Dochter (16) is discriminatiezaak begonnen
Ik heb van de week een brief van het College voor de Rechten van de Mens uit de brievenbus gevist, die geadresseerd is aan mijn dochter. Sowieso krijgt mijn dochter nooit brieven dus een met deze afzender vond ik kortweg heel bijzonder. Toen ik mijn dochter vroeg waarom ze hier post van krijgt zei ze dat ze een zaak is gestart tegen de school wegens discriminatie. Ik heb haar hier nog nooit over gehoord. Zij zegt dat er twee leraren op haar school zijn die grapjes maken over onder meer haar afkomst en dat ze ook al eens de klas uit is gestuurd omdat ze zei dat ze dit niet accepteert. Ze heeft me nu ook mails hierover laten zien waarin ze zich bij de mentor, vertrouwenspersoon en de directie beklaagt over die twee leraren.
Ik vind het raar dat mijn dochter me niet vertelde dat ze werd gediscrimineerd (gepest) door twee leraren. Zij zegt dat ze dacht dat dit normaal is omdat ze als enige boos werd en andere leerlingen moesten lachen, en omdat de school niets eraan doet.
Ik vind ook wel dat ze een punt heeft met dat ze nu een zaak start, maar ze moet nog wel twee jaar naar die school. En dit gaat vast gehannes opleveren.
Hoe handel ik nu het beste? Dochter de zaak laten intrekken?
> Ik vind het erg makkelijk om met een vinger naar de mentor te wijzen. We weten niet hoe de gesprekken met de mentor zijn verlopen. We weten ook niet hoe de dochter van to het gesprek is aangegaan.
Een schriftelijke klacht verdient een schriftelijke reactie. Dochter heeft driemaal schriftelijk geklaagd binnen de school (mentor, vertrouwenspersoon en directie) alvorens het naar buiten de school te escaleren. Als de school al die tijd ondanks de escalaties binnen school heeft verzuimd om schriftelijk te reageren of gespreksverslaggen op te stellen van eventuele gesprekken die hebben plaatsgevonden nav de schriftelijke klacht, dan verdient ze niet het voordeel van de twijfel. Integendeel.
@2302Eveline Fijn dat je er nu betrokken bent, maar ga alsjeblieft niet het goede werk van je dochter ondergraven met naiviteit en mondelinge gesprekken. Maak een logboek van al je communicatie met school. Als je zonodig op gesprek moet om dingen "uit te praten", neem iemand mee, stel direct achteraf een gespreksverslag op en mail dit naar alle betrokken partijen. En voel je vooral niet schuldig. Je dochter heeft echt niets fout gedaan door de schriftelijke weg te bewandelen.
Mondelinge gesprekken kunnen heel erg tegen je gebruikt worden. Ze kunnen gebruikt worden om de indruk te wekken dat school "iets" doet terwijl ze in werkelijkheid helemaal niets doen. Ze kunnen gebruikt worden om bang te maken en te intimideren zonder schriftelijk bewijs. Ze kunnen gebruikt worden om beschuldigingen te fabriceren aan het adres van de klager dat de klager allemaal "onciviele" dingen gezegd zou hebben...
Ik verwacht dat school nu wil redden wat er te redden valt door de tactiek van Draceana toe te passen: niet praten over de inhoud van de klacht maar vooral over de "manier waarop" die klacht is gecommuniceerd, waarbij allerlei grieven over die "manier waarop" dan gestaafd worden met nooit eerder opgeschreven van-horen-zeggen "herinneringen" aan gesprekken waar geen verslag van is.
Met drie emails naar verschillende partijen binnen school en geen schriftelijke reactie terug heeft je dochter best een goed verhaal. Laat haar die klacht doorzetten. Deze school heeft al zoveel kansen laten liggen om te reageren, die gaan echt niet meer op een constructieve manier reageren. Erkenning voor de klacht zal van buitenaf moeten komen, niet vanuit de school.
Mijn jongere broer zit nog op het VO waar soms wat speelt. Mijn ouders krijgen dan altijd heel gestructureerd uitnodigingen voor gesprekken, bevestigingen van data gesprekken en de inhoud, gespreksverslagen, mails dat de school graag wil horen of alles is afgehandeld of niet, en dat als mijn ouders of broer nog niet tevreden zijn ze naar een geschillencommissie onderwijs kunnen.
Is de school van Eveline haar dochter dan echt zo afzijdig? Als mijn broer mails zou gaan sturen zou dat echt niet genegeerd of zomaar weggewuifd worden.
syboor schreef op 23-07-2021 om 11:49:
Ik zou dochter vooral veel succes wensen.
