Democratische school?

Nog nooit

gehoord van 'democratische school'....
Uitleg?

Niet echt

Gerrie, ik kan je niet adviseren over je zoon die het moeilijk heeft. Maar voor wat betreft de democratische school: ik zou het persoonlijk nooit doen. (Maar ik heb geen kind dat vastloopt). Ik ken er maar 1 een beetje: die in Soest. Totaal onprofessioneel. Docenten rennen een beetje blij rond dat ze zo'n mooi concept hebben, maar ze weten niks. Ze hebben ook niks (nergens geld voor). Bijvoorbeeld voor scheikunde: gewoon h e l e m a a l niks! Ze kunnen dus nauwelijks proefjes doen. Als ze al iemand hebben die er die dag is en er toevallig verstand van heeft. Kinderen mogen kiezen wat ze maar willen en willen vaak niet zo veel, al zou dat volgens het concept wel moeten. Qua leren zou ik het dus NOOIT doen. Maar misschien is het toch wat voor je zoon, als het alternatief zou zijn dat hij anders thuis zou zitten. Dat kan ik niet beoordelen natuurlijk. Sterkte!

Gerrie

Ik heb geen antwoord voor je. Mijn zoon had dit probleem in groep 6/7 van de basisschool en ik herken de wanhoop van beider partijen. Sterkte!!!

Op maat

Je geeft al aan dat de druk te groot is. Waar heeft je zoon last van? Kun je daar achter komen? Dan kun je eerst nog proberen een andere school te zoeken waar dat mogelijk minder is. Dat kan heel subtiel zijn. Kleinere klassen zou mooi zijn, kleinschaliger zou mooi zijn, maar dat kan vaak ook op een grote school die met deelscholen werkt. Hoe is de begeleiding, hoe is de bereidheid van leerkrachten en mentoren om zich te verdiepen in een kind en naar praktische oplossingen te zoeken. Misschien helpt het wel als je kind naar de school om de hoek gaat zodat hij snel terug kan naar de veiligheid van thuis. Daar zou ik eerst naar zoeken. Maar daarna denk ik dat speciaal onderwijs ook geen slechte keuze is. Mijn beide kinderen zitten op speciaal onderwijs en ik moet zeggen dat dat een enorme opluchting is. Meer mensen om hen en mij heen die bereid zijn te zorgen dat kinderen zo goed mogelijk zich ontwikkelen en aan hun schoolcarriere kunnen werken.

School

Overigens, wat vind de school ervan? Hebben zij al mogelijke oplossingen in kaart gebracht? Hebben zij zelf al met je zoon gesproken waar hij tegenaan loopt en hoe dat mogelijk opgelost zou kunnen worden? Eventueel op een school in het samenwerkingsverband? Tot je kind een andere school heeft blijft de school verantwoordelijk. Maakt hij nog wel huiswerk? Kan hij dat wel opkrijgen van school? Is er een mogelijkheid dat hij toetsen thuis doet of er apart een keer voor naar school gaat? Is er al gedacht aan school aan huis? Heb je al iemand gesproken die de scholensituatie in jou regio in kaart heeft of weet je zelf al voldoende? Wat wil je zelf? Een oplossing op school zoeken of denk je dat dat er niet meer inzit?

Drempels

Toen onze zoon niet meer naar school wilde, heeft het heel erg geholpen om samen met hem naar de drempels te gaan zoeken, die hem tegenhielden.
School werd voor hem zo een groot concept, een onoverkomelijk probleem. Wij hebben dat probleem in een heleboel kleine stukjes geknipt en hem toen stukje voor stukje laten oplossen met onze hulp.
Een van de problemen was het opstaan 's morgens. Dat zijn we toen aan gaan pakken door hem thuis eerst in een ritme van opstaan en werken te laten komen. Als zijn klasgenoten op school zaten, moest hij thuis ook aan het werk.
Toen dat ritme erin zat, zijn we begonnen met een heel voorzichtig opbouwschema, waarbij er iedere keer een dagdeel school bijkwam.
Ik moet wel zeggen dat hij toen negen/tien jaar was.
Het was een afschuwelijke tijd. Van school kregen we nul komma nul ondersteuning. Ik moest zo'n beetje op mijn knieen om een paar boeken van school mee naar huis te kunnen nemen, zodat hij thuis aan de slag kon. Maar uiteindelijk is het toch gelukt.
Ik zou niet kiezen voor een democratische school. Mijn man heeft vroeger op een IVO mavo gezeten. Hij heeft hoogstwaarschijnlijk ook adhd en hij deed dus helemaal niets op school. Maar van die lamlendigheid krijg je ook weer geen positief gevoel over jezelf en daar werd hij dus ook weer lamlendiger van. Verlammend dus.

Tsja...

ik ken iemand die twee dochters op die school in Soest heeft, en die is laaiend enthousiast.

Ze vindt dat haar dochters veel zelfkennis hebben, en daar hun voordeel mee doen

Zelf is ze al jaren uit de running door een enorme burn-out en ze heeft het gevoel dat dat haar dochters nooit zal gebeuren.

Verder zijn het van zichzelf leergierige meiden, en gaat het allemaal lekker.

De school krijgt wel veel leerlingen 'te verwerken' waar het op andere scholen niet goed mee ging. Het is fijn als het op deze school wel goed gaat met die kinderen natuurlijk. Maar soms is er zo'n concentratie van leerlingen die vanuit een probleemsituatie komen, dat dat ook niet goed werkt.

