Dochter bezwijkt bijna
Even onder een andere naam, vanwege herkenbaarheid.
Dochter van 15 zit nu in drie mavo. Ze heeft ADD en dyscalculie. Ze had havo advies gekregen, en zou dat, gezien iq resultaten, ook gemakkelijk aan moeten kunnen. Ze is in een mavo klas begonnen, met stevig mavoniveau om leerlingen de kans te geven door te stromen naar havo. Is bij haar niet gelukt, en dat is niet erg verder, ook gezien de dyscalculie.
En nu op de mavo is het zo hard werken voor haar. De hoeveelheid werk (huiswerk en projecten) krijgt ze niet af, de stress en de druk is zo hoog. Ze zit op een montessorischool, ze krijgt al het werk voor 1 blok meteen aan het begin. En alles moet af zijn, eind van het blok, ook als je ziek bent geweest, een so hebt gemist, etc. Dus eind van het blok zijn er, ondanks redelijk goed plannen, altijd weer die rottige inhaaltoetsen, huiswerk dat nog niet af is en nagekeken, etc. Naast alle toetsen die door docenten allemaal eind van het blok gepland worden, en ze heeft ook nog gewoon les. Er is geen proefwerkweek. Komt ze om half 4 thuis, straks, moet ze nog leren voor twee grote SE's maandag, en een filmpje maken voor Engels. Vandaag had ze Frans toets en gisteren nog een SE.
Ieder jaar zijn de laatste weken van het laatste blok verschrikkelijk zwaar voor haar: migraine, moemoemoe, somber, etc. Ik help haar waar ik kan (samen leren, overhoren, planning bekijken, af en toe ziek melden), is ze ook heel blij mee. Maar ik vind het eigenlijk te zwaar voor haar. Een niveau lager is geen oplossing, want dat is het probleem niet. Ze heeft erg veel tijd nodig om te ontstressen als ze thuis is. En dan blijft er gewoon weinig tijd over. Ze bezwijkt onder de druk. Een keer per week gaat ze naar een psycholoog die haar helpt met ADD en getting things done.
Hebben jullie nog ideeën, wat kan ik doen, wat kan zij doen, help dus eigenlijk.
Vertragen?
Je schrijft niets over dat je dochter dit jaar blijft zitten dus ik ga ervan uit dat ze overgaat.
Is op school te praten over het examenjaar in twee jaar doen? Dat ze minder vakken volgt en dan komend jaar in de de helft van de vakken examen doet. En het jaar erna de rest? Er zijn scholen waar dit kan.
Poeh
Montessori en ADD is niet altijd een gelukkige combi. Maar ja, daar heb je nu niks aan, omdat ze al zo ver is op deze school. Huiswerkbegeleiding, en dan met name voor het plannen? Van jezelf of van een instituut?
Plannen en tijd
@Lente: ze blijft niet zitten, maar is ieder jaar met de hakken over de sloot vanwege achterstanden met werk. Cijfers zijn goed.
Twee jaar doen over eindexamen, interessant, had ik nog niet van gehoord. Daar duik ik eens in.
@Li: ADD en montessori, slechte combi, i know, was zeker niet eerste keus. We hadden helaas niet veel keus meer, want uitgeloot in de 1e ronde. En dan gaat het plannen op zich echt behoorlijk goed. Ze maakt prima planningen. Maar dan... steeds net niet af hebben, drie opgaves hier, twee bij een ander vak, opdrachtje niet gedaan. En dan eind van het jaar ligt dat er allemaal nog, een hele hoge berg.
Er is zo weinig rek in haar 'belastbaarheid', zo noem ik het maar even. Eigenlijk heeft ze na een schooldag heel veel tijd nodig om uit te rusten. Tijd die ze niet heeft.
ik heb er ook zo eentje. behalve huiswerkbegeleiding heb ik weinig tips. Het kost ze gewoon zoveel moeite hè. Ik probeer dan maar te wijzen op succeservaringen zodat ze de moed niet verliest, dat wil ook wel een beetje helpen. "Zie je wel, je zag zo op tegen toets X, en nu heb je een 7!" Dat idee.
Probeer dan idd
Het examenjaar in twee jaar te laten doen. Op de jenaplanschool van onze twee oudsten kan dat... ook gedaan bij een jongen met add. Scheelde idd veel stress
deel certificaten
idd iets zoeken in de vorm van deelcertificaten om het werk te verdelen over twee jaar?