Ik vind het jammer dat je zo weinig vertrouwen hebt in de maatschappij dat je vooral denkt dat dit "gehannes" gaat opleveren. Als dat zo is, dan is zo'n rechtszaak alleen maar extra hard nodig. En bovendien, als dat echt zo is, dan liever nu op school dan later met een werkgever. Een harde levensles maar wel een hele nuttige.
Ik ben skeptisch of de rechtszaak veel zal opleveren. Ze is niet op een duidelijke manier benadeeld (geschorst, onvoldoende voor schoolexamen, etc.) En of school helemaal "niets" gedaan heeft, dat is voor haar als klager niet aan te tonen. School kan vrij eenvoudig beweren dat ze wel "iets" gedaan hebben achter de schermen. Maar ze hoeft ook niet te winnen om hier als persoon sterker uit te komen.
Syboor,
Syboor,
Ik lees jou reaktie. Maar in de eerste zin zeg je: Ik vind het jammer dat je zo weinig vertrouwen hebt in de maatschappij d
En in de volgende zin zeg je:
Ik ben skeptisch of de rechtszaak veel zal opleveren
???? Dat begrijp ik niet.
Ik deel het wantrouwen in de maatschappij en ik denk ook dat het gehannes op gaat leveren. dat meisje moet examen doen. Die 2 leraren zullen haar werk beoordelen. Als de klacht terecht is, dan zullen deze 2 er ook niet voor terug deinzen om een toets 'nauwkeurig' na te kijken. een mondeling is dan al helemaal een ding. 'Oooo ik had tocht begrepen dat je dat anders bedoelde..'.
Ik vindt het moedig van je dochter. Maar of het terecht is en verstandig kan ik niet goed beoordelen. Ik hoop dat jullie het op weten te lossen met de school en dat ze er geen 'gedoe' mee krijgt. Wel heb ik bewondering voor haar moed.
syboor schreef op 23-07-2021 om 16:06:
> Ik vind het erg makkelijk om met een vinger naar de mentor te wijzen. We weten niet hoe de gesprekken met de mentor zijn verlopen. We weten ook niet hoe de dochter van to het gesprek is aangegaan.
Een schriftelijke klacht verdient een schriftelijke reactie. Dochter heeft driemaal schriftelijk geklaagd binnen de school (mentor, vertrouwenspersoon en directie) alvorens het naar buiten de school te escaleren. Als de school al die tijd ondanks de escalaties binnen school heeft verzuimd om schriftelijk te reageren of gespreksverslaggen op te stellen van eventuele gesprekken die hebben plaatsgevonden nav de schriftelijke klacht, dan verdient ze niet het voordeel van de twijfel. Integendeel.
@2302Eveline Fijn dat je er nu betrokken bent, maar ga alsjeblieft niet het goede werk van je dochter ondergraven met naiviteit en mondelinge gesprekken. Maak een logboek van al je communicatie met school. Als je zonodig op gesprek moet om dingen "uit te praten", neem iemand mee, stel direct achteraf een gespreksverslag op en mail dit naar alle betrokken partijen. En voel je vooral niet schuldig. Je dochter heeft echt niets fout gedaan door de schriftelijke weg te bewandelen.
Mondelinge gesprekken kunnen heel erg tegen je gebruikt worden. Ze kunnen gebruikt worden om de indruk te wekken dat school "iets" doet terwijl ze in werkelijkheid helemaal niets doen. Ze kunnen gebruikt worden om bang te maken en te intimideren zonder schriftelijk bewijs. Ze kunnen gebruikt worden om beschuldigingen te fabriceren aan het adres van de klager dat de klager allemaal "onciviele" dingen gezegd zou hebben...
Ik verwacht dat school nu wil redden wat er te redden valt door de tactiek van Draceana toe te passen: niet praten over de inhoud van de klacht maar vooral over de "manier waarop" die klacht is gecommuniceerd, waarbij allerlei grieven over die "manier waarop" dan gestaafd worden met nooit eerder opgeschreven van-horen-zeggen "herinneringen" aan gesprekken waar geen verslag van is.
Met drie emails naar verschillende partijen binnen school en geen schriftelijke reactie terug heeft je dochter best een goed verhaal. Laat haar die klacht doorzetten. Deze school heeft al zoveel kansen laten liggen om te reageren, die gaan echt niet meer op een constructieve manier reageren. Erkenning voor de klacht zal van buitenaf moeten komen, niet vanuit de school.
Wow een tactiek en dan ook nog eens die je zelf aan het aanvullen ben.
