Dilemma schoolkeuze VO

Wat wil zij?

Als het om het even is, en er geen duidelijke nadelen zijn voor een van beide, zou ik de keuze bij het kind laten. Zij is degene die daar zes jaar lang heen moet. Ze blijft natuurlijk ook niet voor eeuwig een verlegen 11-jarige, misschien straks wel een verlegen 18-jarige, maar ik denk dat ze eerder last krijgt van te vroeg over haar grenzen te moeten gaan dan wanneer ze mag groeien in eigen tempo.
(Arm kind, als introvert tussen een stelletje so called zelfbewuste blaters naar school te moeten omdat je ouders je persoonlijkheid te tam vinden).

Wat zij wil

Ze kan (nu nog) niet kiezen, vindt beide scholen echt heel leuk. We hebben ons maximaal geïnformeerd, ze heeft een middag meegelopen etc. Als zij een duidelijke voorkeur zou hebben, zat ik niet met een dilemma.

"Arm kind, als introvert tussen een stelletje so called zelfbewuste blaters naar school te moeten omdat je ouders je persoonlijkheid te tam vinden" Ja, ik snap wat je bedoelt. Vind ik ook. Ze mag zichzelf zijn. Maar dat zelf gaat nog een ontwikkeling doormaken. En waar dan het beste?
Ze is trouwens verre van tam Het is een origineel kind, met leuke invallen, heel expressief, grappig, creatief. Wil ook graag het toneel op. Dat pleit weer voor Montessori.....
Maar de vakken van het gym spreken haar weer enorm aan.

Zij weet het echt niet. Heel eerlijk voel ik deep down een lichte voorkeur voor het gym. En dan hoor ik direct een stemmetje dat zegt dat ze zich op het M. zo goed zou kunnen ontwikkelen en dat ik haar wellicht te kort doe door haar dat veilige wereldje in te adviseren.

Toneel

Ja, er is een toneelclub (moet je wel auditie voor doen). Ook een debatclub trouwens. Maar beide moet je dus voor kiezen. Op het M. zit dit soort vakken in het dna van de school.
Bij haar zus was het wel direct duidelijk. Als een vis in het water op het M.

Levana

"Mijn overweging mbt het gym: ik ben een beetje bang dat ze er als een klein verlegen meisje heen gaat, en er over 6 jaar als een groot verlegen meisje weer afkomt."

Met inmiddels 8 jaar ervaring met kinderen op een zelfstandig gymnasium, ben ik verbaasd door deze angst van jou. Ik kan mij er niets, maar dan ook helemaal niets bij voorstellen, laat staan dat je er wakker van ligt. Denk je echt dat je lid moet zijn van een debat- of toneelclub om überhaupt op de voorgrond te treden en uit je schulp te kruipen? Montessorischolen zijn niet de enige scholen waar kinderen dramales krijgen en moeten presenteren...
Maar als die angst zo diep zit: ga een gesprek met de school aan en vraag hoe ze hiernaar kijken.

Gymnasium

Ik denk dat ik voor het gymnasium zou gaan. Oo basis van je omschrijving zou ik bang zijn dat ze op het montessori geen/minder aansluiting zou vinden, waardoor je juist verlegen blijft. Als het gymnasium meer "haar type" leerlingen heeft zal ze daar beter aansluiting vinden en kan haar dat juist een boost geven in haar zelfvertrouwen en expressie enzo.

mijn dochter

Mijn dochter was precies zo'n meisje. Verlegen, introvert, heel slim. Ze werd gepest op de basisschool.
Ze is naar het categoraal gymnasium gegaan. In de eerste had ze het nog wat moeilijk met aansluiting, maar daarna ging het steeds beter.
Inmiddels is ze bijna 20. Ze is een zelfbewuste jonge vrouw, die overal op af stapt. Ze studeert, heeft een leuke vriendengroep, vriendje, eigenlijk alles wat ze vroeger wel wilde maar niet durfde.
Op het gymnasium stikt het van dat soort kinderen, dus ze kan lekker zichzelf zijn. Ik zou lekker voor het gymnasium gaan.

IJsvogeltje

"Montessorischolen zijn niet de enige scholen waar kinderen dramales krijgen en moeten presenteren..."

