docent mailen of niet?

Afspraak maken met docent

Dat doe ik regelmatig, en ik heb nog nooit meegemaakt dat een docent dat raar vindt.

Van wanneer is de mail van die docent.

En ja, ik herken de ergernis van het niet nakijken van toetsen en tegelijkertijd van de leerlingen wel punctualiteit eisen.

Voor je zoon een leermoment: vaker de mail inkijken. (Toets die niet in Magister staat vind ik trouwens raar, dat hoort gewoon.) En nu ga jij samen met hem kijken wat je nog kunt doen hieraan. Ik zou zeker insteken op het feit dat het een groepsopdracht was en dat zoon daaraan vast wil houden, en nog steeds samen met vriendin die opdracht wil doen.

Enfin, maak een afspraak. Meestal is er wel een mouw aan te passen.

Groepsopdrachten, breek me de mond niet open

Op de school van mijn dochter moeten er ook presentaties, powerpoints, projecten in groepjes gemaakt worden vreselijk! Van ons als ouders wordt verwacht dat we dat faciliteren, de pubers ontvangen die samen met dochter gaan werken aan een presentatie soms een hele zaterdag.
Begeleiden, helpen met uitvogelen hoe dat werkt, powerpoint. Materiaal in voorraad hebben om een poster te maken en ga zo maar door.
Dochter is heel serieus met haar taak bezig en zoekt via alle kanalen contact met haar groepsgenoten omde boel op tijd af te hebben, soms heeft ze geluk met groepsgenoten, soms niet.
Dan moeten we hier als ouders alle zeilen bijzetten om de toegeslagen paniek in goede banen te leiden.
Begin dit schooljaar was er een inspraakd over hoe tevreden ouders zijn over het onderwijs van de school. Bij het onderwerp groepsopdeachten stond er een vader op die zei: Heel leuk al die groepsopdrachten, leren de kinderen veel van, zelf zoeken naar de dingen die je wilt/moet leren maar dat samenwerken kunnen jullie dat als school gaan begeleiden/coachen en de voortgang bewaken. Ik heb nu mijn derde kind hier op school en bij alle drie moet ik coachen en begeleiden, het wordt mij een beetje te veel. Groepsopdrachten prima maar leer die kinderen ook hoe je effectief samenwerkt en dat samenwerken ook samen moet en dat er niet 1 of 2 in de groep meeliften op het succes van de anderen.

In jouw situatie zou ik er een mailtje naar de docent aan wagen, heb ik ook gedaan toen dochter door allerlei factoren alleen haar deel van d eerste presentatie af had en haar groepsgenoten letterlijk niets hadden gedaan maar wel wilden meeliften op haar inzet.

Jullie zouden wel mailen dus.

Ik vind het een lastige afweging. Hier ook heel veel groepsopdrachten omdat ze ook O&O hebben en dat eigenlijk een grote groepsopdracht is. Ik vind het ook heel lastig dat docenten geen inzicht hebben in het huiswerk voor andere vakken en mijn zoon bij zijn voorstel wel meegenomen had dat het Sinterklaasweekend is, er vrijdag een surprise af moet zijn, dat vriendin vandaag begrafenis van opa heeft en ze maandag en dinsdag een proefwerk hebben.. Ik was daar juist heel trots over. Plannen is ook prioriteiten stellen maar in groepsopdrachten geeft dat duivelse dilemma's. Zoon heeft vanmiddag deze docent dus ik wacht de respons even af. Zijn inschatting was dat het averechts zou werken omdat dit een docent is die vind dat ze gewoon moeten kunnen plannen.

Achteraf had ik een follow up op die mail moeten doen (ze had meteen geantwoord dus hij had dit maandag al kunnen weten de sufferd) en dan hadden we ander onderwerp kunnen kiezen wat hij hier in de buurt had kunnen doen. De opdracht zoals ze hem nu voorbereid hebben, heeft als gevolg dat hij daar inderdaad een middag/avond over de vloer is en dat gaat in deze omstandigheden niet vind ik.

Haar voorstel dat hij het maar alleen moest doen, vind ik inderdaad prut. Dan moet je geen groepsopdrachten geven.