Ik weet niet waar ik gezegd heb dat ze het niet over de inhoud van de klacht moeten hebben. Dat moeten ze zeker doen. Ik zeg ook nergens dat de klacht van de dochter niet terecht is, maar ik mis hier gewoon het gesprek tussen ouders en school. School wordt hier weggezet als grote boosdoener, maar we weten niet waarom de klacht niet is opgepakt. Dat zou ik als ouder eerst willen uitzoeken.
Aardbei_86 schreef op 22-07-2021 om 20:00:
Ik vind het een en ander nog onduidelijk. Wat is er gedaan naar aanleiding van haar mails naar de vertrouwenspersoon, mentor en directie? Zijn er gesprekken geweest met een of meer van de bovengenoemden en de twee docenten? Heeft dochter haar verhaal persoonlijk toe mogen lichten? Heeft school echt helemaal niks gedaan? Daarnaast vind ik het vreemd dat school jullie als ouders niet betrokken hebben. En wat is de reden dat dochter dit niet met jou besproken heeft? Ik vind het erg goed dat als er echt iets speelt dochter actie onderneemt, maar vind het wel vreemd (en persoonlijk niet ok) dat ze dit doet zonder dit met jullie te overleggen.
Ze is 16 en mag zelf handelen. Ik zou me om eerlijk te zijn wel even onaangenaam getroffen voelen omdat ze mij niet in vertrouwen heeft genomen, maar meteen ook vragen hoe het precies zit en hoe ze het verder voor zich ziet. Wil ze mijn hulp? Is er een instantie die haar professioneel kan bijstaan?
Ik vind het heel rot voor je dochter maar ik begrijp uit je berichten niet echt waarom ze zich gediscrimineerd voelde. Wil je vertellen wat er voorgevallen is?
Eveline, wel stoer van je dochter! Ik zou het niet leuk vinden dat ze er niet met me over gepraat heeft, maar eigenlijk ook positief verrast zijn dat ze zo gehandeld heeft. Dat deed ze toch maar! Uiteraard zou ik mijn steun en hulp aanbieden. Als zij het zo ervaren heeft dan telt dat.
Ixia. schreef op 23-07-2021 om 21:52:
[..]
Ze is 16 en mag zelf handelen. Ik zou me om eerlijk te zijn wel even onaangenaam getroffen voelen omdat ze mij niet in vertrouwen heeft genomen, maar meteen ook vragen hoe het precies zit en hoe ze het verder voor zich ziet. Wil ze mijn hulp? Is er een instantie die haar professioneel kan bijstaan?
Ook al is ze 16 en mag ze zelf handelen, dan zou ik toch graag als ouder op de hoogte zijn voordat ze zoiets officieels in gang zet. Ik vind niet dat een kind zoiets alleen zou hoeven te doen en kind graag willen ondersteunen om dit zo goed mogelijk op te lossen.
Ik ken iemand die een zaak had bij dat college. Die zei dat er eerst gesprekken waren over wat er is gebeurd en of ze wel weet dat het college alleen kan oordelen of iets discriminatie is en dus niet is om geld te eisen. En dat daarna er nog een keer naar wordt gekeken en dan pas de wederpartij een brief over de zaak en jouw stukken krijgt.
Dat college kan trouwens ook beoordelen of een discriminatieklacht goed is behandeld. Dus je dochter hoeft niet eens officieel te zijn gediscrimineerd om gelijk te krijgen.
Dit lees ik op de website van de Rijksoverheid:
“U kunt ook een verzoek indienen bij het College voor de Rechten van de Mens om uw discriminatieklacht te beoordelen. Het college beoordeelt of de wetgeving op het gebied van gelijke behandeling is overtreden. Ook organisaties die willen weten wat wel en niet mag op het gebied van gelijke behandeling kunnen bij het college terecht. Het college behandelt klachten kosteloos. Oordelen van het college zijn niet bindend, dus partijen zijn niet verplicht zich eraan te houden. In de praktijk volgen zij de aanbevelingen vaak wel op”.
Ze is dus niet echt een zaak gestart, maar heeft een verzoek tot beoordeling van de klacht ingediend om te kijken of er een wet is overtreden. Ik vind het heel slim van haar om dit college te raadplegen om te kijken wat er wel en niet is toegestaan op dit gebied. Ik zou me er niet al teveel tegenaan bemoeien. Blijkbaar is je dochter prima in staat om de juiste weg te bewandelen.
Als de klacht echt gaat om feitelijke gebeurtenissen zou ik die niet laten intrekken. Tegenwoordig hoor je vaak dat jongeren bij alles en iedereen die hen niet bevalt roepen dat er sprake is van racisme, maar dit verhaal lijkt mij wel serieus. Heel goed juist dat het College de vraag krijgt om te onderzoeken of er gediscrimineerd is.