Tuurlijk. Ik heb het alleen over die twee scholen die ik ken. Andere scholen zijn afgevallen, het gaat nu tussen deze twee. En er is echt een groot verschil qua cultuur tussen die scholen, zoals ik al zei: het dna is anders. We hebben 3 jaar ervaring met de M. school. En van het gym heb ik verscheidene docenten en leerlingen gesproken. Die beamen het beeld dat ik ervan heb. Alleen, het is inderdaad maar zeer de vraag of dat de invloed heeft die ik ervan verwacht. Het kan prima dat ze juist in een besloten veilige omgeving beter kan opbloeien. Misschien dat ze tussen meer verlegen types (die komt ze op deze basisschool amper tegen) juist wat meer durft te laten zien. Kan. Dat vind ik dus moeilijk in te schatten, waar ze het meest op haar gemak zou zijn. Op het M. heeft ze een middag meegelopen, vond ze ook hartstikke leuk..

De vraag waardoor onze zoon het ineens wist

was: als je je ogen dicht doet, en je jezelf voorstelt over een jaar, op welke school ben je dan? Die school werd het.

Herkenbaar hoor, 2 scholen die allebei prettig voelen en ieder hun eigen voordelen hebben. En heel moeilijk, want waarop baseer je dan je keuze? De rest viel allemaal af op basis van 'niet thuis voelen', maar deze 2 gingen dus echt gelijk op.

Overigens werd het hier een categoraal VWO (is nu categoraal Gym), en niet de scholengemeenschap met Havo/VWO.

of er plaats is, en haar zus

Lastig ja.
Als het om U en omgeving gaat, dan heb je in het geval je dochter op 't Jordan inschrijft wel haast gegarandeerd een plek, bij het gym is dat nog de vraag.
Verder lijkt het me ook moeilijk. Volgens mij is 't Jordan toe aan het weer invoeren van Latijn en Grieks voor de liefhebbers, of desnoods alleen Latijn.
Is het misschien ook een voordeel dat haar grote zus al op het Montessori zit?

Nee, niet U

Nee, het is niet in Utrecht. Op beide scholen heeft ze vrijwel zeker een plek. Zus al op school is niet echt een voordeel (ook geen nadeel hoor). Zus gaat haar eigen gang.
Ik zal haar die vraag eens stellen, Pennestreek. Over een paar dagen, wanneer ze alles heeft kunnen laten bezinken. Merk dat ze het er nu even niet over wil hebben dus laat haar maar even met rust.

komt goed

Het lijkt wel een beschrijving van onze dochter.
Onze dochter zit op een categoriaal Gymnasium.
Ook zij is een voorbeeldige leerling, werkt hard, rustig.
Al sinds de basisschool krijgen wij opmerkingen van docenten dat ze wat op de achtergrond blijft.
Ik persoonlijk heb dit liever dan dat ze altijd de aandacht naar zich toetrekt en altijd op de voorgrond moet staan.
Bescheidenheid siert de mens.
Onze dochter weet heel goed wat zij wil maar heeft niet altijd de behoefte dit met iedereen te delen.
Op school krijgen ze genoeg mogelijkheden om aan verrijkende programma's mee te doen. Ook het werken aan gezamelijke opdrachten helpt om haar zegje te leren doen.
Ik denkt dat het vanzelf goed komt. Meestal, weet niet of dat op elke school zo is worden de leerlingen op alles getest, waaronder faalangst.
Als er werkelijk een probleem zou zijn dan krijgen ze een training aangeboden.
Onze dochter kwam daar niet voor in aanmerking. Dat ze stil is wil dus niet zeggen dat ze een probleem heeft.

Categoriaal Gymnasium

Onze dochter voelt zich prima thuis op een categoriaal Gymnasium.
Het is kleinschalig en iedereen kent elkaar.
Vooral omdat het een rustig meisje is "verzuipt" ze op deze manier niet zoals op een grote school.
Ze houden de leerlingen goed in de gaten en er is volop persoonlijke aandacht. De sfeer is gemoedelijk.

Agnus Dei

"Ze houden de leerlingen goed in de gaten en er is volop persoonlijke aandacht."

Dat vind ik een grote pre. Haar zus rolt overal doorheen, maar bij haar zou ik het fijn vinden als ze (eindelijk - maar deze frustratie even terzijde gezien wordt. En daarvan ben ik op het gym dat we bezocht hebben, zeker. Ook al omdat ik uitgebreid met een leerling heb gesproken die veel moeilijkheden heeft gehad.

