Dochter klaagt over schreeuwende juf
Even onder een schuilnaam want ik weet dat er een ouder van een klasgenootje meeleest en -schrijft.
Mijn dochter in groep 5 heeft nu al een paar keer geklaagd over haar juf, en zegt dat ze soms een beetje bang wordt als juf gaat schreeuwen (niet tegen haar maar tegen een paar jongetjes uit de klas). Ik heb natuurlijk doorgevraagd over hoe zich dat uit, en of het niet om een lichte stemverheffing gaat, maar het lijkt toch echt over schreeuwen te gaan. Toen ik tijdens een excursie eens een groepje kinderen in de auto had ging het ook al over de juf die 'helemaal uit haar dak ging'.
Ik wil er dus wel iets mee, maar wat? Kan ik dat aankaarten bij de juf, of zal ik direct naar de directeur gaan. Dochter heeft twee juffen met gezamenlijk 50 jaar ervaring, en een mondigheid waar ik eerlijk gezegd ook niet tegenop kan. Ik durf dus eigenlijk niet zo goed naar hen te stappen.
Wat zouden jullie doen?
Zoek medestanders
Er zijn vast meer moeders waar dit bericht thuis komt.
Kijk of deze je willen steunen in de klacht.
Zo zou ik het denk ik aanpakken.
Wat ik zou doen
Is nooit meer een post beginnen waarin je uitlegt waarom je een gelegenheidsnick hebt. Je bent nu toch net zo goed herkenbaar voor die ouder van het klasgenootje. Gewoon een gelegenheidsnick nemen, je dochter een zoon noemen en van groep 5 groep 6 maken.
En voor wat betreft de juf zou ik om te beginnen even langswippen en haar vertellen dat je dochter schrikt of bang wordt als zij haar stem verheft tegen 'lastige' kinderen. Gewoon zo meedelen, geen kritiek uiten of oplossing aandragen, houd het alleen bij de ervaring van je dochter. Mocht er geen verbetering komen en heeft je dochter er nog last van of meer last van, dan zou ik er een afspraak maken voor een gesprek over hoe het gevoel van veiligheid van je dochter in de klas verbeterd en gewaarborgd kan worden.
skik
Niks
Ik zou je dochter uitleggen dat het vervelend is dat juf af en toe schreeuwt maar dat dit nu is hoe juf haar boodschap over brengt. Dat het misschien niet de meest aangename manier is. Mocht juf nou tegen je dochter schreeuwen en het zou onterecht zijn dan is het een ander verhaal en zou ik er wel wat mee doen. Echter een juf die af en toe haar stem flink verheft tegen kinderen die zich misdragen lijkt me verder niet iets bijzonders. Het is weinig charmant als je het inderdaad niet zonder stemverheffing af kan maar goed veel mensen kunnen dat niet dus juf is niet echt een uitzondering. Oplossing: je goed gedragen zodat de juf geen reden heeft om boos te worden.
Nou Jaina
Bij ons op school is ook een juf (groep 6, dus skik wellicht...) die deze reputatie heeft en ik vind het toch echt niet kunnen. Ze heeft gewoon geen controle over de klas en dat uit zich in onvermogen. School weet ervan maar er wordt blijkbaar niks aan gedaan.
Niets mee doen?
Ik vind het niet normaal om te schreeuwen, en voor een juf al helemaal niet, dus de optie van Jaina valt af. Ik denk dat ik het binnenkort maar eens aankaart op de manier die Skik beschrijft. Grote kans dat juf het dan wijt aan de (over-) gevoeligheid van dochter, maar hopelijk neemt ze dan ook haar eigen gedrag onder de loep.
Hier
Waren ook eens een tijdje klachten over een schreeuwende juf in groep 7. Werd steeds ontkend. Geheel tegen de regels in nam een kind het op op zijn mobiel , beeld en geluid. Grote shock, enorm geschreeuw en gescheld. Kinderen die rotkinderen werden genoemd en zelfs 1 een kutkind. Eenmaal bekend stortte juf in en ging in de ziektewet. Er kwam een invaller en het werd een geweldig jaar.
bespreken
Je kan dit op allerlei manieren aankaarten maar de juiste weg is eerst de leerkracht en daarna pas hogerop. Je kan tegen de leerkracht zeggen dat je moeite hebt met het schreeuwen, je dochter het niet prettig vindt en dat je ziet dat het onmacht is: kan je helpen? Zo zet je in op een oplossing. Krijg je geen luisterend oor bij de leerkracht of wordt je afgewimpeld, zoek het hoger op.