Dat is alles wat ik ervan weet.

Een keertje gaan kijken kan geen kwaad natuurlijk.

Zou ik het zelf doen??? Ja, ik zou het zeker overwegen. Het is met onze dochter ook lang niet goed gegaan op school, en toen had ik ook 'alles' willen proberen om dat kind weer blij, enthousiast en gelukkig te zien, en als ik had gedacht dat dat op die school kon..... ja!

veel sterkte!!!

Neppie

Dank jullie

voor jullie reacties.
Het probleem is complex. We doen niets anders als proberen het in stukjes te hakken, maar we vinden nauwelijks stukjes. Behalve zaken die niet 123 op te lossen zijn zoals wrs enorme faalangst en onzekerheid. Het liefst willen we helemaal niet van school wisselen want we zijn ontzettend tevreden over bijna alles en zoon ook. Dat is een beetje het wrange. We zijn ervan overtuigd dat school alles in huis heeft om hem goed te begeleiden, de wil en de motivatie is er zeker. Ze zijn betrokken en denken hard mee, maar de weerstand van zoon wordt alleen maar groter en zijn gevoel van onmacht ook. Zoals zoon zegt; eigenlijk is álles fijn, oke en leuk op school (sfeer, leraren, mentor, kinderen in de klas) maar het geheel is tóch niet leuk. Hij komt niet verder dan dat hij zich toch niet thuisvoelt op school. Het zou kunnen dat zijn angst om onderuit te gaan zo groot is dat het onhanteerbaar wordt voor hem. Maar er speelt ongetwijfeld ook mee dat hij in zijn basisschool carrière een enorme weerstand opgebouwd heeft to school, daar klopte een heleboel niet voor hem en uiteindelijk hebben we dat onvoldoende voor hem kunnen oplossen. Hier is eindelijk wel alles aanwezig wat hij nodig heeft en hij geeft er de brui aan.
Een andere 'gewone' school zie ik niet zo zitten, want het lijkt me dat hij er alleen maar op achteruit kan gaan tov deze school, zowel op regulier als op speciaal. Speciaal onderwijs is hier alleen maar op laag niveau en dat kan hij al helemaal niet aan.
Ik heb geen idee of zoon zelf aan de slag kan gaan op een democratische school. Ja, toen hij jonger was zeker wel. Of hij nu nog wel motivatie op kan brengen zonder dat het moet? Ik heb geen flauw idee.
School thuis is iets dat hij heel graag zou willen. Maar ik zie geen mogelijkheden. En ik denk ook helemaal niet dat het goed voor hem is, hij heeft echt wel contacten nodig. Maar meehobbelen in een groep is niet bepaald zijn sterkste punt. Hij hecht enorm aan zijn vrijheid en wil het tegelijkertijd veel te goed doen en niets fout doen, dat wringt. Hij kan dus veel te weinig van zichzelf meenemen naar school. Dat leert hij wel, daar twijfel ik niet aan, maar zal niet zo snel gaan en lost het acute probleem niet op.

Ja hoor

Hi gerrie, ja hoor ik zou het doen. Ik zou alles doen om er voor te zorgen dat de neerwaartse spiraal doorbroken zou worden dus een democratische school lijkt me helemaal zo gek nog niet. Ik vind er trouwens niets extreems aan. het lijkt wellicht extreem omdat het voor het gros van nederland een aparte keus is maar So What!! En dat de kloof met andere scholen groot is tja.. op dit moment is de kloof tussen jouw kind en andere kinderen ook heel groot. Dat is iets dat je onder ogen moet zien en je moet dus gaan zoeken naar iets dat wel werkt voor jouw kind. En staar je niet blind erop dat dit een keus betreft voor de rest van zijn leven. Je bekijkt gewoon wat op dit moment goed voor hem is. Als dat die democratische school is dan is dat zo (en trouwens als dat niet zo is zoek je gewoon weer verder). En volgend jaar kan het weer heel anders zijn. Goed dat je het probleem signaleert en er iets aan doet. Trek je van niemand iets aan en ga samen met je zoon op zoek naar iets dat wel werkt voor hem. Hou ons op de hoogte hoe het gaat.

Schoolspecifiek

Ik zou niet alleen naar de (mooie) principes en praatjes kijken, maar ook naar de uitvoering. Ga eens praten op de democratische school die jij op het oog hebt, probeer ook eens met ouders te praten, google op de naam van die school. Hoe gaat het er dagelijks aan toe?

Contacten

Zelf denk ik dat het wel mee valt met die noodzaak aan contacten. Een goede opleiding gaat voor. Je kind groeit en daarmee de mogelijkheden om te leren goed contact te leggen. Helemaal niet nodig om dat van school te verwachten. Er zijn ook nog contacten naast school en sommige kinderen verzuipen juist in teveel contact. Op school kan je kind ook een hoop eenzaamheid, uitsluiting, pesterij, onbegrip opdoen waar het onder kan bezwijken. Als leren thuis dat kan voorkomen en het is praktisch haalbaar zou ik daar helemaal voor zijn, al is het maar tijdelijk, het kan het grote verschil maken. Het doel is vooral een zoveel mogelijk ongestoorde opleiding waarmee je kind zich kan redden. Als hij beter in zijn vel komt te zitten als dat opgelost is kun je weer gaan werken aan contact leggen. Rustig aan.