Bèta-vakken met ADD?

Hier

Hier ook zo'n kind. Die had er dan vooral last van bij wiskunde. Het enige wat wij hebben gedaan is zeggen dat hij de vraag goed moet lezen, antwoord nog een keer controleren en kijken of hij inderdaad antwoord heeft gegeven op de vraag. Misschien kan de leraar hem daar na bijvoorbeeld driekwart van de tijd op wijzen?

Bij mijn kind ging het langzaamaan steeds beter, nu (inmiddels in vwo 4) maakt hij weinig slordigheidsfouten meer. We hebben bij hem ook aan add gedacht, maar dat blijkt het na onderzoek toch niet te zijn.

medicijnen

Hier was uiteindelijk toch gewoon de oplossing om medicatie te slikken. Dat scheelde voor wiskunde gemiddeld twee punten.

Makkelijk

Dus in plaats van hem een betere leerstrategie aan te leren of te onderkennen dat hij niet zo goed is in die vakken, hengel je naar een etiketje, want dan kun je er een pilletje in stoppen. En zal ineens alles beter gaan. Zomaar vanzelf.

Zoon met ADHD

Hier een zoon met ADHD die precies dezelfde problemen had op het VO. Daar kwam bij dat hij in de onderbouw te weinig tussenstappen opschreef. Een slordigheidsfout had zo veel meer invloed dan dat ene puntje dat het hoorde te kosten, en dat was het voornaamste probleem.

Toen hij eindelijk het nut inzag van tussenstappen, bestond zijn toetsvoorbereiding dus uit het doorkijken van uitwerkingenboekjes en het oefenen met opschrijven van alle tussenstappen.
Verder is het voor hem routine geworden (over een paar jaar tijd) om alle antwoorden meerdere keren na te rekenen en meerdere keren te kijken of alle (delen van) vragen beantwoord zijn.

Het ging steeds beter. Uiteindelijk is hij met veel succes een betastudie gaan doen.

Makkelijk Marea

hoi Marea,
wat fijn dat jij meteen zo'n helder oordeel hebt! Daar heb ik echt ontzettend veel aan. En mijn zoon vooral .
Zalig Pasen gewenst, zoals de katholieken zeggen , je bent zo heilig dat je het uitstraalt!
gr Paasei

Onderzoek naar add

Bij mijn kind was het onderzoek naar add onderdeel van een groter onderzoek. Om te kijken of hij eventueel add zou hebben, hebben kind en ik allebei dezelfde vragenlijst ingevuld. Daar kwam toen uit dat hij wel waf concentratieproblemen had, maar niet door add (andere oorzaak dus). Kind was toen 15. Dus dat onderzoek is wel vrij eenvoudig. Ik weet niet wat er verder nog aan onderzoeken zijn mocht die eerste vragenlijst wél aanwijzingen geven voor add.

Mijn kind had dus gewoon wat meer moeite met het inbouwen van een routine bij het beantwoorden van repetitievragen.

sommige dingen al geprobeerd

"Het enige wat wij hebben gedaan is zeggen dat hij de vraag goed moet lezen, antwoord nog een keer controleren en kijken of hij inderdaad antwoord heeft gegeven op de vraag. "

Dit is waar wij in de brugklas op gelet hebben. Voor alle vakken want toen was het nog een algemeen probleem. Voor de niet-bètavakken is dat aardig goedgekomen. De zaakvakken doet hij nu zelf. Met Frans en Duits kijken wij nog mee. Maar dat wordt steeds minder omdat het steeds beter gaat.

De tip om de leraar tijdens het proefwerk een opmerking te laten maken, vind ik een hele praktische. Die gaan we zeker doorgeven.
En medicijnen? Geen idee nog. We staan nog ver van een diagnose. Maar als medicijnen zorgen dat hij de vakken kan doen waar zijn interesse ligt, dan zeg ik niet zomaar nee. Ik zou het jammer vinden als hij vakken moet gaan kiezen die hij niet zo interessant vindt omdat hij zijn gedachten niet kan focussen (en zijn begrip wel goed zit).
Als hij de aanleg niet had, dan zou het eenvoudiger zijn. Dan kies je die vakken niet. En hoeven we hem alleen door het derde jaar te sleuren......

Iemand nog tips voor de leraren?

Wat kunnen zijn leraren doen om hem vooruit te helpen?
Ik kom nu niet verder dan positief blijven en de tip om tijdens het proefwerk te wijzen op de strategieën.

Wie heeft aanvullende tips?

tips voor leraren: het is geen onwil

De grootste bottleneck is het wegnemen van het onbegrip bij leraren. Even vooropgesteld: Ik heb alle lof voor leraren die elke dag met een zootje ongeregeld aan pubers moeten en kunnen omgaan.
Daarbij ontstaat alleen vaak een soort beroepsdeformatie (uit zelfbescherming?) dat veel pubers lui en onwillig zijn om voorschriften te volgen en opzettelijk stappen overslaan.
Dus mijn tip is om herhaaldelijk uit te leggen dat het geen onwil is van je kind. En veel oefenen thuis.