Oppassen
Mijn dochter bezweek ook bijna onder de druk en daarna bezweek ze helemaal, nu is ze overspannen. Heb je het idee dat jouw dochter ook op dit randje zit? Misschien valt er dan met school te praten over een aangepast rooster. Wij kregen destijds een briefje van de huisarts mee waarop stond 'klachten behorende bij een dreigende burn-out', toen kon er van alles geregeld worden op school (wel te laat dus om het te voorkomen, en er speelden ook andere dingen, dus verder niet vergelijkbaar).
Op dit moment zal je daar niets meer aan hebben, het is bijna vakantie. Maar voor volgend jaar is mijn tip dus: oppassen, en tijdig aan de bel trekken bij de huisarts en bij school.
Fijn dat je zo veel kan helpen en dat ook doet. Dat scheelt ongetwijfeld al een berg!
such is life . . . en het zal altijd niet makkelijk zjin
maar ze zal wel leren om bepaalde keuzes te maken in haar leven! Nee dit klinkt misschien raar, maar ik bedoel het goed! Er ploppen meerdere zaken op, als ik dit lees. (Hier thuis en 16 jarige add'er die hard werkt voor havo en dat qua intelligentie makkelijk moet kunnen maar dus ook heel veel moet doen; en zelf heb ik ook de ADD diagnose te pakken, dus herken wel veel van het 'altijd' bezig zijn).
1. het vervelende aan mavo t.o.v. havo is dat er veel meer 'gedaan' moet worden. Dus dat helpt echt niet, je zegt zelf ook dat een niveau lager niet zou werken en dat klopt.
2. montesorri helpt inderdaad niet, maar als het plannen nu aardig gaat is dat fijn want daar heb je je leven lang plezier aan.
3. plannen is nog wel te leren, het gaat bij (ons) ADD om het *doen*. En daar niet aan vast kunnen houden zal haar hele leven parten spelen, maar ook lezier geven. Want het geeft ook creativiteit, associëren, verbindingen leggen, handig zijn, flexibel zijn. Maar zelf een manier zoeken om toch weer die focus terug te pakken als je van je doel afdwaalt dat is iets om zo vroeg mogelijk te leren.
4 Bij de keuze wat hierna zou Havo dus misschien wel een goed idee zijn, zeker als ze vooruit kan kijken wat er dan op die Havo verwacht wordt: er zijn scholen die extreem veel 'doe' dingen verwachten, er zijn er ook die veel meer theorie/toetsen/structuur/klassikaal bieden. Dat zou msischien handig zijn.
5. Ik lees veel over MBO opleidingen waar zaken niet goed georganiseerd zijn. Dat lijkt me niet handig om daar terecht te komen, tenzij ze een talent/vaardigheid heeft waar ze zeker weten veel mee wil én kan doen en dat ze bereid is om nog eens in zo'n soort omgeving naar school te gaan.
6. hier veel ingezet op 'hoe energie krijgen', maar ik moet wel zeggen dat puberteit niet meehelpt soms . . .
7. concerta helpt hier goed.
8. creatieve dingen doen waarvan hij in een flow komt is heel fijn om te ontspannen.
Groet,
Angela
Advies van de psycholoog is een goed idee
Die kan een mooi stuk schrijven en aanbieden om dit toe te lichten op school.
Er zijn vast werkstukken, verslagen, opdrachten die je dochter kan overslaan, zonder dat ze te weinig leert.
Met dat advies in de hand kun je contact opnemen met de zorgcoördinator of hoe zo iemand heet op jullie school. Dat zou ik bij voorkeur niet alleen doen. Neem iemand mee die goed kan praten met scholen.
Naast alle prachtige adviezen die hier boven staan, helpt Headspace misschien ook. Mindfulness via een app. De lol is, dat ze hiermee kan leren om zich snel te ontspannen waardoor ze meer tijdwinst heeft.
Dank!
Wat een hoop goede adviezen, heel fijn, dank!
@Angela67: je schrijft dat jullie ook inzetten op 'hoe energie krijgen'. Mag ik vragen hoe jullie dat doen?
