C voor rekenen

Lastig

Wij hadden dit andersom: rekenen goed, taal niet. Het werd een VMBT-TL/HAVO advies. Maar het hangt natuurlijk van nog veel meer dingen af: leerhouding enz, dus ook het advies en indruk van de school/leraar zelf.
Gr. Bibi

Automatiseren?

Ik herinner me dat je dochter af en toe wat concentratie problemen heeft? En toen vroeg ik me af, of ze de tafels wel al geautomatiseerd heeft? De rekenresultaten van onze dochter gingen echt enorm vooruit, toen we in de vakantie de tafels met haar ingeoefend hebben. (op kaartjes, omdraaien wat je weet).
Ook keken wij altijd naar de werkboeken van het afgelopen jaar. Wat ging daar moeilijker? Die dingen gingen we dan in de grote vakantie nog een keertje herhalen. Niet saai, niet elke dag. Maar alles wat je in de vakantie doet, is meegenomen.

Dus misschien is dat een idee?

Schooladvies

Ik gok op een havo schooladvies maar dan moet ze er dus echt Atjes tegenover stellen.

Manda

Mijn dochter had wel haar tafeldiploma's hoor. Maar dat was een truukje van het moment. Als je aan haar vroeg wat is 9*5, dan was ze eerst aan het rekenen. Mijn anderen kinderen ook, maar die zijn verder snel genoeg, dus dan maakte het niet uit. Maar bij mijn dochter maakte het wel net het verschil. Omdat ze juist door dat rekenen, slordigheidsfouten ging maken en afgeleid werd, de som weer was vergeten, weer opnieuw moest beginnen, etc etc.
Ik herinner met ook, dat ze veel baat heeft gehad van verdubbelen en door de helft doen. Wat is twee keer 18? wat is de helft van 56? Dat soort sommen oefenen, daar heeft ze veel aan gehad bij haar rekentempo. Dat deden we gewoon tussen door. In de auto of zo. Uitrekenen hoe lang het nog duurt voor we op de bestemming zijn. Bij het koekjes bakken. Nooit de hoeveelheid van het recept gebruiken, maar altijd de helft, een kwart of het dubbele (lekker veel). Snap je? Ik deed het heel sneaky overal door heen. Het arme kind.
Maar ze heeft haar lvs-cito score wel omhoog gehaald van een C naar een B. En nu gaat ze naar Havo/vwo. Dus het heeft wel geholpen. (of het was natuurlijk iets anders, toeval of zo, maar ik laat mezelf in de waan dat het heeft geholpen). Ze vond het trouwens zelf ook enorm frustrerend, dat ze steeds als laatste klaar was met rekenen.

Hier dochter ook

Slechte resultaten op rekenen in de bovenbouw. De rest was idd ook prima. We zijn medio groep 7 elke schoolavond na het eten een half uur met haar aan tafel gaan zitten oefenen (ik had net het boek van die tijgermoeder gelezen).
Uiteindelijk is ze, met behulp van een excellente docent (die bewaren ze vaak voor groep 8) en onze avondsessies op niveau a plus uitgekomen en kon ze zonder problemen naar een vwo plus-klas.
Het zal wel nooit een rekenwonder worden maar met veel begeleiding haalt ze redelijke cijfers en is wiskunde nu haar lievelingsvak, dat hadden we nooit durven dromen. Concentratie en slordigheid blijven wel een probleem, ondanks alles..

Even knuppel gooien....

... vrees ik. Maar waarom maak je je zo druk om dat schooladvies? Als ze moeite heeft met rekenen, helpt het haar dan als je met huiswerk, bijles en dergelijke haar niveau op havo/vwo weet te krijgen? En dan zit ze straks met veel moeite op het vwo, en dan moet ze er weer hard aan trekken, stel ik mij zo voor. Ik ken je dochter natuurlijk helemaal niet, maar het valt mij weer eens op dat de nadruk zo op presteren ligt. Je wilt er nog meer werk van maken dan huiswerk mee nemen om te oefenen.... misschien kan ze niet beter. Het is wel de basisschool, of niet soms? Dan lijkt me huiswerk in de vorm van spreekbeurten, werkstukken en (topo-)proefwerken leren wel genoeg.

