Dyslexie? En nu?
Onze zoon van bijna 8 zit in groep 4. Heeft in de kleuterklas altijd foutloze cito's gehad en werd geprezen om zijn slimheid. Stond ook bekend als dat hele slimme jongetje. Wel vond zijn juf het toen al gek dat hij na 1 jaar nog zijn klasgenoten niet goed bij naam kon noemen.
In groep 3 bleek dat leren lezen niet zo vlot ging als werd verwacht. Maar hij haalde m3 wel, want de juf dacht dat hij het wel kon, want hij was immers zo slim en ook zo welbespraakt. E3 haalde hij ook. Juf was niet meer zo heel stellig, maar zoon werd nog steeds als heel slim gezien en zijn woordenschat was ook zo prachtig. Cito op alles een 1, behalve spelling een 3. Ze vond het wel grappig dat hij nog steeds niet wist welke dag het was en hoe de juf heette wist hij ook niet.
En nu groep 4. Namen kent hij nog steeds niet. Welke dag het is ook niet. Hij leest nu extra met een leesmoeder, maar het blijft moeilijk. De tafels krijgen we er niet in en het blijkt ook dat sommen tot 20 niet geautomatiseerd zijn. Bij het kennismakingsgesprek zei de juf dat het zo'n slim jongetje is met een uitgebreide kennis van van alles en dat hij dat zo mooi kan vertellen. En dat het zo'n prettige leerling is, want zo beleefd, zegt s ochtends altijd goedemorgen en luistert goed. Dat wij ons inmiddels echt wel zorgen maken over zijn lezen is glimlachend aangehoord.
Kan onze zoon ondanks zijn uitgebreide woordenschat dyslexie hebben? Moet dat onderzocht worden en hoe dan? Hoe krijgen we de tafels erin? Zou het kunnen dat onze rustige zoon in een drukke klas met een aantal iadh-kinderen niet wordt opgemerkt?
Morgen heb ik een gesprek met de leerkracht. Ik zou graag horen wat jullie hiervan vinden.
Dysorthografie
Wellicht heeft hij last van dysorthografie - problemen bij het spellen
Hmmmm
Ik denk dat je zoon te goed scoort voor indicatie voor het vergoede traject. Vziw moeten er daarvoor drie opeenvolgende lvstoetsen zwaar onvoldoende zijn. In de letterweergave van Cito die bij ons kind nog werd gehanteerd moest ze drie keer E scoren op lezen voordat het dossier ter beoordeling werd opgestuurd. Op basis daarvan werd de indicatie voor onderzoek en eventuele vervolgbehandeling afgegeven.
Maar volgens mij kun je ook op eigen initiatief naar een onderzoeksbureau stappen. Kost wel veel geld: er worden iig twee onderzoeken gedaan: intelligentietest en dyslexietest. Volgens mij kosten die samen al iets van €1000,- Probleem was en zal vziw nog zijn: als je zonder indicatie aan het traject begint, kom je -ook wanneer er wel dyslexie wordt vastgesteld- niet meer in het vergoede traject. Als je dan wilt dat je kind dyslexiebehandeling krijgt moet je dat dus zelf betalen.
Dat gezegd hebbende: als ik het gevoel zou hebben dat mijn kind tegen problemen oploopt zou ik willen weten waar dat in zit. Hoewel passend onderwijs ervan uitgaat dat diagnoses niet meer nodig zijn en dat gekeken moet worden naar de ondersteuningsbehoefte van individuele kinderen op gebied van leren, denk ik dat juist een diagnose handvatten kan geven waar die behoefte ligt.
In jullie situatie zou ik mijn kind op eigen initiatief laten testen omdat je dat meer duidelijkheid kan geven wat zijn probleem is (of niet is) en hoe je hem verder kunt helpen. En het kan de leerkrachten handvatten geven.
Aagje
Liep nog even te denken
aan jouw opmerkingen over woordenschat en slimheid: dat zegt dus helemaal niets over de mogelijkheid om dyslexie te hebben. Kans is groot dat hij met die slimheid compenseert.
Ook hier een dyslect die al jong zeer taalvaardig was/is en een enorme woordenschat heeft. Maakt grapjes op woordjiveau. Juist vanwege die taalvaardigheid hadden we gedacht dat lezen in dezelfde stroom
Mee zou gaan. Het viel dus des te meer op toen dat lezen achterbleef.
Aagje
Aagje
Dat dacht ik dus ook al. Te slim voor diagnose. Maar als hij op eigen kosten een verklaring zou krijgen zou hij daar later wel profijt van kunnen hebben?
