Brugklasperikelen

he bah

Wat sneu.
Ik was de eerste jaren alleen op vo, heb echt een rottijd gehad. (Buikpijn op zo avond)
Ik was er heel gelaten onder, had niet het gevoel dat ik er iets mee kon. Dat gevoel zou ik mijn eigen kind niet mee willen geven. Overal is iets aan te doen.
Doet ze een ander niveau als haar vriendinnen?

Wel bespreken met de mentor

Die heeft zo aan het begin van het schooljaar meer kans om het op te lossen.

Weet je dochter wie de app gestart is? Ze kan gewoon vragen of diegene haar toe kan voegen. Als de rest van de klas er al op zit, is dat heel gewoon. Misschien hebben ze niet eens in de gaten dat je dochter er niet bij zit.

Als ze dat niet willen, moet er zeker met de mentor gepraat worden.

Het beste is dat ze zelf met de mentor praat, of samen met jou.
Een mailtje naar de mentor van jou met het verzoek of mentor met je dochter wil praten, kan ook.

ook gehad

En ja, dat snijdt door je ziel. Vreselijk! Vooral ook omdat ze haar best doet (wat anders dan je op voorhand terugtrekken). Mijn dochter heeft toen gelukkig na de herfstvakantie aansluiting gevonden bij een ander meisje uit de klas. Dat klikte goed. Maar ze is wel haar hele VO periode altijd alleen met dat meisje geweest.
Een oplossing heb ik niet. Uiteraard zeker wel aan de mentor voorleggen! En verder is het vooral belangrijk naast/achter je dochter te blijven staan, en haar veel zelfvertrouwen te geven.

Wat Moni zegt

Heel rot voor je dochter en ook voor jou als moeder. Ik ben het helemaal eens met wat Moni zegt #3. Het hoeft niet eens bewust buitensluiten te zijn, maar ieder kind zou zich in de klas thuis moeten voelen. We hoeven niet allemaal vrienden te zijn, maar we kunnen wel klasgenoten zijn of zoiets.

Mentor

Heb gemaild maar de mentor wil meteen een gesprek met dochter! Dat wil ze dus niet, ze wil helemaal geen bezorgdheid en betutteling, was al boos dat ik uberhaupt gemaild had..
In die app groep wil ze niet eens, ze wil alleen dat het geregeld wordt dat ze niet steeds over is als er groepjes gevormd worden.
Ze gaat verder wel vrolijk naar school, misschien dat ze sterker is dan ik dacht en heb ik al weer te snel actie ondernomen?

herken ik wel

Hier een oneven aantal jongens en een oneven aantal meisjes. Mijn zoon moest vorig jaar bij tweetallen dus altijd met een meisje maar het was dus altijd mijn zoon met steeds een ander meisje. Mentor had dat wel door en heeft een paar keer gezegd dat er net zo lang gewisseld werd tot mijn zoon ook met een jongen was.

Ik merk nu dat het minder gedoe geeft, er gaat een gerucht dat er een jongen bij komt dus dat zou het hele gedoe ook opheffen maar toch.

Probeer je dochter uit te leggen dat een mentor er juist voor dit soort dingen is en dat het ook in het belang van de mentor en alle leerkrachten is dat het goed gaat in een klas. De mentor van mijn oudste had ook meteen gezegd dat ze al dit soort dingen wil weten want in het begin is daar nog wat aan te doen.

Verder begrijp ik nog steeds niet waarom een leerkracht niet om de beurt zelf groepjes maakt. Een leerkracht heeft werkelijk geen idee hoe vaak het voorkomt dat een klas groepjes moet maken en denkt alleen aan haar eigen lessen. Een kwalijke zaak.