Ik heb ooit eens tegen de directrice gezegd dat ik de onmacht van de (toenmalige) leerkracht serieus nam en dat ik vond dat zij dat ook moest doen (hulp, ondersteuning oid). Die zal de oorzaak van het schreeuwen wel bij een leerling leggen maar het zegt vooral iets over de leerkracht.
Hier
Waren ook eens een tijdje klachten over een schreeuwende juf in groep 7. Werd steeds ontkend. Geheel tegen de regels in nam een kind het op op zijn mobiel , beeld en geluid. Grote shock, enorm geschreeuw en gescheld. Kinderen die rotkinderen werden genoemd en zelfs 1 een kutkind. Eenmaal bekend stortte juf in en ging in de ziektewet. Er kwam een invaller en het werd een geweldig jaar.
Klagen heeft hier niks geholpen
Hier in groep 6 zo'n juf, die naast schreeuwen nog wel meer dingen fout deed. Vorig jaar zat mijn dochter bij haar en was ronduit bang van de juf.
Andere ouders vonden het ook allemaal te bar, maar uiteindelijk hebben we samen met nog een ouderpaar een klacht ingediend.
Heeft niks opgelost en de directeur zei zelfs op het laatst dat de juf prima functioneerde want alle andere ouders waren wel tevreden.
Maar al die andere ouders klaagden tegen mij steen en been. Maar durfden (?) niet naar de juf of directie.
We hebben ook een klacht in gediend bij het bovenschoolse bestuur, vonden ons verhaal heel rot en gaven ons gelijk, maar nadat ze de juf hadden gehoord werd er nogal wat omgedraaid en was ons kind te gevoelig en lastig.
Dus kijk uit als je gaat klagen. 2 paar ouders maakte hier geen indruk, en hier is het beleid dat het imago van de school en de juf boven het belang van het kind gaat.
Wel grappig dat sinds deze directrice op de school zit de leerlingaantallen sterk zijn teruggelopen.
ouders
Waarom niet open en bloot naar die mede-ouder die heer meeleest? Of naar de ouders van die jongetjes waar tegen wordt geschreeuwd? Kijken of het klopt. Daarna pas naar de juf. Natuurlijk kan dit schreeuwen niet, maar wie weet is het niet zo buiten proportioneel als het lijkt. Je dochter is 'een beetje' bang hiervoor, schrijf je.
Ik was vroeger verschrikkelijk bang van een juf die schreeuwde, die heb ik gewoon uitgezeten.
Toch goed om hier wat mee te doen, misschien is die juf wel overspannen, kan een goede eyeopener zijn maar dan moet je wel wat meer weten.
Niet de directie
Mijn oudste had vorig jaar een juf die veel en vaak schreeuwde tegen de hele klas. Oudste is toen met klasgenoten naar de directie gestapt voor hulp.
Na wat verwijten, je moet dat eerst met de juf bespreken en zo is er wel iets aan gedaan maar niet veel. Vooral de juf was gepikeerd dat zij niet zelf door de leerlingen was aangesproken. Ik vond de weg van de leerlingen logisch, ze waren tenslotte een soort bang van de juf.
Eerst de juf zelf aanspreken lijkt mij het meest voor de hand liggen, hoewel ik weet dat dat heel moeilijk kan zijn. Ik zou dat ook niet goed durven.
Juf zelf eerst inderdaad
En dan hopen dat het werkt. Dat was ook onze route. Vind ik ook logisch, het gaat haar aan. Maar als kinderen dat doen kan ik me voorstellen dat ze niet zo durven als een schreeuwende juf het probleem is.
Overigens ben ik zelf getuige geweest van zo'n uitbarsting, want ik was regelmatig op school als hulpouder en moest iets uit die klas halen toen ze net volledig uit d'r dak ging. Ze liet zich niet remmen door mijn aanwezigheid. Ik schrok ervan en ben toen nog diezelfde week met haar gaan praten hierover.
Helaas werd ze boos op mij en begon driftig te ontkennen. En dat terwijl ik het met eigen ogen had gezien.
Ze noemde het kind in kwestie ook een stommerd en een sukkel en gooide met spullen naar dat kind (een schriftje).
Maar de directie geloofde dit niet helaas.
yep
Het is heel moeilijk om hier gehoor voor te krijgen. Scholen houden niet zo van feed back. En al helemaal niet als dat dan werk gaat geven.
Ik zou het wel bespreken. Eerst met juf, dan directie, dan mr. Maar ik zou er niet op rekenen dat dit zal helpen.
Ik zou mijn kind proberen te leren dat je soms met vervelende mensen te maken hebt. Dat is naar, maar je kunt leren om je daar voor af te sluiten. Een denkbeeldige regenjas aan en alles langs je af laten lopen.