Ixia. schreef op 23-07-2021 om 21:52:
[..]
Ze is 16 en mag zelf handelen. Ik zou me om eerlijk te zijn wel even onaangenaam getroffen voelen omdat ze mij niet in vertrouwen heeft genomen, maar meteen ook vragen hoe het precies zit en hoe ze het verder voor zich ziet. Wil ze mijn hulp? Is er een instantie die haar professioneel kan bijstaan?
Is dat zo, dat ze zelf mag handelen? Ten eerste is nog maar 16 jaar? Tot haar 18e blijf je als ouder verantwoordelijk voor wat ze doen. Nu zal dat allemaal niet zo een vaart lopen. Maar ze zal het hele gezin meetrekken in haar beslissingen. (School gaat haar mogelijk dwars zitten. vriendjes, vriendinntjes vinden er wat van. De familie en kennissen zullen er wat van vinden).
Nogmaals. Ik vindt het bewonderenswaardig dat ze het doet. Maar ik ben benieuwd naar de uitkomst. Wat het met haar en het gezin doet en haar sociale netwerk.
Bovendien vraag ik me af wat de kant van de school is. Ik heb ook een dochter van 16. Ik weet ook hoe die af en toe kan reageren. Bovendien ben ik ook jong geweest. Zelf kan ik ook nog wel wat standpunten herinneren van destijds, waar ik met wat meer levens ervaring heel anders tegen aan kijk.
En ik proef bij moeder dat ze er eigenlijk helemaal niet zo heel gelukkig mee is. Of heb ik dat mis?
Robbie001 schreef op 23-07-2021 om 16:22:
[..]
Syboor,
Ik lees jou reaktie. Maar in de eerste zin zeg je: Ik vind het jammer dat je zo weinig vertrouwen hebt in de maatschappij d
En in de volgende zin zeg je:
Ik ben skeptisch of de rechtszaak veel zal opleveren
???? Dat begrijp ik niet.
Ik deel het wantrouwen in de maatschappij en ik denk ook dat het gehannes op gaat leveren. dat meisje moet examen doen. Die 2 leraren zullen haar werk beoordelen. Als de klacht terecht is, dan zullen deze 2 er ook niet voor terug deinzen om een toets 'nauwkeurig' na te kijken. een mondeling is dan al helemaal een ding. 'Oooo ik had tocht begrepen dat je dat anders bedoelde..'.
Ik vindt het moedig van je dochter. Maar of het terecht is en verstandig kan ik niet goed beoordelen. Ik hoop dat jullie het op weten te lossen met de school en dat ze er geen 'gedoe' mee krijgt. Wel heb ik bewondering voor haar moed.
Meestal heb je niet nog 2 jaar dezelfde docenten. Mondelingen worden met z’n 2en afgenomen en eindexamenwerk heeft een 2e corrector van buiten de school. Dat scheelt. Het staat ook niet vast dat die docenten uit wrok ‘extra nauwkeurig’ gaan nakijken.
Lizzyliz schreef op 24-07-2021 om 15:48:
Dit lees ik op de website van de Rijksoverheid:
“U kunt ook een verzoek indienen bij het College voor de Rechten van de Mens om uw discriminatieklacht te beoordelen. Het college beoordeelt of de wetgeving op het gebied van gelijke behandeling is overtreden. Ook organisaties die willen weten wat wel en niet mag op het gebied van gelijke behandeling kunnen bij het college terecht. Het college behandelt klachten kosteloos. Oordelen van het college zijn niet bindend, dus partijen zijn niet verplicht zich eraan te houden. In de praktijk volgen zij de aanbevelingen vaak wel op”.
Ze is dus niet echt een zaak gestart, maar heeft een verzoek tot beoordeling van de klacht ingediend om te kijken of er een wet is overtreden. Ik vind het heel slim van haar om dit college te raadplegen om te kijken wat er wel en niet is toegestaan op dit gebied. Ik zou me er niet al teveel tegenaan bemoeien. Blijkbaar is je dochter prima in staat om de juiste weg te bewandelen.
Dit lijkt me een prima middel dat je dochter heeft ingezet. Wellicht heeft ze een stap overgeslagen, maar dat gaat ze van het college vast te horen krijgen dan.
Mevrouw75 schreef op 28-07-2021 om 12:35:
[..]
Dit lijkt me een prima middel dat je dochter heeft ingezet. Wellicht heeft ze een stap overgeslagen, maar dat gaat ze van het college vast te horen krijgen dan.
Welke stap heeft ze dan overgeslagen?