Gesprek met mentor krijgt ze toch

Tenminste, op beide scholen van mijn kinderen heeft de mentor in het begin van het jaar met alle kinderen een persoonlijk gesprek. Dus ze moet dat niet zien als een GESPREK, maar gewoon, een gesprekje om haar beter te leren kennen. En natuurlijk gaat het dan ook over hoe het met haar gaat in de groep. Groepsprocessen moeten meestal wel een beetje gestuurd worden, daar is niks geks aan. En dat ze niet in de groepsapp wil, dat is prima, dat wil mijn zoon ook niet. Risico is wel dat ze af en toe wat mist, maar de meeste belangrijke schoolinfo gaat wel via Magister of de schoolsite of een nieuwsbrief.
Groepjes maken door de leerkrachten heeft ook mijn voorkeur, maar de meeste leerkrachten vinden het wel makkelijk om dat gewoon aan de klas over te laten. Pas als ze merken dat het niet goed gaat (of wanneer ze verteld wordt dat het niet goed gaat) grijpen ze in. Dus ik zou dat zeker aan de mentor vragen, of hij dat bij zijn collega's aan kan kaarten.
Verder zou ik toch eens opperen of ze niet naar een andere klas kan overstappen, bijvoorbeeld die waar haar vriendinnen in zitten. Mijn zoon is vorig jaar blijven zitten, maar kwam de eerste dag van school heel enthousiast thuis omdat hij nu zo'n leuke klas heeft. Terwijl hij eigenlijk nooit echt problemen had in/met zijn vorige klas. Maar de ene klas of de andere kan wel degelijk verschil maken.

Sterkte!

grrr die groepjes

Gelukkig doen ze dat op onze school niet. Bij langdurige samenwerkingsgroepjes mag je een paar kinderen aangeven met wie je wil en dan proberen ze dat deels te honoreren. Bij gym dingen doen ze gewoon 1,2 en als de kinderen daardoor om en om gaan zitten doet ze 1,2,3,4 etc. Of alle kinderen moeten een schoen op een hoop gooien en dan worden de schoenen in 2e verdeeld en mag je erna je eigen schoen erbij zoeken. Hup dat is de groep. Er zijn zoveel manieren.

Dat je dochter niet in de app groep WIL. Sja da s dan niet zo tactisch ook. Als je erbij wil horen of je alleen voelt moet je je ook een beetje dat soort dingen invoegen. Dat is hetzelfde als: ik wil wel vriendinnen maar ik heb een hekel aan verjaardagen dus daar ga ik niet heen. Sja zo werkt het gewoon in het sociale leven niet.
Onze zoon is ook vrij op zichzelf en vindt het na een drukke schooldag niet nodig om dan nog te spelen. Maar ja hij wil wel vriendjes. Dus ik heb hem ook gezegd: vriendschappen zijn niet alleen op school. Ook daarnaast moet je moeite doen anders word je gewoon niet meer gevraagd. Kun je stom vinden maar zo werkt het gewoon. Zoon zit ook in de app groep en doet er amper iets mee. Maar soms komen er wel dingen voorbij die handig zijn om te weten en je krijgt feeling waarover gesproken wordt.

De vraag is dus wel: heeft zij nu een probleem ? of heb jij dat omdat je bang bent dat er een probleem kan komen? of vanuit vroeger?

Groepjes met gym

Onze oudste zit op een zelfstandig atheneum, een school die mogelijkheden bied aan kinderen die op hoog niveau sporten of musiceren of alleen maar hersens hebben om goed te leren en daarom voor die school kiezen.
Vorig jaar inwde brugklas zei de gymdocent dat iedereen op die school zit om zijn hersens en niet iedereen goed is in sport. Bij het kiezen van groepjes kijk je dus wie je vrienden zijn, niet of ze goed zijn in de sport die bij die les aan de orde komt. Of bij opdrachten die samenwerking en coördinatie vereisen kijk je niet naar vriendinnen maar naar wat je nodig hebt in je team om de opdracht uit te kunnen voeren. Als je opmerkt dat x al een paar keer als een van de laatste wordt gekozen, kies je die een keer als eerste gewoon, omdat je aardig gevonden wil worden. Dat kan ik als gymdocent best van jullie vragen, daar zijn jullie slim genoeg voor.

Een heel goed jaar gehad met een dochter die gymkneus de eerste genoemd kan worden.
Ze heeft een lage spierspanning dus weinig kracht om ver te gooien, een niet geheel stabiel evenwicht dus een hard gegooide bal vangen lukt niet zonder uit balans te raken en soms zelfs te vallen. Dochter wordt bij tactische opdrachten vaak gekozen om haar "leiderschap" en goede coördinerende vaardigheden.

