Dalton maatjes, hoe gekozen?
Dalton maatjes, hoe gekozen?
Mijn jongste zit op een Datlton school in wording. Ik ben naar alle ouderavonden geweest over het onderwerp en zie echt wel voordelen in Dalton onderwijs.
Sommige dingen zoals weektaak hadden ze op deze school al voordat ze het officiële traject ingingen om Dalton school te worden.
Er is een ding dat ik ook na vragen maar niet helder krijg:
Iedere paar weken krijgen de kinderen een ander maatje waarmee samengewerkt moet worden. Soms een kind waar jongste wel mee op kan schieten, soms niet. Soms een kind waar hij al 5 jaar echt niet mee door de deur kan maar nooit zijn echt goede vriendjes.
De leerkracht bepaalt wie de maatjes zijn maar welke criteria er worden gehanteerd om maatjes in te delen krijg ik niet duidelijk.
In de twee jaar dat de overgang nu bezig is heeft hij al 2 keer het maatje getroffen dat de boel bewust saboteert en nog nooit een kind dat even ijverig is als hij met als gevolg dat er regelmatig een stuk weektaak mee naar huis komt.
Als jullie een kind op een Dalton school hebben:
Hoe worden de maatjes bepaald/gekozen, wordt er gekeken naar wat een kind nodig heeft of worden er volstrekt willekeurig kinderen aan elkaar gekoppeld?
"snap het niet"
Jij zegt: "Iedere paar weken krijgen de kinderen een ander maatje waarmee samengewerkt moet worden"
Dat is nou juist de kracht van dat systeem. Met elke situatie leren omgaan. De ene keer bevalt het, de andere keer niet. Ook daar moet je mee leren omgaan.
Bij ons
krijgt ieder kind elke week een ander maatje. Je hebt in het schooljaar dus alle kinderen een keer als maatje en dat is juist fijn. Je leert samenwerken met iedereen en niet op basis van je persoonlijke voorkeuren. Zo vallen er ook geen kinderen buiten de boot en leer je iedereen beter kennen.
Vaak merken kinderen dat sommige kinderen helemaal niet zo erg zijn als gedacht.
bieb en krullevaar
De kracht van het systeem, dat ze iedere paar weken een ander maatje hebben en met iedereen leren samenwerken, vriendjes of niet dat snap ik. Ik zou ook graag zien dat hij ieder jaar alle klasgenoten of bijna alle klasgenoten een keer tegenkomt en dat is dus niet zo.
In die twee jaar dat het nu draait heeft hij vaker een maatje waar het nie vlot mee loopt dan een maatje waar het wel vlot mee loopt en sommige kinderen dus nog nooit en andere kinderen al voor de tweede keer.
Naar mijn idee moet een kind als het moet leren samenwerken met allerlei kinderen dus ook de kinderen treffen waar het soepel mee zal gaan en dat gebeurt dus niet tot nu toe.
blijkbaar werkt het niet zo
Ik denk dat de leerkracht wil voorkomen dat twee kinderen die niet goed kunnen samenwerken bij elkaar komen. Of dat des Daltons is weet ik niet. Wel herken ik dat als er groepjes gemaakt werden ook nooit twee rustige, hard werkende kinderen naast elkaar werden gezet dus het zal wel uit dat idee voortkomen.
Ik zou eens aankaarten of het niet beter is om tijdens een heel jaar een keer naast iedereen gezeten te hebben dus wisselen na een week of na twee weken.
Ik ken het ook van groepjes, welke kinderen naast elkaar zitten
Mijn oudste is heel rustig van aard en kan goed omgaan met kinderen voor wie samenwerken moeilijk is, bijvoorbeeld kinderen met ASS of ADHD.
Maar toen ze alleen maar bij deze kinderen werd gezet bij elke wisseling van plek in de klas, zijn we toch maar samen gaan vragen of zij ook een keer bij een vriendin mocht zitten. Dat gebeurde bij haar vriendinnen wel, alleen zij zat altijd in een 'moeilijke' combi.
Leerkracht kleurde flink rood en heeft het bij de volgende wisseling aangepast.
Als het om-en-om zou zijn geweest, hadden we dat prima gevonden. Het is goed om andere kinderen te kunnen helpen. Maar niet altijd.
moni dat idee heb ik ook
Dat mijn kind wordt ingezet om de moeilijke kinderen in het gareel te houden. Het ADHD kind het kind dat nog veel begeleiding nodig heeft, het meisje dat een beetje achterblijft wordt door mijn kind door de week geloodst en door zijn trouwe plichtsgevoel heeft het maatje vaak wel en mijn kind niet de weektaak af.
"snap het niet'
Snap wel een beetje je punt als het vaak op die manier gaat. Maar.... ook dáár leert je kind héél veel van.
leert heel veel, frustreert ook.
Kind leert er heel veel van maar het frustreert ook. Een paar weken het ene maatje voort trekken en nooit even kunnen freewheelen met een maatje dat zelf ook goed en efficiënt kan werken.