Ik heb wel vertrouwen in school, maar wil morgen wel een goed gesprek hebben. Ik denk niet dat zoon op de lange termijn er iets aan heeft dat ze het zo'n prettig kind vinden.
Nee
het is niet zozeer dat ik denk dat hij te slim zou zijn voor een diagnose. Want als hij echt dyslexie zou hebben, wordt dat wel duidelijk bij een onderzoek.
Alleen kunnen sommige kinderen geweldig compenseren op basis van hoge intelligentie. Dyslexie heb je in gradaties. Mocht hij nu dyslectisch zijn, maar niet in heel heftige zwaarte, dan is het waarschijnlijker dat hij zich door zijn intelligentie nog net wat langer redt dan de hele zware dyslecten.
Aagje
Herkenbaar
Lijkt op het verhaal van onze jongste. Ze was een leuke en spontane kleuter. Ze was Leergierig en had een brede belangstelling. Maar op sommige vlakken was ze atypisch, ze had veel moeite met het leren van kleuren, dagen in de week en de maanden, de tafels, enz enz. Het leren lezen ging langzaam, maar lukte uiteindelijk wel goed. Ze is wel heel talig, creatief met taal en maakt woordgrappen. Is ook een kei in begrijpend lezen. Pas in groep 7 hebben we haar (zelf) op dyslexie laten testen....als bevestiging voor wat wij al vermoedden. En ja ze is hoogbegaafd en heeft dyslexie. Fijn om te weten. Het heeft ertoe geleid dat we (of eigenlijk zij) met verschillende leerstrategieen heeft geoefend. En ook dat ze accepteert en snapt waarom sommige dingen meer moeite kosten. Ze zit nu in 2 vwo (2talig).
Ik vind het zo jammer dat het onderzoek vaak aan de erg lage lvs scores gekoppeld is, slimmere leerlingen kunnen lang compenseren. Maar een test kan ook hen helpen bij acceptatie en bij het vinden van en zoeken naar een passende manier van leren. Dat geldt ook voor hoog of hoger begaafde dyslecten.
Aagje
Dat is ook wat ik bedoelde
Nog een vraag
Hebben jullie nog ideeën over wat ik morgen van school kan/moet vragen?
Ik zou zelf graag willen weten wat zoon aan het einde van het schooljaar moet kunnen. En wat de beste manier is om die tafels erin te krijgen. De tafel van 3 kan hij nog snel uitrekenen, want rekenen kan hij als de beste. Maar binnen 5 sec een tafel van 7 uitrekenen zal m niet lukken vrees ik.
hier
door hechtingsproblemen ook pas in groep 7 diagnose.
Wat onze zoon in de tussentijd hielp thuis:
veel herhalen (dus tafels regelmatig middels spel oefenen)
veel samen lezen uit wat zoon/dochter leuk vindt. Maakt niet uit wat.
met kind kijken waar het tegen aan loopt. Hier automatiseren (klok kijken, weg terug vinden, tafels) een probleem naast spelling en tempo lezen.
Op school:
rt: samen met iemand uit hogere klas lezen en met remedial teacher dat nogmaals
klas: in een groepje naast iemand zitten die tips en trucs kan en mag geven als zoon/dochter het even niet weet.
juf: extra langs lopen om te kijken of het begrepen is. Desnoods vragen of het ook naar huis mag om zelf te kunnen oefenen
vraag of ze iets herkennen en kind als een dyslect aan willen pakken. Wie weet helpt dat al. In bijna iedere klas zit er meer dan 1.
Dit werkte bij ons, maar bij een ander kan het weer anders zijn. Geen dyslect is hetzelfde.
Tips
Zoon hier is 12 en heeft ook dyslexie. Iedere dyslect is weer anders. Zoon kan best goed namen onthouden en de dagen van de week. Maanden van het jaar en het alfabet gaat al minder goed. Automatiseren van de tafels is hier ook een probleem. Zoon mag op school nu gebruik maken van een tafelkaart bij rekenen. We hebben heel veel geoefend met tafels e.d. maar hij moet het eigenlijk steeds weer opnieuw leren. Dat geldt al helemaal voor deelsommen.
Zoon krijgt na de dyslectiebegeleiding nog steeds extra begeleiding op school voor lezen en spelling. Hij gaat nu binnenkort starten met lezen met Yoleo, dat is een programma voor kinderen die lezen niet leuk vinden of moeilijk vinden.