Thuis voelen

Ik denk dat waar je je thuis voelt, waar je aansluiting vindt, je het beste tot bloei komt.
Ik ken een meisje zielas jij je dochter omschrijft en zodra zij het categoraal gym binnenstapte begon ze langzaam maar zeker, open te bloeien.

categoraal gymnasium...

Er zal in de tussentijd veel veranderd zijn bij scholen, maar in mijn tijd was het categoraal gymnasium waar ik naar toe ging, een verre van beschermde omgeving: het was een harde omgeving, kinderen werden niet begeleid, veel leerlingen en leerkrachten waren haaibaaien, zowel leerlingen als leerkrachten werden enorm vrijgelaten, survival of the fittest, zoiets. Daar leer je ook van, hoor. Maar ik denk dat je echt per school de sfeer moet beoordelen, en er niet van uit kunt gaan dat een categoraal gymnasium een beschermde omgeving is...

Per school bekijken.

@Anastasia

Je hebt helemaal gelijk, je moet echt per school de sfeer beoordelen.
Jammer dat jouw ervaring niet zo goed was.

Wat wij gedaan hebben tijdens de open dagen is vooral de vragen stellen aan de leerlingen i.p.v. aan de docenten.
We hebben ook aan veel ouders in onze omgeving gevraagd naar hun mening, die al een kind op de betrefende school hebben zitten.

Inhoud

Ik geloof dat ik in dit geval toch vooral op de inhoud zou selecteren en zou gaan voor de vakken waar je dochter zich voor interesseert. Die hele puberteit komt er nog aan he! Wie weet hoe jouw dochter zich ontwikkelt, hangt helemaal af van op welk moment en waar die hormonen landen. En het hangt af van de klas, en van de leerkrachten, en...

Het enige dat je zeker weet is dat er op het gymnasium vakken worden gegeven die haar (op dit moment) boeien. Dat zou voor mij, bij twee gelijkwaardige scholen qua sfeer, toch de doorslag geven.

leerkracht?

wat adviseert de leerkracht? vaak weten zij ook wel welke school beter past bij een leerling.

verlegen

Ik was en bleef verlegen, zelfs na twee universitaire studies.

Ga er niet teveel van uit dat iemand 'opbloeit' of anderszins aan sociale verwachtingen van anderen gaat voldoen dankzij een bepaalde omgeving.

Ik heb behoorlijk last gehad van het feit dat mijn moeder mij niet brutaal/spontaan/open/goed genoeg vond. De hele tijd mij proberen te pushen richting vakken of activiteiten die 'goed voor me' waren, plus het ophemelen van personen met een tegengesteld karakter. (Valt niet op hoor...)

Het heeft me niets opgeleverd behalve een hoop stress en ongelukkigheid. Pas toen het uit mezelf kwam, gingen deze dingen allemaal veel makkelijker. Maar ik ben er nog steeds niet extravert van geworden.

Pug

Ik snap je, echt. Ben zelf nl verlegen, ook na een gymnasium en studie En heb er ook bij stilgestaan dat ik niet moet projecteren....niet mijn eigen verlangen om meer voor het voetlicht te treden, niks. Ik zou hier dan ook niet gepost hebben als dochter toen zelf een (al was het maar lichte) voorkeur zou hebben gehad. Bovendien proef ik bij haar zelf een wil om wat meer naar buiten te treden. Ik zou haar nooit ergens toe dwingen, sommige zaken heeft ze in een veel lager tempo dan anderen geleerd. Geen enkel probleem. Mijn gedachte was dat ze in de Montessori-omgeving die wij kennen, vanzelf makkelijker zou opbloeien. En met opbloeien bedoel ik: bij anderen wat makkelijker zichzelf durven zijn zoals wij haar kennen. Absoluut niet dat ze daar op een toneelclub móét. Dat wil ze trouwens zelf heel graag.
Enfin, ik kan het niet duidelijker uitleggen.
Inmiddels zijn we er toch bijna uit. Het categorale gym staat op 1, Montessori op een gedeelde tweede plaats met een ander gymnasium. Dochter zei op een gegeven moment: Op het Montessori lijkt het me gewoon leuk. Op het gym lijkt het me.....speciáál..!

En hopelijk ten overvloede: ik heb het steeds alleen over die 2 scholen die ik hier ken. Niet over categorale gymnasia of Montessori iha.

Update

Dochter heeft gekozen voor, is ingeloot én aangenomen op het gymnasium. We zijn allebei blij

Levana

Proficiat!
Wat fijn dat ze is ingeloot op de school van jullie keuze.