Mamahippie

Wiskunde heeft HEEL weinig te maken met rekenen op de basisschool (al het rekenwerk wat je daar doet mag met een rekenmachine op de HAVO).

Verder ga ik maar niet in op jouw ideeën over huiswerk. Leuk als je een kind hebt wat alles op school even met twee vingers in de neus doet of gewoon recht toe recht aan afstevent op dat niveau wat je bij dat kind vindt passen. Ook prettig als je kind geen etiketjes hebt waardoor het een beetje wazig wordt voor school (die het advies gaat geven).

Nou p

wat een kribbige reactie (maar die viel misschien te verwachten met mijn knuppel...).
Waar heb je het over met etiketjes? En ik weet nog helemaal niet wat voor niveau er bij mijn kinderen past; mijn kinderen zijn inderdaad vrij intelligent en de oudste fietst aardig door school heen tot nu toe. Heel 'leuk' en 'prettig'.
Ik vind de toon van Manda over het huiswerk nogal hard klinken. Ze oefent al extra met haar dochter maar vindt toch dat ze te laks zijn geweest. Bij mijn weten is huiswerk meer iets voor het voortgezet onderwijs, en hoort er voor 10-jarigen tijd te zijn om te spelen. Maar misschien ben ik wel een beetje naief hoor, ik weet het niet.
Misschien is Manda's dochter wel een laatbloeier, en stapelt ze straks vrolijk op los en komt ze toch op het gewenste niveau terecht. Ik heb nog steeds de getallen in mijn hoofd van de overgang van de 1e naar de 2e klas toen ik op het gymnasium zat: 26 van de 98 bleven er zitten of stroomden af naar havo. Van de 3e naar de 4e stroomde er weer een hele partij af, omdat je niet twee keer mocht blijven zitten in de onderbouw. Allemaal kinderen waarvan de ouders vonden dat het gymnasium bij ze paste.

Realistisch rekenen

Tsja, waarom zou je bijles geven aan kinderen, dan konden ze het niveau toch niet aan...
Wat ik hier merk bij de bijles is dat ik kinderen niet verder help dan ze kunnen, wel dat ze dingen op een andere manier uitgelegd krijgen waardoor het kwartje wel valt. Vooral met rekenen heb ik dat heel vaak gemerkt, het realistisch rekenen sluit niet bij iedereen aan en veel van mijn kinderen zijn erbij geholpen als ik ze eerst de methode geef en daarna weer op het hoe en waarom terugkom. Als Manda's dochter ook zo leert is het zonde om haar op een schoolniveau te zetten waar ze zich doodverveelt alleen omdat de huidige rekenuitleg niet aansluit bij hoe zij leert en begrijpt.

Naief

Een beetje naief is het wel Mammahippie.
Aleid Truijens vandaag in de Volkskrant (over het nieuwe leren): 'Wel eng is het heilige geloof, de droom van alle onderwijshervormers, dat weer de kop op steekt: dat kinderen zonder dwang en zonder tussenkomst van de leraar zichzelf van alles zullen leren. Dat is vooralsnog vanaf Rousseau, een illusie gebleven. Het razend nieuwsgierige, van nature ijverige en naar kennis snakkende kind is een mythe.'

Als je kind een achterblijvende vaardigheid heeft, dan is het zeer wijs, om daar thuis aan te gaan timmeren. Op school komen ze pas in actie, als ze echt niet anders kunnen. Er zijn zoveel andere kinderen die de aandacht van de leerkracht veel harder nodig (lijken te) hebben. Dus als je een beetje slim bent, als ouder, doe je er zelf aan wat je kunt. Principiele overtuigingen, dat het niet nodig zou moeten zijn, zijn mooi. Maar niet ten koste van de ontwikkeling van mijn kind.

En bij de school van mijn kinderen krijgen ze overigens al vanaf oktober in groep 3 allemaal, standaard, huiswerk (woordenlijsten en leesboekjes) mee.