Ik zou zeker proberen of een dyslectieonderzoek vergoed wordt en zo mogelijk zelf betalen als het niet vergoed wordt. Je krijgt goed advies over hoe je je kind kan helpen, met welke strategieen. Wij hebben er veel aan gehad.
Zoon hier heeft overigens een lager dan gemiddelde intelligentie, dus hij kan ook niet echt compenseren. Bij hem gooiden ze het dus al gauw op de mindere intelligentie, terwijl hij toch ook heel goed kan rekenen, maar wel met de nodige hulpmiddelen.
Ook herkenbaar
Oudste heeft een mega woordenschat, altijd al gehad, was in groep 4 avi uit. Maar heeft nooit de tafels goed geleerd, automatiseren is vaak een probleem, spellen is een drama. Nij de eind 8 cito alles op 1 niveau behalve spelling dat was een 4. Er is geen diagnose dyslexie, wel onderzocht maar ze compenseert te veel met haar intelligentie. Mara wel een vermoeden dus.
Bijzonder hè
al die variaties in dyslexie.
Kind hier heeft een enorm zware dyslexie, maar kleuren leren ging heel gemakkelijk en heel vroeg. Net als de dagen van de week en de maanden. Nooit een probleem in gezien. Klokkijken ging aanvankelijk ook heel gemakkelijk, zowel digitaal als analoog. Alleen was ze dat op een gegeven moment gewoon weer kwijt. Heel gek.
Tafels leren gaat ook niet vanzelfsprekend, maar is wel te doen. Alleen we oefenen daar eigenlijk te weinig mee, omdat ze zo intensief moet oefenen met lezen. Want lezen is echt heel moeizaam. Er gaat enorm veel tijd en energie in zitten om dat op peil te houden en te verbeteren. Gelukkig is kind ook wel slim en -belangrijker nog- gedreven om te leren. Maar het is een opgave voor haar.
Overigens denk ik wel dat er opgepast moet worden om ieder onverwacht spel- of leesprobleem meteen van het label dyslexie te voorzien. Mensen -en ook kinderen- kunnen naast slimheid en sterke kanten ook
minder sterke kanten hebben, zonder dat dat er meteen sprake hoeft te zijn van een stoornis. Mijn dyslect heeft een slechte concentratie maar ik ga er echt niet vanuit dat dat op stoornisniveau is.
Aagje
Gesprek gehad
Ik heb gisteren een fijn gesprek gehad. School ziet hetzelfde als wij zien. Ik ga nu thuis de spellingregels die ze tot nu toe hebben gehad herhalen. We blijven de tafels oefenen en op school gaan ze aan de slag met het automatiseren van sommen tot 20. Als er in februari geen serieuze verbetering zichtbaar is wordt er aktie ondernomen. Juf had het over onderzoek. We gaan er maar vanuit dat we dat zelf moeten betalen.
Het is zo gek. Vorig jaar hebben ze zoon met rekenen laten compacten, met het routeboekje. Hij heeft ook meegedaan met de kangaroechallange. En nu blijkt dat de basis er helemaal niet goed inzit.
Mooi!
Het is positief dat school ook ziet wat jullie zien. Dan heb je in ieder geval medewerking in het opbouwen van een dossier en dat is hoe dan ook erg behulpzaam als je een traject wilt starten. Onderzoekers willen veel informatie hebben.
Goed ook dat er goede afspraken zijn over wie wat gaat doen en wanneer je de resultaten evalueert.
Ik hoop dat het wat oplevert voor jullie zoon.
Aagje
Verschillen (beetje ot)
Inderdaad Aagje, zo bijzonder om te zien hoeveel verschillen er zijn. De juf van zoon hier vergiste zich er laatst nog in. Hij heeft een nieuwe (inval) juf die enorm haar best doet om hem te helpen. Bij het rekenhuiswerk had ze een aantal sommen weggestreept die hij niet hoefde te maken. O.a. twee sommen met klokkijken. Ik zag dat en gaf het aan haar door. Achteraf snapte ik haar redenatie ook helemaal. Ze was er vanuit gegaan dat zoon met zijn dyslexie ook niet zo goed kon klokkijken en klok rekenen. Laat dat nou net iets zijn waar hij wel heel goed in is. Hij kon met 6 jaar al klok kijken op zowel een analoge als een digitale. Zijn zus zonder dyslexie deed er veel langer over. Die had enorm veel moeite met de analoge.
hoogbegaafd en automatiseren (van bv. tafels)
Hier nog even een link naar een erg interessant artikel over hoogbegaafdheid en automatiseren. Het artikel is van Johan van Hagen van diLima. Het is even een verhaal, maar zeker het lezen waard voor alle ouders met kinderen die erg slim lijken te zijn en dan toch maar niet de 'eenvoudige' dingen (zoals tafels automatiseren, of spellingsregels) onder de knie lijken te krijgen...