Maar zijn surprise is wel heel mooi en hij had een ruime voldoende voor zijn so danstheorie en normaal leert hij niet graag dingen die hem niet intrinsiek motiveren dus hoe het ook afloopt het was weer een week van successen en leermomenten...

mijk

P.S. Een kennis van mij uit het onderwijs met 2 kinderen op basisschool zei me laatst heel serieus dat ik zoon niet moest begeleiden omdat ik zo de ongelijkheid in het onderwijs in stand houd omdat andere kinderen ook niet begeleid worden. Nu heb ik weer even iets meer moeite om docenten serieus te nemen...

Viola

als het alleen om hem zou gaan, is het voor mij geen enkel probleem maar het gaat ook om een cijfer van een goede vriendin die normaal heel hard meewerkt maar in 2 weken redelijk onverwacht haar opa en haar oma verliest. Daar voelt hij zich enorm schuldig over. Het mailen van docent was al een hele stap voor zoon en het was echt een heel redelijk en doordacht voorstel.

Hij had natuurlijk wel zijn mail moeten lezen dus hij een onvoldoende jammer maar helaas en les geleerd. Vriendin door zijn toedoen onvoldoende? Daar zit ik erg mee. Dat zit natuurlijk ingebakken in die groepsopdrachten daarom baal ik daar überhaupt zo van. Snap je waarom dat verschil maakt?

Mijk

de ouders van vriendin

hebben toch ook wel contact met school over het grote verlies in hun familiekring en het effect wat deze gebeurtenis heeft op de leermogelijkheden van hun dochter? Dat is toch niet in de eerste plaats een kwestie van jouw zoon en jou?

Maak het wat minder zwaar!

Overigens dit soort fouten moet ik ook begeleiden

:Zoon ziet dit niet vanzelf als leermoment. Zoon ziet dit als: zie je wel, ik ben slecht, ik haal het toch nooit, ik kan niks. Ik ga nooit meer een docent mailen want als ik dat doe gaat alles verkeerd en ik ben een waardeloze vriend en ze wordt vast heel kwaad op me want ik laat haar helemaal zitten.

Daar leert ie niks van dus ik moet sowieso aan de bak. Geeft niet maar dan is een strategie wel handig..

MIjk

Is die vriendin al op de hoogte?

Hoeveel tijd is er nog en wil vriendin alsnog snel dat project in elkaar flansen samen? Eventueel toch wat in elkaar draaien mbv google en inleveren?
Een 5 is altijd beter dan een 1. Al dat mailen en overleggen werkte hier juist averechts. De docent heeft gezegd:" inleveren, je had het ook alleen kunnen maken".

Is hier ook wel eens gebeurd en ik zei:" hup, aan de gang dus". Dat werkte beter, door het gewoon op tijd in te leveren behielden ze hun herkansing.
Wel even de mail doorsturen naar de vriendin, is ze iig op de hoogte.

Bromvlieg

Dank! Hij heeft het natuurlijk niet van een vreemde(zie bericht hierboven).........

Mijk

Wil40

Zoon is ook altijd een deadline werker geweest, zeer vermoeiend, ook voor hem zelf. Is tot op heden nog niet veel verbeterd.

Wil!`

Vanavond gaan we aan de slag. Wordt een film in het donker vrees ik. Hij heeft vandaag tot half vier les en het moet morgen ingeleverd worden

mijk

Maar herkansingen zitten er hier niet in.

Maar een vier is toch weer drie punten hoger dan een 1

mijk

mail

Ik zou het juist positief uitleggen. Je zoon heeft gemaild (goed!), je kunt 2 antwoorden krijgen namelijk ja of nee, helaas is het nee geworden (jammer maar hij heeft het toch maar mooi gedaan). Een volgende keer is het misschien wel ja. Dus je zoon kan wel degelijk wat, ook al valt het antwoord wat tegen.
Dat docent lang(er) doet over nakijken staat hier natuurlijk helemaal buiten. Dat het niet goed voelt, is begrijpelijk maar het een heeft niets met het ander te maken en dat zou ik ook zeker nooit als argument er bij halen.
Als er een ouder zou moeten mailen, dan zijn het de ouders van vriendin. Zij kunnen om uitstel vragen, misschien.
En dat slechte lezen van de mail, dat komt ook heel bekend voor. Hier is het ook wel eens laatste uren werk voor een opdracht. Dochter heeft gisteravond ook nog met een vriendin de hele avond zitten skypen voor een biologie-opdracht. Ze zit in VWO5. Dus het kwartje is bij beide meiden nog steeds niet gevallen. Zoon heeft laatst ook tot 12 uur nog een film zitten kijken voor levo. Ik loop dan te mopperen, man nog harder maar de kinderen halen uiteindelijk hun schouders op onder het mom van: "het was toch nog op tijd klaar"

