Dochter vo3 soort van faalangst?
Misschien niet de beste rubriek, ik twijfelde.
Dochter in vwo 3 maakt zich soms (?) zo druk om toetsen.
Dit komt vaak tot uiting als ik haar help, overhoor bijv.
Als ik niet help dan merk ik niets, of niet veel, maar ze uit zich niet zo erg.
Van de week een vrij veelvoorkomende situatie: ze vraagt me in ochtend haar nog even snel af te vragen. Stof die ik haar nog niet eerder gevraagd heb dus vrij 'nieuw' voor me en dan moet ik er weer even inkomen en heb iei niet zo'n zicht op wat voor haar belangrijk is om te weten.
Met mijn slaperige kop vraag ik dan maar wat uit het boek.
Voor ongeduldige dochter nogal een bezoeking soms maar prima, leermomentje.
Maar, ze schiet zo in de stress dan. Gaf ook aan dat ze stikonzeker wordt van mijn vragen. Zodra ik haar vragen stel die ze niet weet raakt ze zowat in paniek.
Dit speelt vanaf begin brugklas, eerlijk gezegd hoopte ik dat het 'gewoon' zou overwaaien.
Maar dat lijkt het dus niet te doen.
Onvoldoendes in die jaren zijn op 1 hand te tellen, dus haar angst om toets te verprutsen lijkt niet echt gestoeld op realiteit. Maar dat lijkt voor haar beleving, zo vlak voor een toets, gewoon niet te tellen.
Ze werkt goed en doet goed haar best, moet zeker werken maar niet overdreven.
Is dit herkenbaar voor iemand? Tips, advies, moeten/ kunnen we hier iets mee?
Probleem?
Waar zit het probleem precies? In het 's ochtends afvragen met een slaperige kop of in het afvragen op zich of in jouw manier van afvragen?
Daar zit je oplossing, denk ik
Succes.
Hier
Mijn dochter kan ook in de stress schieten. Wij overhoren daarom nooit ‘s ochtends maar de avond ervoor na het eten. In de ochtend leest ze dan zelf nog even iets door. Misschien dat zo’n aanpak voor jullie ook werkt?
Overhoren heeft alleen nut...
Als je daarna nog tijd hebt om evt hiaten weg te werken.
S morgens voor de toets overhoren is dus nutteloos, en vragen ( voor iemand die daar gevoelig voor is) om problemen en stress. Als ze t wel weet allemaal was het namelijk overbodig, en als ze t niet weet is er niks meer aan te doen.
Gewoon niet meer doen dus.
Weigeren.
En aanbieden een dag eerder te overhoren als ze dat graag wil.
Ingrid
Overhoren
Ik hebook een tijd mijn dochter overhoord, en dan ook op het laatste moment met net de verkeerde vragen waar zij erg onzeker van werd. Ze heeft zelf gevraagd of ik er niet mee wilde stoppen: dan maar geen overhoringen dus. Uiteindelijk weet ze het zelf. Ik heb er te lang teveel bovenop gezeten en daar heb ik haar onzeker en misschien wel faalangstig mee gemaakt. Nu bemoei ik me er niet meer mee en het gaat een stuk beter.
Als ze serieus faalangstig is zou je het ook op school kunnen bespreken. Er zijn wel vaak trainingen. Ik weet niet hoe effectief die zijn, maar ze leert in ieder geval dat ze niet de enige is.
En hier
Hier helpt overhoren averechts. Daar werd niemand vrolijk van. Wel hebben we onze zoon een tijdje geholpen met de planning van het huiswerk, zodat hij in ieder geval het overzicht had. Maar ik krijg niet de indruk dat jouw dochter problemen met plannen heeft.
Uiteindelijk heeft hij faalangsttraining gehad. En dat heeft hem goed geholpen.
Overhoren
Overhoren doe ik alleen als er daarna nog tijd is om te leren. Als ze per se in de ochtend overhoord wil worden, stel dan hele makkelijke vragen die ze zeker wel weet.
Dank
Voor jullie reacties.
Ik heb er eigenlijk niet mee rekening gehouden dat het probleem ook sec bij het afvragen kan liggen!
Daar ga ik dus naar kijken, het kan best.
(Ik ging ervan uit dat onderliggende spanning bij dochter naar boven kwam, terwijl ik haar zou gunnen wat relaxter met toetsen om te gaan)
Afvragen ligt sowieso wat moeilijk, bedenk ik me nu. Het is belangrijk voor haar.
En misschien hebben we verschillende motieven hierin. (Hoewel initiatief hiertoe steeds bij haar ligt)
Zij wil volgens mij met het afvragen steeds even een boost krijgen, goed gevoel, oppepper. Ze wil ook vaak graag afgevraagd worden als ze het al goed kent.
En ik probeer juist te zoeken naar de zwakke plekken, wat kan er nog verbeterd...
Soms is dat ook gewoon wel bespreekbaar, maar vaak geeft het toch spanning. (Dan twijfel ik zelf dus steeds over wat te vragen: iets dat ze al goed kent, hetgeen me dan zinloos lijkt, maar haar wel even vertrouwen geeft, of juist dat wat ze niet feilloos kent enz)
interessant
Hier nooit last gehad van de redenen die jullie opnoemen als nadeel van overhoren op laatste moment. Waarschijnlijk omdat ik een methode gebruik die zich aanpast aan hun kennis. Overhoren én leren tegelijk denk ik. Ik denk dat het gevaar zit in het niet bekend zijn met de stof bij vooral de zaakvakken. Die overhoren als je daar niet handig in bent en de stof voor het eerst ziet vlak voor de toets kan heel lastig zijn. Heeft ze hetzelfde als je 's ochtends woordjes afvraagt?
Goh (ot)
Afvragen is voor mij een volstrekt onbekende term!
Overhoren is de kreet die hier gebruikt wordt