Vraagje
Wij gaan er van uit dat in februari zichtbaar wordt dat er iets aan de hand is met zoon. Of misschien net niet, hakken over de sloot zeg maar.
Wij willen evengoed dat zoon getest wordt. Dyslexie en dan ook maar op intelligentie. Wat zou het dan voor meerwaarde hebben om te wachten tot zijn rapport? Want zijn cito's zijn op spelling na altijd een 1 geweest, spelling was vorig jaar 3. Ik neem aan dat school iets op papier wil zien?
Is het niet beter dan als we nu al onderzoek regelen? Kunnen we dat los van school of zijn die daar altijd bij betrokken? En is dat überhaupt verstandiger?
Ik had dit vandaag aan de ib'er willen vragen, maar zij had een vrije dag en het houdt me nu bezig
Nou
als je het zelf betaalt, kun je zoiets altijd wel in gang zetten, lijkt me. Ik weet niet of er in jouw omgeving een bureau is waarover je goede berichten hoort, je kunt om te beginnen natuurlijk altijd informatie bij een bureau over het te lopen traject. Maar oriënteer je er wel op welke bureau's goed bekend staan. Maar ik verwacht dat zo'n bureau wel graag informatie van school wil: resultaten van lvs op relevante onderdelen. Maar mss ook wel obeservaties van de leerkracht(en). Dus in die zin heb je de school wel nodig. Wat dat betref is het mes toch niet verkeerd om in ieder geval te wachten tot na de m4 toetsen, die geven ook weer informatie waarmee het onderzoeksbureau verder kan.
Een intelligentietest hoort er trouwens standaard bij. Dit omdat gekeken moet worden of het leesprobleem niet bestaat door een laag Iq. Dat zal bij jouw kind niet spelen, maar toch hoort die test erbij. Wij vonden de uitslag deels ook wel behulpzaam omdat het ook inzicht geeft in verwerkingssnelheid enzo.
Heb ook nog lopen denken over een vraag die je ergens in het begin van dit draadje stelde, heeft een dyslexieverklaring zin: voor onze dyslect wel want het geeft faciliteiten. Zo kreeg ze meteen de Cito's begrijpend lezen voorgelezen, krijgt ze voor sommige dingen meer tijd en mag ze vanaf nu steeds vaker digitale hulpmiddelen gebruiken. Omdat zij in het vergoede traject zit, heeft ze ook dyslexiebegeleiding. Dat heeft haar zeer geholpen tot nu toe. Maakt een wereld van verschil.
Aagje
Aagje
Geeft een verklaring ook recht op hulp van school of hangt dat van de school af?
Ik heb echt vertrouwen in school, maar wil wel graag goed weten
Op zich wel
want school moet ook voor jouw zoon passend onderwijs bieden.
Maar de vraag is natuurlijk hoe school dat invult.
Hier heeft de ib-er veel gewerkt met onze dochter vanaf het moment dat het leesprobleem zichtbaar werd ergens tweede helft groep 3. Dat moest ook omdat na de eerste E's duidelijk moest worden of oefenen verbetering zou brengen. Dat was niet zo. Weer E's en nog een keer E's. Daarna kwam het traject en de diagnose met de dyslexiebegeleiding (die gelukkig maar ook toevallig op school plaatsvindt). Meteen daarna trok de in-er zich terug 'want dat is het beleid van de school' en kind krijgt nu toch ook dyslexiebegeleiding. Nu moeten de docenten in de klas dochter extra ondersteunen en die worden daarbij denk ik wel door de ib-er aangestuurd. Wij waren daardoor wel wat verrast, juist ook omdat het begeleidingsbureau had aangegeven dat er van school ook nog extra inzet verwacht mag worden. Maar we hebben besloten eerst af te wachten hoe eea zou gaan. Nu heeft dochter nog wekelijks 45 minuten dyslexiebegeleiding maar dat houdt binnenkort op. Ben benieuwd of de ib-er na het stoppen weer in beeld komt.
Dusssss, het ligt er volgens mij aan hoe de school het opvat.
Aagje