Ik begrijp nog steeds niet, waarom het zo lastig is voor ouders om gehoor te krijgen op sommige scholen. (Dat is namelijk soms ook anders, wert ik uit ervaring) maar als die juf al langer aan het schreeuwen is en er in het team daar niets mee gedaan wordt, beloofd dat niet veel goeds voor de onderlinge ondersteuning en rol van de leidinggevenden.
Wat ik dan ook altijd zo jammer vind, is dat de sfeer in zo'n klas helemaal om zeep geholpen kan worden door zo iemand.
De kinderen die 'lastig' zijn en probleemgedrag zoals bijv. pesten vertonen, gaan dat juist in zo'n sfeer doen.
Ook geklaagd
Ik heb ook ooit geklaagd over een groep 7 leerkracht. Mijn zoon had er echt last van. Hij nam het geschreeuw persoonlijk. Ik heb de juf erop aangesproken en aangegeven wat dit bij mij zoon teweegbracht. Ze bood haar excuses aan en ze gaf aan dat het niet voor hem bedoeld was. Of te wel. Ja, ik schreeuw maar ik bedoel er niets mee hoor.
Ik weet ook wel dat het geen zin had om hierover te klagen maar ik voelde mij wel beter en mijn zoon heeft er wel voordeel aan gehad want ze heeft er ook met hem over gesproken.
mede hierdoor van school veranderd
hier ook (in groep 5, misschien dezelfde school? 
een schreeuwende juf. Ook een aantal moeilijke jongens in de klas, aan wie het geschreeuw gericht was. Aanvankelijk in gesprek gegaan met de juf en haar duo (die dan niet schreeuwde maar heel veel strafwerk gaf). Het had niet veel effect, helaas.... de verhalen over stoute kinderen, boze juffen en veel strafwerk (niet voor mijn zoon overigens) bleven komen.
Een paar maanden later heb ik ook een keer zo'n net-niet-met-boeken-gooiende-juf scène meegemaakt, van juf die nablijvende leerling woedend de deur uitwerkte. En langzamerhand kreeg ik steeds meer het gevoel dat het een beetje de cultuur op school was. Veel ouders zagen het probleem niet zo (onder andere in de MR vond men het geen issue) en in andere klassen gebeurde het ook. De juffen van groep 6 en die van groep 8 liepen ook aardig op hun tandvlees bijvoorbeeld. Was hier dus wel een van de redenen om van school te veranderen, vooral omdat er geen zicht was op verbetering. Zoon had er niet echt last van, maar hij wist ook niet beter denk ik dan maar.
Hier ook
En toen zoon op een andere school zat, hoe ging dat?
Ik overweeg ook een andere school vanwege aanpak juffen, maar twijfel, want kind lijkt niet echt last te hebben.
marSy
we zijn nog maar net veranderd, dus zoveel kan ik er nog niet over zeggen, maar de sfeer is in ieder geval vriendelijker en het is er rustiger (dat vind zoon ook, dat het veel rustiger is 
. Ik heb nog geen juffen gezien die snauwen en preken om de klas op orde te krijgen. De kinderen missen nog wel hun vriendjes van de oude school, maar ook hier zijn er al wel wat maatjes gevonden, het eerste speelafspraakje is al geweest. Het was ook een beetje bizar op de oude school, op een gegeven moment waren er geluidswerende koptelefoons besteld voor alle kinderen zodat ze rustig konden werken.... niet dat dat hielp, want zoon zei dat hij nog steeds alles kon verstaan wat de juf schreeuwde :-/
Maar goed, dat was niet het enige waarom we zijn geswitcht, de onrust in de klas en de onvriendelijkheid naar (bepaalde) leerlingen toe gaf wel de doorslag. We voelden ons er al langer niet zo thuis, maar omdat de kinderen het er wel naar hun zin hadden vonden we dat niet genoeg reden om van school te veranderen. Bij de oudste waren de schoolprestaties ook niet helemaal wat we bij hem verwacht hadden (het is een heel slim kind - zelfs een van de besten van de klas, maar scoorde B's en C's), werd heel veel afgeleid, kreeg nooit zijn werk af, etc. En de aansluiting met andere kinderen werd ook minder.
Het publiek op deze school is ook anders, minder volks. Het maakt toch wel uit op een of andere manier, sommige andere ouders vonden het prima als er streng werd opgetreden, maar die blaffen zelf hun kinderen ook af. Laatst nog in een speeltuin geweest in de volkswijk (waar ook veel oud-klasgenoten komen), die wordt gerund door vrijwilligers. De kinderen waren nog niet binnen of er was al een vrijwilliger die riep dat er geen stokken mee naar binnen mochten (jongste van 4 had zijn favoriete stok mee). Kan ook wat vriendelijker, denk ik dan maar.
