggen/denken dan zoiets als: 'Aan mijn perfecte gedrag als leerkracht kan het niet liggen, het moet dan wel aan de klas liggen. Dit is een 'moeilijke klas'. Och och, wat heb ik weer een pech. Dat is zooooo moeilijk, om die groepsprocessen te beïnvloeden. Moeilijke klassen zijn als een natuurverschijnsel, je kunt er nauwelijks invloed op uit oefenen. Het is niet eerlijk maar volgend jaar ben ik gelukkig weer van deze klas af.' En dan vergeten ze dus helemaal, dat groepsprocessen vorm gegeven worden door individuen. En dat je die individuen echt wel individueel aan mag spreken op de rol in het groepsproces. En dat de voorbeeldfunctie en beroepshouding van de leerkracht het verschil kunnen maken.
En dan krijgt de klas het stempel 'moeilijke klas', dus als je pech hebt, gaat de leerkracht van het volgende jaar er met precies dezelfde houding in. Dan verandert er dus niets. En degenen die gepest worden, gaan het normaal vinden om gepest te worden. En de pesters gaan het normaal vinden om te pesten. En de ouders gaan het normaal vinden, denken dat er niets aan te doen is. Bah! Nare mechanismen zijn dat.
Pardoes
Ik heb helemaal niet gezegd dat deze school het goed heeft aangepakt maar ik denk dat de vraagsteller niet duidelijk genoeg op haar strepen heeft gestaan op school. Als bij mij een grens is gepasseerd dan maak ik school heel goed duidelijk hoe het zit.
(overigens ben ik helemaal niet zo tevreden over onze school en wordt kind nog wel gepest maar hier wordt niet geschopt en geslagen!).
weer even on-topic
Het lijkt mij duidelijk dat het kind het van geen vreemde heeft dat het niet voor zichzelf kan opkomen. Moeder komt niet erg zeker over, zelfs de vraag is vaag gesteld.
Ik snap inderdaad ook niet hoe je je kind al twee jaar in elkaar kan laten slaan en verwacht dat school daar wat aan doet, of eraan twijfelt of je je er zelf mee zult bemoeien of niet. Kijk, als je het niet wéét (dat kan ook, dat het kind niks laat blijken thuis)..... maar anders.
Tja, en dat school dan zegt dat het kind gewenst gedrag vertoont naar de pestkoppen..... dat is toch geen reden om het maar te laten gebeuren? Als ouder kun je ook best wat doen (móet je wat doen) om je kind meer voor zichzelf te laten opkomen. En een andere school kan ook wonderen doen. Ik ben in mijn jeugd een keer verhuisd en van school veranderd; de tweede school was veel leuker, werd veel minder gepest ook. In onze straat staat een schooltje waar heel veel gepest wordt, daar hebben wij onze kinderen mooi niet naartoe gedaan.
knurf
Inderdaad, ik ben het helemaal met knurf eens. Aanpakken die handel. NIet toestaan dat je kind de rest van zijn leven hieronder gaat lijden. Als het nog niet helpt die kinderen erop aanspreken, ze in hun nek pakken gaat dan net iets te ver... Maar een school kan het niet altijd voorkomen/verhelpen jij zal dat moeten doen. En het is nog maar een groep 3 kind. Hoe jong beginnen ze tegenwoorden, als ze tandjes krijgen?