En al je andere punten zijn heel raak, zeker ook de flow. Ook keuzes maken doet ze al, bv niet blijven slapen bij vrienden als ze de volgende dag een drukke dag heeft, regelmatig eten, etc.
En wat ik nu allemaal uit jullie adviezen haal om mee aan de slag te gaan: met de huidige psycholoog overleggen om een voorstel te maken voor school, liefst minder werk (want de cijfers zijn redelijk tot goed) en aangepast rooster met name eind van het blok. Zorgcoordinator is op de hoogte van ADD, ze krijgt bv extra tijd voor toetsen (die ze niet nodig heeft).
Headspace zal ik eens voorstellen.
Ze heeft medikinet een half jaar gehad, deed wel iets maar niet genoeg. Wel bijverschijnselen als geen eetlust, hoofdpijn en stemmingswisselingen. Ze vond het niet fijn, en het werkte te weinig.
héééél herkenbaar. En een tip (voor na het VO)
Hier ook een dochter met ADD. Inmiddels 18, bijna 19.
Toen zij naar het VO ging had niemand nog enig vermoeden van ADD. Met MAVO/HAVO advies naar het VO. Voor haar (en ons) waren in principe 2 scholen een optie: een 'gewone' scholengemeenschap en een Dalton. Beiden zeer geliefd en de meeste bs kinderen gaan en gingen daar naar toe. Na de 2 opendagen koos zij volmondig voor het Dalton. Vooral omdat dat dat gebouw zoveel overzichtelijker was, prettiger (de andere school was een mierennest). Ook het feit dat leraren bij de voornaam genoemd werden (voor haar meer vertrouwen) en de daltonuren enz. spraken haar aan. Achteraf gezien had zij beter gefunctioneerd op die andere 'gewone' school (meer structuur). Maar ja, dat wisten wij en zij nog niet natuurlijk.
Hoe dan ook: afgerond met een VMBO-TL diploma (met veeeeel stress).
Wbt de tip om over na te denken. Dochter wilde niet door naar HAVO. Dus naar MBO en ze had een voor haar leuke opleiding gekozen. Met een VMBO-TL diploma kan je door naar MBO4, daar is ze ook toegelaten en het geteste IQ voldeed ruim. En, dat is dus het struikelblok. Op dat MBO4 wordt zó veel van je gevergd (en erg weinig structuur) dat dat, ondanks wbt IQ makkelijk kunnen, maar mét ADD, dat een enorme stressfactor is geworden. Mijn oprechte tip: ondanks MAVO diploma, ondanks IQ, maar mét ADD, start op het MBO met niveau 2. Dan kunnen ze zich volledig richten op de praktijk (leren door doen, vertrouwen krijgen in het vak). De leervakken zijn dan relatief makkelijk voor ze, dus geeft weinig stress. Hop, na 2 jaar diploma en dan door naar niveau 3 of 4. Mijn persoonlijke tip.
Hier ook zwaar
Hier eenzelfde verhaal waarbij we nu de keus hebben gemaakt om volgend jaar naar 3 mavo te gaan terwijl zoon wel over is naar 3 havo. Aan het eind zoveel stress gehad hij heeft ook adhd en van alles en nog wat het was hem echt veel te veel. We zijn bij een psycholoog geweest en psychiater en met haar adviezen kon er heel veel op school: zoon heeft maar de helft van de proefwerken gemaakt omdat hij er verder goed voor stond. Maar goed dat kan natuurlijk niet elk jaar--.
Heeft jouw dochter geen adhd? Zo klinkt het wel qua stress , planningsproblemen e.d.
Ik hoop dat voor ons de keus naar Mavo goed is.Dat het de stress vermindert. Ik sluit me aan bij de tips hierboven; zeker een psycholoog!
Sorry
Ze heeft add, eroverheen gelezen.
bieb
Mijn zoon blijft het traject van jou dochter maar volgen...ik kan exact hetzelfde typen. Het starten op lager niveau op het MBO heb ik na behalen VMBOT diploma van zoon zelfs besproken, maar iedereen verklaarde me voor gek.
Nu, 2 jaar verder wordt er naarstig gezocht naar eenvoudiger opleiding met meer praktijk. Hij komt er wel, er leiden meer wegen naar Rome....
Het starten op lager niveau op het MBO dan passend is vind ik een super tip!
