boeken voor snelle lezer

Dit wil je niet horen denk ik.....

maar mijn jongste begon als zesjarige aan deel 1 van Harry Potter. Deel 1 en 2 zijn wel geschikter dan deel 3 en verder.
Als je dat te heftig vindt, kun je ook denken aan de serie De grijze jager.
Mooie verhalen over een oude tijd, veel normen en waarden, wel spannende avonturen maar volgens mij niet snel te spannend.

Voorleesboeken

Mijn zoon (met net 5 jaar AVI-uit) las gewoon alles wat hij leuk vond. Roald Dahl, Annie MG Schmidt, Toon Tellegen, Paul Biegel,... samen keken we in de bieb wat hem het meeste aansprak (dus toch wel per boek). Er zijn wel series voor snelle lezers, maar die waren eigenlijk nog te makkelijk (of moeilijk, qua inhoud). Dat heb ik dus maar gewoon losgelaten.

Wat hij ook leuk vond: informatieve boeken, tijdschriften en handleidingen :S

Kameleonboeken?

Iets uit de "oude doos", zoals boeken van de Kameleon? Gewoon simpele jongensavonturen dus? Saskia en Jeroen is ten slotte ook jeugdsentiment.

van alles

Mijn zoon is ook een snelle lezer. Vanaf 6 jaar las hij van alles waar hij zin in had. Hij mag zelf e.e.a. uitzoeken in de bibilotheek, daar proberen wij wel nog enigszins in te sturen. En wij geven vaak boeken. Op school mag hij ook van alles uitzoeken.

Ja ik vond (en vind) het soms ook een probleem, vooral bij 6-jarigen. De boeken die voor die leeftijdscategorie bedoeld zijn, zijn vaak niet leuk of te makkelijk. Dus allereerst maar het kind laten lezen wat het zelf wil en niet de zin in lezen verpesten met saaie boeken.

Inderdaad: voorleesboeken zelf laten lezen. Ook boeken die al voorgelezen zijn.

Wat we ook vaak doen: om en om voorlezen. Dus hij leest een boek en wij lezen voor de gezelligheid af en toe een stuk voor. Dat is een mooie gelegenheid om over het boek te praten ("wat is er hiervoor gebeurt?", te controleren of hij het wel goed begrijpt, woorden die hij nog niet kent uit te leggen, etc. (ik lees dan vaak even tussendoor nog zelf het hele boek, zodat ik weet waarover het gaat en gericht vragen kan stellen). En om over de inhoud van het boek door te praten, vooral over enge/moeilijke/nare passages. Dat geeft ons dan weer een idee over de volgende boeken die geschikt voor hem zouden kunnen zijn.

Zoon kan niet goed tegen enge boeken, dus ik check ook soms langs m'n neus weg of het boek niet te eng is. Hij is soms wel eens halverwege gestopt omdat het te eng was. Dat kan ook het moment zijn om te besluiten om verder uit dat boek voor te lezen.

Vos en Haas was bij 6 jaar soms wel, soms geen succes. Ik vind het prachtige boeken, leuk, knap gemaakt, mooie taal. Maar zoon lijkt bij zelf lezen vooral graag spannende verhalen te willen hebben...

Pippi Langkous was een groot succes. Zowel voorlezen als zelf lezen. (Ik had dat zelf ook al jong gelezen.) Karlsson van het dak. Emiel (Michiel), ook van Astrid Lindgren.

Gigantisch geliefd was, ook al veel te jong, een oud kinderboekenweekgeschenk:
2011: Tjibbe Veldkamp, 'Bert en Bart redden de wereld'
Er zit veel ironie, overdrijving en dubbele bodems in dit boek, ik heb spelenderwijs veel uitgelegd door vragen te stellen.

Zoon was al (veel te) jong gek op de serie Dummie de Mummie (door Tosca Menten). Ik vond dat voor een 5-6 jarige nog behoorlijk eng en griezelig, maar hij vond (en vindt het nog steeds) erg leuk en spannend. De boeken zijn op zich wel o.k., behalve dat ze op een impliciete manier vrouwonvriendelijk zijn (bizar bij een vrouwelijke schrijfster).Voor een dochter zou ik er voorzichtiger mee zijn, zou bang zijn dat dit toch niet goed voor haar zelfbeeld zou zijn.

De boeken over Mees Kees zijn ook geliefd. Ook eigenlijk voor oudere kinderen. Maar door er over te praten check ik dan of het goed aankomt en of ik het goed vind dat hij dit leest.

Zoon is gek op Donald Duchk, eerst begonnen met Donald Duck junior en toen al de "gewone" (en allerlei extra edities en pockets). Soms komt het voor dat hij de inhoud nog niet goed snapt, of grappen, dan vraagt hij ons om uitleg. Of, subtieler, hij vraagt mij dan om een Donald Duck verhaal voor te lezen. Hij heeft het dan al zelf gelezen. Maar kennelijk zit hem dan iets dwars, hij begrijpt iets niet of vindt het raar/eng/moeilijk o.i.d. Daar komen we dan vanzelf achter en praten erover.