Hij zou zo graag eens aan het begin van de week al weten dat het deze week wel gaat lukken om de weektaak af te krijgen, omdat hij een maatje heeft dat zich ook goed inzet en niet op donderdag zuchten dat hij nog zoveel moet doen en niet weet of het wel gaat lukken deze week.
Bieb
Ja, daar leert het kind uiteindelijk van dat het Amerikaanse spreekwoord op waarheid berust: 'no good deed goes unpunished'.
Als ik het idee zou krijgen dat mijn kind structureel als een soort hulpje van de leerkracht wordt ingezet zou ik toch eens vriendelijk een gesprek aanvragen. Dat je toch de indruk krijgt dat... en of het misschien niet een beter idee zou zijn om... want dat kind het nu zo vervelend vindt om... etc. Van een kind dat makkelijk is in de omgang en die kennelijk erg goed overweg kan met de eisen die school aan hem stelt kan misschien een beetje extra inspanning verlangd worden om de zwakkere broeders een handje toe te steken, maar er zijn grenzen.
Als hier overigens geen oplossing voor gevonden wordt is de les voor de zoon van TS dat hij eerst voor zichzelf moet zorgen en zich daarna pas om maatje moet bekommeren. Maar een gesprek zou mijn voorkeur hebben.
Groeten,
Temet
Snap het niet
In jullie geval zou ik er ook niet blij van worden en snap ik dat het zoon frustreert. Bij ons doen ze een paar taken met het maatje maar het meeste gewoon zelf. Het werken met een maatje belemmert hem niet en hij heeft zijn weekplanning altijd af. Klinkt dat er bij jullie op school iets niet goed gaat en dit zou ik zeker aankaarten hoor.
inmiddels gesprekje gehad
Leerkracht gaf aan dat de maatjes op het bord doorgeschoven worden, zonder dat er echt bewust wordt gekeken welke kinderen nu maatje worden. Bij de volgende maatjeswissel zou er eens naar gekeken worden werd toegezegd.
Kan niet zeggen dat ik veel wijzer ben geworden en zie het ook niet met vertrouwen tegemoet dat maatjes nog toegewezen gaan worden met een bewuste keuze van de leerkracht.
Ieder maatje
Hier ook roulerende maatjes maar ik zie geen enkel effect op het al dan niet af zijn van de weektaak. Deze week heeft dochter het beste jongetje van de klas als maatje. Ze vind het verschrikkelijk want schijnbaar komt het jongetje alles aanwaaien zodat hij tijd te over heeft om grapjes uit te halen. Samenwerken met beste vriend doet het ook niet want dan hebben ze veel te veel lol. Zelfs met een van de serieuze hardwerkende meisjes als maatje, is er wel iets wat roet in het eten gooit (teveel vragen, te weinig vragen). Ik vermoed dat het allemaal niet anders zou zijn als ze gewoon alles alleen moest doen, want dan zijn de andere kinderen nog steeds interessanter dan haar schoolwerk.
Zou best kunnen dat het bij Snap het niet ook niet aan de maatjes ligt maar gewoon aan het kind zelf? Anders zou het toch ook een keer makkelijker moeten gaan?
Katniss
Het ligt ook gedeeltelijk aan mijn kind zelf dat zijn weektaak niet helemaal af is, hij voelt zich erg verantwoordelijk voor zijn taak, weet dat hij de eerste persoon is aan wie zijn maatje hulp moet vragen en die hulp geeft hij dan ook soms ten koste van zijn eigen werk.
Hij zou heel graag een keer met het beste meisje van de klas maatjes zijn, dan hoeft hij niet zoveel hulp te geven, in zijn ogen, en krijgt hij denkt hij zijn taak wel af.
Wij, zoon en ouders, zouden graag eens zien of dat echt zo is.
Volgens de principes van Dalton moet iedereen met iedereen kunnen samenwerken en dat mis ik nu een beetje, mijn zoon leert alleen de leidende rol in de maatjesgroepjes, er is nooit iemand die hem stuurt of leid. Hij leert niet dat hij ook wel eens moet luisteren en werken op de manier van een ander. Toch ook heel waardevol voor later.
Blokje
Ik zeg tegen mijn dochter regelmatig dat ze haar blokje gewoon op rood moet zetten als ze zo'n aandachtsvretertje naast zich heeft. We hebben afgesproken dat ze deze week haar weektaak af heeft, dus ik ben benieuwd.
Het is ook wel een beetje lastig want ik ben zelf geen samenwerker, en zie er dus ook het nut niet zo van in. Mijn oudste gaat haar PWS ook alleen doen i.p.v. samen zoals de meesten, en ook jongste krijgt het dus niet van huis uit mee.
Leuk!
Ik vind het een goede lesmethode. Kinderen moeten van jongs af aan met iedereen goed leren omgaan. Daar hoort natuurlijk toezicht bij op of het goed gaat, als de juf die niet voldoende kan bieden vind ik dat het systeem niet goed gebruikt wordt en er een andere methode gezocht moet worden.