Onze ervaring:
Voor mijn zonen met dyslexie is het volgen van de stappen bij beta vakken een crime.
De voor bijna iedereen logische stappen die moeten worden doorlopen, zijn niet logisch voor hen.
Het is dus echt lastig om die tussenstappen op te schrijven, omdat hun denkpatroon anders ("niet logisch") verloopt.

Leraren hebben hier meestal geen begrip voor en zijn vaak zo moe van al die vervelende pubers dat ze per definitie uitgaan van onwil.

Bij NaSk is dit een drama geweest in de onderbouw en in de bovenbouw gaat het nog steeds regelmatig fout. De docente nam het op als een persoonlijke belediging en ging steeds zwaarder bestraffen, goede antwoorden werden volledig fout gerekend als haar stappen niet precies op haar manier werden opgeschreven.
Uiteindelijk hebben we ons stuk geoefend thuis en dit ook uitgelegd aan de docente, die ons met toenemend ongeloof aankeek. Dat is toch logisch?
Soms is het aanleren van die "logische" stappen echt heel erg lastig. Dat kan behoorlijk frustrerend zijn.

Bij Nask heeft de docente het uiteindelijk begrepen dat het geen onwil was en ook niet bedoeld was als de zoveelste boze puberstreek.
Door het tijdelijk mogen gebruiken van een stappenplan kaartje ging het toen beter.

Het werkt voor je kind ook prettiger als er door de docent niet wordt uitgegaan van onwil en de docent niet bij voorbaat al boos is.

Mooi Marjolein

Ik heb deze tip gebruikt door een mail te sturen aan de leraren Nask en Wiskunde met uitleg over onwil en onmacht. En inzicht in hoe hij werkt, hoe wij hem begeleiden, etc.
We hebben het verzoek gedaan of een stappenplan-kaartje gebruikt mag worden bij het eerstvolgende proefwerk. Dat is nog een algemeen kaartje over: wat is de vraag, welke gegevens zijn er, t/m heb ik antwoord gegeven op de vraag.
Ik zou daarna graag ook een kaartje willen per onderwerp/aanpak, zolang als het nodig is. Maar daar wachten we nog even mee. Leraren hebben immers ook meerdere stappen nodig

Precies, die onmacht is heel belangrijk om uit te leggen

Wij kwamen het bij de Natech docent van zoon (3 VWO) ook weer tegen. Die dacht dat het zoon allemaal niet zo boeide, terwijl Natecht echt veruit zijn favoriete vak is. Dan heb je als docent inderdaad een soort blinde vlek ontwikkeld, denk ik. Dus dat zou ook mijn tip zijn, leg liefst persoonlijk (al dan niet via de mail) aan docenten uit hoe je kind in elkaar zit. Of speel dat via de mentor, maar dat was in ons geval dus niet voldoende. Het is zo frustrerend voor een kind als het weet dat het het allemaal wel snapt, maar dat niet op papier kan krijgen! Extra tijd wil ook nog wel eens helpen, maar als hij zich niet kan concentreren heeft dat ook geen zin natuurlijk.
Tussenstappen opschrijven, veel slordigheidsfouten maken, geen antwoord op de vraag geven, ik zie het allemaal ook bij zoon gebeuren. Maar als we thuis met hem oefenen, merken we dat hij het allemaal echt wel weet en snapt. Alleen lukt het maar niet om voldoendes te halen... En medicatie werkt hier niet, dus this is it, helaas.
Of je je zoon moet laten testen weet ik niet. Als ik lees hoeveel last hij ervan heeft, is het misschien wel verstandig, want inderdaad zou medicatie heel goed kunnen helpen. Ik raad je dan aan zelf (via de huisarts) een psycholoog te zoeken voor de diagnose.
Succes en sterkte.

Marea

Ik zou het fijn vinden als je voortaan uit dit soort draadjes zou willen wegblijven. Inmiddels heb je echt wel duidelijk gemaakt dat je vindt dat AD(H)D onzin is, en dat alle ouders die zich afvragen of hun kind gebaat zou zijn bij medicatie gewoon gemakzuchtig zijn. Wees blij dat jij geen kinderen hebt met deze diagnose, tel je zegeningen en laat ons gewoon elkaar helpen met onze ervaringen.

Geen inzicht

Bij mijn zoon werd het negatieve advies voor natuurkunde toegelicht met "hij heeft geen inzicht". Het probleem is dan wel hoeveel te complexer een opgave wordt (om inzicht te testen) hoe gemakkelijker je struikelt als je slordig bent.
Omdat mijn zoon heel wisselend presteert (en op het laatst een neutraal advies kreeg omdat hij een onvoldoende flink gecompenseerd had) vermoed ik dat bij mijn zoon meer het slordige handschrift en ongeduld dan het gebrek aan inzicht is.
Verder ben ik van mening dat inzicht ook geoefend kan worden. Maar zoon en leraar zijn het helaas met mij oneens. Zoon omdat hij geen zin heeft in oefenen, de leraar omdat...?