Zelf onder jouw begeleiding hogerop laten zoeken

Ik ben er een voorstander van kinderen op die leeftijd de handvaten te geven ze het zelf op te laten lossen.Op de school van mijn kinderen is Magister leidend. Bij narrige,nonchalante docenten komen ze er vaak wel uit door het via de mentor of de jaarleider te spelen. Dan geef ik wel tips hoe ze hun gelijk netjes en vriendelijk kunnen brengen. En ik lees een eventuele mail door. Maar ze schrijven het zelf. Met groepswerk zijn ze nooit op grote problemen gestuit. Geen idee eigenlijk of dat door de school goed begeleid wordt. Misschien boffen mijn kinderen met hun groepsgenoten, of zijn ze zelf koelbloedig.

De enige keer dat ik echt ingegrepen heb bij een onterecht cijfer was toen zoon er niet al te best voorstond aan het eind van vwo4. Er hing veel van de laatste proefwerkweek af, en toen kreeg hij ineens twee enen die tig keer telden. Een als straf voor een grote mond,de ander omdat hij het een klasgenoot had laten doorgeven dat hij ziek was toen hij de conciërge kon vinden om zich volgens procedure ziek te melden.

Bij jouw zoon spant het er niet om. Dan zou ik toch proberen het zoon zelf op te laten lossen met jouw hulp aan de zijlijn. Ik denk dat de winst van de leerervaring, het vermogen om zelf problemen aan te pakken, op te kunnen lossen of een teleurstelling te kunnen incasseren, opweegt tegen een eventueel onterecht laag cijfer.

Succes ermee, want ik vind het wel sneu.

ot: wacht even: camera van je mobiel geen echt toestel???

Mijn dochter zit op de kunstacademie, en maakt soms expres foto's met haar mobiel, vanwege de goede eigenschappen en het handige meenemen.

En laatst een jongen die voor de studie van cameraman(!) een eindexamenfilm heeft gemaakt met zijn mobiel. Hallooooo zeg, mag je alsjeblieft zelf weten hoe je je foto's maakt. En ik zie meer kunstprojecten met mobiel geschoten.

Straks moet het een spiegelreflex zijn of weet ik wat... Daar gaat een docent toch niet over?

enneh . . .

een docent kan aan een jpg'tje niet zien of ie van een mobiel komt . Die eis zou ik dus fijn naast me neerleggen zonder het te melden . . .
gr Angela

technische aspecten van een fotocamera

Er moesten vragen gemaakt worden en voorbeeldfoto's erbij over diafragma, sluitertijd, scherptediepte, belichtingstijd. Veel dingen die je kan opzoeken op internet maar eiegen gemaakte foto's illustreren het toch leuker. Met een camera van je mobiel is dat toch wat moeilijker.

ja dat is een ander verhaal

dan snap ik dat een mobiel geen echte camera is . . .
maar dan vind ik het ook geen gek voorstel van die docent
gr Angela

Mijk

Als jouw zoon een erg negatieve insteek heeft dan heb je het wel over een bijzondere situatie.
Hier een meester negatieveling, heeft negativiteit zo'n beetje uitgevonden. Alleen zelf een positieve insteek hebben is dan niet voldoende nee, (werkt bij ander kind hier goed) wat meer hulp, daar kom ik ook niet onderuit.

Maar toch, juist dat zware en negatieve is de hoofdreden waarom het kind hier niet lukt. Dus steek ik vooral daar op in, ga vooral niet mee in het drama. (Moeilijk zat)
Maar hup, aan de slag lijkt me een hele goeie!

jpeg

Aan een jpeg kun je wel zien welke camera is gebruikt (exif).

Precies

daarom post ik het ook even hier. Hoef ik die hele verwerking niet te doen met het kind ernaast. Dat helpt zeker niet. Omdat het nu helemaal over moet (wegens andere lokatie.) ben ik maar vast begonnen met wat bronnen voor hem opzoeken en het is een giga opdracht. Dat had ik dus ook verkeerd ingeschat. want ik kon de opdracht in magister niet inzien. Ik heb hem nu wel en overal staat alle groepsleden vertellen evenveel dus alleen maken, vind ik nu eigenlijk nog een raardere optie. We zullen zien!

mijk