Alleen hier wat te laat
Add
Onze dochte heeft ook add. Er zijn op school verschillende aanpassingen voor haar. Ze krijgt 5 uur per week vrijstelling voor specifieke vakken om zelfstamdig te werken in een rustigere ruimte. Ze hoeft dan dus niet naar de klas maar kan met een opdracht naar die ruimte of kan haar huiswerk al daar maken.
Ook mag ze haar toetsen apart maken, op een rustigere plek met minder prikkels. Extra tijd was mogelijk maar dat heeft oudste niet nodig, tempo is niet het probleem. Ook krijgt ze 1 keer per week begeleiding van en extern al is dat niet specifiek op het add stuk gericht.
We hebben ook afgesproken dat ze geen onverwachte so's krijgt en dat alles digitaal ingeleverd moet worden zodat niks kan wegraken.
Wij plannen alles voor haar. We maken per dag een planning per vak. Dus per dag staat precies beschreven wat ze voor welk vak moet doen. Ik hou die planning strikt in de gaten. Ik kijk vooruit, kijk wat ze miet doen, wanneer alles af moet zijn en plan dat voor haar in. Ze weet ze per dag wat ze moet doen. Wat af is streept ze door wat voor haar weer prettig is want ze ziet het resultaat.
Het probleem is bij deze kinderen niet de intelligentie maar het overzicht kunnen bewaren, de prikkels kunnen verwerken.
Wil
Wat doet je zoon nu dan, welk niveau, welke klas?
Ik denk dat je beter kan zoeken naar een goede RT waar ze leert hoe ze haar planning maar ook werkstukken, opdrachten, huiswerk leert aanpakken. Dat schept rust, orde en overzicht. Dat krijg je niet in en huiswerkklas.
Kinderen met add verzetten soms veel onnodig werk omdat ze te weinig tijd nemen om de bedoeling in zich op te nemen. Dat vergt een bepaalde aanpak, die ik zelf thuis niet aangeleerd krijg (oeverloos geprobeerd, natuurlijk!). Je schrijft wel dat ze goed plant, maar het niet afkrijgt. Ze plant dus niet realistisch voor haarzelf.
Dat kan komen doordat ze niet efficient genoeg werkt. Dat is typisch voor add.
Onze add-er gaat elke week een uur naar de RT waar aan ordenen, plannen wordt gewerkt. Volgend jaar gaat hij met de RT ook de structuur en planning van werkstukken, presentaties, ed maken. Dat werkt hij vervolgens thuis uit en ik kijk of de agenda nageleefd wordt. Liever elke dag wat dan 1x heel veel.
Vervolgens zou ik de RT tips vragen voor op school en die daar eens bespreken en een plan maken en op papier zetten. Of misschien wil de RT mee naar dat gesprek? Dan is het meestal een kwestie van er als ouder toch weer bovenop zitten, maar dat moet dan maar (op school dus, controleer of zij de afspraken nakomen).
Hoe je een goede RT vindt? Vraag om je heen, buren, kennissen, familie, huisarts, school zelf. Bel en informeer. Leg je kaarten op tafel en vraag of zij dit kunnen. Als ze denken dat ze het kunnen, zoek je verder. Je wilt niet dat ondertussen het wiel uitgevonden moet worden; dan wordt de leerling leraar. Je dochter is geen proefpersoon. Dit heb ik veel mee gemaakt. Zo wordt je dochter voorde het weet tegelijk en onderschat en overschat.
Bieb
Dat is nog precies even de vraag voor het komende schooljaar. Deze fase is meer vermoeiend voor mij, zoon zit even in de "relaxstand" en "het komt wel goed schatje" fase.....
Geduld en ouder worden
Als ik naar mijn kinderen kijk vraag ik me vaak af of het de planning is waar het mis gaat, of de uitvoering van de kloppende planning.
Beginnen en doen wat ze zich voornemen was bij mijn kinderen het probleem.
Naast zoeken naar hulp, wat wij ook hebben gedaan, maar wat weinig tot geen nut had, heeft bij ons geduld en ouder worden het beste gewerkt.
Als het niet helemaal gaat zoals het moet gaan op de middelbare school, is nog niet alles verloren. Op het moment dat ze zelf besloten hebben dat ze dingen moeten aanpakken, is het bij mijn kinderen anders geworden.