Helemaal top hoe deze school het heeft geregeld. Groepjes in andere lessen worden vaak door docenten ingedeeld, soms heb je een groepje dat werkt en soms niet, net als in het echte leven.

pas op voor projectie

Ik denk dat je moet oppassen dat je jouw jeugd niet gaat projecteren op je dochter. Die lijkt er veel minder last van te hebben dan jij had. Je lijkt sowieso weinig vertrouwen te hebben in je dochter. Alleen al het feit dat jij gemaild hebt naar de mentor zonder dat je dochter dat blijkbaar wist (laat staan dat ze er toestemming voor gegeven had!), geeft al aan dat daar iets niet goed zit.
Je dochter zit op de middelbare nu, en is geen baby meer. Jij grijpt als ouder alleen in als je dochter daarom vraagt of als je dochter in levensgevaar verkeerd. Anders niet.

zoon ook

Mijn zoon heeft het vorig jaar ook zwaar gehad in de brugklas. Vanaf dag 1 lieten ze hem links liggen. Hij zat alleen in de klas aan een tafel. Als hij binnen kwam en naast iemand ging zitten stond diegene op om ergens anders te gaan zitten. Hij werd niet gekozen bij projecten/opdrachten. Zijn potloden en pennen werden gejat. Niemand wou in de bus naast hem zitten. Als hij iets vertelde reageerden ze niet.

Ook hij wou niet dat ik het met de mentor zou bespreken. Hij wou niet dat het in de klas besproken zou worden. Dan zou namelijk de hele school het weten en dat wou hij niet. Mijn zoon had namelijk wel heel veel vrienden buiten zijn klas om.

Gedurende het jaar ging het langzaam aan wat beter. Bij sport werd hij altijd al als een van de eerste gekozen want daar is hij heel goed in. Bij projecten opdrachten kwamen ze erachter dat hij daar goed in was dus wilden ze hem er juist bij hebben. De mentor maakte uit haarzelf een indeling in de klas en die werd regelmatig gewisseld. Hij zat daardoor niet meer alleen.

Maar eerlijk is eerlijk. Het lag niet alleen aan de klas. Mijn zoon hield zich ook vanaf dag 1 afzijdig. Hij ging in de pauze bij zijn oude vrienden zitten. Hij kende ze van school, sport, buurt etc. Hij reageerde nooit op een app. Las zijn mail ook nooit. Pas nadat wij daar ook boos over zijn geworden (nadat wij erachter kwamen dat hij iets niet gedaan had dat aan hem gevraagd was over de mail). Reageren op de mail of app is belangrijk. Je kan dat niet negeren. Kinderen communiceren nou eenmaal zo en je doet maar mee. Eigenlijk ging het daarna langzaam aan beter. Hij ging opdrachten serieuzer doen. Sprak thuis af om samen ergens aan te werken. Sprak af om met iemand mee te rijden naar een sportdag etc. Wij hebben hem ook duidelijk gemaakt dat je klasgenoten niet je vrienden hoeven te zijn maar je moet het er wel mee doen.

Hij zit nu in de tweede en hij was even teleurgesteld dat hij opnieuw niet bij zijn vrienden in de klas zat maar het gaat goed. Ik hoor hem nooit meer mopperen en zeuren.

Projectie

Dat zegt mijn man ook altijd, ik vrees dat dat ook wel zo is want dochter zegt dat zelf ook..
Ze was erg boos op mij dat ik de mentor gemaild had want deze had meteen een gesprek met haar gehad en was zelfs begonnen kver dat ze in de pauze altijd bij haar oude vriendinnen zat. Goed bedoeld natuurlijk maar dat had ze beter niet kunnen zeggen..
En ik had de mentor ook al gemaild dat ze het gesprek maar moest laten want dat dochter dat niet wil.
Hoe dan ook, de appgroep is ze ook al voor gevraagd en de blikken en opmerkingen staat ze boven zegt ze zelf.
Dochter verwijt mij idd dat ik geen vertrouwen in haar heb.
Ik geloof dat ik zelf ergens heel hard aan moet werken..