Laatst een boek uit de bibliotheek gehaald en op vakantie meegenomen: "Sophie en de PInguins". Groot succes, hij was er helemaal van in de ban. Best zware materie op een luchtige en mooie manier geschreven. Lijkt me voor een 6-jarige nog niet zo geschikt misschien, maar wel voor 7 of 8.

Dolfje Weerwolfje is niet zo'n succes helaas. Misschien dat het toch wat te eng of emotioneel te moeilijk is, of te langdradig.

En verder haalt hij informatieve boeken over dinosaurussen of monsters uit de bibliotheek. Van dat laatste krijgt hij dan nachtmerries...

En de laatst tijd boeken over Minecraft.

vrouwonvriendelijk?

Hoezo? Omdat er weinig vrouwen in voor komen en omdat de ongeveer enige vrouw een vervelend persoon is (directrice)? Moet dan elk boek politiek correct zijn?

Vrouwonvriendelijk?

Ik verbaas me dat je de boeken van Dummie de Mummie vrouwonvriendelijk vindt. Mijn zoon heeft ze allemaal met veel plezier gelezen en zelfs zijn spreekbeurt over gedaan. Toen hij iets jonger was heb ik de boeken aan hem voor gelezen en ik kan me niet herinneren dat deze boeken op mij vrouwonvriendelijk overkwamen.

Het boek gezocht normale ouders en de Steenstraat vielen hier
in goede aarde.

oudere boeken

Wij hebben ook zoiets gehad overigens, maar dan met puzzels. Ik heb een kind dat toen hij 2, 3, 4 jaar was heel graag legpuzzels maakte. Vind maar eens een legpuzzel van 500 of 1000 stukjes van nijntje

Maar boeken dus. Iemand gaf al de suggestie van de Kameleon en dergelijke, dat vind ik een goeie. Volgens mij is het aanbod voor kinderen in de loop van de tijd toch minder onschuldig geworden (klinkt wat zwaar misschien, maar vergelijk maar eens tv-series van uit de jaren 70/80 met die van nu).

Astrid Lingren is mijn favoriete kinderboekenschrijfster, met vrij alledaagse kinderbelevenissen. Of boeken van Jaques Vriens: hier vindt de zesjarige Tommie en Lotje helemaal grappig. Of Geronimo Stilton dan? Het zijn niet echt heel erg leesboeken (wel héél veel plaatjes) maar gaat er ook goed in bij veel kinderen. En we hebben hier een prentenleesboek, "het ongelooflijke verhaal van de megagrote peer". Dat is verreweg het grootste succes wat we hebben gehad met boeken hier. Ontzettend leuk getekend ook.

Mijn dochter had dat ook, avi uit in groep 3 en had leeshonger. Boeken waren qua thematiek vaak niet geschikt. Ze is toen heel veel weetjes boeken gaan lezen, voorleesboeken en ik denk dat sinds haar 8e Matilda van Roals Dahl haar lievelingsboek is. Nog altijd (ze is nu 18). We haalden meestal een stapel boeken van de bieb die haar leuk leken. Meestal waren dat verhalenboeken. Veel van die auteurs zijn al genoemd. Ze probeerde dan of ze het echt leuk vond en niet te ingewikkeld, soms las ik voor. Ze is een van de weinige kinderen die Harry Potter niet leuk vond. Ook is ze wel eens aan hele simpele Engelse boekjes begonnen. Maar daar is ze uiteindelijk mee gestopt. Ook herlas ze vaak boeken, ze las ze opnieuw. Naarmate ze ouder werd, haalde ze andere dingen uit de boeken. Dat is ook wel grappig.
En nu? Examenklas VWO. Ze moet voor de lijst lezen. Dat vindt ze maar gematigd leuk en ik moet haar echt porren te beginnen met lezen. Hoe tijden veranderen.

Je hebt...

Je hebt bijv de Bolleboos serie van Zwijsen, die zou op deze kinderen gericht moeten zijn. Was bij mijn kinderen echter geen succes.

Mocht je zelf niet steeds willen beoordelen of de boeken geschikt zijn, dan zou je ook gewoon naar de bieb kunnen gaan. Bij de A-boeken staan veel hoge avi/avi-uit boeken die juist voor jonge kinderen zijn, al worden die dan misschien net wat vaker als voorleesboek of in bijv groep 5 gebruikt.

Je zou ook bij de informatieboeken op de kinderafdeling kunnen kijken. Hoef je niet een heel verhaal te beoordelen, maar kun je gewoon onderwerpen zoeken die aanspreken.

Hier was het op die leeftijd ook veel Harry Potter en Roald Dahl, maar ook Pipi Langkous en gewoon van die ponyboekjes enzo deden het goed. Ons werd destijds aangeraden om ook te kijken bij de Fantasia/Geronimo Stilton/Thea Stilton boeken, maar die spraken mijn kinderen dan weer net wat minder aan.

Boeken als Leven van een Loser, Dagboek van een Muts en dergelijke deden het hier ook al vrij snel goed.

Nog steeds hetzelfde?

@ Lucile

Misschien is dat wel van alle tijden. Ook ik was dol op lezen, totdat het moest voor de lijst. Alle lol was eraf. Later is dit gelukkig weer goed gekomen en nu (als ik tijd heb) verslind ik weer boeken.